ตอนที่ 1 เร่ขายบริสุทธิ์
1
........
ถนนสีดำที่ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ มีเสาไฟฟ้าให้แสงสลัวๆ ในยามค่ำคืน หญิงสาวผมสีน้ำตาล ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่สวย จ้องมองความมืดด้วยความรู้สึกที่ไร้จุดหมาย จมูกโด่งรั้นถอดถอนลมหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า เหมือนกับมันจะช่วยเยียวยาความกลัดกลุ้มในใจเธอได้ ปากบางเนียนสวยเม้มเป็นเส้นตรง เธอหลบอยู่หลังเสา ในมุมที่ไม่มีใครอาจสังเกตเห็นได้ง่าย เพื่อหลีกเลี่ยงบางสิ่งที่เธอไม่อยากทำมัน
“เจสสิก้า” หญิงสาววัย 18 ปี ที่กำลังแตกเนื้อสาวอย่างเต็มตัว เธอยืนหลบอยู่ในมุมเสา ที่ใครยากจะสังเกตเห็นร่างของเธอ อาชีพใหม่ที่เธอเอง อยากปฏิเสธมันไปให้พ้นตัว อาชีพที่หาเลี้ยงชีวิตของเธอมาตลอด อาชีพของคนเป็นแม่ที่ไม่นานลูกอย่างเธอต้องสืบมันต่อ อาชีพผู้หญิงหากิน ที่เรียกให้สวยหรูว่า ‘โสเภณี’
เจสสิก้าขมวดคิ้วสวยด้วยความกังวนใจ ไฟหน้ารถคันหนึ่งสาดมาตรงมุมที่เธอยืนอยู่ ทำให้เธอแสบตา จนต้องยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาป้องแสงนั่น หัวใจดวงน้อยของหญิงสาวเต้นระรัว คืนนี้เป็นคืนแรกที่เธอจะได้เริ่มงานอย่างเต็มตัว หัวคิ้วเรียวกดแน่นจนแทบจะผูกเป็นโบว์ เมื่อรถคันดังกล่าว เลื่อนเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น
เจสสิก้าลุ้นระทึกด้วยความตื่นเต้น ระคนความเกรงกลัวที่อยู่ในใจ ใครกันที่จะเป็นครั้งแรกของเธอในคืนนี้ เจสสิก้าพึ่งสังเกตเห็นว่า รถที่ขับมาเป็นรถยี่ห้อดัง จนกระทั่งกระจกหน้าของรถแลมโบกินี่สีดำวาว ค่อยๆ เลื่อนลงจนต่ำสนิท แสงสลัวจากดวงไฟฟ้าทำให้เห็นใบหน้าชายหนุ่มคนหนึ่งกระจ่างขึ้น หนุ่มหล่อใบหน้าคม เริ่มมีหนวดเฟิ้มบริเวณใบหน้า ตรงสันกรามเรียวคมจดปลายคาง เขาดูเซ็กซี่ไม่หยอกเลย ยิ่งนัยต์ตาสีฟ้าคู่นั้น กำลังจดจ้องเจสสิก้าไม่ว่างตา จนเธอแน่นิ่งเหมือนโดนจับตรึง
เจสสิก้าพยายามเพ่งดูองค์ประกอบบนใบหน้าของเขาหลายอย่าง ทั้งปากอวบอิ่มหยักบางสวย จมูกคมโด่งรับกับหัวคิ้วเข้มเด่น สีผิวของเขาค่อนข้างขาวดูโดดเด่น ถึงเธอจะมองไม่เห็นถนัดเท่าไหร่ แต่เธอยอมรับกับตัวเองเลยว่า เขาจัดเป็นผู้ชายที่หล่อและดูดีคนหนึ่ง
ดูดีเกินกว่า... จะมาทำอะไรบนถนนสายนี้
หรือว่าเขาจะหลงทาง? เจสสิก้าเอามือแตะที่ริมฝีปากอย่างครุ่นคิด ปากเล็กๆ เชิดขึ้น จนเกิดรอยบุ๋มที่คางแหลมสวยนั้น ส่วนใหญ่... พวกที่มาถนนสายนี้ จะเป็นตาแก่ตัณหากลับ เฒ่าหัวงูแก่ๆ อะไรเทือกนั้น แต่ผิดกับหนุ่มหล่อคนนี้ เขาหล่อและดูรวย ถ้าจะพูดเรื่องสาวๆ คงยากที่จะไม่มีใคร ไม่ยอมสยบแก่เขา
