แฟนเก่า โยนมันทิ้งไปให้ไกลๆ ไกลคนละโลกเลยยิ่งดี! ยิ่งเป็นผู้ชายแรดที่ชื่อ 'เวส' ยิ่งต้องรีบๆโยนมันไปลงนรกเลย

“เราเลิกกันเถอะเวส” ฉันพูดพร้อมกับยืนจ้องหน้าผู้ชายหน้าหวานที่มีตำแหน่งแฟน และกำลังจะเป็นแฟนเก่าในไม่ช้า

มันหมดความอดทนแล้ว พาผู้หญิงมาเอาที่ห้องมันมากเกินไปแล้ว มันหยามหน้ากันเกินไป

“มึงแม่งไม่เข้าใจอารมณ์วัยรุ่นผู้ชายเลยวะเสือ อย่างี่เง่าได้ปะ!” ไม่สำนึกไม่พอ ยังมาว่าฉันงี่เง่าอีก

“มึงก็ไม่เข้าใจวัยรุ่นผู้หญิงเหมือนกันวะไอ้แรดเวส! เราเลิกกัน! กูทนไม่ไหวกับพฤติกรรมเลวๆของมึงแล้ว!”

“กูไม่ยอมเลิก! มึงอย่าคิดว่าจะไปจากกูง่ายๆ!!” เวสเดินมากระชากแขนฉัน

“แต่กูจะเลิก! ไอ้แรดพันธุ์ตอ!” ฉันสะบัดแขนออกแล้วผลักมัน เดินหนีไปลากกระเป๋าเดินทางเพื่อจะเก็บเสื้อผ้ากลับฮ่องกง พอกันทีกับไอ้ผู้ชายคนนี้ ไม่อยากเห็นหน้ามันแล้ว

“มึงจะไปไหน เก็บเสื้อผ้าทำไม!” เวสเดินตามมาถามฉัน

“กูจะกลับฮ่องกง!” ปากพูดมือก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเรื่อยๆ ไม่พงไม่พับมันแล้วยัดๆ เก็บแต่ของสำคัญพอ

“แล้วกูล่ะ มึงจะทิ้งกูเหรออีเชี้ยเสือ! กูไม่ยอมนะเว๊ย!” เวสโวยวายยกใหญ่

“เราเลิกกันแล้ว กูไปได้!” ฉันพูดแล้วจ้องหน้าเวสแววตาดุดัน 

ทำผิดเสือกมาอารมณ์เสียใส่ ไอ้สันดานหมา!

“มึงมีคนใหม่ใช่ไหม!? ถึงหาเรื่องจะเลิกกับกู!” ฮึ! ช่างกล้าคิดเนอะ ไอ้ที่พูดว่าคนอื่นปาวๆก้มมองตัวเองรึยัง 

“มึงต่างหากที่มีคนใหม่ และก็อย่ามาเถียงกูว่าไม่มี!”

“กูก็แค่เล่นๆ จะซีเรียสทำไมวะเสือ” เล่นๆงั้นเหรอ

“ก็เพราะมึงเป็นแบบไงกูถึงได้เลิก มึงไม่เคยสนใจความรู้สึกกูเลย กูเหนื่อยแล้ว ขี้เกรียจตามหึงตามหวงมึงแล้ว กูไม่เอามึงแล้ว เลิกก็คือเลิก!”

“มึงมันไร้เหตุผล เรื่องแค่นี้ทำเป็นเลิก!”

“กูมีเหตุผลพอที่จะทิ้งมึง กูไม่ได้เอากับมึง กูก็ไม่ไปเอากับคนอื่นเหมือนมึงหรอก มึงมันแรดบวกเหี้ยไอ้เวส! ไปเห่าไกลๆ กูจะเก็บเสื้อผ้า!” 

“กูไม่ให้มึงไป! ถ้ามึงก้าวออกไปจากห้องนี้ไปแม้แต่ก้าวเดียว กูล่อมึงสลบคาอกกูแน่!”

“ฮึๆ นี่ห้องกูค่ะ มึงนั่นแหละที่ควรไสหัวออกไป อ่อ...แล้วกรุณาเอาเศษซากกางเกงในอีที่มึงพามานอนออกไปด้วย!" ฉันพูดก่อนจะใช้เท้าเขี่ยกางเกงในสกปรกใส่เวส 

"มึงออกไปให้พ้นให้ไกลส้นตีนกู ทั้งมึงและกางเกงในเหี้ยนี่!” ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห มันกล้าพาผู้หญิงคนอื่นมานอนทับที่ฉันได้ยังไง ทำแบบนี้มันไม่แคร์ความรู้สึกฉันเลย และฉันก็ไม่ควรจะแคร์ความรู้สึกของมันเหมือนกัน 

“กูไม่ไปเว๊ย!” เวสค้านหัวชนฝาที่จะออกจากห้อง

ปึก! ปึก! ฉันปิดกระเป๋ารูดซิปเรียบร้อยพร้อมจะกลับฮ่องกง

“เออ! มึงไม่ไปกูไปเอง!” พูดจบฉันก็ลากกระเป๋าออกมาจากหอพักของตัวเอง โดยไม่สนใจเวสที่ยืนเรียกชื่อฉันอยู่ในห้อง

"อีเสือมึงกลับมานะ อีเสือ! อีชีต้าห์!"

