โย่~~~ คิทสึเนะจัง~~~ (#เดินมาหา)

อย่าว่างั้นสิคิทสึเนะจัง

อย่าว่างั้นสิ~~~

มาคบกันเถอะนะ

เย็นชาอาาาา

ยอมรับเฉยอ่ะ

มาคบกันเถอะนะ

ไม่เอา

แหมๆ ขโมยมุกคุนิจังเฉยเลย

อย่าว่างั้นสิ และ...ลองนี้หน่อยสิคิทสึเนะจัง~~~ (#ราดยาบางอย่างใส่)

คิทสึเนะจังกลายเป็นเด็กไง

น่ารักจังนะ ขอหอมแก้มหน่อยสิ~~~ (#ยื่นหน้าเข้าใกล้)

อย่าโหดร้ายนักสิ~~~ (#กอด)

ตัวนิ่มจังนะ~ น่าร้ากกกกก

(#เดินผ่านมา)

หื้อ? (#มองตามเสียง)

อย่าเสียงดังสิคิทสึเนะจัง เดี๋ยวจุ๊บๆ ลงโทษนะ

...

สึรุงิและ...นายหนุ่มเหรอครับ?

รับทราบครับ (#รีบไปฉกสึบากิมา)

หว่าๆ แซมจังอย่าแย่งสิ

แย่งบ้าอะไร นายนั้นแหละทำอะไรนายหนุ่ม? ทำไมนายหนุ่มกลายเป็นแบบนี้?

จิ๊กยาที่คุนิจังกะเอาไปแกล้งลิลลี่จังมาราดใส่คิทสึเนะจังแทน

และเพราะคิทสึเนะจังสภาพนี้น่ารักน่านวยมากกกก เลยจะจับ...

ห้ามเข้าใกล้นายหนุ่มเชียวไอ้โชตะค่อน!

ไม่ได้เป็นนะ (#พยายามเข้าไปนัวสึบากิเล่น)

บอกว่าไปไกลๆ เว้ย! (#ถีบสึรุงิ)

แอ๊ก! แซมจังโหดร้ายอ่ะ!!!

เออ!

แต่...ไม่ยอมแพ้หรอกนะ!!!

ฉันก็ไม่ยอมให้นายลวมลามนายหนุ่มมากกว่านี้เหมือนกันแหละ!!! (#เผ่น)

สรุปว่านี่เรื่องอะไร? อธิบายมาสิ... (#ทำหน้าดุคั้นกลางระหว่างแซมล็อกที่อุ้มสึบากิอยู่กับสึรุงิ)

ไอ้นี่มันลวมลามนายหนุ่ม

จะจับคิทสึเนะจังทำเมีย

...

แล้วที่กลายเป็นงี้? (#เมินสึรุงิหันไปถามสึบากิ)

อย่าบอกนะว่าจิ๊กจากห้องทดลองอีกแล้วน่ะ?

อ๋อ

มันจะเอายามาจากไหนก็ช่าง แต่ตอนนี้พยายามคุมมันหน่อยเถอะ

จะพยายาม

อย่าว่างั้นสิ~~~ (#ฉกสึบากิมากอด)

เดี๋ยวเถอะ (#เขกหัวสึรุงิแล้วฉกสึบากิมาอุ้มเอง)

แอ๊ก! เจ็บนะ!

นิดๆ หน่อยๆ น่า

อีกอย่าง...ฉันกลัวสึรุงิฉกนายไปแล้วฉันได้น้องเขย

ไหงงั้นอ่ะ!?

ปล่อยไว้มีแววว่านายจะลวมลามชาวบ้านจริงๆ นั้นแหละ

ไม่อยากได้

ไม่สังเกตความบราค่อนของพวกเซอร์แวมพ์เลยหรือไง?

บราค่อนจัดเต็มทุกคนยกหมู่

เปล่าสักหน่อย อย่ามั่ว

งั้นขอ

เดี๋ยวโดน

ใจร้ายอ่ะ

แต่...ไม่สนหรอก!!! (#เนียนฉกสึบากิแล้วเผ่น)

สึรุงิ!!!

