จ๋าาาาาาาาา

มีอะไรเหรอคุนิจัง?

คิดถึงกันเหรอ?♡

หัวรุนแรงอ่ะ♡

หมายถึง?

ช่ายยยยย

สวยดีไหมล่ะ?

คุนิจังหาไม่เจอเองมากกว่า

ก็งูกับสายรุ้งปีใหม่เป็นเส้นๆ เหมือนกัน

แกล้งคุนิจังเล่นไง

บวกมีกับดักนิดหน่อย

ช่ายยยย

อย่าว่างั้นสิคุนิจัง♡

ว้ายๆ โหดร้าย♡

แหมๆ อย่าว่างั้นสิ

อย่าว่างั้นสิ~

โหลๆ

คุนิจัง

นี่~~~~

ช่ายยยยย

เห็นเร็วจังนะ

แน่นอนว่ามีจ้า♡

ลองดูเองสิ♡

ฮาๆ โหดร้ายกับเจเจจังจังนะ

หว่าๆ เจอเร็วจัง

เอาเจเจจังไปฟาดแรงขนาดไหนเนี่ย?

เดี๋ยวๆ ไหงจะฟ้องยูมิจังล่ะ!?

ใจร้ายอ่ะ!

นี่จะฟ้องจริงเหรอ!?

นี่!!!

คุนิจัง!!!

ก็คุนิจังไม่ยอมตอบอ่ะ

เลยมาเอาลำโพงมาเปิดหน้าร้านคุนิจังเลย

เดี๋ยวหาทางตีสวนกลับ

ไม่สนหรอกกกกก

อ้าว? งอนเหรอ? คุนิจัง

อ่ะ? นี่บล็อกแล้วให้เจเจจังเอาปืนมาสอยลำโพงทิ้งเนี่ยนะ? โหดร้ายยยย

คุนิจัง เดี๋ยวขอจับทำเมียนะ

นี่คือบอกแล้วห้ามโวยทีหลังนะ

:)

(#ย่องเข้ามาในร้าน)

(#มานั่งลงข้างๆ เตียงมิคุนิ)

(#แกล้งเอานิ้วจิ้มๆ แก้มมิคุนิเล่น)

แอ๊ก! (#โดนฟาดเต็มหน้า)

รู้ตัวเร็วอ่ะ

จ้า

ย่องเข้ามาเอาไง

และ...มาเล่นกัน! (#โดดทับ)

ไม่เอาาาาา มาเล่นกันเถอะน้าาาาาา

ยูมิจังกับจุนจังไม่ว่างอ่ะ

ส่วนคุณปู่โดนโยจังกินไปแล้ว ไม่อยากเป็น กขค.

ไม่รู้สิ

และ... (#แกล้งจี้เอว)

ไม่สนหรอกกกก (#แกล้งต่อไปเรื่อยๆ จนมิคุนิเริ่มเหนื่อยถึงยอมหยุด)

ว้าว ท่าเซ็กซี่ดีแฮะ

ใครว่าสะใจแล้วล่ะ~?

เล่นของจริงน่ะ...มันต่อจากนี่ต่างหากคุนิจัง♡ (#กดมิคุนิลงบนเตียง)

คิดว่าไงล่ะ?

โอ๊ะ? (#หลบ)

อย่าดื้อสิคุนิจัง (#จับขามิคุนิ)

คิดซะว่าลงโทษเรื่องเมื่อก่อนที่คุนิจังดึงฉันตกตึกแล้วกัน

ฉันล่อเจเจจังออกไปด้านนอกตั้งนานล่ะ โยฮันด้วย

เพราะงั้นตอนนี้มีแค่เราสองคนนะ♡

อย่าว่างั้นสิ (#จับใส่กุญแจมือ)

ไม่บอกหรอกจ้า

และ...มาสนุกกันเถอะเนอะ♡

มิคุนิอยู่ไหมเนี่ย? เห็นประตูไม่ได้ล็อกเลยเข้ามา...ทำอะไรกันวะเนี่ย!?

