ร่างของหญิงวัยกลางคนที่มีหน้าตาสะสวยไม่ต่างจากฉัน เอ่ยถามพรางเอาไม้แขวนเสื้อไล่ตีตูดฉันให้ลุกจากที่นอน

คนกำลังฝันหวานได้ที่ โดนแม่ปลุกด้วยไม้แขวนเสื้อ จบกันฝันหวานของฉัน

ฉันรีบวิ่งหอบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายอย่างรีบร้อน ก่อนจะวิ่งออกมาแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษา แล้วลงมาพร้อมข้าวของและกระเป๋าเป้ที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืน

ร่างบางของฉันวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ก่อนจะตรงดิ่งไปหาแม่แล้วจัดหอมแก้มฟอดใหญ่จนแม่ตกใจ

ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือก่อนจะวิ่งรีบร้อนออกจากบ้านขึ้นรถเมล์สายที่ตรงไปมหาลัยทันที

11.50 น.

รถเมล์ถูกจอดลงหน้ามหาลัย ฉันรีบวิ่งด่วนจี๋ไปที่มอเตอร์ไซต์รับจ้างที่อยู่หน้ามอก่อนจะคว้าหมวกใส่ครอบๆหัวไว้

ฉันสั่งพี่วินมอเตอร์ไซต์ให้รีบบิดไปที่ตึกลงทะเบียนให้เร็วที่สุด

11.55 น.

รถจอดลงเสียงล้อลากจนคนรอบๆหันมามอง ฉันยื่นเงินให้พี่วินแบบลวกๆ ก่อนจะรีบวิ่งตรงดิ่งไปที่ฝ่ายทะเบียน

11.59 น.

พี่ฝ่ายทะเบียนหันมามองฉันผ่านช่องรับเอกสาร พรางมองหน้าฉันแล้วยิ้มแบบขำๆ

ฉันจับหัวพรางเอามือคลำๆ

เวร..นี่!ฉันวิ่งใส่หมวกกันน๊อคเข้าตึกมาหรอเนี่ย

ว่าทำไมคนมองตลอดทางขนาดนี้ ความโก๊ะนี่ไม่เกินใครจริงๆยัยหวานเอ้ย

ฉันถอดมันออกจากหัวอย่างไวแล้วลูบผมให้เข้าทรงเดิม ส่วนพี่ฝ่ายทะเบียนก็ยืนยิ้มพรางส่ายหัวไปมาแล้วลงทะเบียนให้ฉันจนเสร็จ

ฉันรับเอกสารใส่กระเป๋าแล้วเดินออกมาหน้าตึก ก็ยังเห็นพี่วินยังคงคอยอยู่ที่เดิม

พี่วินส่ายหน้าแล้วรับหมวกอย่างเอือมๆก่อนจะขับรถออกไปจากหน้าตึกลงทะเบียน

ที่ฉันต้องรีบขนาดนี้ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ก็วันนี้มันเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะลงทะเบียนเพื่อยืนยันตัวเองว่าได้มาเรียนที่นี่ตามจุดมุ่งหมายของฉัน หลังจากสอบเข้ามาด้วยความยากลำบากแสนเข็ญ

แต่ตอนนี้ฉันคงต้องโทรหาคุณเพื่อนของฉันให้มารับแล้วล่ะ ป่านนี้น่าจะมาถึงมอแล้วนะ

สายถูกตัดไปทันที ด้วยความโล่งใจของฉัน

อ้อ..!! ฉันลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อ น้ำหวาน เพิ่งขึ้นปี1 แต่ก็เกือบไม่ได้เรียนล่ะ เพราะดันตื่นสายนี่แหละ อายุของฉันก็จะเข้า 19 ขวบแล้วล่ะค่ะ รูปร่างหน้าตาคงไม่ต้องพูดมาก ผิวขาว ตัวเล็ก หุ่นพิตตี้ดีๆเนี่ยแหละค่ะ

และคนที่ฉันเพิ่งวางสายไปเมื่อกี้ก็คือเพื่อนสาวฉันเอง นางชื่อ แชมเปญ เป็นเพื่อนและคู่จิ้นของฉันสมัยมัธยมจนกระทั้งมาเรียนมหาลัยด้วยกัน ด้วยนิสัยของยัยแชมค่อนข้างจะห้าว โหด ดุ ซึ่งแตกต่างจากหน้าตาและหุ่นของมันมาก เพราะเราสองคนมีหุ่นที่ใกล้เคียงกัน

และด้วยความโหดดุของมัน เลยไม่มีใครกล้ามาจีบฉันกับมันเลย แต่กลับโดนจับจิ้นเป็น คู่เลสเบี้ยนกันสะมากกว่าจนฉันสองคนก็เลยได้แต่ตามน้ำไป

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทุกวาเลนไทน์ฉันกับแชมก็ได้ดอกไม้จากหนุ่มๆมาไม่น้อยเช่นกัน ถือได้ว่าฮอตทั้งชายและหญิงเลยทีเดียว

พูดถึงก็มาโน้นล่ะ!!

