บทที่21 ผู้ชายที่เลวที่สุด
-
ณ บริษัทลีเซินกรุ๊ป
-
ฮยอกโอ
แทซอง
-
ฮยอกโอ
คนที่รับผิดชอบเรื่องสัญญาฉบับนี้ฉันให้ออกไปแล้ว
-
ฮยอกโอ
สาวโลลิคนนั้นไหวพริบดีที่เดียว
-
ฮยอกโอ
สัญญาฉบับนั้นยังยังจะเซ็นอีกรึเปล่า?
-
แทซอง
ลายเซ็นไม่ใช่ปัญหา แต่ว่า.....
-
แทซอง
เป้าหมายของฉันไม่ใช่สัญญา
-
...... ..... .... ... .. . .
-
นักข่าวหญิง
[เช้าวันนี้ประธานกลุ่มบริษัทคังดง คุณแชวอน กับบริษัทลีเซินกรุ๊ปประธานลีแทซองตกลงจับมือกัน]
-
เสียงผู้ประกาศข่าวประกาศข่าวออกทีวีช่องหนึ่ง
-
นักข่าวหญิง
[ผู้เชี่ยวชาญทางเศรษฐกิจวิเคราะห์ว่าลีเซินกรุ๊ปได้แสดงออกทิศทางของตนให้เห็นอย่างชัดเจน]
-
นักข่าวหญิง
[และจะทะยานพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ทิ้งระยะห่างจากกลุ่มธุรกิจปาร์คไปไกล]
-
ฮาอึน
แทซองรู้แล้วไม่ใช่เหรอว่าสัญญาฉบับนั้นมีปัญหา?
-
ฮาอึน
แล้วทำไมยังตกลงเซ็นอีก?
-
ฮาอึน
เขา....คิดจะทำอะไรกันแน่นะ?
-
...... ..... .... ... .. . .
-
แชวอน
ที่ประธานลีแทซองหวังว่าคราวนี้เราจะร่วมมือกันด้วยดีนะ
-
แทซอง
ถ้าหากไม่เป็นไปด้วยดีผมจะเดินทางมาเองทำไม?
-
แทซอง
สำคัญที่สุดคือประธานแชวอนมีความสุขผมก็พอใจแล้ว
-
แชวอน
ท่านประธาน....หมายความว่ายังไงครับ!?
-
แทซอง
หมายความว่ายังไง?
-
แทซอง
ผมลีแทซองปกตมีนิสัยชอบกินรวบคนเดียว
-
แทซอง
จะไปยอมรับส่วนแบ่งผลกำไร6ต่อ4ได้ยังไง?
-
แทซอง
แต่ว่า.....ถ้าคุณหายไปจากโลกนี้แล้วบริษัทคังดงก็จะเหลือเพียงแต่ผมถูกมั้ย?
-
แชวอน
ประ....ประธานแทซองครับถ้าหากว่าผมตายไป บริษัทก็ใช่ว่าจะกลายเป็นของคุณ!
-
แชวอน
คุณก็รู้ดีใช่มั้ยว่าผมเป็นคนของรองนายกรัฐมนตรี?
-
แทซอง
จริงด้วยสิ เบื้องหลังของนายยังคงมีไอแก่นั่นสนับสนุนอยู่นี่นะ
-
แทซอง
ทำไงดีน้า?
-
แทซอง
หากเขารู้ว่าเอกสารสัญญาที่พวกเราเซ็นมีการฉ้อโกงเกิดขึ้น
-
แทซอง
ก็น่าจะเข้าใจใช่มั้ยว่าทำไมฉันถึงต้องจัดการนาย!?
-
แชวอน
นายรู้อยู่แล้วว่าสัญญานี้มีปัญหาแล้วทำไมถึงยังเซ็นอีก?
-
แทซอง
ทำไมน่ะเหรอ?
-
แทซอง
เพราะนายเป็นคนที่ไอแก่นั่นมันไว้ใจยังไงล่ะ!
-
แชวอน
ที่แท้นายกับรองนายกก็เป็นศัตรูกัน!?
