สมัยมหาลัยบอสของพวกเราอ่ะเนิร์ดน๊า

พี่อยากรู้มากเลยแหละ

ว่าบอสจะมีเมียรึยัง

บ้างานขนาดนี้

โหดก็โหด

ตามงานทีพี่ฉี่แทบราด

นึกว่ากรรโชก

บอสอ่ะฮือออนึกแล้วพี่ฉี่จะราดแล้ว

ทำไมหรอ

หรือบอสมา

อย่ามาน่า

บอสไม่มาที่นี่หลังกินข้าวพี่รู้

เพราะบอสไม่ทานกาแฟหลังข้าวเที่ยงยังไงล่า

อะไรหรอ

ท..ทำไมพี่รู้สึกถึง

เอื๊อก.หันหลัง

.กำมือแน่น

.เลื่อนเก้าอี้ตัวตรงข้าม

ฮึก!

ทำไมต้องเสียงนิ่งด้วย...

พี่ขอโทษ!

ต..แต่พี่ไม่รู้จริงๆว่าเหมจะให้พี่นั่งตรงไหน.หลับตาปี๋

....

ม..ไม่ดีมั้ง

ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมแล้ว

พี่เป็นลูกจ้าง

เหมเป็นเจ้านายนะ

.รีบเดินไปนั่งตักแกร่ง

ท..ทำไมเมื่อกี้ต้องดุกันด้วย

นี่!

พี่เป็นรุ่นพี่นะ..ต้องเรียกว่าพี่สิ

....

ขอโทษ

.รีบลุก

.หันหนี

ทำไมชอบดุอ่ะ!

ไม่ได้ง่วง!

แต่พี่เงี่-

อ๊า!

ขี้ดุขี้ดุพี่เจ็บนะ.มุดอก

เหมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ซักหน่อยแต่ทำไมพี่ต้องมากลัวเหมด้วย

พี่แค่หน้ามืด!

...

(ตายแล้ว..)

พี่ป่าว!

พ..พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย

พี่พี่แค่ทำงานดึก

เหมเชื่อพี่นะ

พี่ไม่ได้โกหก

....

ก็ได้

พี่นอนดึก

เพราะพี่นั่งพับดาว...

ไม่ใช่นะพี่ตั้งใจพับให้เหมตอนใกล้วันเกิดนี้!

ตายตายๆหลุดหลุดหมดแล้ว.พึมพำ

แก้นิสัยโดนต้อนแล้วพูดความจริงไม่หายซักที.พึมพำ

.ก้มหน้า

มันไม่ไร้สาระนะ