ยกทั้งใจให้ที่รัก
เริ่มเปิดใจ I
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

เริ่มเปิดใจ I

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ริ้​ร้า​ที่​ผุ​ขึ้​า​ให้า​หล่เหลา​ ​ทำให้​ฉั​ต้​จำ​ใส่​หั​ตัเ​เาไ้​เล​่า​ไ่​คร​ประเิ​ค​เี​่า​เขา​ต่ำ​เิไป​ ​ท่าทา​แี้​ไ่ใช่​่า​เรีร้​ะไร​หร​ ​แต่​เป็​เรี​ทั้​ร้​า่า​!

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พี่​หัเราะ​ไ้​้​เหร​คะ​ ​ึ​่า​ถั​ทำ​ห้าึ้​ั​เิ​คื่​เขา​เป็​่า​เี​ซะ​ี​ะเี่​”​ ​ฉั​รี​หาทา​เปลี่​เรื่​เื่​รู้ตั​่า​ถูจั​ไ้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ฉัทำ​แ​ั้​เหร​ ​ไ่เห็​จะ​จำไ้​”​ ​เปป​เปร์​ต​้​ให้า​ไขสื​ ​เขา​ใช้​ิ้ลา​ั​ิ้ชี้​ขั​สะพา​แ่​ที่​า​ทา​ู่​​สัจู​โ่​ให้​เข้าที่​แล้​้ห้า้ตา​ทำาต่​่าตั้ใจ

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คที​่​ี​จุุ่หา​ใ​ชีิต​ี่​ีเส่ห์​า​เล​ ​พเขา​รู้​่า​ตัเ​ต้าร​ะไร​และ​คร​ทำ​่าไร​ถึ​จะ​ไป​ู่​จุ​ั้​ไ้​...​ ​ ​แ่​่าที่​ฉั​ตหลุรั​เปป​เปร์​เพราะ​เขา​หล่​แถ​ั​ช่เหลื​ฉั​ไ้​าา​ ​แต่​ี​เหตุผล​สำคัญ​็​คื​คา​เป็​ค​ุ่ั่​่าแรล้า​ี่แหละ​ที่​ทำให้​ใจ​เหล​เป๋​เป็​โจ๊​ไป​ห​ ​โ๊​!​ ​ฉั​ละสาตา​จา​เขา​ไ่ไ้​เล​ ​ทำ​ัไ​ี.​..

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ถ้า​ห้า​ฉั​พรุ​เพราะ​เธ​จ้​ ​ฉั​จะ​ตัเิเื​”​ ​เขา​เห้า​ลั​ขึ้​า​พู​ีครั้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ขี้​ห​!​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ร​ให้​ฉั​ไ้​เป็เจ้าข​พี่​เื่ไหร่​เถะ​ ​จะ​ั่​จ้​ั​ทั้ัทั้คื​ไ่ีั​หุ​เสาร์​าทิต์​เล​ค​ู​!

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ 

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เลเลา​เลิา​า​่า​ส​ชั่โ​ ​ใที่สุ​เปป​เปร์​็​ทำา​เสร็จ​ ​เขา​เ็​ร​ระาษ​ทั้ห​​โต๊ะ​ล​ลิ้ชั​จาั้​็​ปิ​คฯ​ ​แล้​หิ​ระเป๋า​ข​ตัเ​ขึ้​าสะ​พา​่า​่​จะ​หิ้​ระเป๋า​ข​ฉั​ให้​้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​โทษ​ทีะ​ ​ตแร​คิ​่า​ั​จะ​เสร็จ​เร็​่าี​้​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่เป็ไร​ ​​แล้​่าที่​รั​ร​ไ้​ ​ัี้​า​ิ​ะไร​เป็พิเศษ​ไห​คะ​ ​ฉั​จะ​ลืทำ​สุฝีื​เล​ถื่า​เป็าร​ไถ่โทษ​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่รู้​สิ​ ​คิ​เรื่​า​าทั​้​ั​จ​หั​ัตั​แล้​ ​เธ​า​ทำ​ะไร​็​ทำ​เถะ​ ​ฉั​ิ​ไ้​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​จั​ไป​ค่ะ​!​”

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เรา​ุ่ห้า​ลั้า​โ​ไ่ไ้​แะ​ที่ไห​เพราะ​ข​ที่​ซื้​าจา​ซู​เปร์​ครั้​ที่แล้​ั​​แ่​เี๊​ู่​เต็​ตู้​ ​ฉั​า้ำ​เสร็จ​็​เข้าา​ใ​ครั​แล้​รื้​ัตถุิ​ทุ่า​า​จา​ตู้เ็​ ​สาตา​ไล่​​ข​แต่ละ​่า​พร้​ใช้หั​คิ​หา​เู​่​จะ​ไ้​ไเี​รรเจิ​ ​หิ​ผ้าัเปื้​สีชพู​หา​แห​ขึ้​าส​แล้​ลื​ล้า​ผั​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เสี​ระซิ​จา​ที่รั​ฝั่​ขา​่า​เปป​เปร์​จะ​ต้​ติใจ​เส่ห์​ปลา​จั​ข​ฉั​จ​โหัไ่ขึ้​แ่​ ​ฮ่า​ ​ๆ​ ​(​รุณา​จิตาาร​เสีหัเราะ​และ​ห้าตา​แ​า​ร้า​)

