เเสนเหนื่อย

จิม

พักก่อน

ดูมือกูชี้นะ

ไปเเอบตรงนั้นกัน

ดูคอให้กูก่อน

ปวดมาก

เป็นไง

เเปป

มึงอย่าพูดนะ

ตกใจ

ตกใจ

ไม่

เออ

อยากนอนไหม

ดูหูให้ด้วย

ไม่ต้องเก็บ

ส่งมา

เดี๋ยวถือเอง

เลือดมีหู

เลือดที่หู

เลือดออกหู

ตึ้งโป๊ะ !!!

อยากเห็น

กล้องถ่ายให้หน่อย

หู หรือ รูมด

มองไม่เห็น

ไม่ใหญ่ไม่ใส่มา

กูจิ๊กตังค์ไอ้ยศไปซื้อ

เพิ่งเห็น

ทำสีผมด้วยหรอ

อยู่ในที่มืดมองไม่ออก

แต่ส่องใกล้ๆไม่หลอกตา

ถามเฉยๆ

ถามเพราะเสือกก็ได้

แค่นี้แหละ

300 บ.

เจลหมดกระปุก

ลูกค้าเยอะเเยะ

อยากนอน

อยากวาปไปวันพรุ่งนี้

นอนบนเตียงเหล็กแข็งๆเย็นๆที่โรงพยาบาล

รออยู่แล้ว

ช่างเเม่ง

ตอนนี้ช่างเเม่ง

โหยหาอะไร

ของกูต้องฉากนี้

นุ่งผ้าขาวม้า

เเหวกว่ายในคลอง

อ้อ ไม่ใช่ๆ

อาบน้ำที่โอ่งหน้าบ้าน

ถูสบู่ไป ร้องเพลงไป

มือนึงถือเเปรงสีฟัน

อีกมือก็หว่านข้าวให้ไก่

อาบเสร็จก็ไปปูเสื่อ

รับประทานอาหารเช้า

มีอาหารมากมาย

เเกงวิญญาณไก่หน่อไม้ส้ม

เเละที่ขาดไม่ได้

ปลาร้าสับทรงเครื่อง

หอมๆ

อั่นเเหนะๆๆ

อมยิ้มเเก้มป่องฮั่นเนาะ

ตาหวานเลยเชียว

ร้านมึงมีป่ะ

ไว้โอกาสหน้า

เพื่อนช่วยเพื่อน

มี

น้องชาย ชื่อจ่อย

จ่อยกำลังเรียนอยู่ม.3

วัยกำลังดีด

55555

มันคึกยิ่งกว่ากูอีก

อยู่บ้านนอก

เเละก็มีพี่ชายอีกคน

เป็นลูกพี่ลูกน้อง ญาติกัน

เเต่ตายไปนานเเล้ว

ไม่เป็นไร

เรื่องมันผ่านมานานเเล้ว

ก็คือพี่กูคนนี้ไปเที่ยวป่ากับเพื่อน

ไปกันเป็นเเก๊งค์นี่เเหละ

แต่ก็ออกจากป่ามาได้แค่ 3 คน

คนที่เหลือเสียชีวิตในนั้น

เรื่องราวเกิดขึ้นตอนกูยังเด็กอยู่

จริงไม่จริงกูก็ไม่เห็น

ไม่ได้อยู่ร่วมเหตุการณ์

พูดยาก

ได้ยินเสียงเเปลกๆป่ะ

ตั้งใจฟัง

เสียงกุกๆกักๆ

ได้ยินจริงๆ

อะไร ครืดๆๆๆ ด้วย

โอ๊ย ไม่ต้องเบียดกู

จะหลอมร่างเเล้วมึง

ทำเป็นไม่ได้ยินจะหนีไม่ทันนะ

จิม

กูจะไปดูที่มาของเสียง

ที่ได้ยินอะ

เสียงมันแปลกไง

มึงเจ็บอยู่

นั่งต่อเถอะ

กูไปไม่นานหรอก

ถ้ามองไม่เห็นก็กลับแล้ว

บรึนปากทำไม

ตลก

สัญญา

ด้วยเกียรติของชายงามบ้านหนองอีวึ่ง

เห็นไม่เห็นอะไรก็รีบวิ่ง