นี่ปล่อยข้านะ//ดิ้น

ฮ่าๆ

เจ้าไม่สามารถหนีข้าพ้นหรอก

ฮ่าๆ//จับจางอิง

อึก....//มองลงไปข้างล่าง

ตายเสียเถอะฮ่าๆ//พลักจางอิง

อ๊ากกกกก//โดนพลัก

//ขี่กระบี่หนี

อึก...//กระอักเลือด

//สลบ

นี่พวกเจ้าดูนั่นสิ

//ชี้ให้ดู

นั่นมันคุณหนูเว่ยนี่หน่า

จริงด้วย

นี่เข้าไปตามทหารมาอุ้มคุณหนูที

เจ้าค่ะ//วิ่งออกไป

ช่วยด้วย!!!//ตะโกน

ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!!!!

ช่วยด้วย!

พวกเจ้าขอทางด้วย//วิ่งมา

พวกเจ้ามาเร็ว

ฮึบ//อุ้มจางอิงเข้าสกุลเว่ย

........//สลบ

ท่านประมุข!!

มีอะไรรึ

ว๊ายยจางอิงลูกแม่//วิ่งเข้ามากอดจางอิง

จางอิง//วิ่งมาหาจางอิง

พวกเจ้าไปตามหมอหลวงมาเร็วเข้า

เจ้าค่ะ//วิ่งไปตามหมอหลวง

ท่านพี่

อะไรรึ

อุ้มลูกเราเข้าบ้านดีกว่านะเจ้าค่ะ

อืม

ฮืบ//อุ้มจางอิง+เดินเข้าบ้าน

//ว่างจางอิงบนเตียง

เห้อออ

ฟูเหรินเจ้าค่ะ

อะไร

หมอหลวงมาแล้วเจ้าค่ะ

อือ

//ตรวจดู

เป็นอย่างไรบ้าง

ชีพจรอ่อนแอนัก

หืออ

ไม่ทราบว่า

คุณหนูเว่ยโดนทำร้ายร่างกายรึไม่

พวกเราไม่ทราบ

เห้อออ

เดี๋ยวข้าจะจัดยาให้ก็แล้วก็กัน

ขอบคุณ

เดี๋ยวก่อน

หือ

เจ้าพูดอะไรนะ

ร่างกายของคุณหนู

ฟกซ้ำร่าวกับโดนทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรง

ข้าขอตัว

อืม

//เดินออกไป

ท่านพี่ลูกเราไม่เคยไปยุ่งกับใครเลยนะเจ้าค่ะ

พี่ก็ว่าอย่างนั้น

งั้นเราไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ

อืม

//เดินออกไป

//เดินออกไป+ปิดประตู

ือืออ//สลึมสลือ

//เปิดประตูเข้ามา

อ้าวตื่นแช้วหรอลูก

ท่านพ่อ

อือพ่อเอง

ท่านพี่//เดินเข้ามา

ท่านแม่

จางอิงลูกแม่//วิ่งมากอด

//กอดตอบ

แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้

คือ..ว่า

หือ

บังอาจ!!!!!

มันไม่รู้รึว่าเป็นใคร

เห้อออ

พอๆ

กินน้ำชาก่อนสิลูก