นางบำเรอ 100% nc++
ณ โรคพยาบาลแห่งหนึ่ง จังหวัด สิงห์บุรี
“คนไข้ต้องรักษาด้วย วิธีทำคีโมบำบัดนะครับ เป็นหนทางเดียว ที่จะทำให้ คุณ พิกุล มีชีวิตอยู่ต่อไปได้” นายแพทย์เจ้าของอาการรายงาน พรพิมล แทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินดังนั้น ทำคีโมหรอ มันเท่าไหร่กันเธอหมดเงินกับการรักษามารดาไปร่วมแสนแล้ว
“ทำคีโมนี่ ครั้งละกี่บาทคะ” น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยถามคุณหมอ ด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลที่สุดในชีวิต
“ครั้งละ 1 หมื่นขึ้นไปครับ เนื่องจากอาการของ คุณ วิชุดา ค่อนข้างจะหนักครับ อาการของท่านหนักมาก คุณแม่ของคุณไม่มีอาการดีขึ้นเลย ในการรักษาครั้งนี้ ถ้าคุณอยากให้ท่านมีชีวิตอยู่กับคุณไปได้นานๆ คุณก็ต้องให้ท่านทำคีโมบำบัดนะครับ” ครั้งละหมื่นขึ้นไปหรอ เธอจะเอาเงินที่ไหนมา ลำพังเงินเดือนของพนักงาน ชำระสิ้นค้าในห้างก็ร่วมหมื่นพอดี ซ้ำตอนนี้เธอก็มีเงินยังไม่ถึง 5 พันบาทเลย เธอคงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะสามารถเอาเงินมารักษามารดาได้
หญิงสาวกำลังจะเอาบ้านไปจำนองให้กับธนาคาร มันคือหนทางเดียวที่เธอจะทำเพื่อแม่ได้
“แกจะทำอะไรน้ำผึ้ง” ณัฐวรา เพื่อนสาวคนสนิทของพรพิมล พอรู้ว่าแม่ของเพื่อนป่วยหนัก ก็รีบเดินทางมาเยี่ยมทันที
“ฉันจะเอาโฉนดบ้านไปจำนอง” หญิงสาวด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าและเจ็บปวดเป็นที่สุด
“นี่แกจะบ้าหรอบ้านนี้พ่อแม่แกสร้างมาเองกับมือ และน้ากุลก็รักบ้านนี้มาก อีกอย่างถ้าแม่แกหายดีแล้วจะไปอยู่ที่ไหนกัน” ถึงเพื่อนสาวจะคิดแบบนั้น แต่นี้ก็เป็นหนทางสุดท้ายของพรพิมล
“เอาอย่างนี้ไม่หละ แกจำได้มั้ยว่าฉันเคยชวนแกไปเป็นพริตตี้ เอาอย่างนี้นะแกไปเป็นพริตตี้กับฉัน ได้ทีครั้งละเกือบ5,000 ขึ้นไป เชียวนะแก แล้วยิ่งแกสวยขนาดนี้ มีหวังได้ครั้งละเกือบหมื่นแน่นอน แกรับแค่สองงานก็มีเงินไปทำคีโมให้แม่แล้ว แค่นี้แกจะได้ไม่ต้องเอาโฉนดบ้านไปจำนอง โอเคนะน้ำผึ้ง ถึงมันจะเป็นงานเปลืองตัวที่แกไม่ชอบ แต่มันก็สามารถทำให้แม่แกหายจากโรคร้ายได้นะ แกจะได้ใช้หนี้ที่ไปกู้มารักษาแม่ได้ด้วยไง” หญิงสาวคิดหนัก แต่นี่มันคือหนทางสุดท้าย ยังไงเธอก็คงต้องเลือก เพื่อช่วยชีวิตมารดาของตนเอง
“ก็ได้ ฉันพร้อมแล้ว ไปกันเถอะ ฉันต้องหาเงินไปช่วยชีวิตแม้และใช้หนี้” ณัฐวรายิ้มร่าเมื่อสามารถช่วยเหลือเพ่อนได้
ที่กรุงเทพ
“ฮุ้ย...สวยแบบนี้ ไม่ต้องเป็นแล้วจ้ะ พริตตี้ เป็น mcไปเลยได้งานละเป็นหมื่น”
“จริงเหรอคะเจ้ ดีใจด้วยนะยัยน้ำผึ้ง” สองเพื่อนรักดีใจกันใหญ่ เจ๊ชมพู่ ผู้จัดการของโมเดลลิ่งพริตตี้ จัดตำแหน่ง mc ให้กับน้องใหม่อย่างน้ำผึ้งเลยที่เดียว พรพิมลผิวขาว ก้นงอน หน้าอกอวบ ผิวสวย รูปร่างหน้าตาน่าฟัดมากๆ เลยที่เดียว ถ้าเอาเธอไปเป็นสาว mc รับรองว่าโมเดลลิ่งนี้ ต้องมีคนจ้างไปงานต่างๆ เยอะ แน่ๆ หลังจากที่ได้เอ่ยขอบคุณเจ๊กันยกใหญ่ พรพิมลก็เริ่มไปฝึกเต้นและฝึกทำท่าทางยั่วยวนต่างๆ ตามที่พริตตี้รุ่นพี่ได้สอน เธอต้องทำให้ได้ ทำเพื่อคุณแม่