-
แชวอน
ลีแทซองถึงจะมีเรื่องส่วนตัวยังไงก็ไม่เห็นต้องใช้เงินเป็นเครื่องมือนี่ ทำอย่างนี้ไม่เป็นผู้ใหญ่เลย
-
แทซอง
หึๆ แชวอนฉันประเมินนายสูงเกินไปจริงๆ
-
...... ..... .... ... .. . .
-
นักข่าวหญิง
[รายงานข่าวบ่ายวันนี้ ประธานเเชวอนบริษัทคังดงกระโดลงมาจากตึกเสียชีวิต]
-
แทซอง
ผ่านไป2ปี สำเร็จไป1
-
นายง เลขาของแทซอง
คุณแทซอง.....
-
นายง เลขาของแทซอง
อย่ารีบร้อนค่อยเป็นค่อยไป
-
ฮยอกโอ
ใช่แล้ว ไม่ต้องรีบร้อนหรอกค่อยๆก็ได้
-
ฮยอกโอ
เรายังหนุ่มยังเเน่น ปล่อยไอแก่นั่นไปก่อน
-
ฮยอกโอ
ไปกันเถอะ
-
...... ..... .... ... .. . .
-
ณ บ้านพักของแทซอง
-
แทซอง
ที่รักนิ่งเฉยแบบนี้ไม่อันตรายไปหน่อยเหรอ?
-
แทซอง
ถ้าหากว่าคนที่เข้ามาไม่ใช่ฉันแต่เป็นคนร้ายล่ะจะทำยังไง?
-
เขากอดเธอเอาไว้ในอ้อมอกจากทางด้านหลังของเธอ
-
ฮาอึน
แชวอน.....ไม่ได้ฆ่าตัวตายใช่มั้ยคะ?
-
แทซอง
ใช่ฉันทำเอง
-
ฮาอึน
(ทำไมถึงตอบคำถามแบบนี้ได้หน้าตาเฉยขนาดนี้นะ?!)
-
ฮาอึน
ทำไม ทำไมคุณถึงทำอย่างนี้?
-
ฮาอึน
ฉันสงสัยตั้งแต่เเรกแล้ว คุณก็รู้อยู่ชัดๆว่าคนพวกนั้นเขียนสัญญาหลอกแต่คุณก็ยังเซ็น
-
ฮาอึน
เห็นข่าวแชวอนฆ่าตัวตายฉันถึงได้รู้ว่าทำไมคุณถึงเซ็นสัญญา ทั้งๆที่รู้ว่าโดนหลอก!
-
แทซอง
หึ แล้วเธอคิดว่าฉันทำไปเพื่ออะไรล่ะ?
-
ฮาอึน
สัญญาฉบับนั้นทำให้คุณได้ส่วนแบ่งจากคังดงมา4ส่วนอีก6ส่วนอยู่ในมือแชวอน
-
ฮาอึน
แต่ถ้าฉันให้ข่าวว่าสัญญาฉบับนั้นฉ้อโกงแล้วบอกว่าแชวอนฆ่าตัวตายเพื่อหนีความผิด
-
ฮาอึน
หุ้นในตลาดของคังดงก็จะฮวบลง
-
ฮาอึน
พอถึงเวลาคุณก็จะช้อนซื้อหุ้นของคังดงแล้วใช้อิทธิพลของลีเซินกรุุ๊ปเพิ่มมูลค่ามันกลับมาอีกครั้ง
-
ฮาอึน
คนตายไปคนเดียวแต่คุณจะได้กลับมาไม่ต่ำกว่า100ล้านหรือ1000ล้านจริงมั้ย!
-
แทซอง
(ครั้งนี้เรากลับนึกว่าเธอจะมองอะไรแค่ตื้นๆเสียอีก)
-
แทซอง
(ถึงฉันจะมีความแค้นส่วนตัวกับรองนายกนั่น แต่ก็ไม่ถึงขั้นเซ็นสัญญาทำลายธุรกิจตัวเองหรอกนะ)
-
แทซอง
(เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ไม่เคยย่างกรายเข้ามาในสนามธุรกิจจะมองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง)
-
แทซอง
(ไม่รู้ว่าควรจะพูดว่าแชวอนมันโง่เกินหรือฮาอึนคนนี้ฉลาดเกินไปกันแน่!)
