มาเฟียหลงเด็ก😎: บทที่15 สัญญาจ้างเป็นคนรัก

ฮาอึน

เขาไม่โอนเงินมาให้ โทรไปก็ไม่ติดด้วย
ฮาอึน

สงสัยที่แทซองพูดคงจะเป็นความจริง บริษัทนั้นเป็นพวกนักต้มตุ๋นจริงๆ
ฮาอึน

ฉันถูกบีบให้จนทางแล้วยังส่งฉันให้ไปเจอกับพวกนักต้มตุ๋นอีกเหรอ?!
เธอขยำนามบัตรทิ้งลงถังขยะทันที
ฮาอึน

แต่อาการป่วยของคุณปู่.....
ฮาอึน

ต้องใช้เงินที่แทซองให้เรางั้นเหรอ....
เธอหยิบเช็คขึ้นมาดู
...... .... ... .. . .
ณ โรงพยาบาล
ฮาอึน

แม่คะนี่เป็นเช็ค5แสนค่ะ
ฮาอึน

แม่รอหนูหน่อยนะคะหนูจะหาที่เหลือมาให้
ซอยอนแม่ของฮาอึน

ฮาอึนลูกพูดอะไรน่ะ เราต้องใช้เงินหลายวอนเลยนะ
ซอยอนแม่ของฮาอึน

แล้วลูกเอาเงินขนาดนี้มาจากไหน!?
ฮาอึน

แม่คะ วางใจได้เลยหนูไม่ได้ขโมยใครมาค่ะ
ซอยอนแม่ของฮาอึน

แม่กลัวว่าลูกจะทำเรื่องที่ไม่ควรทำน่ะสิ
...... .... ... .. . .
ณ คอนโดหรูแห่งหนึ่ง
บอมแจ

นี่เธออุตส่าห์มาหาฉันถึงที่ เธอคิดถึงฉันเหรอ?
บอมแจ

ไหนขอดูหน่อยซิ เธออ้วนขึ้นบ้างรึเปล่า?
บอมแจ

จะเป็นแม่คนแล้วจริงๆ น่ะเหรอ?
ฮาอึน

บอมแจฉันไม่ได้มาทะเลาะกับเธอนะ
บอมแจ

งั้นมีธุระอะไรก็รีบพูดมาสิ!
ฮาอึน

ฉันขอยืมเงินสัก2ล้านจะได้มั้ย
บอมแจ

2ล้าน? ฮาอึนเดี๋ยวนี้เธอฟุ่มเฟือยขนาดนี้เลยเหรอ?
บอมแจ

ฉันจำได้ว่าตอนที่เธอคบกับฉันเธอไม่ยอมใช้เงินฉันเลยแม้แต่แดงเดียว
ฮาอึน

ให้ฉันยืมได้มั้ย?
บอมแจ

ได้อยู่แล้ว
บอมแจ

แต่....เธอมายืมในฐานะอะไรล่ะ?
ฮาอึน

หมายความว่ายังไง?
บอมแจ

ถ้ามาในฐานะแฟนเก่าฉันไม่ให้หรอก
บอมแจ

แต่ถ้ามาในญานะแฟนปัจจุบันฉันก็จะยอมให้อย่างเต็มใจ
บอมแจ

แถมไม่ต้องคืนด้วย!
ฮาอึน

ห๊ะ?
เธอนิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนจะก้มหน้าลง
ฮาอึน

บอมแจฉันจะไปเป็นแฟนใครก็ได้....
ฮาอึน

แต่ไม่ใช่เธอ!
เธอลุกออกจากเก้าอี้เดินตรงไปที่ประตูห้องทันที
ฮาอึน

ถือซะว่าวันนี้ฉันไม่ได้มาแล้วกัน ลาก่อน!
บอมแจ

ฮาอึน!!
บอมแจ

นี่ จิมิน!
บอมแจ

รีบปล่อยงานในมือตอนนี้ได้แล้ว
บอมแจ

แล้วรีบเขียนเช็คให้ฮาอึน2ล้าน
ฮาอึนปิดประตูห้องของบอมแจกดลิฟต์ลงมาที่ล็อบบี้
ฮาอึน

(ลืมเขาไปซะเถอะเขาไม่ใช่บอมแจคยเดิมอีกต่อไป!)
เธอหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาใครบางคน
ฮาอึน

