อื้อ ข้าง่วงมากเลย

มา ขี่หลังพี่แล้วนอนซะ

กลับกันเถอะนะ

เจ้าร้อนหรือไม่

ป่ะ

ไม่เป็นไรหรอก

ไปส่งที่เรือนก็ได้แล้ว

กลับมาแล้วหรอ

คุณชาย

อะไรเกินไป?

คุณชายรอง

เอ่อ

ท่านหญิงต้องการอะไรหรือ

ข้าเพียงอยากรู้ว่า

หมายถึง ข้ากับน้องชายจะพักที่นี่สัก2-3วันได้หรือไม่

เอ่อข้าว่าไม่ค่อย...

ข้าน่ะ มาจากต่างเมือง ไม่รู้จักใคร

ถ้าไปพักที่โรงเตี๊ยมอาจจะไม่ปลอดภัย

ดูงิ้วเยอะไปละมั้ง

เจ้า

เรียกใคร

ข้าไม่ได้ชื่อเจ้า

อย่ามาเสียมารยาทต่อพี่หญิงของข้า

โอ้ย!!!

หุบปาก!

เสียงดัง!

ข้าจะนอน

ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

น้องรอง

นี่คือ?

ข้าคือท่านหญิงว่านเหอ ลูกสาวคนโตของคหบดี แห่งเมืองเหอนาน

ส่วนนี้น้องชายข้า

สาระแนเสียจริงเจ้า

นายข้าถามคุณชายรอง สะเอาะมาตอบทำไม

หนิงเหอ ตบปากตนเองเสียเดี๋ยวนี้

ไร้มารยาทเสียจริง

เขามาจากต่างเมืองไม่รู้กฎระเบียบ ธรรมเนียมปฏิบัติ อาจจะมีบ้างที่ไร้สมบัติของผู้ดี

แต่เจ้ารู้อยู่เต็มอกยังจะทำผิดอีก

//กระซิบ//แซ่บ

//กระซิบ//แน่อยู่แล้ว

ไม่มีอะไรมาไม่ได้หรือไง

แล้วเจ้าน่ะอยู่ให้เห็นพี่รึ

พระอาทิตย์ไม่ทันขึ้นเจ้าก็ออกไปแล้ว กลับมาก็มืดค่ำ

วันนี้กลับเร็วก็ไม่รู้ว่าพาตัวเองเข้าบ้านจนทำให้พวกเสี่ยวฟางไม่พอใจ

โมโหจนจะเผาเรือนอยู่แล้ว

ไม่รับฝาก

ไปนอนโรงเตี๊ยมสิ

ข้ากับน้องชายมีผู้ดูแลติดตามมาน้อย อีกทั้งยังเป็นหญิง กลัวอันตรายเจ้าค่ะ

แล้วคิดว่าขอนอนบ้านผู้ชายนี่เหมาะสมละหรอ

น้องรอง

ไปดูเสี่ยวฟางเถอะ

เดี๋ยวพี่จะจัดการตรงนี้ให้เรียบร้อยเอง

อย่างไรข้าก็จะอยู่

นี่

ทำไม

อย่างจะมีปัญญาทำอะไรข้า

เจ้าค่ะ

อ้าวน้องหญิง

ท่านพี่ น้องสาวท่านมา

อะไรหรือเจ้า

มา

มาคุยฝั่งนี้

ได้

พี่เข้าแล้ว

พี่จะดูแลให้เองไม่ต้องห่วง

เชื่อพี่สิ

จ้ะ

ไหนๆๆๆ

น้องสาวข้าคนไหนมาถึงนี่

อ้าว น้องหญิง

เหตุใดจึงมาถึงนี่

แล้วนี่พาใครมาล่ะ

ได้

แต่ทำไม

อ๋อ

เดี๋ยวพี่ให้คนไปส่ง

งั้นพวกเราไปส่งน้องหญิงขึ้นรถเถอะ

แดดร้อนนะ

ในสนามรบแดดร้อนกว่า อยู่นานกว่านี้ท่านไม่บ่นสักคำ

นี่น้องสาวท่านนะ

จ้ะ

ไปจ้ะ

เอ่อท่านหญิง

ข้าชื่อสวี่ลู่ถัง เป็นพี่ชายคนโตของลู่เสวียน นี่ฮูหยินข้า หวังหลัน

เจ้าคะ

เจ้าค่ะ

แต่คุณชายใหญ่แต่งฮูหยินแล้ว

เจ้าค่ะ

เอ่อ ท่านหญิง

เนียนตายแหละ

เริ่มเลยเหรอ

ดี

ได้เวลาสนุกแล้วสิ