-
แทซอง
ที่รัก ก็ตามอย่างที่เธอพูด คนตายแค่คนเดียวแต่ฉันได้เงินกลับมาตั้งเกือบหลัง1000ล้าน คุ้มจะตายใช่มั้ยล่ะ?
-
ฮาอึน
ทำแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับพวกสัตว์เลือด.....
-
เพี้ย!!!!!
-
แทซอง
เด็กน้อยหลายวันมานี้ฉันดูแลเธออย่างดีเพราะคิดว่าเธอฉลาด
-
เธอถูกแทซองตบเข้าที่หน้าลงไปกองอยู่กับพื้น
-
เธอหันหน้าขึ้นมามองเขาด้วยสายตาที่ตกใจ
-
แทซอง
แต่! ทางที่ดีอย่าคิดว่าตัวเองฉลาดเกินจนลืมสถานะของตัวเองดีกว่า!
-
แทซอง
ขอบคุณนะที่รัก หากเธอไม่บอกว่าสัญญานี้มีปัญญาล่ะก็ ฉันก็หาวิธีอื่นฆ่าเขาอยู่ดี!
-
เธอมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังพร้อมกับมีน้ำตาไหลออกมาอาบแก้มของเธอ
-
เธอลุกขึ้นมาแล้วรีบวิ่งออกไปจากบ้านหลังนี้ทันที
-
...... ..... .... ... .. . .
-
ณ บาร์แห่งหนึ่ง
-
ซองชิล
บอมแจตั้งแต่เมื่อวาน นายก็ดูไม่ดีเลยนะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?
-
บอมแจ
ไม่มีอะไรหรอก
-
ซองชิล
เอ๋? สาวคนนั่นน่ารักดีนะ แต่เชยไปหน่อย
-
บอมแจ
นายพูดถึงใครน่ะ
-
ทั้งคู่พากันมองไปที่โต๊ะที่มีหญิงสาวกำลังนั่งปาดน้ำตาอยู่
-
บอมแจ
ฮาอึน!
-
ซองชิล
นายรู้จักเหรอ?
-
บอมแจ
ซองชิลนายช่วยอะไรฉันหน่อย!
-
เพื่อนของบอมแจเดินไปที่โต๊ะของฮาอึนแล้วลากตัวเธอมา
-
ฮาอึน
ปล่อยนะ นายเป็นใครกัน!
-
ฮาอึน
บอมแจ!
-
บอมแจ
ฮาอึน ที่รักดึกขนาดนี้แล้วอันตรายออก เกิดอะไรขึ้นรึไง?
-
บอมแจ
อย่าบอกนะว่าคู่หมั้นที่พูดถึงเมื่อวานที่ไม่ใจกว้างเหมือนฉันจะเผยธาตุแท้ออกมา?
-
ฮาอึน
พูดจบรึยัง? จบแล้วฉันจะได้ไปเสียที!
-
บอมแจ
ขาพลิกเหรอ?
-
ฮาอึน
ไม่ต้องมายุ่งหรอกน่า!
-
บอมแจใช้ยานวดที่เท้าของเธอเบาๆ
-
บอมแจ
พลิกตั้งแต่เมื่อไหร่?
-
เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอ
-
บอมแจ
เขาทำร้ายเธอเหรอ!?
-
เขาใช้มือจับไปที่แก้มข้างที่แทซองตบเธอเป็นรอยแดง
-
ฮาอึน
ไม่มีอะไร ขอบคุณที่อุตส่าห์ทายาให้ ฉันไปก่อนล่ะ!
-
เธอลุกออกจากโต๊ะ เดินกะเพกๆจะออกจากร้าน
-
บอมแจ
ฮาอึน!
-
บอมแจ
บอกฉันมาสิว่าเขาทำร้ายเธอใช่มั้ย!?
-
บอมแจ
บางทีคำโกหกของเธออาจจะหลอกใครต่อใครได้
-
บอมแจ
แต่เราสองคนอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่มัธยม เธอก็รู้ว่าฉันรู้ดีกว่าใครใช่มั้ย?