“หลงทางหรอคะ?” เจสสิก้าเอ่ยออกไป
ชายหนุ่มชักสีหน้าเล็กน้อย คล้ายจะตกใจกับคำถามของเธอ น้ำเสียงหวานของเธอเอ่ยถามอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเขาดูนิ่งไป ชายหนุ่มเค้นเสียงหัวเราะเบาๆ เสียงของเขาทุ้มแหบอย่างมีเสน่ห์ เขาระบายยิ้มที่มุมปาก ถึงไม่ใช่รอยยิ้มหวานอะไร เขาแค่เหยียดยิ้มอ่อนๆ แต่นั้นกลับทำให้เจสสิก้ารู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมา หรืออาจจะเป็นสายตาที่มีประกายบางอย่างของเขากัน
“ผม... เหมือนคนหลงทางหรอ?” น้ำเสียงของเขาเอ่ยขึ้น
“เอ๋? อ่อ... ไม่หรอกค่ะ แต่คนอย่างคุณ ไม่น่าจะมาทำอะไรแถวนี้” เจสสิก้าฉีกยิ้ม
“งั้นหรอ... แล้วแถวนี้มีอะไรหรอครับ”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วอย่างสงสัย เขาแกล้งหยอกเย้า หญิงสาวที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากประตูรถนัก ทำไม? เขาจะไม่รู้ ว่าถนนแห่งนี้มีไว้ทำอะไร เจสสิก้าเลิกคิ้วสูง ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้างเล็กน้อย ว่าแล้ว? เจสสิก้ารำพึงรำพันกับตัวเอง ผู้ชายใบหน้าหล่อคนนี้ เขาไม่รู้จริงๆ ด้วย
“บำบัดความใคร่ค่ะ”
เจสสิก้าหลบสายตาเล็กน้อย ถึงเธอจะกระดากปากที่ต้องพูดออกไปแบบนั้น แต่ก็เพื่อให้ผู้ชายตรงหน้าเข้าใจ สายตาหวานเงยขึ้นมาสบกับเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มโลมเลียริมฝีปากของเขาเล็กน้อย เพียงจะแกล้งหยอกหญิงสาวตรงหน้าเท่านั้น เธอหลบสายตาของเขาแทบจะทันที ผู้หญิงคนนี้ขี้อาย? เขาครางหึหึ ในลำคอด้วยความพอใจ
“ขึ้นมาซิ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพล่า
“คะ?” เจสสิก้าหลุดเสียงดังขึ้น
“ผมบอกให้คุณขึ้นรถมา” เขาชี้นิ้วไปที่เบาะข้างๆ
“...............”
เจสสิก้าอ้ำอึ้งอยู่นาน ผู้ชายคนนี้จะเป็นคนแรกของเธอในคืนนี้ใช่ไหม? แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เขาทั้งหล่อ เขาทั้งรวย ไม่มีอะไรเหมาะสมกับเธอเลยสักนิด เจสสิก้าขบคิดอยู่เสียนาน จนลืมไปว่า เขาไม่ได้เลือกเธอให้มาอยู่ในสถานะแฟนเขาสักนิด เขาเลือกเธอเพียงเพราะเธอ สามารถบำบัดความใคร่ให้เขาได้ก็เท่านั้น
“มาซิครับ”
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ หญิงสาวคนนี้ท่าทางดูใสซื่อยังไงชอบกล ดูจากการแต่งตัว... เสื้อเอวลอยตัวบาง กับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีซีดๆ เหมือนกับเด็กกะโปโลไม่มีผิด อายุน่าจะยังน้อย ไม่น่ามาทำอาชีพนี้เลยด้วยซ้ำ ดูเหมือนจะเป็นเด็กหัวช้าชอบคิดอะไรนานเสียด้วย ดูหน้าตาเธอซิ... เวลาเธอขบคิด น่ารักไม่หยอกเลยนะ ชายหนุ่มเหยียดยิ้ม
