ตอนที่ 1
-
" แฝดคนที่ 2 " สำหรับผู้ที่อยากอ่านเรื่องที่ 1 ก่อน จะเป็นเรื่อง ภพเธอ อยากอ่านเรื่องไหนก็อ่านเลยค้าบ 👌🏻😁
-
. . . . . . . . .
-
บริษัท
-
เลขาบุ้ง
บอสรับกาแฟมั้ยคะ
-
อี้เฟย
ไม่ครับ
-
อี้เฟย
คุณช่วยเอาต้นฉบับที่เหลือมาให้ผมก็พอ
-
อี้เฟย
เสาร์อาทิตย์คุณจะได้ไม่ต้องไปส่งให้ผมที่บ้าน
-
เลขาบุ้ง
ได้ค่ะบอส
-
เลขาได้เดินไปยังโต๊ะทำงานหน้าห้อง พร้อมหอบหิ้วต้นฉบับที่เหล่านักเขียนได้บรรจงเล่าเรื่องราวต่างๆมา
-
อี้เฟย
แล้วเล่มนั้นล่ะ
-
กระดาษปึกพอประมาณที่ถูกเย็บอย่างดีเหมือนพร้อมจะทำเล่มแล้ว กลับถูกวางไว้ที่โต๊ะของเลขา ทำไมไม่เอามาให้เขาล่ะ
-
เลขาบุ้ง
อ้อ อันนั้นของนักเขียนคนใหม่ค่ะ
-
เลขาบุ้ง
บุ้งว่าจะตรวจทานก่อน แล้วค่อยให้บอส
-
อี้เฟย
เอามาให้ผมเลย เดี๋ยวผมดูทีเดียว
-
เลขาบุ้ง
ค่ะๆ
-
เจ้าของสำนักพิมพ์ ที่ไม่ค่อยเข้ามาที่บริษัทเว้นแต่หากจำเป็น การดำเนินงานจะถูกขับเคลื่อนโดยการให้เลขาส่งต้นฉบับไปให้ตรวจทุกอาทิตย์
-
วันนี้อี้เฟยได้เข้ามาที่บริษัทเอง โดยที่ไม่มีกรณีพิเศษ ....หรือจะมีเหตุการณ์พิเศษ ? แล้วอะไรกันล่ะ
-
. . . . . . . . . .
-
อีกด้าน
-
แชท
-
เฟย
ฟีม
-
เฟย
เมื่อไหร่จะกลับ
-
ฟีม
เอ๊ะอินี่
-
ฟีม
ตามเป็นผัวกูเลย
-
เฟย
เมื่อไหร่
-
เฟย
จะกลับ
-
ฟีม
เออๆๆ เดือนหน้า
-
เฟย
เค
-
ฟีม
อ่อ มึงก็ไม่คิดจะถามสารทุกข์สุกดิบพี่สาวมึงเลย
-
ฟีม
มาแค่นี้
-
อ่านแล้ว
-
ฟีม
ไอ้หน้าหมา
-
. . . . . . . . .
-
ไร่ภูเพียง
-
เจมส์
นายหัวทำอะไรอยู่หรอครับ
-
การ์ดมือหนึ่งเอ่ยถาม เมื่อเห็นผู้เป็นนายนั่งขะมักเขม้นวาดบางอย่างลงในกระดาษขนาดใหญ่
-
เฟย
เขียนสรุปงานเผื่อมีคนต้องใช้
-
เจมส์
ใครต้องใช้ครับนาย
-
เจมส์
แล้วนายทานยาหรือยังครับ
-
เฟย
ฉันไม่อยากกินมันแล้วเจมส์
-
เจมส์
แต่ถ้าไม่กิน..
-
เฟย
ไม่เป็นอะไรหรอก
-
เฟย
แค่โรคหัวใจ
-
เจมส์
นายต้องอยู่กับพวกเราอีกนาน
-
เฟย
ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกเจมส์
-
เฟย
แล้วก็ฝากนี่ด้วย
-
เจมส์
.....
-
เฟย
วันนึงมันจะได้ใช้
-
เฟย
เก็บอย่างดีเลยนะ อย่าให้ใครเห็น
-
เจมส์
อ่าว แล้วผมต้องให้ใครล่ะนาย
-
เฟย
ให้ฉัน
-
เจมส์
ห้ะ?
-
เฟย
นายจะรู้เองเจมส์
-
เฟย
ถ้าวันนั้นฉันต้องการมัน
-
เจมส์
นายหัวพูดเหมือนนายหัวจะเป็นอะไร
-
เฟย
เอาเป็นว่าเก็บให้ดีแล้วกัน
-
เฟย
ไม่ต้องถามซอกแซก
-
เจมส์รู้ได้ทันทีว่านายหัวเริ่มไม่พอใจ นายของเขาไม่ชอบพูดอะไรเยอะสิ่ง ไม่ชอบให้คนถามซอกแซก
-
เจมส์
รับทราบครับนายหัว
-
เจมส์
ผมลืมไปเลย
-
เจมส์
เจ้าสัวมาขอพบครับ
-
เฟย
ให้เข้ามา
-
เฟย
ส่วนนายส่งคนไปดูคนงานที่ท้ายไร่
-
เฟย
ถ้าทำอีกก็สั่งสอนซะ รู้ใช่มั้ย
-
เจมส์
ครับนาย
-
คนที่นี่ต่างรู้ถึงความจริงจังในหน้าที่การงานของนายหัวเฟย ความดุดัน แข็งกร้าว ไร้ซึ่งความปราณี
-
. . . . . . . . .
