ดวงใจรามิล (ดอกแก้ว&รามิล)

 

 

“ถ้าตบ ฉันก็จะจูบ แล้วถ้ายังตบอีกครั้ง คราวนี้จะทำมากกว่าจูบด้วยนะ กล้าไหมล่ะ”

อาสองหรือรามิลยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตายาวเรียวจ้องมาที่ดอกแก้วนิ่ง คิ้วสวยได้รูปดกดำเลิกขึ้นเล็กน้อย

เพียงแค่เธอจะหนีออกจากงานเลี้ยงออกไปเที่ยวกับเพื่อน ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่

อาสองอายุมากกว่าเธอเพียงแค่แปดปี แต่ทำตัวราวกับอายุมากกว่าเป็นยี่สิบปี

แต่ที่ทำให้หนักใจมากกว่าคือการที่ต้องกลายมาเป็นว่าที่คู่หมั้นทั้งที่เธอคิดว่าเขาไม่ได้เต็มใจ

“อานิสัยไม่ดี ทำไมชอบแกล้งหนู หนูเกลียดอาที่สุด”

หญิงสาวเม้มปากอย่างขัดใจ แต่ทว่าคำพูดของเธอกลับทำให้ชายหนุ่มเจ็บลึกเข้าไปในก้อนเนื้อตรงอกข้างซ้าย

“อายอมรับว่านิสัยไม่ดี แต่อาสัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดี”

ชายหนุ่มพูดพลางยกร่างระหงที่เขาเฝ้าทะนุถนอมมาเป็นแรมปีอุ้มในท่าเจ้าสาวไว้ทันทีอย่างหวงแหน แล้วเดินฝ่าฝูงชนออกไปโดยไม่สนใจสายตานับร้อย

เขาจงใจแสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้าสาธารณะชนในงานเรียบแต่หรูค่ำคืนนี้

 เรื่องอะไรกันเขาจะยอมให้คนอื่นมาชุบมือเปิบเอาเทพธิดาตัวน้อยไปจากอกเขา

ในเมื่อเขาเฝ้าให้เธอเติบโตและพร้อมสำหรับเขามาตั้งหลายปี แต่ที่ทำเป็นนิ่งราวกับไม่สนใจหญิงสาว

ก็เพราะว่านั่นเป็นนิสัยส่วนตัวที่ไม่อาจจะแก้ไขได้เลย