หิวแล้วใช่หรือไม่เสี่ยวฟาง

อือ

แถวมีโรงเตี๊ยมใกล้ๆ

พวกเราแวะไปทานข้าวที่นั่นได้คุณชาย

ไปกันเถอะ

เถ้าแก่

ต้องการอะไรหรือคุณชาย

พวกข้าเพียงจะสั่งอาหาร

???????

เอ่อ ตามที่เขาว่า

รอสักครู่

เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าที่นี่มีอาหารการกินอย่างไร

มันคืออะไร

//กระซิบ//คุณชาย ชายชุดดำโต๊ะนั้นดูไม่ปลอดภัย พวกเราย้ายโรงเตี๊ยมดีหรือไม่

//กระซิบ//ไม่เป็นไร

ได้แล้วคุณชาย

ทานให้อร่อย

พี่รอง ท่านป้อนข้าได้หรือไม่

เมื่อครู่ข้าเล่นสนุก ตอนนี้มือเปื้อนแล้ว

ได้

ขอบคุณเจ้าค่ะ

มา อ้าปาก

อ้ามมมมม

เอ่อ....ไม่..

มาเถอะ

เจ้ากับข้าก็เหมือนสหายกัน ไม่มีอะไรต้องเกรงใจ

เถ้าแก่

เถ้าแก่

มาแล้วคุณชาย

ท่านต้องการสิ่งใด

โรงเตี๊ยมของเจ้าอาหารรสชาติไม่ได้เรื่อง ราคาก็แพง บริการก็แย่

ขอโทษด้วยคุณชายขอโทษด้วย

แต่ว่าท่านทำลายข้าวของร้านค้า

ท่านจะจ่ายค่าเสียหายอย่างไร

เจ้ายังจะเรียกร้องค่าเสียหายจากข้า

ใจเย็นๆเถอะน้องชาย

ไม่ใช่เรื่องของเจ้า

พูดคุยกันดีๆก็ได้

ไม่จำเป็นต้องลงไม้ลงมือ

พวกเจ้าคงจะเป็น คุณชายตระกูลสวีสินะ

ดี

//ดึงเสี่ยวฟางมาเป็นตัวประกัน

ถอยออกไป

อย่าเข้ามา

ต้าเสี่ยว

ปล่อยคุณหนูบ้านข้า

ถ้าเข้ามานางเด็กนี่ตาย

ต้าเสี่ยว ถอยก่อน

วางดาบ แล้วข้าจะปล่อยเด็ก

ต้าเสี่ยว วาง

//ปล่อย

เจ้าตัวเล็ก

มา

ไม่เป็นไร พี่อยู่นี่

คุณชาย!!

พี่หลี่!!!

หลี่อี้!!

เจ้า!!!

//รีบหนีออกจากร้าน

อย่าตายนะพี่หลี่

หลี่อี้

หลี่อี้อย่าหลับ

ต้าเสี่ยว

รถม้าได้หรือยัง

ขอรับคุณชาย

//พยุงขึ้นรถ

พี่ไม่สามารถที่จะอุ้ม

ข้าเดินเองได้ พี่รองเร็วๆสิ

ข้าขอโทษ

ถ้าข้าไม่พาเจ้าไป เจ้าคงไม่เจ็บแบบนี้

เจ้าตัวเล็ก

พี่ขอโทษ

พี่ผิดต่อเจ้า

พี่รองอย่าโทษตัวเอง

ไม่ใช่ความผิดพี่รองหรอก

หลี่อี้

เจ้าลืมตาสิ

เหตุใด

เจ้าถึงโง่เพียงนี้

เหตุใดจึงเอาตัวมาบังให้ข้า

หลี่อี้

หลี่อี้!!