ค่ะ//

😳//

รีบหลับตาเพราะเขิน//

ใครเป็นของพี่มิทราบ//พูดในใจ

อร้ายย//กริ๊ดในใจ

พี่วินหอมแก้มเรา//

ไม่ๆเราจะยิ้มทำไมดีใจทำไม//

เราต้องโกรธเขาสิ//

ดูสิเขาทำกับเราขนาดนี้นะจันจ้าว//พูดในใจ

คอยดูนะจ้าวหายดีเมื่อไหรจ้าวจะเอาคืนพี่กว่านี้หลายเท่า//

คอยดูละกัน//😏

😴//

วันนี้จะได้กลับบ้านแล้วจ้าว//

จริงจ้า//

พี่วินค่ะ//

เด่วไปรอรับยาแล้วก็อุปกรณ์ทำแผลของจันจ้าวได้เลยนะคะ//

พี่ต้องล้างแผลให้จันจ้าวทุกวันจันกว่าแผลจะหายดี//

ห้ามให้มือโดนน้ำเด็ดขาด//

ไม่งั้นแผลติดเชื้อแน่นอนค่ะ//

แล้วเดี๋ยวกับมาหมอจะสอนวิธีล้างแผลและพันแผลให้คะ//

ได้ค่ะ//

จ้าา//

ยังไงแก//

เรื่องพี่วิน//

จริงเหรอออ//

ก็ดูแกดิ ดูสดใสขึ้นนะ//

แล้วพี่วินก็ดูแลแกเป็นอย่างดี//

แกจะเอาคืนว่างั้น//

แต่สุดท้ายเขาก็ดูแลแกตลอด//

แต่ชั้นดูพี่วินจะเป็นห่วงแกมากนะ//

ชั่นเห็นเมื่อวาน//

มายืนร้องไห้ที่หน้าห้อง//

จริงสิ//

เขาคงสำนึกผิด//

ยิ่งวันที่เขาพาแกมาโรงพยาบาลนะ//

ร้องไห้ตลอด//

ถามว่าแกจะเป็นอะไรมากมั้ย//

พูดแต่ว่าพี่ขอโทษๆ//

ก็อย่าหนักเกินไปละ//

เรียบร้อยมั้ยค่ะพี่วิน//

มาดูการทำแผลได้เลยค่ะ//

ค่ะ//

กลับบ้านได้//

ใครบอกจะพาไป//

ฟังพี่ก่อนสิ//

พี่บอกว่าไง//

ถ้าจันจ้าวหายดีพี่จะพาไป//

นี่จ้าวยังไม่หายเลยจะไปได้ไง//

ไปให้พ่อกับแม่เห็นจ้าวในสภาพแบบนี้หรอ//

พ่อแม่จะห่วงแค่ไหน//

😔//

พี่รู้พี่ผิด//

พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง//

เอ่ออ//

จะกลับมั้ยบ้าน//

กลับ//

อืม//

หายเร็วๆนะจ้าว//

จ้า//

ค่ะ//

ทำอะไร//

คาดเองได้ที่ไหนละ//

พี่คาดให้//

ไม่ต้องเกรง//

อยากอยู่ใกล้//

คาดเบลเสร็จ//

เขินพี่อีก//

จริงเหรอ//

จ้าๆ//

ขับรถออกไปแบบสบายๆ//

ขับไม่เร็ว//

พี่ขับแบบนี้จ้าวโอเคมั้ย//

อืมอีกแล้ว//

😁//

จอดรถ//

ห้ามลงเองเด็ดขาด//

😑//

รีบวิ่งไปเปิดประตูให้จันจ้าว//

ค่อยๆลุกสิ//

จะรีบไปไหน//

😏//

บอกว่าไม่ต้องรีบ//

ปิดรถแล้วรีบมาประคองจันจ้าว//

ก็เป็นห่วงอ่ะ//

ไง//

ไอ้วิน//

ใครสั่งใครสอนให้แกทำแบบนี้ห๊ะ//

พยักหน้า//

ป๊าเบาๆ//

มันต้องโดนบ้าง//

มองหน้าจันจ้าว//

ไปจันจ้าว//

ม๊าพาไป//

คงหนักอยู่แหละ//

ป๊าแค่สั่งสอนคนเอาแต่ใจ//

ไม่มีไรหรอก//

หันตามแรง//

ป๊าพอแล้วป๊า//

ป๊าทำเกินไปป่าว//

วินๆ//

ได้ยินพี่มั้ย//

ไอ้วิน//

ป๊าทำเกินไป//

ป๊ารู้มั้ย//

ตลอดเวลาที่น้องรักษาตัว//

ไอ้วินมันดูแลอย่างดี//

ร้องไห้ทุกวัน//

มันรักน้อง//

ใช่ป๊า//

มันบอก//

จันจ้าวเป็นของมันคนเดียว//

แล้วจะดูแลจันจ้าวด้วยชีวิตของมัน//

คงตั้งแต่เด็กอะป๊า//

จนได้แยกกันไปตอนนั้น//

ได้ป๊า//

ดีขึ้นค่ะป๊า//

แล้ว..//

ห๊ะ!//

นี่ป๊าทำถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาลเลยหรอ//

จ้าวจะไปหาพี่วินค่ะ//

ป๊านะป๊า//

แยกห้องนอน1 อาทิตย์//

ต้องได้//

นี่คือการลงโทษป๊า//

ที่ทำให้ลูกม๊าต้องเข้าโรงพยาบาล//

ป๊าออกไปเลย//