กลับมาก่อนสิครับสึรุงิซัง! อย่าทำตัวเหมือนโจรลักเด็กสิครับ!!!

กลับมาเลยนะสึรุงิ!!!

เอานายหนุ่มคืนมานะเฟ้ย!!!

...

เอิ่ม

น่ารักใช้ได้นะ (#ถ่ายรูป)

ไม่สน

นาน

ฉันอยากนัวคิทสึเนะจังอ่ะ

แต่ติดว่าเนโกะจังน่าจะกันฉันทุกทางนี่สิ

แหงล่ะ ใครใช้ให้นายก่อเรื่องล่ะ?

แหมๆ อย่าว่างั้นสิ

ฉันแค่อยากเล่นกับคิทสึเนะจังเอง

ถ้าแค่เล่นจริงๆ ฉันคงให้อยู่หรอก

อย่าว่างี้นสิ (#กระดึบๆ ไปหา)

ไม่ต้องเนียนเลยหนูเหม่ง (#พาสึบากิเขยิบออกห่าง)

ชะอุ๋ย! โหดร้ายอ่ะ....

อย่าว่างั้นสิ

ขอเล่นด้วยหน่อยสิ

ใจร้าย (#พยายามเนียน)

บอกแล้วไง...อย่าเนียน (#ถอยห่าง)

แกล้งรู้ไม่ทันก็ได้นะเนโกะจัง

ไม่

บอกแล้วไงว่าไม่รับเขย

สักนิดก็ไม่เหรอ?

ไม่

ง่ะ

นาน

จนกว่าจะได้ตัวคิทสึเนะจัง

ฉันก็ไม่ให้

ช่ายยยยย

มี แต่โดด

ไ...

ไปแล้วจ้า! (#รีบเผ่น)

นั้นสิ อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวนายโดนฉกล่ะ

และ...สึบากิ...

มาให้ถ่ายรูปเล่นหน่อย ก่อนหน้านี้ติดหนูเหม่งเลยไม่ได้ถ่ายเลย

อย่าว่างั้นสิ~ (#ตาม)

(#แอบปีนเข้ามาในห้อง)

(#ค่อยๆ เข้าไปอุ้มสึบากิออกมา)

ก็จะเอาคิทสึเนะจังไปเล่นด้วยกันไง~ (#โดดลงจากระเบียงแล้วตีลังกาลงมาอย่างสวยงามโดยยังอุ้มสึบากิอยู่)

แหมๆ อย่าว่างั้นสิ

และไปกันเถอะ

นั้นสินะ~~~

จะพาไปไหนดีล่ะ? (#ยิ้มเจ้าเล่ห์)

หว่าๆ อันตรายนะ (#แกล้งปล่อยสึบากิ)

(#รีบจับข้อมือทั้งสองข้างของสึบากิก่อนอีกฝ่ายร่วงไปจริงๆ)

ไม่มีทาง~~~~

หนูเหม่ง... (#โผล่มาข้างหลังสึรุงิราวผี)

เอาคืนมาเลย...ไม่รับเขย...

ชะอุ๋ย! (#เหงื่อตกกับรังสีอาฆาต)

คิดไปเองน่า

และ...เอาคืนมาเลยหนูเหม่ง

จ้า... (#ยอมส่งตัวคืนให้)

น่ากลัวอ่ะ

ทำตัวเองนะ

อ่ะ? (#อยู่ๆ มีควันรอบตัวสึบากิ)

ไม่รู้ รู้แค่นายกลับร่างล่ะ หนักขึ้นขนาดนี้... (#ควันเริ่มจาง)

ตั้งสติหน่อย พูดไม่เป็นภาษาแล้ว (#เอาผ้าจากไหนไม่รู้มาคลุมให้)

เนโกะจังไม่น่ารีบคลุมเลย...

เรื่องสิ

อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นที่จ้องแทบตาถลนเมื่อกี้นะ

ตาดีจังนะ

ก็ฉันเป็นแมว

อา ก็ได้ (#พากลับไปที่ห้องมาฮิรุ)

ไปด้วย

ไม่

โหดร้าย

อา ยอมรับ

ก็จริง งั้นเมินเลยแล้วกัน

ใจร้ายอาาาาาาา