-
บอมแจ
ฮาอึน
-
บอมแจ
เขาเป็นใคร
-
ฮาอึน
เลิกถามสักทีได้มั้ย?
-
บอมแจ
กระทั่งตอนนี้เธอยังคิดถึงเขาอีกเหรอ!
-
ฮาอึน
(ถ้าไม่มีเขาคุณปู่ของฉันคงไม่อยู่ถึงวันนี้)
-
ฮาอึน
(ถ้าไม่มีเขาฉันคงถูกชายที่ไม่รู้จักประมูลไปแล้ว!)
-
ฮาอึน
ฉันทรยศเขาไม่ได้!
-
บอมแจ
งั้นแสดงว่าเธอคงชอบความรุนแรงสินะ?
-
เขาผลักเธอลงที่โต๊ะสนุกเกอร์
-
เขาจับขาของเธออ้าเอาไว้แล้วขึ้นมาคร่อมบนตัวเธอ
-
ฮาอึน
บอมแจ!!! ปล่อยนะ!!!! ปล่อยฉัน!!!!
-
บอมแจ
ผู้ชายคนนั้นเล่นสนุกกับเธอแบบนี้บ่อยๆสินะ?
-
บอมแจ
สอนให้เธอมีความรู้สึกไวแบบนี้
-
บอมแจ
เพียงแค่ฉันลูบไล้หน่อยเดียวก็มีปฏิกิริยามาซะแล้ว โธ่เว้ย!!
-
ฮาอึน
อือ....
-
บอมแจ
เจ็บเหรอเดี๋ยวจะยิ่งเจ็บกว่านี้อีก!!
-
ฮาอึน
แฮ่ก!ๆ....หยุดนะ.....อ๊าาา
-
เขาใช้นิ้วมือสอดใส่เข้าไปใน.....ของเธอ
-
ฮาอึน
ฮึกๆ!...หยุดนะฉันเจ็บ!
-
เสียงร้องไห้ของเธอบนออกมากับเสียงครางที่แหบแห้งไม่เป็นจังหวะ
-
น้ำตาก็ไหลออกมาอาบทั้งสองแก้ม
-
บอมแจ
เยี่ยมไปเลยแฟนเก่าของฉันกลายเป็นของล้ำค่าหายากไปซะแล้ว
-
บอมแจ
ผู้ชายคนนั้นโชคดีจริงๆได้เป็นคนแรกที่ลิ้มลองเธอ!
-
บอมแจ
(เราคบกันมาตั้ง3ปี ไม่เคยทำอะไรเกินเลย)
-
บอมแจ
(ตอนนี้กลับโดนชายคนอื่นช่วงชิงไป)
-
เขาจับขาของเธอชันเอาไว้ทั้งสองข้างก่อนจะมุดหัวลงไปใช้ลิ้นที่ตรงนั้น
-
บอมแจ
เขาเล่นสนุกับตรงนี้ของเธอยังไง!
-
ฮาอึน
ไม่ๆๆ!!!! หยุดนะ
-
ฮาอึน
หยุด!!!บอมแจ!!!
-
ฮาอึน
อ๊าาาาา
-
เธอใช้มือไปจับที่หัวของเขาอย่างไม่ได้สติก่อนจะจิกเข้าที่ผมของเขา
-
ฮาอึน
อื้ออออ!!!!
-
เธอใช้มือมาอุดปากของตัวเองเอาไว้ไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกมา
-
บอมแจ
ฮาอึน ไม่ต้องกลั้นไว้ ร้องออกมาให้ฉันได้ยินสิ!
-
บอมแจ
ฉันจะได้รู้ว่าเธอมันไร้ยางอายแค่ไหน!!
-
ฮาอึน
ไม่ไม่นะหยุดพูด!!!!
-
ร่างกายของเธอร้อนผ่าวพร้อมกับสั่นสะท้านไปทั่วร่าง
-
บอมแจ
ขนาดเจ็บยังแสดงปฏิกิริยาขนาดนี้ ที่จริงเธอชอบความรุนแรงสินะ!
