ตื่นแล้วหรอ

เมื่อคืนเจ้าเมามากข้าจึงให้เจ้าขึ้นหลัง

แต่พอถึงห้องทำยังไงเจ้าก็ไม่ยอมปล่อย เลยต้องนอนแบบนี้

ทำอย่างกับตัวเองตื่น

อือ

อือ

อือ

อือ

ขอรับคุณชาย

แล้วทำไม

//แงะ แงะ//

ไม่ออกเลยคุณชาย

คุณชายรอง

ข้าเพียงจะ

ข้าดึงฝั่งซ้าย เจ้าดึงฝั่งขวา

ได้

1 2

อือ

อย่าดึงดิ

จะให้ลงไปไหนล่ะ

เดี๋ยวรัดคอเลย

คุณชายรอง

เอ่อ คุณชายใหญ่ให้มาเรียนว่าพรุ่งนี้ให้ไปพบกันที่ศาลาว่าการ

ดูเหมือนท่านต้องการความช่วยเหลือนะ

ได้

คุณชายรอง

พวกข้าจนปัญญาแล้วจริงๆ

คนอะไรมือเหนียวอย่างกับตุ๊กแก

ขอรับ

ขอรับ

เจ้าคะ

//นึกว่าลืมแล้ว

ข้าเพียงอยากถามว่าผ้าเช็ดของคุณหนูตกอยู่ที่นี่หรือไม่

อือ

//ยื่นให้

อือ

หยวนหย่วนขอตัว

อือ

อะไร จะเรียกอะไรนักหนา

กลัวจำชื่อไม่ได้หรือไง

ใครจะโกหก

ช่างเถอะ

ข้าจะไปหาท่านพ่อท่านแม่ก่อน

ท่านพ่อ

ลูกคำนับท่านพ่อ

ครับ

ลูกจะแจ้งให้ท่านพ่อทราบว่าหลี่อี้ความรู้มากมาย ลูกจึงให้สอนเสี่ยวฟางและทำงานในโรงทอผ้าด้วย

สอนว่า เราต้องนอนตื่นสายๆ เพื่อให้ประหยัดข้าวเช้า

เอ่อท่านพ่อ

ใจความสำคัญคือเราต้องนอนให้เพียงพอ จึงจะดีต่อร่างกาย

ลู่เหอ

ทำไมตาเป็นแบบนั้นล่ะลูก

เมื่อคืนนอนดึกน่ะท่านแม่ ไม่มีอะไร

แล้วทำไม ที่คอมีรอยรัด

ไม่ได้มีเรื่องอะไรใช่มั้ย

ไม่มีหรอกท่านพี่

ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร

ยังไงก็ไม่มีค่าใช้จ่าย

ข้าวก็กินบ้านท่าน นอนก็นอนเรือนของลูกชายท่าน หากต้องการสิ่งใดก็บอกลูกชายท่าน ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไร

ท่านพ่อ

ข้าจะอธิบายให้ท่านฟัง

ข้าให้หลี่อี้นอนที่เรือนข้า เนื่องจากเสี่ยวฟางค่อนข้างสนิทกับหลี่อี้

หากหลี่อี้ไปพักข้างนอกเสี่ยวฟางต้องงอแงตามไปหาทุกวันแน่ๆ

ถ้าออกไปทุกวันก็อันตราย แต่ถ้าหลี่อี้อยู่ที่จวนเรา เสี่ยวฟางก็สามารถเล่นด้วยได้ทุกวัน

หลี่อี้มีนิสัยประหยัด มัธยัสถ์ ไม่ฟุ่มเฟือย ซื่อสัตย์สุจริต

ก็มีบ้างที่ลูกแบ่งเงินให้ใช้

แต่เขาไม่เคยใช้ส่วนตัวเลย

อย่างล่าสุดเขาก็ขอเงินข้าไปซื้อของเล่นให้เสี่ยวฟาง

เจ้าผีซื้อธนูมาให้ ลูกชอบมาก

ถึงแม้จะเป็นผู้หญิงแต่มีวิชาไว้ป้องกันตัวก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ครับ

ที่พูดมาก็ถูก

ไม่เป็นไรหรอกท่านพี่