หลังจากที่เปิดตัว mc สาวสวยอีกคน ของโมเดลลิ่ง พรพิมลก็มีงานเข้ามาเยอะมาก พวกหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ต่างก็หลงใหลในรูปร่างของเธอ มีหลายครั้งที่ผู้ชายจะจ้างให้เธอไปนอนด้วย ด้วยการแนบจดหมายผ่านช่อดอกไม้สวยๆ มาบ้าง จ้างพริตตี้คนอื่นๆ ให้มาบอกว่าอยากเจอบ้าง แต่เธอก็ไม่เคย ไปตามนัดที่พวกนั้นอยากจะคุยเป็นการส่วนตัว เลยสักครั้ง พรพิมลนั้นไม่ยอมเธอจะไม่มีวันไปตกนรกทั้งเป็นแบบนั้นแน่ แต่ถึงจะงานเยอะอย่างไรก็ช่าง มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย เธอมีเงินทำคีโมให้แม่ก็จริง แต่ก็ต้องเอาเงินอีกส่วนหนึ่งไปใช้หนี้ 500,000 ที่กู้ยืมมาเพื่อรักษาแม่ หญิงสาวต้องกลับไปเยี่ยมแม่สัปดาห์ละครั้ง ส่วนเงินค่ารักษา เธอก็ต้องโอนเข้าบัญชี ป้า ประนอมท่านคือญาติคนเดียวของเธอกับแม่ที่เหลืออยู่ การทำคีโมไม่ใช่หนทางเดียวที่จะทำให้มารดาของเธอรอดพ้นจากความตาย เธอยังต้องใช้เงินอีกเยอะเพื่อจ่ายค่านู่นค่านี่ ให้มารดา สำหรับการรักษาโรคร้าย ไม่มีเงิน มันก็ไม่มีทางหายจริงๆ
ที่ คฤหาสน์ รามา
“อ๊ะ...โอว้ อ่าห์”
“อ๊ะ... คุณรามขา กระแทกเข้ามาแรงๆเลยค่ะ จะเสร็จแล้ว” รามสูรกระแทกกระทั้นส่วนร่างแรงตามคำขอของ สร้อยฟ้า หนึ่งในนางบำเรอแสนสวยของเขา
“โอว้...อ๊ะ” ชายหนุ่มถอดถอนแท่งร้อนออกมาจากจุดสานสัมพันธ์ เขากดหัวของหญิงสาวลงเพื่อให้ปากของเธอมารับลาวาอุ่นร้อน ของตนเอง
“ฟ้ายังไม่เสร็จเลยนะคะ คุณราม” นางบำเรอสาวพูดหลังจากที่ดูดดื่มน้ำรักของเพศชายหมด ใช่ว่าคนอย่าง รามสูร เฮนรี่ มอสโคว์ทัช จะสงสารเขาเสร็จ ทุกอย่างก็จบ
“เธอไม่มีสิทธิ์ ที่จะมาเรียกร้อง ไปซะ” นางบำเรอสาวสวยเดินออกไปจากห้อง ทั้งน้ำตา รามสูร ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำเตรียมชำระร่างกาย ชายหนุ่มรูปหล่อ หน้าตาไปทางฝั่งยุโรปเสียมากกว่าฝั่งไทยเพราะเป็นลูกครึ่ง ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะโหด โฉด เลว ทราม แค่ไหน แต่ความหล่อความเนื้อหอมของเขามันก็สามารถสะกดให้ใครต่อใคร หลายๆ คน หันมาตกหลุมรักเขาได้ เมื่อหนึ่งสัปดาห์ที่แล้วเขาได้ไปงาน มอเตอร์โชว์ของเพื่อนสนิท แม่สาวmc คนนั้นสวยมาก สวยเสียทำให้เขาเก็บมาพร่ำเพ้อเวลาช่วยตัวเอง ซึ่งการที่ร่วมเพศกับสร้อยฟ้า เมื่อกี้ เขาก็เก็บเธอมาจินตนาการเช่นกัน ยังไงเขาจะเอาเธอมาอยู่ในฮาเร็มให้ได้
“แดเนียล ฉันต้องการประวัติของ mc ที่ชื่อน้ำผึ้งอย่างถี่ถ้วน ช่วยหามาให้ด้วย” รามสูร รอยยิ้มร้าย ๆ ผลุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา คนอย่างรามสูร อยากได้อะไรก็ต้องได้!