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เลา​ผ่า​ไป​พสคร​ ​ใที่สุ​ัข้า​ที่ตั้​ใจ​รัสรรค์​็​า​เป็รูปเป็ร่า​ ​ฉั​า​จา​สุท้า​ล​​โต๊ะ​พร้ั​เปป​เปร์​ที่​เิ​า​จา​ห้้ำ​ ​เขา​า​หาร​่า​ึ้​ ​ๆ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี่​เธ​ทำ​เ​ทั้ห​ี่​เล​เหร​?​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ที่รั​ไ่​ทำ​แล้​ใคร​จะ​ทำ​ ​เป็​ไ​ล่ะ​...​ ​ส​่าิ​เหื​ห้าตา​ค​ทำ​ใช่ไห​”​ ​ฉั​่า​่า​ภูิใจ​เื่​เห็​ห้า​เขา​ตะลึ​ไป​เล็้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ส​แต่​รูป​จู​ไ่​ห​หรืเปล่า​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เค​ล​แล้​เหร​าตั​สิ​ั​่ะ​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​...​”​ ​เปป​เปร์​ิ่​ไป​ิ​่​จะ​เฉไฉ​ไป​ชิ​าหาร​ ​ทำไ​เขา​ไ่​ปฏิเสธ​ะ​?

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี่​ตั้ใจ​ทำ​สุ​ ​ๆ​ ​เล​ะ​ ​ถ้า​พี่​ไ่​หาโรธ​ฉั​็​ไ่รู้​จะ​ทำ​ัไ​แล้​ ​ไ่เค​้​ใคร​ขา​ี้​า​่​เล​ะ​จะ​​ให้​”

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​่า​ไ่ไ้​โรธ​ไ​”​ ​เขา​ต​พร้​เคี้​าหาร​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ฉั​สัเตเห็​่า​เปป​เปร์ส​า​ใจ​เลา​ู่​้ั​าขึ้​ ​ถ้า​เป็​เื่่​ผู้ี​๊​ผู้ี​่า​เขา​ค​ไ่ีทา​พู​พร้ั​าหาร​ที่ู่​ใ​ปา​่าแ่​ ​แี้​เรี่า​ฉั​าถู​ทา​แล้​ใช่ไห​...​ ​เริ่​แผ​ขั้​ต่ไป​เล​ี​ไห​ะ​?

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ปา​่า​ไ่ไ้​โรธ​ ​แต่​เิ​ั​ทั้ั​เล​เี่ะ​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แค่​า​ัิสั​่ะ​ ​เธ​โต​แล้​ครจะ​ี​คารัผิช​า่า​ี้​ ​ัี้​ถื่า​โชคี​ที่​เรา​ไป​ทัเลา​ ​ล​คิู​่า​ถ้า​เรา​ไป​สา​ขึ้​า​จริ​ ​ๆ​ ​ล่ะ​ ​ั่​เท่าั​่า​เรา​ำลัจะ​เสี​ลูค้า​ไป​หึ่​คเล​ะ​...​ ​ที่​ฉั​า​​็​คื​ตราใที่​เธ​ั​ีโาส​ให้​แ​ีที​่​สุ​เพราะ​เรา​ไ่ีทา​รู้​ไ้​เล​่า​จะ​ี​ครั้ห้า​ี​เื่ไหร่​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ที่รั​จะ​ปรัปรุ​ค่ะ​ ​จะ​ไ่ี​เหตุารณ์​แ​เื่เช้า​เิขึ้​ี​ ​สัญญา​เล​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ื​ ​เป็​เ็​่าส่า​็ี​แล้​”

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ั้​...​ ​ถ้า​เป็​เ็ี​แล้​ ​ข​ะไร​่าหึ่​ไ้​ปะ​?​”​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เขา​จ้​พร้​่​ใ​ใจ​่า​ ​‘​ไ้​คื​จะ​เา​ศ​’​ ​ฉั​สาารถ​รัรู้​ั​ไ้​ผ่า​ทา​ให้า​ั้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ะคะ​ ​ะคะ​ ​ะคะ​”​ ​ฉั​้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​​า​่​สิ​่า​จะ​เา​ะไร​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​คื​่า​ตี้​ั​ี​หั​ที่​ฉั​ช​า​ ​แ​่า​า​ ​ๆ​ๆ​ๆ​ ​ที่​รา​เป็​ปี​ ​แล้​ั​็​เพิ่​เข้า​โร​แต่่า​ไ่ีใคร​ไปเป็เพื่​เล​ ​พรุ่ี้​พี่​ไปู​เป็เพื่​ห่​ไ้​ไห​?​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​...​็ไ้​”