รถเวปป้าสีชมพูพิ้งขับเคลื่อนมาจอดลงตรงหน้าฉันพร้อมกับร่างของเพื่อนสาวสุดที่รักที่มองหน้าฉันตั้งแต่รถจะเลี้ยวเข้ามา

ฉันซ้อนท้ายรถเวปป้าสีชมพูมาที่โรงอาหารของมหาลัย ถึงวันนี้จะไม่ใช่วันแรกของการเปิดเรียน แต่คนก็เยอะมาก จนเราสองคนหาที่นั่งกันแทบไม่ได้

เราสองคนตรงดิ่งไปที่โต๊ะพรางวางจานข้าวลงกับแก้วน้ำแล้วนั่งลงกินอย่างเอร็ดอร่อย

ฉันบ่นพรางตักข้าวเข้าปากเคี้ยวตุยๆ และด้วยความที่เพลิดเพลินกับอาหารมื้อเที่ยง เลยทำให้เราสองคนไปสายจนได้

พวกเราสองคนแอบเดินย่องเบาๆทำเนียนจะไปนั่งรวมกับเพื่อน แต่ยังไม่ทันจะได้หย่อนตูด รุ่นพี่คนหนึ่งก็พูดขึ้นเสียงดังจนฉันสองคนตกใจ

พวกเพื่อนๆหันมองเราสองคนที่ลุกเดินไปข้างหน้าแถวด้วยความเขินอาย

ฉันหลบตามองเพื่อนตรงหน้าที่โดนทาหน้าจนเละ ก่อนจะหลับตาเมมปากรับชะตากรรมที่จะเกิด

คราวนี้ฉันตอบกลับบ้าง

รุ่นพี่ขาโหดมองฉันกับยัยแชมอย่างไม่ละสายตา ก่อนจะสั่งให้รุ่นพี่อีกคนที่ถือถังสีให้เดินเข้ามาใกล้ๆเขา

พูดจบรุ่นพี่ก็จัดเขียนหน้าเราสองคนจนเละพร้อมผูกผมแกะสองข้างไม่เท่ากันให้อีก หมดสภาพเลยฉัน หน้าอายชิบเป้ง!!

พวกรุ่นพี่พากันขำรวมถึงเพื่อนๆที่นั่งมองเราสองคนที่โดนแต่งจนเละ ก่อนจะสั่งให้เราเต้นไอ้ไก่ย่างถูกเผาจนตอนนี้ฉันจะโดนเผาจากแดดจริงๆแหละ

ฉันกับแชมหยุดเต้นตามที่รุ่นพี่สั่ง ก่อนจะทำท่าเดินเข้าไปนั่ง แต่ก็ต้องหยุดชะงักขาที่ก้าวไว้ตรงนั้น เพราะไอ้รุ่นพี่ที่หาเรื่องแกล้งเราสองคนยังไม่จบภารกิจการแกล้งเราไว้แค่นี้

ยัยแชมเริ่มแสดงสีหน้าหงุดหงิดออกมาจนฉันรีบดึงแขนห้ามนางไว้

ทุกคนโดนแจกกระดาษตามหมายเลขที่สุ่มหยิบได้ เหลือแค่เราสองคนที่ยืนมองหน้ากันเพราะไม่โดนสุ่มแจกสักที

รุ่นพี่หัวโจกยื่นกระดาษให้แชมเปญพรางพูดอะไรแปลกๆใส่นาง ก่อนจะยื่นอีกใบส่งให้ฉัน

พอได้กระดาษมาฉันกับยัยแชมก็คลี่ดูสิ่งที่เขียนไว้ในกระดาษพรางขมวดคิ้วเข้าหากัน

รุ่นพี่หัวโจกพูดจบก็หันไปบอกกับเพื่อนๆที่นั่งอยู่ทันทีโดยไม่สนใจคำถามยัยแชมสักเท่าไร

เราสองคนหันไปมองพี่หัวโจกอีกครั้ง

ฮะ!!!

เราสองคนส่งเสียงอุทานออกมาพร้อมกันก่อนจะหันหน้าไปมองรุ่นพี่เจ้าเล่ห์ที่กำลังยืนยิ้มแฉ่งอยู่

รุ่นพี่หัวโจกเริ่มใจดีบอกใบ้เราเพิ่ม หลังจากเห็นยัยแชมโวยวายใส่

ของยัยแชมฉันพอเดาได้ไม่ยากเลยว่าเป็นผู้ชาย แต่ของฉันนี่สิ ผู้ชายผู้หญิงก็ยังไม่แน่ใจเลย

แล้วทีนี้ฉันจะตามหาจากตรงไหนก่อนดีเนี่ย คำใบ้อันแสนน้อยแค่นี้ ฉันหลุบตามองไปที่กระดาษแผ่นน้อย ก็เห็นข้อความเขียนแค่ว่า '501' ส่วนของยัยแชม '407' ใบ้มานึกว่าให้หวยเราสองคนเถอะ เห้ออออ..!!!~~~

จะรอดไหมฉัน!!??