50%
แค่นี้ก็รู้ซึ้งถึงความเลว ของรามสูรแล้วใช่มั้ย หุๆๆๆ
ฝากเพจด้วยนะคร้า ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกันนะ -อ่านจบแล้วขอคอมเม้นท์ เป็นกำลังใจให้เค้าบ้างนร้าาา
ที่โรงพยาบาล จังหวัด สิงห์บุรี
ทุกวันอาทิตย์ หญิงสาวเดินทางมาเยี่ยมมารดาเช่นเคย เธอมองมารดาที่นอนอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย พยาบาลบอกว่ามารดาของเธออาการดีขึ้นมากแล้ว แต่ทว่าทำไมท่านถึงยังไม่ฟื้น คุณหมอได้ให้คำตอบว่า เนื่องจากท่านเพิ่งจะรอดพ้นจากความตายมา ก็ต้องฟื้นตัวยากเป็นธรรมดา คนเป็นลูกจึงค่อยวางใจลง โรงพยาบาลนี้เป็นโรงพยาบาลต่างจังหวัด ซ้ำยังเป็นโรงพยาบาลรักษาคนจน ถ้าเธอมีเงินมากกว่านี้สามารถพาแม่ไปอยู่ในที่สบายๆ ได้ ก็คงจะดี
“น้องน้ำผึ้งจ๊ะ มีคนมาหา” คุณพยาบาล เดินเข้ามาหาพรพิมล ที่กำลังนั่งกุมมือมารดาอยู่ ใครกันจะมาหาเธอถึงที่นี่ หญิงสาวยอมเดินออกไป ตรงบริเวณที่คุณพยาบาลบอกว่า มีคนมาขอพบ เธอพงะไปพักใหญ่ๆ เมื่อเห็นว่ามีชายหนุ่มรูปหล่อราวกับเทพบุตร ส่งยิ้มมาให้กับตนเอง เขาหล่อมากในความคิดของเธอ นี่ใช่มั้ยคนที่คุณพยาบาลบอก
“นั่งก่อนสิน้ำผึ้ง” เขาคงไม่ใช่หนึ่งในชายหนุ่ม ที่อยากจะจ้างให้เธอไปปรนเปรอความใคร่ให้ใช่ไหม
“คุณคือใครคะ” สาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแว่วหวาน
“ ฉันเป็นใครมันไม่สำคัญ มันสำคัญตรงที่ว่า ฉันสามารถพาแม่เธอย้ายเข้าไปรักษาในโรงพยาบาลดีๆ จ้างนายแพทย์ดังๆ ที่ชำนาญในการรักษาโรคมารักษาให้แม่เธอหายดี และที่สำคัญฉันสามารถใช้หนีห้าแสนที่เธอไปก่อไว้ได้สบายเลยหละ “
“คุณต้องการอะไร” คำถามแรกที่ผลุดขึ้นหลังจากที่รู้ว่า ผู้ชายคนนี้สามารถช่วยชีวิตเธอและแม่ได้ เขาคงจะรวยล้นฟ้า อะไรที่สามารถช่วยชีวิตแม่เธอได้ ตอนนี้หญิงสาวยอมทุกอย่างบวกกับท่าทางของเขาที่เธอมองแวบแรกก็รู้ว่าคงเป็นคนรวย หญิงสาวจึงเชื่อว่าเขาคงช่วยเธอได้
“เธอต้องไปเป็นนางบำเรอของฉัน นี่แหละสิ่งที่ฉันต้องการ เลือกเอาแล้วกัน เป็นแค่นางบำเรอแต่เธอจะได้ทุกอย่างที่ฉันกล่าวไปเมื่อกี้ “ ขอเสนอนี้ทำให้เธอ ต้องคิดหนักที่สุดในชีวิต เธอต้องไปเป็นนางบำเรอรองรับความต้องการทางเพศของผู้ชายตรงหน้า แลกกับชีวิตมารดาและหนี้ห้าแสน