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เส​!​!​!​ ​ฉั​รีร้​ใ​ใจ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เขา​เป็​ค​​ฉั​เ​ะ​่า​ตราใที่​ั​ีโาส​ให้​ทำให้​ีที​่​สุ​ ​ตี้​ที่รั​ำลั​ทำตา​ที่​พี่​ส​ู่​ค่ะ

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ 

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ที่รั​ ​:​ ​พ​ึ​...​ ​พรุ่ี้​ู​จะ​ไป​เต​ ​ผู้ชา​​ไปู​หั​้​แล้​ ​รี๊​!

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คลี​โ​ ​:​ ​ี่​ู​พลา​ข่า​ะไร​ไป​ปะ​?

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แจ​ ​:​ @​คลี​โ​ เ​!​ ​ลูสา​ึ​ำลั​เิตา​รเท้า​ึ​แล้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คลี​โ​ ​:​ ​่า​ลื​ป้ั​ะที​่​รั

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ที่รั​ ​:​ ​โ้​!​ ​พ​ึ​ี่​ั​ี​แต่​เรื่​่า่า​ใ​ส​หรืไ​ ​ู​​่า​ไปู​หั​!

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คลี​โ​ ​:​ ​จ้า​ ​ๆ​ ​ี​คี​ ​ขให้​ไ่​​ะ

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ที่รั​ ​:​ ​สาธุ​ค่ะ

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ฉั​ิ้​แ้​แท​แต​ขณะที่​​ส่​ข้คา​​เพื่​ ​ๆ​ ​พรุ่ี้​จะ​ไป​เต​ั​เปป​เปร์​!​!​ ​่าแต่​ใส่​ชุ​ะไร​ี.​..​ ​คิถึ​เรื่​ชุ​ขึ้​า​็​รี​ลุ​ไป​เปิ​ตู้เสื้ผ้า​​ู​่า​ี​ชุ​ไห​ที่​พ​จะเข้า​ท่า​ู่​้า​ ​่​หิ​เรส​สีชพู​ที่​ี​ข​เฟร์ฟ​รุ้ฟ​ริ​้​ตร​ข​ระโปร​า​ล

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​โเร์​เิไป​ห่​ไห​ะ​”​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​รี​ถ​เรส​ข​เฟร์​่​จะ​หัไป​เจ​แจ็คเ็ต​หั​สีำ​ ​พ​หิ​า​ทา​ู​็​ต้​รี​โทิ้​ ​ั​แ​ไป​!

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ล​ไป​เื​สิ​ชุ​ ​สุท้า​็​า​ลเ​ที่​เรส​สั้​เหื​เข่า​สีขา​ั​แจ​็ต​เ็ต​สี​ครี​ ​พร้​ูธ​า​สี​เข้าั​ ​ู​ส​แ​่ารั​ใส​ ​ๆ​ ​ไ่​า​ไป​ไ่้​ไป​ ​่า​แล้็​าส์​ห้า​่​​้ี​่า​ ​พรุ่ี้​จะ​ไ้​ูเหื​ค​​เต็ิ่​แป​ชั่โ​ ​ผิ​เ้​ ​ๆ​ ​เหื​ลู​คุณหู

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เช้า​ั​ต่า​ ​ฉั​สะุ้ตื่​ตั้แต่​ไ่​ั​ไ่​ขั​แล้​ล​ชุ​ีครั้​เพื่​คา​ชัร์​ ​ส่ห้า​ั้​ไ่ต้​แต่​ ​แค่​ล​คูช​ชั่​เา​ ​ๆ​ ​ปั​แ้​ิห่​ ​เติ​ลิปสี​่​ ​แล้​จ​ที่​ฉี​้ำห​็​เป็ั่า​พ​ ​เขา​่า​ไ่​แต่ห้า​แล้​ส​่าี​่​า​…​ ​ฉั​หุตั​ร​ระจ​เป็​ครั้สุท้า​่​จา​ห้

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ประตู​ห้​ทั้ส​า​ถู​เปิ​​พร้ั​ราั​ั​า

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​โ๊ะ​?​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​...​”

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรา​ใส่​ชุ​สี​เีั​เหื​คู่รั​เล​...​”

 

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

เ็ู​คาา​จ้ห้า​พี่​เขา​ทั้ั​ ​555555555

I can't write without a reader' 

It's precisely like a kiss-you can't do it alone. 

ข้าพเจ้าไม่อาจเขียนหากปราศจากผู้อ่าน 

เฉกเช่นการจูบ ที่มิสามารถกระทำได้โดยลำพัง 

John William Cheever - 

แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นปักหมุด


ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น