ตอนนี้ฉันยืนเข้าแถวอยู่กับพวกตัวจริง

ชุดที่ฉันใส่ก็ชุดกีฬาปกติแต่ไม่ใช่ชุดทีมของฉันนะแล้วก็ไม่ใช่ชุดของเซงาคุด้วยเพราะเสื้อกับเสื้อคลุมของฉันกับเรียวมะยังไม่ได้เลย

เรียวมะเดินไปเอาเสื้อแจ็กเก็ตสีแดงของเขามา

เรียวมะเดินมาใกล้ฉันก่อนจะบอกให้ฉันยกแขนขึ้นแล้วอ้อมมือข้างหนึ่งอ้อมเอวฉันแล้วจัดการเอาเสื้อของเขามัดเอวฉันเรียบร้อย

แล้วพวกเราก็แยกกันไปฝึกตามตารางฝึกของอินุอิ

ที่จริงฉันเองก็ใส่สายรัดข้อมือ ใส่สองข้างข้างละ3กิโล ส่วนสายรัดข้้อเท้าก็ใส่สองข้าง ข้างละ3กิโล ใส่ทุกวันและตลอดเวลา แต่ถ้าเวลาใส่ฝึกที่บีโอจีจะใส่5กิโล

ฉันเดินไปที่กระเป๋าใส่แร็กเกตของฉันเพื่อเอาแร็กเกต ฉันมีแร็กเกตอยู่2อัน 1อันธรรมดา 1อันของบีโอจี

ฉันหยิบแร็กเกตสีน้ำเงินออกมา

ในระหว่างที่เอริไปเอาแร็กเกต

โมโมะพูดแซวเรียวมะ ด้วยหน้าตาที่ดูสนุก

เมื่อโมโมะถามเรียวมะก็มองไปที่เอริที่กำลังใส่สายรัดข้อเท้า(เพิ่ม)ที่อินุอิเอามาให้ใส่

เอจิเซ็นเดินไปซ้อมเพราะโดนโค้ชริวซากิเรียก

จากนั้นทุกคนก็โดนให้กินน้ำผักอินุอิกันหมดยกเว้น ฉันกับเท็ตสึกะที่ผ่าน

ซึ่งแน่นอนว่าฉันใช้ข้างขวานะ ฉันเองก็เป็นคนถนัดซ้ายแต่ใช้ข้างขวาเวลาอยู่ในเซงาคุ ในบีโอจีก็ใช้ข้างซ้ายแหละเพราะต้องเอาจริงตลอดเวลา

หลังเลิกชมรม

ในร้านขายอุปกรณ์กีฬา

กริ้ง🔔

แล้วเราก็รับเสื้อมา เรียวมะเดินออกจากร้านไปก่อน

ฉันเดินออกจากร้านมาก็เห็นซากุโนะยืนคุยกับเรียวมะอยู่

ฉันละสายตาจากซากุโนะ

พวกเราเดินออกไปจากซากุโนะ

แล้วเราก็เดินมาถึงรถฉันพอดี

เป็นรถของทางบีโอจี

มันมีสัญลักษณ์ของบีโอจีอยู่ด้วย ปกติฉันก็จะขับมาซ้อมที่เซงาคุนี่แหละ แต่เอาไปจอดแอบๆ

พวกเรานั่งรถไปซื้อของกัน เสดแล้วฉันก็ไปส่งเรียวมะที่บ้าน

เรียวมะจับมือฉัน ฉันจึงหันกลับมา

ว่าเสดฉันก็เดินกลับไปที่รถ

แล้วฉันก็ขับรถออกไป ขับตรงกลับไปบีโอจีทันที

To Be Continued