แงงงงงง!!! (#สมมุติว่าเป็นเวอร์ชั่นเด็ก)

อึก... (#เริ่มหยุดร้อง)

...

เอิ่ม ที่อยู่ๆ โทรเรียกมานี่คือ?

ฉันไม่เคยเลี้ยงเด็กนะเฮ้ย

อ้าวเหรอ?

ว่าแต่...ไอ้ชุดรูปกระต่ายนี่เอามาจากไหน?

อ๋อ (#ถ่ายรูป)

แหม นิดๆ หน่อยๆ น่า

อีกอย่าง วาคุงเวอร์ชั่นนี่น่ารักดี

ได้ๆ

บู้ววว

ฮาๆ งอนเหรอวาคุง?

แอ๊!

แบบนี้คือตอบหรือเปล่า?

(#จับนิ้วมาดูด)

หยุดก่อนๆ! อย่าทำเหมือนจะบ่นฉันแบบแครนซ์สิ! ฉันไม่ทำวาคุงตกหรือหายหรอกน่า

อาๆ รู้แล้วๆ

...บางทีหมอนี่ก็ขี้บ่นจังเนอะวาคุง

ง่ำๆ (#งับผ้าห่ม)

หว่า! อย่ากินผ้าห่มสิ! (#รีบอุ้มขึ้นมา)

(#หันมางับมือโลวเลสแทน)

มือฉันก็ไม่ได้! อ่ะ! อย่าหยิบแว่นฉันไป! สร้อยก็ไม่ได้! หากลิชตันเห็นรอยฟันมีหวังโดนถีบดิ! วาคุงหยุดก่อนเถอะ~~~!!!

เกือบตายฉัน...

นายดูปากจัดขึ้นนะ...อาการแม่ออกหรือไง?

ก็นายอารมณ์แม่เลยนิ

ก็ปกติของวาคุงล่ะนะ

ได้ๆ (#หยิบให้)

(#มองนิโคจังที่นอนให้คนกลายเป็นเด็ก)

(#ถ่ายรูป)

ก็ภาพหายาก

ปกติคนที่โดนยาแปลกๆ มีแต่ฉัน วาคุงโดนบ้างก็ขอแกล้งหน่อยเถอะ

ไม่แปลกล่ะ

งื้อ... (#ขยับยุกยิก)

อาๆ ได้ (#แปลงเป็นเม่นไปนอนดูข้างๆ)

ส่งให้ด้วย

แอ๊? (#มองเม่นน้อยตาแป๋ว)

ว่าไงวาคุง...

ด๊า! (#เอื้อมมือจะจับ)

อย่าคิดจับหนามฉันะเออ (ขยับตัวนิดหน่อยให้จับได้เฉพาะส่วนที่เป็นหัวและขาหน้า)

รู้แล้วน่า

ไง ลิชตัน

แอ๊!

อา วาคุงนั้นแหละ

เดี๋ยวๆ ไม่ได้ๆ

เดี๋ยวเทนชิจังทำร่วงล่ะยุ่งเลย

ไม่เป็นไรแน่เหรอ?

พูดเหมือนเคยทำ...

ห๊า?

โอเค ชัดเจน

แอ๊!

ด๊า? (#มอง)

ลิชตันๆ สนใจฉันบ้างสิ (#โดดแล้วปีนขึ้นไหล่)

เม่น!

นิโค งาน... (#เปิดประตูเข้ามา)

อ้าว? ไหงคู่โลภะอยู่นี่? แล้วนั้น...

ห๊า?

วาคุงนั้นแหละ

อ่ะ และอย่าเพิ่งแหกปากนะ...นี่เป็นเด็กทั้งตัวทั้งสมองเลย

ดักไวเชียว และเกือบไปแล้ว...

อา

แอ๊!

ด๊า! (#ดิ้นไปมา)

ม๊า!

อุ๊บ! ม๊าเหรอ...

ได้เป็นแม่ซะแล้ว...ใจกลายเป็นเด็กจริงๆ ด้วย...

เดี๋ยว! ถามหน้าตาเฉยไปแล้ว! และนี่พูดจริงพูดเล่นเนี่ย!?

จริง

พวกนายก็ตรงเกิน...

ม๊า... (#ดึงผมนิโคเล่น)

(#งับผม)

เดี๋ยวๆ เดี๋ยวท้องเสียหรอก! (#รีบแย่งมาอุ้มเอง)

บางทีฉันก็อยากเห็นวาคุงท้องเสียนะ...

มันใช่เหรอ!?

ใช่ไม่ใช่ไม่รู้ แต่แบบนี้พวกนายจะทำงานกันไง?

...เออแฮะ

ยิ่งเห็นนิโคเป็นแม่ด้วย

จะบ้าเหรอนิโค ได้ที่ไหนล่ะ

พ่อแกก็ไม่ว่าง

ไม่ไหวอ่ะ ไม่เคยเลี้ยงเด็ก

เอาง่ายๆ ...ไม่นายโดดงานก็ตามลิลลี่เอา

ลิลลี่ความเป็นแม่มาเต็มพอกัน หรือไม่ก็อาเจ๊ก็ได้

(#มองซ้ายมองขวา)

ม๊า... (#ยื่นมือหานิโค)

อย่าเพิ่งๆ ถึงตอนนี้หมอนี่น่ารักจริงแต่อย่าเชียวนะ

และอย่าดิ้นดิ เดี๋ยวตกหรอก (#ประคองคนกลายเป็นเด็กไว้)

ม๊า...

...

มีใครสนใจไปทำงานแทนนิโคไหม? ดูท่านี่จะเป็นเด็กติดแม่ล่ะ

คุยงานน่ะ

แบบนั้นยังไงหมอนี่ก็ต้องไปไหม?