-
บอมแจ
ตอนผู้ชายคนนั่นทำกับเธอครั้งเเรกเธอรู้สึกยังไง?
-
บอมแจ
เหมือนกับตอนนี้มั้ย ร่างกายสั่นสะท้านแบบนี้?
-
ฮาอึน
บอมแจ...คนเลว
-
เธอพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา
-
บอมแจ
เอาล่ะถึงขึ้นตอนสุดท้ายเเล้ว
-
เขาปลดเข็มขัดกางเกงตัวเองออกแล้วถอดกางเกงควักบางอย่างออกมา
-
เขาจับขาข้างหนึ่งของเธออ้าออก อีกข้างก็เอาพาดบ่าเอาไว้
-
บอมแจ
ฉันอยากให้เธอ....จดจำฉันไว้ตลอดไป!!
-
บอมแจ
ต่อให้ลืมไปจากความทรงจำแต่ร่างกายจะต้องจดจำฉันไว้อย่างเเน่นอน
-
เขากำลังจะสอดบอมแจน้อยใส่ฮาอึน
-
ฮาอึน
กึก!!!
-
เลือดไหลออกมาเต็มปากของฮาอึน
-
เธอกลั้นใจกัดที่ริมฝีปากของตัวเองจนเลือดไหลออกมาเต็มปาก
-
บอมแจ
ฮาอึน!!
-
เขาเลิกสนใจกับอารมณ์ทางเพศรีบจับที่ปากของเธอทันที
-
บอมแจ
อ้าปากซิ!
-
บอมแจ
อ้าปากให้ฉันดูเดี๋ยวนี้!!
-
บอมแจ
(ถึงกับยอมตายแต่ไม่ยอมมีอะไรกับฉันเชียวรึ ใจแข็งอะไรขนาดนี้!!)
-
บอมแจ
ฮาอึนฉันขอถามเธอเป็นครั้งสุดท้าย
-
บอมแจ
จะยอมกลับมาคบกับฉันมั้ย!
-
ฮาอึน
ขอโทษนะ ฉันทำไม่ได้
-
เธอรีบใส่เสื้อผ้าเเล้วพยายามพยุงตัวลุกขึ้นเดิน
-
บอมแจ
ฮาอึน
-
บอมแจ
จากนี้ไป....หากฉัน....ปาร์คบอมแจเห็นเธอร้องไห้เมื่อไหร่จะทำให้เธอร้องให้หนักยิ่งกว่าเดิม
-
บอมแจ
ถ้ามีใครทำร้ายเธอจฉันจะออกมาช่วยผสมโรงด้วย!
-
บอมแจ
หากว่าเธอเศร้าฉันจะทำให้เธอยิ่งทุกข์ใจหนักว่าเดิม
-
บอมแจ
จะเป็นผู้ชายที่แสนเลวร้ายที่สุดที่เธอเคยนึกฝันไว้คอยดู!!
-
บอมแจ
(หากไม่สามารถได้ความรักจากเธอ...ก็ขอเป็นคนที่เธอเกลียดชังที่สุด!!)
-
ฮาอึน
(บอมแจ นายคงจะไม่รู้ว่าการทำใจให้เกลียดมันยากกว่ารักนานมากนัก!)
-
ฮาอึน
(หากสามารถทำให้ฉันเกลียดนายได้นั่นคงจะเป็นวิธีช่วยฉันให้ปล่อยวางได้ดีที่สุด!)
-
ฮาอึน
พิสูจน์ให้ฉันเห็นด้วยแล้วกัน
-
เธอกันกลับมาพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ยินดีก่อนจะเดินออกจากร้านไป
-
...... ..... .... ... .. . .
-
หวั่นจะปลิวจริงจริ๊งงงงง 🤪😆 เนื้อเรื่องมาถึงยี่สิบกว่าตอนแล้วเน้อ ขอกำลังใจจากคนที่คิดตามอยู่รีวิวคนละ1รีวิวหน่อยนะคร้าบบบ ขอบคุณล่วงหน้านะคร้าบบบบ 🙏🏻🙇🏻♀️
-
END EP.21
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()