ฮัลโหล ฉันฮาอึนถ้าฉันยากรับข้อเสนอของคุณก่อนหน้านี้ยังทันมั้ยคะ?
แทซอง

ได้สิ
แทซอง

มาที่บ้านเลขที่183 ถนน___ฉันจะรอเธอที่นั่น
...... .... ... .. . .
ณ บ้านหรูหราสไตล์โมเดิร์นหลังหนึ่ง
ฮาอึน

ไม่ทราบว่ามีคนอยู่มั้ยคะ
ฮาอึน

ฉันมาหาลีแทซอง....
แทซอง

อื้มมม อ่านนี่สิ
เขาเดินตรงมาหาเธอแล้วยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้เธออ่าน
ฮาอึน

สัญญาจ้างเป็นคนรัก?
เธอยืนอ่านอยู่พักหนึ่ง
แทซอง

เป็นไง อ่านหมดรึยัง
ฮาอึน

เนื้อหาสัญญาฉันอ่านเรียบร้อยเเล้วค่ะ ฉันยอมรับเงื่อนไข
ฮาอึน

แต่คุณก็ต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันเหมือนกัน!
ฮาอึน

ข้อ1ห้ามเปิดเผยความสัมพันธ์ของเราให้คนภายนอกรู้
ฮาอึน

ข้อ2ฉันหวังว่าในเวลางานคุณจะปฏิบัติต่อฉันในฐานะเจ้านายและลูกน้อง
เขาฟังเธอพูดเสร็จก็กอดอกแล้วมองเธอ
แทซอง

อืม ฉันเองก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกัน
แทซอง

เซ็นชื่อซะสิ
แทซอง

ต่อไปบ้านหลังนี้ก็เป็นของเธอแล้ว
แทซอง

ต้องการคนใช้กี่คนบอกฉันมา
ฮาอึน

ไม่ค่ะ ฉันไม่ต้องการ
แทซอง

แล้วเธอค้องการอะไรล่ะ บอกฉันมาได้เลย
ฮาอึน

ฉันต้องการเงิน2ล้านค่ะ ตอนนี้เลยค่ะ.....
กริ๊งๆกริ๊งๆกริ๊งๆ
เสียงเรียกเข้าของมือถือดังขึ้น
ฮาอึน

ฮัลโหล? แม่มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ?
ซอยอนแม่ของฮาอึน

ฮาอึนคุณปู่ไม่เป็นไรเเล้วจ้ะ เมื่อกี้มีคนจ่ายค่ารักษาให้จนครบแล้วจ้ะ
ฮาอึน

ใครเป็นคนจ่ายเหรอคะ?
แทซอง

ที่เธอยอมมาเป็นคนรักของฉันก็เพราะต้องการเงินไปรักษาคุณปู่ของเธอสินะ
เขากระซิบที่ข้างหูของเธอ
เธอวางสายลงก่อนจะหันไปมองหน้าเขา
ฮาอึน

ที่แท้คุณเป็นคนจ่ายเหรอคะ?
ฮาอึน

(ผู้ชายคนนี้!)
ฮาอึน

(รู้เรื่องของเราหมดทุกอย่าง!)
ฮาอึน

(ทุกสิ่งทุกอย่างคงอยู่ในการควบคุมของเขาแล้วสินะ!)
...... .... ... .. . .
แทซอง

มานี่สิ
เขาเรียกเธอให้มาหาเขาที่เตียงหนานุ่มขนาดใหญ่
เธอเดินไปหาเขาช้าๆ เขากระชากแขนเธอให้มานอนทับบนตัวเขา
ฮาอึน

อ๊ะ!?
ฮาอึน

ในเมื่อคุณได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้ว ทำไมยังมาแกล้งฉันอีก
แทซอง

แกล้ง?
แทซอง

ฉันแค่จะบอกให้เธอรู้ว่าคนรักเขาทำอะไรกันยังไงต่างหาก
แทซอง

ที่รัก ถ้าเธออยากมีความสุขตลอด3ปีละก็ ทางที่ดีเธอควรทำหน้าทีของตัวเองให้เต็มที่ไม่อย่างนั้น....
แทซอง

ฉันจะทำให้เธอมีชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น!
เขาจับที่คางของเธอนิ้วหัวแม่โป้งของเขาก็แตะอยู่ที่ริมฝีปากอมชมพูของเธอ
ฮาอึน

