หึ?

//รินชา//

เอาไปเถอะ

กานี้น่ะ ค่อนข้างมีน้ำหนัก

อือ

ข้าจะไปอ่านตำราต่อ

เจ้าก็รีบนอนเถอะ

ม้านั่ง

นอนไปเถอะ

ขอรับคุณชาย

ห้ะ

คุณชายรอง

คุณชายรอง

คุณหนูของพวกข้าให้มาช่วยดูแลคุณชายหลี่เจ้าค่ะ

คุณหนูว่าเรือนนี้มีแต่ผู้ชาย เกรงว่าดูกันได้ไม่ดีน่ะเจ้าค่ะ

มาแล้วคุณชาย

ขอรับ

อือ

เสี่ยวเหมย

นั่นแฮมพี่

กินไม่ได้นะ นั่นของพี่

ว่าไงคะเสี่ยวเหมย

เสี่ยวเหมยคงคิดมาก

ไม่เป็นไรนะ

นี่ดึกแล้ว ไปนอนเถอะ

จ้ะ

ไว้ใจพี่ ละมันจะดีนะ

อือ

ต้องการสิ่งใดหรือ

เมื่อคืนเจ้ามีไข้ ข้าตื่นมาเช็ดตัวให้ตลอดทั้งคืน

ยังเจ็บอยู่หรอไม่

ไม่ล่ะ

หิวมั้ย

ต้าเสี่ยววววววว

ขอรับคุณชาย

อาหารเช้า

ได้ขอรับ

พี่หลี่!!!!

เบา

เดี๋ยวแผลก็เปิดหรอก

พี่หลี่ เสี่ยวฟางมาแล้ว

เสี่ยวฟางมีขนมมาแบ่งท่านด้วยนะ

พูดถึงอะไร

นั่นสิเจ้าคะ

ขนมนี่ชื่อไร้กังวัลจริง

แต่ว่า....

หลี่อี้เพื่อนรัก

พี่รอง

มองอะไรแบบนั้น

ไม่มีอะไร

คุณขอรับ อาหารเช้ามาแล้วขอรับ

ขอบใจ

มาเถอะหลี่อี้

ข้าป้อนเจ้า

เสี่ยวฟาง ไปเล่นข้างนอกกันเถอะ

อื้อ

//กระซิบ//ข้าจะมาหาใหม่ตอนที่พี่รองไม่อยู่😉

ได้ยิน

เสียงก็ไม่ได้เบาเลยนะ

ป่ะเสี่ยวฟาง

อย่าพาเจ้าตัวเล็กไปเล่นไกลล่ะ

สนิทกับน้องสามตั้งแต่เมื่อไหร่

ยังค่ะท่าน

นี่มันก็หลายวันแล้วนะคะ

เราแจ้งความเถอะค่ะ

ขออนุญาตค่ะ

มีแขกมาค่ะ

ผมไม่ใช่แขกครับพี่หลิน

พ่อหลี่ สวัสดีครับ

ทั้งนักสืบ ตำรวจ ชาวบ้าน คนไร้บ้าน ไม่มีใครเจอหรือมีเบาะแสเลยครับ

ผมถามเพื่อนๆทั้งคณะแล้วแต่ว่าไม่มีใครเจอ

พ่อ

นี่ลูกชายพ่อหายนะคะ

พ่อไม่เป็นห่วงบ้างหรอ

ที่หายไปน่ะเลือดเนื้อเชื้อไขของพ่อนะคะ

เอ้อพ่อหลี่ครับ ใจเย็นๆนะครับค่อยๆพูด