“นี่... ผมมีเงินจ่ายนะ”
เขาหยอกเอินด้วยมุกเด็ด ที่ทำให้เธอมองค้อนเขาแทบจะทันที เห็นเธอเชิดปากเล็กๆ แล้วจึงยอมเดินเลี่ยงมาขึ้นรถอีกฝั่ง เมื่อเจสสิก้าขึ้นมาอยู่บนรถของเขา หัวใจของเธอก็เต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ เมื่อกลิ่นน้ำหอมผู้ชายส่งกลิ่นอ่อนๆ เตะเข้าจมูกของเธอ ซึ่งแน่นอนว่าต้องมาจากตัวเขา พอรู้ตัวอีกที... ใบหน้าของเขาก็ห่างจากเธอแค่ปลายนิ้วเสียแล้ว
“ผมแค่จะคาดเข็มขัดนิรภัยให้คุณ”
แขนแกร่งของเขา ออกแรงดึงสายเข็มขัดนิรภัย เขาเบี่ยงตัวเล็กน้อยเพื่อให้ดึงมันได้สะดวก ปลายจมูกของเขาเกือบจูบแก้มของเธอ เจสสิก้าเบี่ยงหลบ แต่แขนเล็กๆ ของเธอก็แตะโดนกับส่วนมือของเขาที่กุมสายเข็มขัดนิรภัย เปี๊ยะ! เหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่าง เขาจ้องลึกลงในตาเธอ แรงดึงดูดบางอย่างทำให้เขายื่นหน้าหล่อคมเข้ามาใกล้
“เดี๋ยวสิ”
เจสสิก้าสัมผัสถึงไรหนวดที่ประทับอยู่บนฝ่ามือ เมื่อมือเธอดันริมฝีปากหยักนั้นออกห่างจากใบหน้า ทั้งที่เธอก็รับรู้ว่าเขาจะทำอะไร ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กๆ แต่เขาก็ยอมผละใบหน้าของเขาออกช้าๆ ตามแรงดันของมือเธอ เจสสิก้าไม่เข้าใจเหตุผลของตัวเองเช่นกัน มันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้อยู่ใกล้เขาแบบนี้ หรืออาจจะเป็นความตื่นเต้น เพราะระยะห่างที่เกิดขึ้นระหว่างเราก็ได้
“ทีแรก... ผมว่าจะไม่ แต่ตอนนี้... ผมอยากจะได้คุณแล้วสิ”
ชายหนุ่มครางเสียงเบาในลำคอ ฝ่ามือนุ่มนิ่มเรียวเล็กที่พึ่งสัมผัสเรียวปากของเขา มันทั้งหอมทั้งอ่อนนิ่ม ชวนให้เขาคิดไปถึงส่วนอื่นๆ ของเธอ มันจะนุ่มนิ่มชวนฝันขนาดไหน ทั้งกลิ่นน้ำหอมหวานที่ติดกายเธอเวลาอยู่ใกล้ มันทำให้เขาปั่นป่วน จนต้องเหยียบคันเร่งหายไปในถนนที่มืดดำทันที
ที่พักรถที่แสนเงียบสงบบนเขาสูง มันถูกทิ้งร้างมานาน เมื่อถนนทางหลวง ตัดผ่านทางเส้นใหม่ที่สะดวกกว่าทางเส้นนี้ ชายหนุ่มดับเครื่องรถยนต์ ก่อนจะเปิดประทุนรถออก บรรยากาศเย็นๆ บนยอดเขา ทำให้เจสสิก้าลูบแขนตัวเองเพื่อคลายความหนาว ที่พักแห่งนี้ไม่มีแสงสว่างจากไฟฟ้า มีเพียงแสงจันทร์เท่านั้นที่ทำให้ทั้งสองนั่งจ้องตากัน กับบรรยากาศเบื้องหน้าที่มีแต่ความมืด
“คราวนี้... คุณปฏิเสธผมไม่ได้แล้วนะ”
“..............” เจสสิก้ากลืนก้อนเหนียวลงคอ
“มานั่งบนตักผมเร็ว”
ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มคว้ามือเล็กๆ ของเธอ ก่อนจะดึงให้เธอปีนข้ามมานั่งบนตักเขา เจสสิก้าปีนไปนั่งตักเขาอย่างยากลำบาก ทั้งรู้สึกขัดเขินที่สัมผัสมือกับเขา ทั้งรู้สึกประหม่าที่ระยะห่างของเธอห่างจากเขาแค่เพียงนิดเดียว เจสสิก้าจัดท่าทางให้เข้าที่ แน่นอนเธอนั่งคร่อมอยู่บนตักของเขา หลังของเธอติดพวงมาลัยไม่ยาก เพราะเธอเอนตัวเพื่อรักษาระยะห่าง
เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ ชายหนุ่มจับเอวเปลือย ที่โผล่พ้นจากเสื้อเอวลอยนั้นอย่างเบามือ เขาลูบมันเบาๆ ทั้งคลึงเค้นมัน เพราะรู้สึกถึงความนุ่มนิ่ม ทำให้เขามันส์มือจนหยุดมันไม่ได้ ผิดกับเจสสิก้า เธอกำลังขนลุกซู่ไปทั้งตัว เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาสัมผัสเอวเปลือยของเธอเท่านั้น ชายหนุ่มโน้มตัวของเธอให้แนบชิดกับเขา แทบไร้ระยะห่าง ปลายจมูกคลอเคลียข้างแก้มของเธอ ก่อนจะกดลงสูดดมกลิ่มหอมหวานนั้นอย่างใจเย็น
“หอมจัง”
ชายหนุ่มปากหวานเอ่ยชมให้เธอขวยเขิน ปากของเขาแตะริมฝีปากของเธอเล็กน้อย เพียงผิวเผินเท่านั้น ก็ถูกเจสสิก้าผละออกเบาๆ ชายหนุ่มคิ้วขมวดเล็กน้อย เจสสิก้าแตะนิ้วชี้ลงที่เรียวปากของเขา น้ำเสียงหวานแหลมเอ่ยขึ้น เพื่อแก้ต่างความขุ่นเคืองในใจของเขา
“คุณจะทำอะไรก็ได้ ยกเว้น จูบ ฉันขอแค่นี้นะคะ”
“ก็ได้... งั้นคุณต้องโดนหนักๆ เลย”
แววตาคมสีฟ้าของเขาไร้ความล้อเล่น เขาถอดเสื้อเอวลอยของเธอออกทันที นัยต์ตาฟ้าพราวจดจ้องบราสีดำสวย กำลังโอบอุ้มสิ่งสวยงาม คือทรวงอกขนาดใหญ่กว่าที่คาด หลังจากที่เคยประมาณการณ์ไว้ คำถามหนึ่งแล่นเข้ามาในหัว เธอทำศัลกรรมหน้าอกมาหรือ? คิ้วเข้มของเขาขมวด
“สงสัยอะไรหรอคะ?”
“คุณทำมาหรอ... ตรงนี้น่ะ” ชายหนุ่มชี้ไปที่หน้าอกของเจสสิก้า
“บ้า” เจสสิก้าเอามือขึ้นมาป้องหน้าอกเธอทันที
“ทำไม? มันดู... ใหญ่จัง”
“ฉันเป็นลูกครึ่งอเมริกันค่ะ”
ชายหนุ่มเหยียดยิ้ม ถึงว่าทำไมเธอถึงมีขนาดทรวงอกใหญ่ เกินมาตรฐานหญิงไทยอยู่มากนัก ชายหนุ่มจับมือของเธอที่ปกปิดของสวยงามนั้นออก เรียวปากหยักของเขาก้มลงซับจูบที่เนินอกอย่างเนิบนาบ เขาจูบซับด้วยความใจเย็น ไล่ขึ้นไปตามไหปลาร้ากดจูบจนเกิดเสียงเบาๆ ที่หัวไหล่ของเธอซ้ำๆ ลงลิ้นร้อนๆ ลากผ่านหัวไหล่จนถึงต้นคอขาวเนียนนั่น
.......................................................................................................
ฝากตอนแรกด้วยนะคะ พบกับ NC ร้อนแรงในตอนต่อไป ติชมเม้นต์กันได้นะ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น