“ดูเหมือนเธอคงจะอึ้งอยู่ ถ้าได้คำตอบและโทรมาเบอร์นี้นะ นี่นามบัตรของฉัน คิดดูดีๆ ก็แล้วกันการเป็นนางบำเรอเพียงไม่นาน พอฉันเบื่อฉันก็จะปล่อยเธอไปเอง แลกกับชีวิตทั้งชีวิตของแม่เธอ หนี้สินห้าแสน ที่เธอจะไม่มีวันใช้หมด ทนเจ็บปวดแค่ไม่นานเธอก็จะได้ทุกอย่าง กับ...”
“ฉันตกลงค่ะ...” ยังไม่ทันที่เสือร้ายจะสาธยายจบ สิ่งที่เขาอยากได้ยินที่สุดก็ดังขึ้น
“ดี งั้นวันนี้ฉันจะทำการส่งตัวแม่ของเธอ ไปที่กรุงเทพเลยก็แล้วกัน ส่วนหนี้ห้าแสน ฉันจะให้แดเนียล เลขาของฉันไปชำระให้เอง เอาตามนี้นะ ส่วนเธอมากับฉัน” เธอทำดีที่สุดแล้วใช่ไหมเธอเลือกเสียสละตัวเองเพื่อทดแทนคุณมารดา ตอนนี้เธอควรจะดีใจที่สามารถช่วยมารดา และใช้หนี้หมดสิ้นแล้ว ไม่ใช่เกรงกลัวกับคำว่านาวงบำเรอ ที่ผู้ชายรูปหล่อตรงหน้า ซึ่งเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาคือใคร เธอกำลังจะเป็นนางบำเรอของผู้ชายคนนี้ เพื่อแลกกับการช่วยชีวิตมารดา เนื่องจากรามสูรกลัวลูกแกะที่เขาต้อนไว้ไม่เชื่อ เขาจึงทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลชำระค่ารักษาต่อหน้าเธอ พลางให้เลขาพาเธอไปใช้หนีด้วยตัวเอง เพื่อนางบำเรอชั้นเอกเขาต้องลงทุนหน่อย ที่เขาเรียกนางบำเรอชันเองก็เพราะ ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาเพ้อถึงตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น จนถึงตอนนี้ คราวนี้แหละเขาจะปรดปล่อยความต้องการทั้งหมดใส่เธอ เอาให้มันสนุกสุดๆ ไปเลย คนเห็นแก่ตัวก็คิดได้แค่สิ่งที่ตนเองกำลังจะได้ แต่คนที่ไม่เคยมีประสพการณ์และไม่เคยชอบในเรื่องแบบนี้ ก็คิดเพียงแต่ว่า ตนเองคงกำลังจะเข้าสู่การตกนรกทั้งเป็นในอีกไม่กี่ชั่วโมง เธอไม่รู้หรอกว่าคนเป็นนางบำเรอเขารู้สึกยังไง เธอรู้แต่ว่าการที่ผู้ชายคนนึงระบายความใคร่กับผู้หญิงคนหนึ่ง โดยปราศจากความรัก นั่นแหละที่เธอเรียกว่า การตกนรกทั้งเป็น
ที่คฤหาสน์ รามา
ที่นี่ทั้งสวยทั้งใหญ่ยังกับวังจนทำให้เด็กบ้านนอกเข้ากรุงอย่างเธอ อดตะลึงกับความอลังการไม่ได้ นางบำเรอทั้ง 4 ต่างพากันออกมาต้อนรับนายท่านด้วยสีหน้าหมองหม่น พวกเธอไม่ชอบหรอกงานที่เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจแบบนี้ ได้แต่หวังว่าสักวันคุณรามจะเบื่อและก็ปล่อยพวกเธอไป แต่มีหนึ่งสาวที่มักใหญ่ใฝ่สูง กำลังจ้องเขม่นนางบำเรอคนใหม่ สร้อยฟ้า เธอหวังจะเป็นคุณผู้หญิงของที่นี่ แต่มันก็เป็นความหวังที่โง่เขลานัก คนอย่างรามสูรไม่เคยคิดที่จะเอาสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อย อย่างนางบำเรอมาเทิดทูนเป็นคุณผู้หญิงอยู่แล้ว ต่อให้เขาตกหลุมรักเขาก็ไม่มีวันเอามาเทิดทูนเด็ดขาด ยังไงนางบำเรอก็คือนางบำเรอ สมมุติว่าเขาตกหลุมรักนางบำเรอคนใดคนหนึ่ง เธอคนนั้นก็เป็นได้แค่เมียขี้ข้า ไม่มีวันได้ออกหน้าออกตาเหมือน กชกร ภรรยาคนเก่าผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ และก็จะไม่มีวันเลิกรัก หญิงสาวรู้สึกไม่ค่อยดีนักเมื่อรู้ตัวว่าถูกหนึ่งในนางบำเรอจ้องเขม่น รามสูรเองนั้นก็รู้ว่าสร้อยฟ้ากำลังแสดงความไม่พอใจที่มีต่อพรพิมลอย่างชัดเจน แต่ใครจะสนใจหละ เขามีหน้าที่ระบายความต้องการใส่พวกเธอ ไม่ได้มีหน้าที่มาสนใจใยดีความรู้สึกของคนพวกนี้ เพราะฉะนั้นจะตบจะตีจะอิจฉากันใครจะสน
คนใช้ได้นำทางเธอไปยังห้องที่รามสูรได้ให้จัดเตรียมไว้ ห้องนี้ใหญ่และสวยกว่าห้องนอนที่บ้านเธอ เป็นไหนๆ อีกไม่นานเธอก็คงต้องไปบำเรอรามสูรเหมือนที่ได้ตกลงกันไว้สินะ ยังไม่ทันที่เธอจะคิดไม่ตก เสียงของคนใช้สาวก็ดังขึ้น
“คุณรามเรียกคุณแล้วค่ะ ตามฉันมา” ร่างสวยถึงกับใจหาย ได้เวลาสังเวยความใคร่ของรามสูร แล้วใช่มั้ย
ที่ห้องเริงรัก
ห้องนี้เป็นดั่งสนามรบรัก เพราะชายหนุ่มชอบพานางบำเรอ และคู่นอนสาวสวยมาบำเรอที่นี่เป็นประจำ ไม่มีใครมีสิทธิ์เข้ามาในห้องของเขา รามสูรกำลังยื่นหันหลังมองวิวสวยๆผ่านกระจกของห้อง เขาเตรียมพร้อมเต็มที่ๆ จะเริงรักกับนางบำเรอคนใหม่
“หยิบเสื้อผ้าที่อยู่บนเตียงไปใส่ซะ อ้อ...ถอดชุดชั้นในและกางเกงในออกให้หมด ฉันขี้เกียจถอดให้” เธอรีบทำตามคำสั่งของนายเหนือหัว มันคือชุดจีสตริงสีแดงเพลิง ที่ดูโป๊กว่าชุดที่เธอใส่ล้างรถมาก มันเปิดให้เห็นส่วนต่างๆ ของร่างกายเห็นดงดอกไม้งามอย่างชัดเจน เห็นดอกบัวอวบอูมของเธอได้ชัดมาก เรียกว่าแต่งอย่างนี้ไม่ต่างจากแก้ผ้าเลยจะดีกว่า เธออายมากที่คิดว่าจะใส่ไปให้ผู้ชายคนนั้นดู แต่พอคิดว่าอีกไม่นานร่างกายของเธอมันก็ต้องไปเป็นขอความอาย และรีบเดินออกไปจากห้องน้ำ