อ้าว? ไงยูมิจัง...

ห...ห๊า? (#ยังเอ๋อกินอยู่)

แหมๆ ก็สบโอกาส...แอ๊ก! ตีหัวกันทำไมเนี่ยยูมิจัง!? (#โดนตีหัว)

แล้วนี่ทำบ้าอะไรอยู่ฟะ!? (#หิ้วสึรุงิออกห่างจากมิคุนิ)

จับคุนิจังทำเมียยยยยย

ไอ้บ้า! อาญากรรมแล้วเว้ย!!!!

ได้ๆ เดี๋ยวค้นตัวสึรุงิแป๊บ

พูดเหมือนฉันเป็นคนร้ายในหนังสักเรื่องเลยอ่ะ

ไอ้ที่แกทำมันใกล้เคียงเลยวะ (#ค้นตัว)

อ่ะ เจอ...เฮ้ย! อย่าเพิ่งสบโอกาสไปลวมลามมิคุนิมันอีกรอบเซ่!

แอ๊ก! แกล้งรู้ไม่ทันก็ได้!

เรื่องเซ่! (#เขกหัวสึรุงิก่อนที่จะไปปลดล็อกกุญแจมือใหม่มิคุนิ)

หนีเป็นแมวเลย...

แกน่ะไม่ต้องพูดเลย กลับไปกับฉันเลย (#จับล็อกคอ)

อ๋อ และมิคุนิ...ชูเฮย์ฝากของมาให้อยู่โต๊ะชั้นล่างนะ

งั้นไปล่ะ (#ลากคอสึรุงิไป)

มิคุนิ

ทำไม...มีกับดักในร้าน?

อา เพิ่งติดมาด้วย

ชั้นสองใกล้หน้าต่าง

หื้อ? (#มองไปชั้นสอง)

เสียงอะไร? โยฮัน?

เปล่า ฉันอยู่นี่ (#โผล่หน้ามาจากห้องทดลอง)

คุนิจัง~~~ วางกับดักทำไมอาาาาา? (#กลิ้งลงมาจากชั้นสองในสภาพโดนมัดทั้งตัว)

อย่าว่างั้นสิ

งอนหรือไง?

อย่าว่างั้นสิ (#กลิ้งเข้าหา)

เดี๋ยวนะ...เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?

แค่จะจับคุนิจังทำเมียทีเดียวเอ...แอ๊ก! (#โดนปาขวดใส่)

ก็มันจริงอ่ะ

...เอาจริงดิ?

มิคุมิคุเสียตัวแล้วเหรอ?

ว่าแล้วตอนนั้นยูมิจังไม่น่าโดนชูจังฝากให้เอาของมาให้เลย...

...

เดี๋ยวช่วยวางกับดักเพิ่ม

โยฮัน ขอยามาเป็นกับดักหน่อย

อ่ะ ดีเลย กำลังหาหนูทดลอง...

อย่าว่างั้นสิ! (#กลิ้งมาหา)

อย่าก่อเรื่อง (#กันไม่ให้สึรุงิเข้าใกล้มิคุนิ)

อย่าว่างั้นสิ...

ไอ้สึรุงิมันอยู่นี่ไหม!? (#ทำหน้าหงุดหงิดเดินเข้ามา)

แฮะๆ ยูมิจัง... (#เหงื่อตก)

เจอตัวแล้ว...กลับมาทำงานเลยเว้ย! โดดงานมาซะพวกฉันต้องแก้ปัญหาให้จนจุนมันน็อกไปแล้วเฟ้ย! (#ลากคอสึรุงิกลับ)

(#มองยูมิคาเงะลากสึรุงิออกไปจากร้าน)

สึรุงิไปก่อเรื่องอะไรมาเนี่ย?

อา ได้

โอเค