16
-
.
-
งานประจำปีของเมืองนี้ จะจัดขึ้นปีละครั้ง มีการจัดแสดงโชว์ต่างๆ รวมถึงร้านเร่จากต่างเมืองที่พากันนำของเข้ามาขายภายในงาน
-
งานจะถูกจัดขึ้นทั้งหมดสามวันสามคืน
-
ฮยอน
เอม!! // เรียกคนที่เดินสวนมา
-
เอม
คะ…ครับ!!! 0_0!
-
ฮยอน
เจ้าไม่ได้ไปงานเทศกาลเหรอ?
-
เอม
ข้าก็ว่าจะไป แต่ข้าไม่เคยออกไปข้างนอกคนเดียว 🥺
-
ฮยอน
เจ้าไม่ชวนท่านรอง?
-
เอม
ข้าหาเขาไม่เจอ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว 😭
-
ฮยอน
อืมมมมม~ 🤔
-
ฮยอน
เจ้าหารึยัง?
-
เอม
ข้าหาแล้ว ในสวนข้าก็หาแล้ว ไม่เจอเลยข้าอยากไปงานประจำปี 😭
-
ฮยอน
งั้น………ไปกับข้าสิ?
-
เอม
ท่านจะไปงานเหรอ?
-
ฮยอน
ใช่ ข้ากับท่านใหญ่พึ่งเสร็จจากงาน กำลังจะไปอยู่เลย
-
เอม
ให้ข้าไปด้วยนะ /// วิ่งไปกระโดดเกาะ
-
ฮยอน
ฮ่าๆ ได้สิ
-
ท่านใหญ่
ฮยอน ไปกันเถอะ /// เดินเข้ามา
-
ท่านใหญ่
😐👀👀
-
เอม
😁
-
ท่านใหญ่
เจ้านั้น……//// ชี้ไปทางเอม อย่างไม่เข้าใจ
-
ฮยอน
เอมจะไปด้วยนะครับ😄 ไปเถอะ //// เดินไปพร้อมกับเอมอย่างอารมณ์ดี
-
ท่านใหญ่
.0~0.
-
.
-
งานประจำปี
-
คังอิน
เจ้าไม่ชวนเอมมาด้วยจะดีเหรอ?
-
ท่านรอง
ข้าลืมนะ
-
ท่านรอง
หูข้าชาแน่งานนี้ /// คิดในใจ
-
คังอิน
กลับไปตามเอมมาก็ได้นะ เดียวข้ารอแถวๆนี้ //มองไปรอบๆ
-
ท่านรอง
ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ข้าค่อยพาเจ้านั้นมาก็ยังได้
-
ท่านรอง
งานมีตั้งสามวัน
-
คังอิน
เฮ้ออ~~ ระวังโดนโกรธเอาข้าไม่รู้ด้วยนะ👀
-
ท่านรอง
เจ้านั้นจะเอาอะไรมาโกรธข้า
-
คังอิน
ก็ที่เจ้าไม่ชวนเจ้านั้นมาไง ระวังน้อยใจไม่พูดกับเจ้าจะรู้สึก
-
คังอิน
ดูท่าเอมจะช บงานแบบนี้นะ /// หยุดดูร้านเครื่องประดับ
-
คังอิน
อันนี้สวยไหม /// หยิบต่างหูขึ้นมาดู
-
ท่านรอง
อืม // หันไปมอง
-
ท่านรอง
ก็บอกแล้ว ว่าพรุ่งนี้ข้าจะพาเจ้านั้นมา
-
คังอิน
เจ้านะ หัดใส่ใจคนอื่นให้มากกว่านี้นะ จะเป็นคู่ครองกันอยู่แล้ว
-
ท่านรอง
ข้าไม่ได้จะเป็นคู่ครองกับเจ้านั้นนะ!!
-
คังอิน
-____- ยังไม่รู้ตัวสินะ /// คิดในใจ
-
คังอิน
นั้น!! เอมรึเปล่า //// ชี้ไปด้านหลัง
-
ท่านรอง
ควับ!! // หันด้วยความเร็ว
-
ท่านรอง
ไหน? ข้าไม่เห็น // พยายามมองหา
-
คังอิน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
ท่านรอง
เจ้าแกล้งข้างั้นเหรอ 😑 /// หันกลับมา
-
คังอิน
ฮ่าๆๆๆ ข้าคิดว่าเจ้าจะหันเร็วขนาดนั้น
-
ท่านรอง
-____-
-
คังอิน
ฮ่าๆๆๆๆ. อะ?? /// หันไปเห็นเอม
-
ท่านรอง
อะไรของเจ้า?