(นี่เรา....)
ฮาอึน

(ทำสัญญากับปีศาจชัดๆ!!)
เธอหลับตาปี๋ขณะที่เขากำลังใช้มือลูบไปตามผมและใบหน้าของเธอ
แทซอง

วางใจเถอะ ถ้าเธอไม่เต็มใจ ฉันก็ไม่มีวันแตะต้องเธอเด็ดขาด!
ฮาอึน

คุณพูดความจริงเหรอ?
เธอลืมตาขึ้นมามองเขาทันที
เขาจับเธอพลิกมาคร่อมเธอเอาไว้
แทซอง

ยกเว้นเสียแต่ว่า......
แทซอง

ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้!
เขาจูบลงไปที่ริมฝีปากของเธออย่างนุ่มนวล
....... ..... .... ... .. . .
ณ เช้าวันใหม่ที่บ้านหลังใหม่ของฮาอึน
ฮาอึน

ทำไมคุณตื่นเช้าจังคะ?
หญิงสาวเดินลงมาจากบันไดเดินลงมายังโต๊ะอาหารที่แทซองกำลังนั่งกินกาแฟอยู่
แทซอง

วันนี้ฉันไม่อยากไปทำงาน เธอเองก็ไม่ต้องไป!
ฮาอึน

ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ คุณเป็นผู้บริหารคุณต้องมีงานเยอะไม่ใช่เหรอคะ?
เขาวางแก้วกาแฟลงแล้วมองมาที่เธอ
แทซอง

เธอรู้มั้ย เธอเป็นผู้หญิงคนเเรกที่ขอให้ฉันไปทำงานในเช้าวันต่อมา
แทซอง

เธอนอนดิ้นเมื่อคืนทำเอาฉันนอนไม่พอ เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ไปทำงาน
ฮาอึน

ฉันนอนดิ้นเหรอคะ?
เธอถามเสร็จก็เปิดตู้เย็นเทนมออกจากขวดใส่แก้วก่อนจะมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร
แทซอง

มีคุกกี้อยู่ในลิ้นชักหน่ะ ไปเอามากินสิ
แทซอง

ฉันให้เลขาซื้อมาไว้เมื่อวาน
ฮาอึน

ให้ฉันเหรอคะ?
แทซอง

ฉันไม่ชอบกินขนมเด็กๆหรอกนะ
ฮยอกโอ

แทซอง เกิดเรื่องเเล้วล่ะ
ฮยอกวิ่งเข้ามาหาแทซองที่โต๊ะอาหารด้วยสีหน้าตกใจนิดๆ
เขากระซิบกันอยู่สองคนปบ่อยให้ฮาอึนนั่งงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
จินซองก็วิ่งมาอีกคน
ฮาอึน

มีอะไรกันเหรอคะ?
แทซอง

มานี่สิ้เด็กดื้อ
ฮาอึน

อะไรคะ ฉันจะนั่งอยู่ตรงนี้นี่ คุณจะแกล้งอะไรฉันอีก
เขาลุกขึ้นมา แล้วลากเธอขึ้นมาจากเก้าอี้ไปที่โซฟา
แทซอง

เดี๋ยวนี้กล้าขัดใจฉันจริงๆนะ!
เขาจับไปที่หน้าของเธอ
เขาเลียไปที่ใบหูของเธอ
แทซอง

ที่แท้หูของเธอก็เซนซิทีฟเหมือนกันเหรอ?
แทซอง

แล้วไหล่ล่ะ?
เขาดึงเสื้อของเธอบงมาเปิดไหล่แล้วใช้ฟันขบไปที่ไหล่เบาๆ
ทำให้ร่างกายเธอตอบสนองสั่นสะท้านทันที
แทซอง

อื้อหือ แม้แต่ไหล่ก็ความรู้สึกไวไม่แพ้กัน
แทซอง

ที่รักร่างกายของเธอเซนซิทีฟทั้งตัวเลยนะ เป็นร่างกายที่ยั่วยวนจริงๆ
ฮาอึน

คุณ.....คุณพอได้แล้ว
ฮาอึน

ไม่อายสองคนนั้นบ้างรึไง
เธอหน้าแดงแล้วหันไปมองฮยอกกับจินซองที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะกินข้าว
จินซอง

