12
-
.
-
ในห้องทำงานของท่านใหญ่
-
ท่านรอง
ท่านพี่ เรียกข้า?
-
ท่านใหญ่
ใช่
-
ท่านรอง
มีอะไรกับข้า?
-
ท่านใหญ่
เรื่องคังอิน
-
ท่านรอง
คังอินทำไม??
-
ท่านใหญ่
เจ้าจะเอาอย่างไง คังอินหนีตลอดไปไม่ได้ เจ้าก็รู้
-
ท่านใหญ่
ครั้งนี้เรนรัสมา แต่ถ้าครั้งน่าเขามาพร้อมกับท่านอาจะทำอย่างไง?
-
ท่านรอง
ไม่ทำครับ
-
ท่านรอง
ข้าก็จะอยู่เฉยๆ
-
ท่านใหญ่
=___=
-
ท่านใหญ่
เป็นความรับผิดชอบที่ข้าภูมิใจมาก
-
ท่านใหญ่
ข้าไม่อยากคิดไปไกลหรอกนะ เฮ้อ~~~~ เอาเถอะ!
-
ท่านใหญ่
ฮันเป็นอย่างไบ้าง?
-
ท่านรอง
ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ เดียวก็หาย
-
ท่านรอง
หาววว~~~
-
ท่านใหญ่
เจ้ายังง่วงนอนอยู่อีกเหรอ?
-
ท่านรอง
ครับ*__*
-
ท่านใหญ่
มันไม่ดีขึ้นเลยสินะ // มองท่านรองอย่างเป็นห่วง
-
ท่านรอง
ไม่ต้องห่วงข้าหรอก ข้าดูแลตัวเองได้
-
ท่านใหญ่
ถึงเจ้าจะพูดแบบนั้นก็เถอะ ข้าก็ไม่สบายใจอยู่ดี……
-
ท่านรอง
ข้าบอกแล้วว่าไม่เป็นไร. ท่านห่วงมากเกินไปแล้ว //ท่านรองพูดแทรกขึ้นทันที
-
ท่านใหญ่
เจ้าเป็นน้องข้า ข้าก็ต้องเป็นห่วงเป็นธรรมดา
-
ท่านรอง
ข้าจะดูแลตัวเองดีๆ
-
ท่านใหญ่
เฮ้อออออ~~ ข้ายอม พรุ่งนี้ท่าแม่ก็จะมาแล้ว
-
ท่านรอง
0_0!!
-
ท่านรอง
พรุ่งนี้?
-
ท่านรอง
ทำไมข้าไม่เห็นรู้เรื่อง?
-
ท่านใหญ่
ข้าลืมบอกเจ้า ข้าพึ่งนึกออก
-
ท่านใหญ่
😜
-
ท่านรอง
บอกข้าพรุ่งนี้ก็ได้นะ =___=
-
ท่านใหญ่
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ท่านรอง
เฮ้ออ~
-
ท่านรอง
ข้าขอตัว
-
ท่านใหญ่
เดียวๆ
-
ท่านรอง
???
-
ท่านใหญ่
ข้าจะถามเรื่อง เจ้าคนนั้น คนที่ตามติดเจ้านั้นนะ
-
ท่านรอง
เอม
-
ท่านใหญ่
อ่านั้นแหละ ข้ายังไม่ทันได้ถามชื่อเลย
-
ท่านใหญ่
นั้นแหละๆ
-
ท่านใหญ่
เป็นอย่างไงบ้าง? ได้ข้าว่าเจ้าช่วยสอนหนังสือให้
-
ท่านรอง
เจ้านั้นเก่งมากพอดู ข้าสอนไปไม่เท่าไรก็จะช่วยข้าทำงานได้แล้ว
-
ท่านใหญ่
งั้นเหรอ อืมมมมม~
-
ท่านรอง
พรุ่งนี้ท่านแม่กลับมา เราก็จะได้รู้แล้วว่าเจ้านั้นมาจากที่ไหน
-
ท่านใหญ่
นั้นสินะ
-
ท่านใหญ่
ไม่มีอะไรละ เจ้าไปเถอะ
-
ท่านรอง
ครับ
-
ท่านรองเดินออกจากห้องทำงานท่านใหญ่ เขาเดินตรงไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะกลับห้องของตัวเอง แต่มาเจอพ่อบ้านระหว่างทาง
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ท่านรองครับ
-
ท่านรอง
มีอะไร??