“แล้วมึงจะเสียใจที่ทิ้งกู อีเสือโหด!”

“กูไม่เคยเสียใจที่ทิ้งมึง ไอ้ผู้ชายเส็งเคร็ง! Fuck U!” ฉันพูดแล้วยกนิ้วกลางใส่เวส ก่อนจะเดินออกจากห้อง เพื่อลงไปเรียกรถแท็กซี่เพื่อไปสนามบิน กลับบ้านที่ฮ่องกง

และนี่เป็นเรื่องราวที่ไม่น่าจดจำของฉัน รักแรกที่แสนเหี้ยกับผู้ชายแรดที่ชื่อเวส! ขออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย 

**Cheetah Talks​ **

1 เดือนผ่านไปที่ฮ่องกง

“อ้วกกก อ้วกกก” ฉันกำลังโก่งคออ้วกอยู่ที่ชักโครกในห้องน้ำของห้องตัวเอง

ฉันกลับมาที่ฮ่องกงได้อาทิตย์กว่าก็ไปฝึกการต่อสู้กับป๊าและก็เป็นลม ป๊าอุ้มไปหาหมอที่โรงพยาบาล และหมอก็บอกว่า ฉันท้อง

ฉันท้องกับไอ้เวส ไอ้ผู้ชายแรดนั่น มีอะไรกันป้องกันเสมอ และครั้งสุดท้ายที่จำได้ว่าเราเมาทั้งคู่เพราะฉลองวันเกิดของไอ้เซน เพื่อนในห้อง และเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับไอ้แรดเวส เราสองคนมีอะไรกันและลืมใส่ถุงยาง ติดง่ายจริงๆ ทำไมต้องมาท้องกับไอ้สารเลวเวสด้วยนะ 

ตอนที่ป๊ารู้ว่าฉันท้อง ป๊าถึงกับโมโหตบหน้าฉันไปหนึ่งที ฉันไม่โกรธป๊าหรอก เพราะเข้าใจความรู้สึกของป๊าดี เข้าใจว่าท่านรู้สึกยังไงที่ฉันท้องกลับมาบ้านแบบนี้ ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของท่าน และตระกูลฉันเป็นมาเฟียใหญ่ ฉันทำเรื่องน่าอับอายให้แก่วงศ์ตระกูล โดนแค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำ ป๊าโกรธฉันไม่คุยด้วยเป็นเดือนๆ ฉันก็ง้อท่านทุกทาง จนสุดท้ายป๊าก็ใจอ่อนยอมให้อภัยฉัน หลังจากนั้นป๊าก็ให้คนมาดูแลฉัน จนฉันคลอดลูก และฉันก็ตั้งชื่อลูกว่า ‘ไทเกอร์’

Cheetah Talks End

​

Wes Part

แฟนเก่า ปากหมา ผู้หญิงหน้าซื่อตาใสแต่โหด มันชื่อชีต้าห์ แฟนคนแรกและคนเดียวที่อยู่ในใจของผม ผมทำผิดกับมันเพราะนอกกายมัน

ผมกับชีต้าห์คบกันตั้งแต่อยู่เกรด 10 ผมชอบชีต้าห์ตั้งแต่แรกเห็นมันเป็นนักเรียนใหม่ที่ย้ายมาจากฮ่องกง ชีต้าห์เป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยเข้าหาคน และผมเป็นคนพูดมากเลยเข้ากับคนอื่นง่าย ผมจีบชีต้าห์จนติด และจับมันทำเมียเลยหลังจากนั้นเราก็คบกันไม่นาน เพื่อนๆ ในห้องรับรู้ แต่ช่วงหลังๆ มานี่เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น เพราะความเข้ากับคนง่ายของผมนี่แหละ ชีต้าห์มันเป็นคนรักแรงหึงแรง และมันก็จับได้ว่าผมมีอะไรกับรุ่นน้องที่โรงเรียน ผมพารุ่นน้องมาที่ห้องและมีอะไรกัน และนั่นทำให้ผมโดนมันทิ้งอย่างไร้เยื่อใย ผมรู้ว่ามันยังรักผมอยู่ รักมากด้วย แต่เพราะมันทนไม่ไหวกับความเลวของผมมันถึงยอมทิ้งผมทั้งๆที่ยังรัก