-
คังอิน
เอม. /// ชี้ไปทางที่เห็น
-
ท่านรอง
คราวนี้ข้าไม่หลงกลเจ้าหรอก หึ!
-
คังอิน
ไม่ใช่ เอมจริงๆ ว่าแต่มากับใครกัน??
-
ท่านรอง
ข้าไม่เชื่อ /// กอดอกหันไปทางอื่น
-
คังอิน
จริงๆ หันไปดูสิ!!! /// จับหน้าท่านรองให้หันไปมอง
-
ท่านรอง
เจ้านั้นจริงๆ ด้วย /// เห็นไกลๆ
-
คังอิน
เอมมากับใคร?
-
ท่านรอง พยายามมองว่าเอมนั้นมากับเขา แต่ดูอย่างไง ก็ไม่ใช่คนที่บ้านแน่ๆ เขาเริ่มรู้ไม่ดี
-
ท่านรอง
ไม่ใช่คนของข้า // พึมพำเบา แต่คังอินก็ได้ยิน
-
คังอิน
ข้าว่าท่าทางไม่ดีแล้วนะท่านรอง /// หันมองเอมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้หายไปแล้ว
-
ท่านรอง
……………
-
.
-
…ก่อนหน้านั้น…
-
เอม
😭
-
เอม
ซวยแล้วไง หลงกับท่านฮยอนจนได้ /// มองไปรอบๆ
-
เอม
เอาไงดีละเนี่ย ข้ากลับไม่ถูกนะ คนก็เยอะ แง~~
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
เจ้าหลงทางรึ. /// เดินเข้ามาทัก
-
เอม
0~0!!!
-
เอม
คนจริงๆใช่ไหม? ทำไมตัวใหญ่จังวะ ///คิดในใจ
-
เอม
คะ…ครับ
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
เจ้าไม่เคยมาที่นี้งั้นเหรอ?
-
เอม
ข้าไม่ค่อยได้ออกมาครับ ข้ามีคนมาด้วย แต่ดูเหมือนจะหลงกัน
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
🤔
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
งั้นเดียวข้าพาเจ้าไปหากองกลางไหม เผื่อคนของเจ้าจะไปถามหาเจ้าที่นั้น
-
เอม
ครับ ขอบคุณมากครับ // โค้งให้จนหัวจะติดพื้น
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
🙃
-
ชายร่างใหญ่พาเอมเดินฝ่าผู้คนไปเรื่อยๆ เอมเดินตามเขาไปอย่างไม่ได้เอะใจอะไร จนกระทั่งเขาเริ่มห่างจากจุดที่มีผู้คนเรื่อยๆ
-
เอม
ใช่. ทางนี่แน่เหรอครับ /// มองไปรอบอย่างหวาดระแวง
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ใช่สิ ข้ามาที่นี้ทุกปีนะ ^^
-
เอม
งั้นเหรอครับ // มองแผ่นหลังนั้นอย่างไม่ใจ
-
เอม
แต่ข้าว่า ข้ากลับเข้าในงานดีกว่า ข้าน่าจะเจอเพื่อนของข้านะ
-
เอมทำท่าจะเดินกลับ แต่ก็โดนจับแขนไว้ซะก่อน
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
เจ้าจะไปไหน!!
-
เอม
ปล่อยข้านะ!!! // พยายามดิ้น แต่ชายนั้นแรงเยอะกว่า
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ปล่อยก็โง่นะสิ นานๆทีจะเหยื่อแบบเจ้า ข้าว่าขายได้ราคาดีเลยละ 🤔
-
เอม
ขะ……ขาย!!!
-
เอม
\\\นึกถึงเรื่องที่ฮยอนเคยเล่าให้ฟัง///
-
เอม
ทาสเหรอ!! มันยังมีอยู่เหรอวะเนี๊ย!!!!! ((ตกใจเสียงสูง))
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
โอ๊ย!!! ข้าแสบหู!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ไม่ขนาดนั้นเหรอ. อย่างเจ้า……น่าจะได้อยู่สบายๆ อย่างกับเจ้าหญิงเพียงแค่……… /// ไล่สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า
-
เอม
0~0!!!!