-
เวลาผ่านไปจนเกือบตะวันลาลับ สายตายังคงนั่งอ่านหนังสือฉบับแล้ว ฉบับเล่า จน.. เหลือเล่มสุดท้าย
-
อี้เฟย
ไม่มีชื่อเรื่องงั้นหรอ
-
การที่จะส่งต้นฉบับมาจนถึงเขา นักเขียนทุกคนต่างรู้ดีว่าต้องมีส่วนประกอบที่สมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นจะถูกส่งกลับทันที แต่เล่มนี้... กลับดูน่าสนใจ
-
อี้เฟย
เหมือนอยากให้อ่านจนจบ
-
อี้เฟย
แล้วถึงจะรู้ชื่อเรื่อง
-
. . . . . . . . . .
-
เฟย
ผมไม่ตกลง
-
เจ้าสัว
โธ่นายหัว
-
เจ้าสัว
ไอ้ผมก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร
-
เจ้าสัว
ค่อยๆคิด
-
เฟย
ผมยังยืนยันคำเดิม
-
สีหน้าจริงจัง ที่มองแขกผู้มาเยือนอย่างไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น บอกให้รู้ว่าเจ้าตัวเริ่มไม่พอใจ
-
เจ้าสัว
โอเคๆ ผมจะไม่เร้าหรือ
-
เจ้าสัว
งั้นผมกลับก่อนแล้วกันครับๆ
-
เจ้าสัว
เห้ย! กลับ
-
ลูกน้อง
ครับ
-
เมื่อเจ้าสัวและลูกน้องก้าวขาออกจากห้อง ไม่มีแม้แต่คำลาใดๆจากปากนายหัวเลยแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ดี ว่าใครคบได้ และใครคบไม่ได้
-
เจมส์
นายหัวครับ ผมว่า-
-
เฟย
มันเล่นไม่ซื่อแน่เจมส์
-
เฟย
ฉันรู้
-
เจมส์
ผมสั่งลูกน้องคอยดูแล้วครับ
-
เจมส์
จนกว่ามันจะพ้นเขตไร่ภูเพียง
-
คนงาน
นายหัว!!
-
คนงาน
นายหัวครับ!!
-
คนงานคนนึงที่วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นตระหนก
-
เฟย
มีอะไร
-
คนงาน
ท้ายไร่ฝั่งตะวันออกโดนวางเพลิงครับนาย!
-
เจมส์
ไอ้เจ้าสัวมันวางแผนมาก่อนแล้วแน่ครับนาย
-
เฟย
เรียกเจ้าหน้าที่หรือยัง
-
คนงาน
โทรแล้วครับ แต่เจ้าหน้าที่ไม่รับสาย
-
คนงาน
ตอนนี้คนงานกำลังช่วยกันต้อนไฟไม่ให้ลามไปโกดังตะวันออก
-
เฟย
ชิบ! กูว่าแล้วเชียว!
-
นายหัวรีบคว้ากุญแจรถแล้ววิ่งออกไปทันที โกดังนั่นไม่ได้ใหญ่มากมาย เป็นเพียงส่วนนึงในโกดังทั้ง 4 ทิศ หากแต่ว่าถ้าไฟลุกลาม มันจะเป็นชนวนชั้นดีทำให้ลามไปถึงที่พักคนงานด้านข้าง
-
. . . . . . . . . .
-
บนรถ
-
เจ้าสัว
เรียบร้อยดีใช่มั้ย
-
ลูกน้อง
ครับนาย
-
เจ้าสัว
ดี! หัวแข็งดีนักก็ต้องโดนแบบนี้แหละ
-
เจ้าสัว
ร่วมมือกับกูแต่แรกก็จบ
-
ลูกน้อง
นายครับ เจ้าหน้าที่ดับเพลิงโทรมาถามว่าจะโอนเงินให้ตอนไหน
-
เจ้าสัว
หึ
-
เจ้าสัว
บอกมันไปว่าจะอยู่เงียบๆ หรือจะให้ ทุกคนรู้ถึงความระยำของหน่วยงานมัน
-
ลูกน้อง
ครับนาย
-
เจ้าสัว
-
. . . . . . . . . .
-
ลูกน้อง
-
ลูกน้อง
ไม่ทันแล้วนายหัว
-
คนงาน
ลูกผมอยู่ในบ้านพักครับนายหัว!
-
คนงาน
ผมจะไปช่วยลูกผม!!
-
เฟย
ทันสิวะ!
-
เฟย
ต้องทัน!!
-
นายหัวของไร่วิ่งฝ่ากองไฟไปอย่างรีบร้อน เป้าหมายนั้นไม่ใช่โกดัง หากแต่เป็นบ้านพักคนงาน ที่มีเด็กน้อยกระวนกระวายเพราะตกใจอยู่
-
เฟย
-
เฟย
ตัวเล็ก!!
-
น้องกล้า
ฮืออ!!!!!
-
เฟย
ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไร
-
มือแกร่งคว้าเด็กที่ร้องไห้ขึ้นมากอดเพื่อปลอบประโลมเด็กน้อย ขารีบจ้ำออกจากเขตบ้านพักในทันที แต่โชคชะตาเหมือนเล่นตลก
-
โครม!!
-
คนงาน
-
คนงาน
นายหัว!!!!
-
ลูกน้อง
นายหัว!!!!
-
. . . . . . . . .
-
คนหล่อ
soon
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()