...

นี่

นายฉกฉันมาร้านนายเพื่อ?

แล้ว...ไหงจับฉันแต่งตัวเล่นล่ะเฮ้ย!? (#โดนจับใส่ชุดนักเรียนแบบมีสเวเตอร์)

แล้วทำไมต้องฉันฟะ? เดินเล่นอยู่ดีๆ เลยพามาซะ...

หากไม่เคยรู้จักนายนี่คงคิดว่าเป็นคนโรคจิตแหง

อ่ะ ไม่สิ...น่าจะโรคจิตอยู่แล้วมากกว่า

เล่นติดไอ้คุณสึรุงิมาซะ

แค่ปีนก็ไม่ปกติแล้ว

แต่ไม่เท่าสึรุงิก็ดี

...ชุดนักเรียนไอ้คุณชายนั้นเหรอ? ทำไมตัวใหญ่เกินตัวหมอนั้นจัง?

อ๋อ

ไม่สิ ไม่ใช่ประเด็นนี่หว่า

ไม่แต่งเฟ้ย นายอยากแต่งตัวก็ไปแต่งตัวตุ๊กตานู้น

ประเด็นหลักๆ คือไม่มีคนให้แกล้งเหรอฟะ?

ไม่

ไม่มีทางเฟ้ย!

ไม่ใช่แล้วเฟ้ย!

แล้วไหงไอ้คุณชายนั้นยอมให้จับแต่งตัวฟะ!?

ย้อนนานขนาดนั้นเอามาพูดได้เหรอฟะ!?

ขนลุกเฟ้ย!

เออๆ! แต่งให้ก็ได้ฟะ! อย่าทำอะไรน่าขนลุกเชียวนะ! (#คว้าชุดจากมืออีกฝ่ายมา)

ไอ้คนที่ลักพาตัวคนอื่นมาแต่งตัวเล่นนี่เงียบไปเลย!

หน้าโคตรไม่สำนึกเลย

เฮ้อ คุยกับนายนี่นาปวดจริงๆ

ไม่สน (#เดินไปเปลี่ยนชุด)

แล้วเรื่องอะไรจะแก้ผ้าให้นายดูเล่า!? (#เสียงแว่วมา)

ยังมายอมรับอีก (#เดินกลับมา)

คิดว่าชุดนักเรียนแบบนี้ใส่ยากนักหรือไง?

ไม่ใช่ล่ะ

และอีกอย่างโรงเรียนฉันกับนายเครื่องแบบต่างกันลิบเฟ้ย

หาเรื่องหรือไง?

เออ ไม่เถียง

และนี่พอยัง? ฉันจะได้กลับ...

ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีนายเนี่ยแหละ

นี่ถ้าไม่ติดว่าหนีไม่พ้นแหงๆ ฉันไม่อยู่ให้นายจับแต่งตัวเล่นหรอก

เออ ยอมรับ

...ไม่มีทาง!

ไอ้ชุดนักเรียนน่ะพอได้! แต่ไอ้ชุดเดียวกับตุ๊กตานายนี่มันอะไรฟะ!? เอามาจากไหนเนี่ย!?

ไม่เอาเฟ้ย!

น่ารักกับผีสิ

ไม่เถียง

แต่ยังไงก็ไม่แต่งชุดบ้านี่แน่

ใส่เองไปเลยไป

ไม่!

ไอ้บ้า! (#พยายามเผ่น)

แอ๊ก! (#ล้มหน้าทิ่ม)

ไอ้...

ทำไมท่าทางนายดูไม่น่าไว้ใจกว่าเดิมฟะ!?

คิดไปเองกับผีสิ!!!

และปล่อยเลย! ยังไงก็ไม่ใส่!

ช่วยดูหนังหน้าฉันหน่อยเถอะว่ามันเข้ากันไหมห๊า!?

...

ทำไมเหมือนฉันได้ยินคำพูดแปลกๆ?

ช่วยเลิกคิดเล่นอะไรแบบนี้เถอะ!!!

นายนั้นแหละดื้อ

สุดท้ายก็จับฉันแต่งตัวจนได้... (#อยู่ในชุดเดรสสีแดง)

สั้นชิบ...

ดูดีตายแหละ

ไม่ค่อยอายก็บ้าล่ะ

แต่ตอนนี้เสียวมากกว่า

กลัวมันโผล่...

