ปัจจุบัน

นัน นันทนา หลังจากที่เธอยื่นฟ้องและส่งคนที่เธอคิดว่าไม่ผิด แต่กฎหมายว่าผิดเข้าคุกไปแล้ว เธอรู้สึกไม่สบายใจเหลือเกิน เมื่อเลิกงานแล้วเธอก็มาร้านก๋วยเตี๋ยวริมบึงบัวที่เธอเคยมาประจำ

ไม่พูดพร่ำทำเพลงเธอถือขวดน้ำกรดออกมาเดินตรงปรี่ไปหาเธอ

เธอเดินถอยหลังไปติดระเบียง

ผู้คนแตกตื่นกับเหตุการณ์ในร้าน

เขากำลังจะสาดน้ำกรดใส่เธอ แต่เธอก็พลัดตกน้ำลงบึงบัวลึกไป

เธอค่อยๆหมดแรงหมดสติจมลงไปใต้บึงบัว

มีคนกำลังจะกระโดดลงไปช่วย

นางชักปืนออกมา

แต่แล้วตำรวจมา นางก็รีบวิ่งหนีไป มีคนกระโดดลงไปช่วย เอาตัวนันทนาขึ้นมาปั๊มหัวใจรีบส่งโรงพยาบาล

ย้อนกลับไปในอดีต สมัยกรุงศรีอยุธยา ณ เรือนพระยาอุดมศักดิ์

สิ้นคำพูดของผัวตนคุณหญิงรู้สึกไร้ค่าเสียจริงที่เธอมาอยู่เรือนแห่งนี้ เธอน้อยใจ เธอเสียใจ ตัวเธอต้องมาอยู่ที่นี่เพราะถูกพระราชทานมาเพียงเพราะคนขอต้องการชนะศัตรูไม่ได้ถูกรักแต่อย่างไร เมื่อเธอมาแล้วเธอก็ถูกผู้เป็นผัวเมินใส่ให้อยู่แต่หอนอนด้านในเรือน ได้ตำแหน่งเมียเอกเอาไว้ไปเชิดหน้าชูตาข้างนอกเรือน

แต่กลับในเรือนเขากลับมีอนุภรรยาได้กอดนอน

สิ่งเดียวที่จะทำใจยอมรับได้คือขอได้กลับไปเรือนของตนได้กลับไปหาพ่อแม่ของตนอีกสักครั้ง

คุณหญิงไม่พูดอะไรต่อ เธอลุกขึ้นกระทืบเท้าใส่พระยา

เธอวิ่งลงเรือนไปที่ท่าน้ำ

ว่าแล้วเธอก็กระโดนลงน้ำไป

พระยาอุดมศักดิ์วิ่งตามลงมา เห็นเมียของตนกระโดดลงน้ำหวังฆ่าตัวตาย

พวกบ่าวไพร่กระโดดลงไปหาได้ไม่นานก็น้ำร่างของคุณหญิงขึ้นมา

เขาเข้าไปเขย่าตัวจับชีพจรได้อ่อนๆ แล้วอุ้มเธอขึ้นเรือนไป