มันก็ใช่ แต่สภาพนี่...

เดี๋ยวๆ! ฉันน่ะโอเค แต่สำหรับเทนชิจังอันตรายไป!

เห็นด้วย เด็กไม่ควรไป

แต่นายก็ไม่น่าได้อยู่ดี

อา...ก็จ้องนายตาเป้งซะ

หากนายไม่อยู่ในสายตามีหวังร้องไห้จ้าแน่

ดูความบราค่อนของพวกเซอร์แวมพ์หน่อยเถอะ

ไม่ได้เป็น!

เม่น!

มันใช่เรื่องไหม?

โอเค ตามนี้

ไปๆ ไปกันเถอะ (#ลากทั้งหมู่ไป)

ไม่มี... (#กลับมาพอดี)

แอ๊

ถือว่าดี ไม่มีเรื่องอะไร...หรือเรียกว่าโชคดีที่ไอ้ที่ไปคุยนั้นเอ็นดูเด็กดี?

ถ้าไม่ติดว่าแค่เอ็นดูแบบปู่หลานคงถีบจริงๆ นั้นแหละ

ไม่รู้ไม่ชี้

ว่าแต่ลิชตันกำลังทำอะไรน่ะ?

อ๋อ...เดี๋ยวนะ คงไม่ได้บอกเรื่องวาคุงไปใช่ไหม?

ก็ไม่ใช่แต่...ถ้าบอกเดี่ยวได้มาถล่มห้องกันยกหมู่สิ

ฟังแปลกๆ นะเฮ้ย

ได้วุ่นวายเพิ่มแล้วสินะ...เฮ้อ... (#มองนิโคที่เปิดประตูแล้วเจอพวกเซอร์แวมพ์ทั้งหมู่มายืนออกันหน้าห้อง)

เล่นใช้คำว่าคืนสภาพเชียวนะนิโค

อ้าว? วาคุงกลับสภาพเดิมแล้วแฮะ

แย่ยัง ยังไม่หายอยากเลย

อย่าเห็นเป็นเรื่องสนุกสิ

เชื่อไหม ห้ามไม่อยู่หรอก

...

ไม่ต้องจุดให้รู้ว่าอยู่ก็ได้นะเท็ตสึ

อา

ฮาๆ ความบราค่อนจะได้ลดลงแล้วสินะ

ไม่ได้เป็น!

เอาน่าๆ

น่าเสียดายแฮะ ยังเล่นไม่หายอยากเลย

นั้นสิเนอะ น่ารักขนาดนั้น

เลิกพูดทีเถอะ!

ก็วาคุงดันเห็นนายเป็นแม่นี่หว่า

พอเถอะ!

แต่ฉันเห็นนิโคเป็นแม่จริงดิ!?

จริง

ยืนยันได้

ถ้าหมอนี่เป็นแม่ แล้วตะกละเวอร์ชั่นเด็กเห็นใครเป็นพ่อหว่า?

ผมนี่แหละ

อ่ะ มาช้านะสึบากิ

พอดีไล่ล่าไอ้คุณสึรุงิมาอ่ะ

อ๋อ ถึงว่าสึรุงิซังหายไปไหน

ช่วงนี้เหมือนขยันปีนห้องซับคลาสนายเป็นพิเศษดีเนอะสึบากิ

ผมอยากให้มันขี้เกียจเหมือนเรื่องงานบ้าง หรือสลับสองเรื่องนี้แทนก็ได้

จะได้ขยันทำงานแทน?

ถูก

ว่าแต่ตะกละเงียบไปเลยนะ

นั้นสินะครับ

อ้าว งอนซะงั้น

ต้องง้อไหม?

ไม่รู้สิ~ คงต้องมั้งนะ~

ไม่ต้องปั่นมิคุนิ

ฉันกำลังไป รอแป๊บ

หว่าๆ ไปเร็วจังนะ

ผมควรเอาอะไรไปง้ออ่ะ?

วาคุงนี่ต้องของกินอย่างเดียว

และเปิดประตูให้ด้วย อยู่หน้าห้องแล้ว

และเปิดหน้าต่างให้ฉันด้วย ถึงล่ะ

ไปตอนไหนเนี่ย?

ไม่รู้สิ รู้แค่ฮิวก็ไปล่ะ

แหมๆ ผมไปด้วยดีกว่าครับ

ด้วย

สรุปง่ายๆ คือไปยกหมู่

เท่าที่ดูก็ใช่อ่ะนะ

ทำไมอ่านแล้วเหมือนลูกหมา?

เหมือนลูกหมาจริงๆ

...ทำไมมีแววเดี๋ยวได้ไปช่วยทำความสะอาด?

ไม่รู้สิ แต่อาจได้ทำจริง

อา คงงั้น

ห้องเละแน่ ไม่เหลือๆ

ฮาๆ เหมือนแช่งแปลกๆ นะคะนั้น

ก็นะ

ก็ได้แค่รอดูไป

และแยกย้ายดีกว่า

บาย

อา บาย

แค่นี้นะ โยฮันทำห้องระเบิด

ทางฉันก็ระเบิด เพราะงั้นขอไปจัดการก่อนนะ

เดี๋ยวๆ สามัคคีกันระเบิดงี้?

โวยไม่ทันช่ะชิโรตะ

และเราก็แยกย้ายเถอะ

เหลือกันแค่นี้แล้วเนี่ย

อา โอเค

และคุโระ หากอ่านอยู่ก็ฝากซื้อของทำมื้อเย็นตอนขากลับด้วย

ห้ามเอาบะหมี่กึ้งสำเร็จแบบรอบก่อนนะ แค่นี้ล่ะบาย

บาย ไปล่ะ