-
เอม
เจ้าจะทำอะไรข้า!!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก แต่คนที่จะซื้อเจ้านะไม่แน่. ไป!!! ///กระชากเอมจนตัวปลิ้ว
-
เอม
ปล่อยข้านะ 😭 ใครก็ได้ช่วยด้วยยยย!!!!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ร้องไปเถอะ งานประจำปีเสียงดัง ใครจะได้ยินเจ้า
-
เอม
ฮื่อออ ไอ้บ้าเอ่ย ไม่น่าอยากออกมาเลยเรา /// พยายามแกะมือนั้นออกแต่ก็ทำไม่ได้
-
เอม
เเรงจะเยอะไปไหนวะเนี่ย!!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
เล่นพูดมากได้แล้ว ตามมาดีๆก่อนที่จะเจ็บตัว
-
เอม
ให้ตามไปยอมตายดีกว่า ง่ำ!!!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
โอ๊ย!!!!!!
-
เอมกัดเข้าที่มือชายคนนั้น เขาตกใจจนเผลอปล่อย เอมอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนีสุดแรง
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
หยุดเดียวนี้นะ!!!! /// วิ่งตาม
-
เอม
หยุดเจ้าก็จับข้านะสิ ใครมันจะยอมวะ!!! // หันไปตะโกนตอบ
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ถ้าข้าจับได้ เจ้าเจ็บแน่!!!
-
เอม
แล้วใครมันจะยอมให้เจ้าจับเล่า!!!! /// เร่งความเรีวขึ้น
-
เอม
อย่ามาดูถูกนักวิ่งประจำอำเภอนะเว้ย!!!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
โธ่เว้ย! /// หยิบบางอย่างออกมา
-
เอม
0~0??!!
-
อยู่ๆก็มีบางอย่างคล้ายกับเชือก ลอยมาล้อมรอบตัวเอมไว้ ก่อนมันจะรัดเข้าที่ตัวของเขา ร่างของเอมถูกกระชากกลับด้วยความเเรง
-
เอม
ฮึก!!! /// กระแทกกับพื้นอย่างแรง
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
แฮ่ก แฮ่ก ฤทธิ์เยอะนักนะ /// เดินมาเเตะเข้าที่ลำตัว
-
เอม
โอ๊ย!!! ฮึก !!
-
เอม
ไอ้นี้มันอะไรกัน. /// คิดในใจ
-
เอม
///มองเชือกที่รัดตัว
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ไม่ต้องคิดหนีให้เหนื่อย เชือกนั้นไม่มีวันขาดแน่
-
เอม
ฮึก! // เจ็บไปทั้งตัวจนขยับไม่ได้
-
เอม
เราต้องถูกจับไปจริงๆงั้นเหรอ. ใครก็ได้ช่วยข้าด้วย ท่านรอง……… /// นึกถึงใครบางคน ก่อนจะสลบไป
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
หึ! ถ้ายอมตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องเจ็บตัว
-
ชายนั้นคนค่อยๆ เดินเข้าไปหาเอม ช้าๆ แต่เขาก็ต้องชะงัก เมื่อมีพลังงานบางอย่างวิ่งเข้ามาปะทะกับรางของเขาจากด้านหลัง มันทำให้รู้สึกกลัวจนไม่สามารถแม้แต่จะขยับตัวได้. เหมือนมีบางอย่างกดทับเขาไว้อยู่
-
ตึก
-
ตึก
-
ตึก
-
ตึก
-
เสียงฝีเท้าของใครบางค่อยๆดังขึ้น มันใกล้เข้ามาหาเขาเรื่อยๆ เขารวบรวมแรงทั้งหมดเพื่อหันกลับไป
-
ชายคนหนึ่งมองดูเขาด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง แต่กลับทำให้เขานั้นไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว. ชายคนนั้นมองจ้องมองเขาก่อนจะละสายตามองร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่กับพื้น
-
ทันทีที่ชายคนนั้นเห็นร่างบางที่นอนนิ่ง แววตาเขาก็เปลี่ยนไปทันที…
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
จะ. …เจ้าเป็นใคร /// พูดด้วยเสียงสั่นเครือ
-
ท่านรอง
ข้าไม่จำเป็นต้องตอบ
-
แสงสีขาว ปรากฎขึ้นรอบๆตัวท่านรองก่อนจะแสงนั้นจะรวมกันเป็นดาบยาวสีขาวนวล
-
ท่านรอง
……………/// เดินเข้าไปหาช้าๆ
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ยะ……อย่าเข้ามา!!
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
อ๊ากกกกกกกก!!!!
-
เพียงแค่ปลายตวัดไปกลางอากาศ ร่างของเขานั้นก็เปล่งแสงสีขาวก่อนจะแต่ประจายเป็นละออง
-
ท่านรอง
ข้าน่าจะมาให้เร็วกว่านี้ // ลูบหน้าที่สลบนั้นเบาๆ
-
.
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()