ผมยอมรับว่าผมเลวมาก ผมก็แค่สนุกที่มีผู้หญิงมาชอบและยอมมีอะไรด้วยเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเธอแค่นั้น ก็ให้ฟรีๆใครไม่เอาบ้างล่ะวะ 

ผมทำอะไรไม่เคยคิดถึงจิตใจชีต้าห์จริงๆ มันไม่พูดไม่ใช่มันไม่รู้สึก ผมเพิ่งรู้ก็ตอนที่โดนมันบอกเลิกนี่แหละ มันระเบิดแตกใส่ผมมากที่เห็นผมพาผู้หญิงมานอนที่ห้อง

นี่ก็ 1 เดือนแล้วที่ชีต้าห์มันทิ้งผมไป ผมคิดถึงมันมาก อยากจะขอโทษมัน แต่มันก็สายไปแล้ว มันไปแล้ว หลังจากผมโดนชีต้าห์ทิ้ง ผมก็แทบไม่ได้กินไม่ได้นอน เอาแต่นั่งร้องไห้อยู่ห้องไอ้เซน คิดถึงมันฉิบหาย อยากกอด อยากหอมมันจนแทบบ้า วันนี้ผมกลับมาบ้าน กลับมาเอาเสื้อผ้าไปนอนกับไอ้เซนที่ห้อง ไม่อยากนอนคนเดียว มันเหงา คิดถึงอีชีต้าห์ ฮึก!

“ไง ไอ้ลูกหมากลับบ้านมาแล้วเหรอ หน้าตาเศร้าเชียวเครียดเรื่องเรียนรึไง” ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในบ้านพ่อก็ทักขึ้น

“เปล่าครับ”

“ช่วงนี้ไม่เห็นพาแฟนมาบ้านเลยนะ แม่เราถามหาอยู่น่ะ” แม่ผมชอบชีต้าห์มาก เพราะชีต้าห์เป็นคนเดียวที่กล้าตบหัวผมต่อหน้าพวกท่าน แค่บอกว่า ทำไมผมไม่พูดกับพ่อแม่ดีๆ พวกท่านก็เลยชอบที่ชีต้าร์คุมผมได้ และพ่อกับแม่ผมยังไม่รู้ว่าลูกชายตัวเองโดนอีชีต้าร์ทิ้งไปแล้ว พูดแล้วอยากจะร้องไห้ 

“ผมถูกทิ้งแล้วพ่อ อีเสือมันทิ้งผมไม่แล้วอ่า ฮือออ…” ผมปล่อยโฮออกมาต่อหน้าพ่อกับแม่

“ผมทำผิดกับมัน มันก็เลยทิ้งผมไป ฮึก ผมมันเลว ฮือออ…” พ่อถึงกับเหวอที่อยู่ดีๆผมก็ทรุดลงไปนั่งร้องไห้กับพื้นต่อหน้าต่อตา 

ไม่ไหว ไม่มีใครด่า ไม่มีใครถามว่าหิวไหม ไม่มีใครบิดหู ไม่มีอะไรเลย มันเหมือนชีวิตผมมันพังไปหมด

“ผมคิดถึงอีเสืออ่าพ่อ มันทิ้งผมไป 1 เดือนแล้ว ฮืออ…ผมคิดถึงมัน พ่อให้คนตามหามันให้ผมที ฮือๆ ผมคิดถึงมัน” 

“ตามหาไปก็เท่านั้น ในเมื่อเขาเลือกที่จะไป ถึงตามเจอเขาก็ไม่เอาแกแล้ว ประสบการณ์ชีวิตจำไว้นะ รักเขาต้องซื่อสัตย์กับเขา ก่อนที่มันจะสายไปเหมือนตอนนี้” 

“ผมจะไปหาอีเสืออ่าพ่อ ฮือออ… อีเสือมันต้องกลับมาหาผมสิ พ่ออออ...มันรักผมจะตาย มันบอกว่ามีความสุขที่มีผมอยู่ข้างๆ มันไม่ทิ้งผมไปแน่ๆ อึก มะ...มันก็แค่กลับบ้าน ฮึก มันก็แค่กลับบ้าน ฮือๆ เดี๋ยวมันก็กลับมาหาผม ฮือๆ” ผมพูดปลอบใจตัวเองทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ ว่าชีต้าร์มันไม่กลับมาหาผมหรอก 

“อีเสือชีต้าห์มึงกลับมาาาาา!! ฮือๆ” ผมร้องไห้แล้วนอนดิ้นไปมาที่พื้น พ่อถึงกับส่ายหัวที่เห็นผมร้องไห้อย่างกับคนสติแตก

“อีเสือ ฮึก กลับมา กูขอโทษ ฮือออ…ขอโทษษษษ” 

อยู่แบบนี้ โคตรทรมาน 

"กูคิดถึงมึง...มึงได้ยินไหม!!!" 

Wes Part​ End

#เนื้อหาอาจจะถูกเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมบ้างนะคะ