ตามสบายเถอะ เห็นมากกว่านี้ก็เห็นมาแล้วแหละ
จินซอง

แม้แต่ขนาดของหมอนั่นฉันยังรู้เลย.....
แทซอง

ถ้าแกไม่หุบปากฉันจะให้บอดี้การ์ดจัดการปากแกซะ
ทั้งสองคนทำหน้าเขม่นใส่กัน
ฮยอกโอ

ชู่ว มาแล้ว
ชายชุดดำสามคนวิ่งเข้ามาในบ้านก่อนจะชักปืนมาเล็งทีแทซอง
ฮาอึน

(คนพวกนี้....!)
ฮาอึน

(ปืน!!!)
แทซองเอนหลังลงบนโซฟาแล้วนั่งไขว่ห้างมองชายชุดดำ
แทซอง

จัดการให้หมด
ปั้งๆๆ!!!!
เสียงปืนกราดยิงไปที่ชายทั้งสามคน
ฮาอึน

กะ.....กรี๊ดดดดดด!!!!!!!!!
เธอกรี๊ดออกมาพร้อมกับเสียงปืน
แทซองรีบจับหน้าของเธอหันมาจูบทันที
ฮาอึน

อื้อ!!!!!
เธอผลักเขาออกทันที
แทซอง

ที่รักเธอใจร้ายจริงๆ
ฮยอกโอ

แทซองเดียวนี้ตกต่ำถึงขั้นขโมยจูบเด็กผู้หญิงแล้วเหรอ?
ฮาอึนนั่งอึ้งมองไปที่คนพวกนั้นที่โดนยิงแต่ยังไม่ตายร้องโวยวายดิ้นไปดิ้นมา เลือดก็นองไหลเต็มพื้น
ฮาอึน

ฮึกๆๆ ฮือๆๆ
เธอร้องไห้ออกมาอย่างกับเด็กน้อย ในมือก็ปาดน้ำตาไปมา
แทซอง

เธอกลัวงั้นเหรอ?
แทซอง

เอาล่ะ ไม่ต้องร้องแล้ว ขี้มูกเธอเปื้อนเสื้อฉันแล้วเห็นมั้ย
เขาพาเธอที่ร้องไห้งอแงเดินออกมาจากตรงนั้น
นายง เลขาของแทซอง

จู่ๆ ฉันรู้สึกว่า.... ลีแทซองที่ไร้หัวใจ
นายง เลขาของแทซอง

เริ่มจะมีหัวใจแล้วล่ะ....
จินซอง

งั้นเหรอ? แต่ฉันว่าพี่แทซอง โอ๋ผู้หญิงไม่เป็นเลยสักนิด
แทซอง

ขอโทษที่ทำให้เธอกลัวนะ
แทซองกอดเธอเอาไว้ในอกฮาอึนยังคงร้องไห้ตกใจกับสถานการณ์
จินซอง

โอ้โห.....
จินซอง

ลีแทซองตัวจริงรึเปล่าเนี่ย!
จินซอง

ปกติเขาไม่เคยใจอ่อนเพราะเห็นอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงสักหน่อย
จินซอง

แล้วก็ไม่เคยยอมใครเป็นพิเศษด้วย
จินซอง

ทำไมจู่ๆถึงเป็นแบบนี้นะ ไม่เข้าใจเลยแฮะ!
เขาพาเธอเดินออกมาที่สวนหลังบ้าน
แทซอง

โอ้ยยย ออกมาแล้วยังร้องไห้ไม่หยุด ฉันเริ่มรำคาญแล้วนะ!
ฮาอึน

ก็ฉันตกใจนี่นา ใครใช้ให้มาฆ่าฟันกันในบ้านเล่าถ้าฉันโดนลูกหลงคุณจะทำยังไง!
ทั้งคู่ยืนเถียงกันไปมา
จินซอง

ฮ่าๆ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่มีคนพูดกับพี่แทซองแบบนี้
แทซอง

ก็ได้.....ฉันยอมแล้วพอใจรึยัง?
ฮาอึน

ถ้างั้นสาบานมาสิคะว่าต่อไปจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นต่อหน้าฉันอีก
แทซอง

ก็มันบุกมากระทันหันจะให้ฉันทำยังไงเล่า
ฮาอึน

ไม่รู้แหละค่ะ!
แทซอง

โอเครๆ ฉันสัญญา
...... .... ... .. . .
END EP.15

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน

ความเร็วในการอ่านแบบอัตโนมัติ

เสียงข้อความ

บทที่15 สัญญาจ้างเป็นคนรัก

ความคิดเห็นปักหมุด

ความคิดเห็นทั้งหมด ()