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
มีแขกมาขอพบคัรบ
-
ท่านรองมองขึ้นยังท้องฟ้า ตอนนี้มันก็เริ่มมืดแล้ว ใครกันที่มาหาเขาตอนนี้?
-
ท่านรอง
อืม
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ทางนี้ครับ
-
ท่านรองเดินตามพ่อบ้านคนนั้นไปยันห้องที่ใช้ไว้รับรองแขกผู้มาเยือน
-
ภายในห้องมีชายคนหนึ่งกำลังยืนรอท่านรองอยู่ ทันทีที่เสียงประตูเปิด เขาก็หันมาทันที
-
ท่านรอง
เรนอัล?
-
ท่านรอง
เจ้ามาทำอะไรป่านนี้?
-
เรนอัล
ท่านรอง
-
พรึ่บ!!
-
ทันทีที่เห็นท่านรอง เรนอัลก็คุกเข่าลงทันที
-
ท่านรอง
เจ้าทำอะไรของเจ้า? // มองอย่างไม่เข้าใจ
-
เรนอัล
พี่ชายข้า……มาก่อเรื่องที่นี้สินะ
-
ท่านรอง
………………
-
เรนอัล
ข้าขอโทษแทน พี่ชายข้าด้วย
-
เรนอัล
โปรดอย่าโกรธเขาเลยนะครับ
-
ท่านรอง
ลุกขึ้นเถอะ
-
ท่านรอง
คนที่ก่อเรื่องเป็นพี่ชายเจ้า ไม่ใช่เจ้า
-
เรนอัล
แต่ถึงอย่างไง เขาก็เป็นพี่ชายข้า /// พูดเดียวเสียงแผ่วเบา
-
ท่านรอง
ลุกเถอะ ข้าไม่อยากพูดซ้ำ
-
เรนอัล
ครับ //ลุกขึ้น
-
เรนอัล
ฮันเป็นอย่างไงบ้าง?
-
ท่านรอง
เจ้านั้นแข็งแรง ไม่เป็นอะไรมากหรอก
-
เรนอัล
ครับ
-
ท่านรอง
แล้วเจ้ามามืดค่ำขนาดนี้เพื่อเรื่องแค่นี้?
-
เรนอัล
มืดค่ำขนาดไหนข้าก็ต้องมา พี่ชายข้า มาก่อเรื่องถึงที่นี้!
-
ท่านรอง
แล้วเจ้าจะกลับเลย? // เปลี่ยนเรื่องทันที
-
เรนอัล
คงจะต้องเป็นอย่างนั้นครับ
-
ท่านรอง
เจ้าพักที่นี้เถอะ มันมืดแล้ว จะเดินทางกลับมันอันตราย
-
เรนอัล
ข้ากลับได้
-
ท่านรอง
=____=
-
ท่านรอง
ทำไมถึงมีแต่คนชอบต่อปากต่อคำกับข้านักนะ
-
เรนอัล
ข้าขอโทษ. 😐
-
ท่านรอง
เจ้าพักที่นี้แหละ ข้าจะให้คนพาเจ้าไปที่ห้อง
-
เรนอัล
ขอบคุณมากครับ
-
ท่านรอง
อืม
-
.
-
เอม
ท่านรองงงงงงงงงงงงงงงงงงง~~~~~~!!!!!
-
เอม
///ตะโกนมาแต่ไกล
-
ท่านรอง
เจ้าไม่เรียกข้าตั้งแต่หน้าห้องเจ้าเลยละ =___=
-
เอม
ได้เหรอท่าน. งั้นเดียวพรุ่งนี้ข้าลอง
-
ท่านรอง
_.._
-
เอม
^^
-
ท่านรอง
ข้าเหนื่อยที่จะพูดกับเจ้าแล้ว
-
เอม
อิอิอิ
-
เอม
ท่านจะหนีข้าไปไหน?