“สวย สวยมาก เดิมขึ้นมาหาฉันเร็วๆ สิ แม่นางบำเรอตัวน้อย” พูดด้วยน้ำเสียงตกตลึงเป็นที่สุด ร่างขาวอวบอั๋น ประทุมถันชูช่อสีชมพูหวาน ดงดอกไม่งามที่อยู่ภายได้จีสตริงสีแดง ทุออย่างในร่างเธอมันเด่นชัดมาก เท่ากับว่าจะใส่หรือไม่ใส่มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันเลย ผู้หญิงคนนี้สวยยังกับนางฟ้าสวยมาก สวยจนทำให้ใจกลางร่างของเขามันผงาดทั้งๆ ที่ ยังไม่ได้รับการปนเปรอ แต่ถึงจะยังไง สำหรับคนเป็นโรค นิมโฟมาเนีย ต่อให้ไม่มีอะไรมากระตุ้น พอเห็นร่างกายสวยงามของผู้หญิงเพียงเท่านี้ ก็มีความปรารถนาแล้ว แต่มันก็ยังไม่มีใครที่ทำให้ลูกชายตัวน้อยที่มีขนาดไม่น้อย ผงาดอย่างรวดเร็วเพียงแค่เห็นสิ่งสวยงามของคนตรงหน้า เขาทนไม่ไหวแล้ว ตั้งแต่เกิดมายังไม่มีใครสามารถกระตุ้นความอยากให้เขามากขนาดนี้มาก่อน รามสูรดีดตัวขึ้นไปอุ้มร่างบางขึ้นมาบนเตียงอย่างรวดเร็ว หญิงสาวตกใจจนกรี๊ดเสียงหลงเมื่อเขาหุนหันเข้ามาเร็วเกินขาด ร่างบางนอนแน่นิ่งอยู่ด้านล่างอยากจะเบือนหน้าหนี สัมผัสหวามไหวที่เขากำลังป้อนให้ เธอไม่ชอบความรู้สึกที่มันเสียวกระสันแบบนี้เลย ชายหนุ่มไล้จมูกสูดดมความหอมของลำคอระหงส์อย่างรุนแรงและหื่นกระหาย พลางบีบอกอวบด้วยความรุนแรงและเร่าร้อนจนเจ้าตัวนั้นมีความรู้สึกว่าเจ็บมาก
“เบาๆ หน่อยสิคะ” ร่างอวบอัดร้องขอความอ่อนโยนจากเขา
“เธอเป็นแค่นางบำเรอไม่มีสิทธิ์มาร้องขอ” ตอกย้ำเธอให้รู้สึกตกต่ำอีกครั้ง จริงสิงานของเธอคือรองรับความเจ็บปวดของผู้ชายคนนี้ เธอไม่มีสิทธิ์บ่นว่าเจ็บ
“โอ๊ย...”
“ร้องแบบนี้หละสาวน้อยฉันชอบ ร้องดังๆ เลย” มือหนาทั้งสองข้างบีบดึงอกสวยด้วยความรุนแรง ส่วนปากก็กำลังบดจูบปากสวยหวานด้วยความกระหาย
“โอว้...หวานหอมไปหมด นางบำเรอของฉันๆ “ รามสูรพร่ำเพ้อเหมือนคนเสียสติ กลิ่นกายหอมๆ ผิวสวยๆ ทำให้เขาแทบคลั่ง ให้ตายสิตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครคนไหน ทำให้เขาละเมอเพ้อพบเวลาทำเรื่องแบบนี้เลย เขาบีบขย้ำทรวงอกด้วยความรุนแรงเสียงร้องด้วยความปวดร้าว น้ำตาของความเจ็บเจียนตายมันไม่ได้ทำให้เขาสงสารเลยแม้แต่น้อย มันกลับทำให้คนที่มีความต้องการทางเพศสูงยิ่งชอบใจเข้าไป เขาเป็นผู้ป่วยโรค นิมโฟมาเนีย ปัจจุบันนี้ยังไม่มีท่าว่าจะมียาอะไรที่สามารถรักษาโรคนี้ได้เลย ชายหนุ่มทานยาและร่วมเพศกับผู้หญิงคนอื่นมากหน้าหลายตาทุกวัน เขาคิดว่ามันคือการบำบัดอย่างหนึ่งสำหรับเขา