ไม่ต้องมากวนตรีนเลย

ทำไมแต่ละคนชอบจับฉันแต่งตัวเล่นจังเนี่ย...

โอโตกิริชอบจับฉันกับเบลเกียแต่งตัวเล่น แต่เบลเกียมักถีบฉันรีบกรรมคนเดียว...

อา เป็นไปได้

นอกจากนี่ก็แซมล็อกตอนใส่เสื้อผ้าซ้ำ

แซมล็อกได้ยินคงโวยน่าดู

แล้วนี่ฉันเปลี่ยนชุดได้ยัง?

...ไม่เอาเฟ้ย! ห้ามถ่ายนะ!

เฮ้ย!? บอกว่าอย่าถ่ายไง! (#จะชิงมือถืออีกฝ่ายมา)

เอามานี่! (#ยังพยายามชิงมือถือจากมือมิคุนิ)

ไอ้...อ่ะ? (#สะดุดล้ม)

จะรู้นายไหม?

และที่สำคัญรีบลบภาพไปซะ!

กินสิฟะ แถมโดนแซมล็อกจับขุนซะ

ไม่สิ...ไม่ใช่ประเด็นนั้นเซ่! ลบภาพไปเลยนะ! และมือน่ะเอาออกไปด้วย!

ห๊า?

นี่...เห็นซาคุ... (#เดินเข้ามาในร้านแล้วชะงักกับภาพที่เห็น)

ซาคุยะไหงแต่งตัวงี้เนี่ย แล้ว..ไอ้คุณมิคุนิทำอะไรอยู่วะครับ? มือน่ะมือ! เอาออกจากซับคลาสผมเลยนะ! (#รีบจับแยก)

คุณพ่อกับผีสิ

แล้วซาคุยะไหงแต่งตัวอย่างนี้ล่ะ? (#เมินมิคุนิ)

โดนไอ้คุณมิคุนิจับแต่งตัวเล่นครับ

...อยากตายนักใช่ไหม? (#ทำหน้าทะมึน)

โตกว่านี้ก็ไม่ได้!

...ทำไมเหมือนได้ยินคำแปลกๆ?

อย่ารู้เลย เดี๋ยวบ้าตาม

บ้าสิ บ้ามากด้วย

และกลับกันเถอะซาคุยะ อย่าอยู่กับไอ้นี่นานๆ เลย

ครับ แต่ขอเปลี่ยนชุดก่อน...

ไม่ต้องมากวนโอ๊ยเลย

ไม่ต้องมาส่งสายตาลวมลามใส่ซับคลาสผมเลย! (#เอาเสื้อคลุมคลุมซาคุยะ)

ซาคุยะ! กลับ!

เดี๋ยวสิครับสึบากิซัง! (#โดนลากกลับ)

...

ไอ้คุณท่านมาทำอะไรที่นี่เนี่ย?

คำตอบบอกจุดประสงค์ชัดเจนมาก

กันไอ้คุณมิคุนิลวมลามเด็ก

ไม่ต้องเลย! (#รีบปิดหูซาคุยะตั้งแต่มิคุนิเริ่มพูด)

ปิดหูผมทำไมครับเนี่ย?

อย่ารู้เลย (#เอามือออก)

ไม่ต้องเลย!

ไอ้...

...นี่มันอะไรกันเนี่ย?

ไม่ต้องรู้หรอก

ไอ้คุณท่านแค่เพี้ยนเถอะ

ไม่เอา

คราวก่อนทำฉันแทบไมเกรนขึ้น

เล่นบ้าอะไรก็ไม่รู้

คำพูดนี่ทำให้ผมอยากถีบไอ้คุณท่านมาก

นึกภาพออกเลย

และพี่ชายลำดับสามลากอีฟพี่กลับไปเลยเถอะ

เดี๋ยวลวมลามซาคุยะเอา

เหมือนบางอย่างไม่ใช่ล่ะครับสึบากิซัง

เออ ตอนนี้ยัง แต่ปล่อยไว้ไม่แน่แหง

จะหาเรื่องให้ฉันเพื่อ!?

ไอ้..

ไอ้เรื่องนั้นแซมล็อกทำทุกวันอยู่แล้ว

...

สงบแล้วสินะ?

คงงั้นแหละครับ

อะไรเหรอครับสึบากิซัง?

...

ไอ้บ้ามิคุนิ! มันเอาจนได้!!!!

ไม่วะครับ!!!