-
ท่านรอง
วันนี้ข้าไม่สอนเจ้า
-
เอม
ทำไมครับ? // เอียงคอมอง
-
ท่านรอง
เจ้าเป็นผู้ชายแน่ใช่ไหม? //// คิดในใจ
-
ท่านรอง
วันนี้ท่านแม่ จะกลับมา
-
เอม
ท่านแม่ท่าน!!!
-
เอม
ชะ…ๆใช่
-
เอม
คนที่จะบอกข้าได้ใช่ไหมว่า ข้าจะกลับบ้านอย่างไง!!
-
ท่านรอง
อืม
-
เอม
ข้าไปด้วย!!!!
-
เอม
ท่านแม่ท่านจะมาตอนไหน??
-
ท่านรอง
เจ้าจะเสียงดังทำไม ข้าปวดหู=__=
-
เอม
ข้าตื่นเต้นข้าจะได้กลับบ้านแล้ว ^^
-
ท่านรอง
เจ้าอยากกลับขนาดนั้นเลย?
-
เอม
ถามแปลก นั้นบ้านข้านะ ข้าก็อยากกลับดิ โด่~~~~
-
ท่านรอง
ห๊ะ?!!
-
ท่านรอง
อะไรโด่??
-
เอม
=___=
-
เอม
อ่าาา~ ช่างเถอะ
-
เอม
ทำไม ท่านไม่อยากให้ข้ากลับเหรอ? 😏
-
ท่านรอง
ข้ายังไม่ได้พูดอะไร เจ้าอยากกลับเจ้าก็กลับไป /// เดินออกไป
-
เอม
ฮันแหน่~~~ ไม่ต้องเขินหรอกท่านรองงงง😆/// วิ่งตามไป
-
.
-
เมื่อถึงเวลาที่นายหญิงของบ้านจะกลับบ้านทุกคนต่างออกมายืนรอเพื่อเป็นการต้อนรับ
-
ตึก ตึก ตึก ตึก
-
เสียงฝีเท้าของคนๆหนึ่งค่อยๆ เดินใกล้เข้ามา ก่อนปรากฎร่างของหญิงสาว คนหนึ่ง เธอดูสาวเกินกว่าที่ใครจะคิดว่าเธอนั้นแต่งงานมีครอบครัวแล้วซะอีก
-
เอม
สะ……สวยจัง//คิดในใจ
-
เอม
😳
-
ท่านใหญ่
ยินดีต้อนรับกลับครับ
-
ท่านรอง
ยินดีที่ปลอดภัยครับ
-
เอม
///โค้งตามคนอื่น อย่างเงอะงะ
-
มาเรีย
เด้กๆ แม่ไม่อยู่ได้ตีกันรึเปล่า?
-
ท่านใหญ่
พวกข้าโตแล้วนะครับจะตีกันทำไม?
-
มาเรีย
คิกคิก ตายจริง งั้นเหรอ แม่คิดว่าจะตีกันเหมือนเมื่อก่อน
-
ท่านรอง
ข้าเคยทำแบบนั้นด้วยเหรอ?
-
ท่านใหญ่
=______=
-
ท่านใหญ่
เจ้านะตัวการเลย
-
ท่านรอง
.____.
-
มาเรีย
หื้ม ~ ^^ /// หันไปเห็นเอม
-
มาเรียค่อยๆเดินตรงเข้าไปหาเอม เอมหันมองรอบๆ เพื่อดูว่าเธอจะเดินไปหาใคร แต่ตรงนั้นมีแค่เขาอยู่คนเดียว
-
เอม
ข้าเหรอ? /// เอมชี้ตัวเองอย่างงๆ
-
มาเรีย
รอตั้งนาน ในที่สุดเจ้ามาได้เวลาพอดีเลยนะ
-
มาเรีย
สวยกว่าที่ข้าเคยเห็นอีกนะ ^^
-
เอม
0_0??
-
คำพูดของมาเรีย ทำให้ทุกคนต่างไม่เข้าใจ. เธอรู้จักกับเอม อย่างนั้นเหรอ?
-
.
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()