“เธอเคยเอากับผู้ชายคนอื่นมาก่อนรึเปล่า” คนหยาบคายพูดในขณะที่กำลังจ้องมองกลีบกุหลาบงาม มันสวยมากสวยเสียจนเขาอยากจะใช้ลิ้นปรนเปรอ เขาจับขาสวยถ่างออกจากกัน ในขณะที่ตากำลังจ้องอยู่กับดอกไม้สวย ตอนนี้สบายของเธอมันดูยับเยินและน่าสงสารมาก จีสตริงที่สวมมาโดนนายเหนือหัวฉีกขาดหมด ปากแดงบวมเจ่อจากพิษจูบที่แสนรุนแรง ตามเนื้อตามตัวโดยเฉพาะอบอวบมีรอยยิ้มดูดดึงที่แสนจะรุนแรงจนห่อเลือด หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรเธอส่ายหน้าทั้งน้ำตามันเป็นสัญญาณได้ดีว่าเธอไม่เคย ชายหนุ่มยังไม่ค่อยจะปักใจเชื่อเท่าไรนัก เขาแหวกกลีบบางทั้งสองข้างอก กลีบสีชมพูหวานอยู่ภายในมันสวยมาก สวยเหมือนกับว่าไม่เคยมีผู้ใดเข้ามาเลย ยอดเกสรสีชมพูหวานดอกไม้งามอวบหอมมันทำให้เขาแทบคลั่ง ‘ทนไม่ไหวแล้ว ขอลงลิ้นหน่อยก็แล้วกัน’ ชายหนุ่มฉีกจีสตริงตัวสวยออก
“อ้า...อื้อ อ๊า” เธอครางทั้งน้ำตาเขาใช้ปากกับส่วนนั้นของเธอโดยไม่คิดรังเกียจ ลิ้นหน้ารัวไปที่เม็ดเกสรรัวๆ จมูกโด่งคมดอมดมดอกไม้หอม พร้อมทั้งถูไถกับยอดเกสรรัวๆ ทั้งหอมทั้งหวาน เขาชอบเหลือเกินแม่นางบำเรอคนนี้ทำให้เขาลงไปกับร่างกายของหล่อนเสียจนโงหัวไม่ หอมนุ่มเย้ายวนไปหมด สวยเสียจนทำให้เขาลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยร่วมรักด้วย
“วันนี้ฉันจะเอาเธอยันเช้าเลย คนสวย” เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ชายหนุ่มจับขาอีกข้างหนึ่งของเธอ พาดที่เอวพร้อมทั้งจับขาอีกข้างหนึ่งถ่างออก
“โอ๊ย...กรี๊ด! เจ็บๆ “
“อ่า...แน่น โอว้ ดีเหลือเกิน แม่งเอ๊ย แน่นเชี้ยๆ เลย” คำอุทานที่มันดูหยาบคายแต่ทว่า เขาพูดจากความรู้สึกจริงรู้สึกดีเหลือเกิน ไม่ใช่ไม่เคยร่วมเพศกับสาวพรหมจรรย์มาก่อน แต่หญิงสาวทำให้เขาเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ดอกไม้งามตอดรัดลำแก่นใหญ่อย่างรุนแรง ร่างกายเธอมันช่างฟิตเหลือเกิน ฟิตซะจนเขาอยากจะอยู่ในนี้นานๆ
“อ๊า....ฮือๆๆๆ “ ความที่ทั้งเสียวทั้งเจ็บมันทำให้เกิดเสียงครางและเสียร้องไห้ไปตามๆ กัน เขากระแทกกระทั้นแรงทั้นแรงขึ้นเลื่อยๆ
“อ่าห์ ฟิต โอ้ แน่นชิบหาย เสียวดุ้นเหลือเกิน”...
100%
แซ่บมั้ยหละอิอิ อ่านจบแล้วเรามาเล่นอะไรหนุกๆกันดีกว่า อยากให้ไรท์มาต่อทุกวัน ไลค์ อยากได้ nc เยอะๆ เม้นท์ 555 แค่สองอย่างนี้ถือว่าเป็นกำลังใจให้เค้านะ คุๆๆๆๆ
เพจ wipawa ค่ะ เข้ามาติดตามไรท์กันเยอะๆ นะ
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น