ไม่เปี๊ยก!

มีอะไรเหรอ?

อะไรล่ะ?

...

ห๊า?

ชุดกระต่ายอะไร?

อ๋อ ไอ้ชุดที่ลิลลี่โดนจับแต่งเล่นน่ะนะ?

เพื่อ?

นั้นคือประเด็น?

เหมือนรูปประโยคที่นายใช้มันแปลกๆ นะเซนดากายะ

อย่างที่ว่าแหละ

และฉันไม่แต่งให้ดูหรอก

ไปล่ะ

นายทำแสบมากเซนดากายะ

เล่นมามุกนี้เลย

ถึงยังไอ้การมายืนจ้องหน้าบ้านเหมือนผีนี่ก็เกิน

หลอนนะนั้น

ก็พิมพ์ให้เห็นๆ อยู่

เฮ้อ ช่างเถอะ

แล้วไอ้รูปที่ถ่ายไปนี่อย่าเอาให้คนอื่นดูเชียวล่ะ

ของอัตตาฉันเอารูปลิลลี่แลกเปลี่ยนไว้แล้ว

ไม่แปลก

และแค่นี้นะ ฉันต้องไปติวล่ะ

น่าจะ ถ้าไม่มีคนมาป่วน

ว่าแต่มีอะไร?

ก็เรื่องอะไรล่ะ?

ห๊า?

อะไรเซนดากายะ? เอาดีๆ

ทำไมไม่ให้อัตตาช่วย?

เหมือนบางอย่างจะไม่ใช่ล่ะ

โอเค เดี๋ยวไป

ที่บ้านนายใช่ไหม?

ว่า?

ก็รีบจับแยกสิ! จะพิมพ์เพื่อ!?

...

เซนดากายะ

หากฉันไม่รู้ว่านายนิสัยซื่อๆ แบบนี้คงคิดว่านายกวนแหงๆ

ก็ตามที่ว่าแหละ

เอาเป็นว่าเดี๋ยวไปหาพร้อมลิลลี่ รอแป๊บนะ

ถึงแล้ว

และบอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเรียกงี้!?

งั้นเลิกเรียกสักทีสิ!

บล๊อกดีมั้ง

อย่าเชียวและนั้นเข้าข่ายบุกรุกแล้ว

แล้วตกลงกระต่ายนั้นเจ้าของมารับยัง?

ไอ้ข้อสุดท้ายนี่ไปทำอีท่าไหนล่ะนั้น?

สุดเกินไปนะบางที

บอกว่าอย่าเรียกว่าเปี๊ยก!

...

ฉันบล็อกนะ

ไม่ได้เขิน!

นายเล่นมุกบ้าอะไรของนายมิทราบ?!

ก็อย่าบ้าจี้ตามสิ!

ไม่บอก! แค่นี้นะ!

เซนดากายะ เกิดเรื่องแล้ว

...

พิมพ์พร้อมกันไปไหม?

หูกระต่ายงอกมาบนหัวฉันกับลิลลี่

ทางนายล่ะ?

สาเหตุชัดเจน

โอเค งั้นเดี๋ยวมาคุยที่บ้านฉันเลยแล้วกัน

ยัง

และไม่ต้องมาพูดเลย

เพราะนายเลย ฉันถึงโดนมิคุนิเกาะเนี่ย

ไม่ใช่ล่ะ!

และอย่าพิมพ์แบบนี้หน้าตาเฉยสิ!

เข้าใจจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย?

เฮ้อ ช่างเถอะ

ว่าแต่ลืมถาม...ตอนมาตอนกลับนี่ อยู่ในสภาพหูกระต่ายงอกแบบนั้นคนไม่มองตรึมเหรอ?

นายก็กล้าเนอะ

ไม่น่ารัก!

...

เซนดากายะ

ใครสอน?

กะแล้วเชียว ว่าไม่น่าคิดเอง

แค่นี้นะ ไปฟ้องสึกิมิสึซังก่อน

อ๋อ และมุกนี้อย่าเอาไปเล่นกับใครเชียวล่ะ

ยังๆ ยังไม่เลิกหยอดอีก

เหมือนนายติดนิสัยคามิยะซังมากไปนิดนะ

บอกว่าให้เลิกเรียกงี้ไง!

แล้วมีอะไร?

พวกเซอร์แวมพ์บราค่อนออกอีกจนได้

อาๆ โอเค

งั้นแค่นี่นะ