ไม่กินข้าวด้วยอีก 1 อาทิตย์//

ไม่//

ตามนี้//

ชอบหนักใช้ความรุนแรง//

ที่ลูกเป็นแบบนี้ก็คงได้จากคุณมานั้นแหละ//

ออกไปได้ละ//

ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเลยนะ//

ม๊าเย็นไม่ลงหรอกลูก//

หัวออกคนเป็นแม่//

เห็นลูกเจ็บนิดเดียวก็เจ็บปวดถึงใจแล้ว//

ยังไม่ออกไปอีก//

คนใจร้าย//

เดี๋ยวมาให้พี่ออย//

มาอยู่เป็นเพื่อนและดูแลจ้าวนะลูก//

เดินออกไป//

หนักอยู่เหมือนกันนะไอ้วิน//

แต่ก็ไม่นานก็หาย//

พี่ฝากไอ้วินด้วยนะเมย์//

วันนี้สวยจังนะ//😊

พี่ไปนะ//

เดินออกไป//

ไอ้วิน//

ยังไม่ต้องพูด//

โรงพยาบาล//

มึงยังไม่หายเลย//

เพิ่งมาไม่กี่ชั่วโมง//

มึงนี่นะไอ้วิน//

ดูสภาพมึงตอนนี้ก่อน//

เอาตัวมึงให้รอดก่อนมั้ย//

ทำไมมึงดื้อแบบนี้ว่ะไอ้วิน//

เห้ยๆ//

กูพามึงไปเอง//

กูละปวดหัวกับมึงจริงๆ//

เอ่อๆ//

มึงไม่ต้องรีบขนาดนั้น//

ดูสภาพมึงดิ//

นี่มึงเรียกว่าแค่นี้หรอ//

😴//

อืม//

อืม//

ขอบใจมากนะมึง//

ทำไมต้องดุ//

เป็นอะไรกัน//

จ้าว//

พี่ทำแผลให้นะ//

หาอุปกรณ์ทำแผล//

ในรถ//

ลงไปเอา//

เปิดประตูเข้ามาพอดี//

จ้าว//

รีบวิ่งเข้าไปกอดจันจ้าว//

ปล่อยกอด//

ไม่เจ็บค่ะ//

นี่นี้ยังน้อยไป//

กับสิ่งที่พี่ทำกับจ้าว//

จ้าวไปนั่งเลย//

พี่จะทำแผลให้//

ไหนดูสิ//

ดีขึ้นมั้ย//

พี่จะแกะผ้าออกแล้วนะ//

พี่จะทำเบาที่สุด//

เอาข้างนี้ก่อน//

ค่อยๆแกะผ้าพักแผลออกอย่างเบามือ//

เจ็บมั้ยค่ะ//

เช็ดๆแผลทำความสะอาด//

ดีขึ้นเยอะเลย//

ใกล้จะหายแล้ว//

เอาอีกข้างค่ะ//

ทำเหมือนเดิมที่ทำกับอีกข้าง//

ล้างแผลเรียบร้อย//

พี่พันแผลให้ค่ะ//

เจ็บมั้ยค่ะ//

เรียบร้อยแล้วค่ะ//

หิวใช่มั้ย//

โอเค//

จ้าวอยากกินอะไร//

พี่ทำให้//

เป็นสิ//

อยากกินอะไร//

ได้เลยพี่ทำให้//

ปะลงไปข้างล่างกัน//

เปิดประตู//

เชิญค่ะ//

ปิดห้อง//

เดินช้าๆก็ได้ไม่ต้องรีบ//

เดินตามมา//

รีบมารับไว้ทัน//

เห็นมั้ย//

พี่บอกเดินช้าๆ//

อุ้มจันจ้าว//

เดินลงไป//

เดี๋ยวจ้าวล้มอีก//

วางจ้าวนั่งที่โต๊ะ//

รอพี่ตรงนี้//

นั่งนี่แหละ//

แมวงอน//

ก็ได้ๆ//

ใส่ผ้ากันเปื้อน//

แมวอยากกินข้าวผัดทะเลใช่มั้ย//

จัดให้แมวเลย//

แน่นอน//

คนทำใส่ใจไปด้วย//

เสร็จแล้ว//

ข้าวผัดทะเล//

รอแปป//

ตั้งกระทะทอดไข่ดาว//

นี่เรียบร้อย//

ไข่ดาวไข่แดงเยิ้มๆ//

ตักใส่จาน//

วางที่โต๊ะ//

แล้วจะตลมือทำไม//

แล้วชอบมั้ย//

หมายถึงชอบพี่//

โอเค//

พี่ป้อน//

ขอป้อนไปตลอดชีวิตเลยได้มั้ย//

จ้าๆ//

แมวขู่//😾

😁//

อร่อยมั้ย//

ได้สิ//

เปลี่ยนกัน//

ถ้าจันจ้าวทำให้พี่กิน//

พี่จ่ายจานละแสนเลย//

จ้าวจะได้หมดหนี้เร็วๆไงค่ะ//

ไม่สิ//

พี่ยกหนี้ให้จ้าวหมดเลย//

พี่พูดจริง//

ขอแค่จ้าวอยู่กับพี่ตลอดไป//

เป็นคนของพี่//

ได้มั้ยค่ะ//

ให้เวลาคิด1คืน//

งั้น 1 นาที//

แมวทำหน้าขู่พี่อีกแล้ว//

พี่ให้เวลา2วัน//

โอเคนะคะ//

ได้สิ//

ก็รักคนนี้อะ//🤭

ไปละเอาจานไปล้างก่อน//

โปรดติดตามตอนต่อไป...