ตบฉันทำไมไม่ทราบ

เมย์บอกเค้าไปสิ

ว่าเราไม่ได้แย่งงานใคร

หน้าด้านๆ

ใช่พวกฉันไม่ได้แย่งงานใคร

เจ้าของแบร์นเขาติกต่อมาหาฉันโดยตรงเลยนะ

พึ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นงานเธอ

เอ๊ะไม่ใช่งานเธอสิ เพราะถ้าเป็นงานเธอพวกเราคงไม่ได้ไปถ่าย

ไม่เกี่ยว

อย่าสาระแน//มึงหัวจรดเท้า

ทำไมอ่ะ//ผลักคริส

แกจะตบฉันแทนเพื่อนเธอหรอ

//หันตามแรงตบ

//ง้างมือ

หยุดเดี๋ยวนี้นะ

เจค

เจคคะ

พวกนี้ตบแคทค่ะ

พวกนี้มันหาว่าแคทแย่งงานมัน

แล้วก็มาตบแคทค่ะ//ควงแขนเจคอป

//พยักหน้า

ได้ค่ะ

แต่-

ก็ได้ค่ะ

เธอมานี่//ดึงจูเลียเดินออกไป

//กำลังจะตามไป

ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ

ไปถามแฟนคุณนู่น (เมื่อกี๊ฉันตบไปซะเต็มแรงเลย)

อ่อหรอ

//สะบัดแขนออก

นั่นมันเรื่องของคุณ

//เดินไปหาจูเลีย

//เดินกลับมา

นี่คุณจำไว้เลยนะ

ว่าฉันแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออก

//วิ่งจากออกไป

ทำไมไม่หัดใจเย็นมากกว่านี้

นี่หรอเรียกเย็น

ถ้ายัง-

📱

...

//เดินออกไปคุยโทรศัพท์

รีบเข้ามาที่บริษัทด่วนเลย

มีเรื่องให้ช่วย

ติดต่อใครไม่ได้เลยหรอ

ไม่เลยค่ะ

งานมันกระทันหันเกินไป

//มือล้วงกระเป๋าพิงประตู

ถ้าไม่ได้งานนี้NL studio ถูกปิดแน่

ทำไมเราไม่เอานางแบบเราเองล่ะครับ

บางคนติดงาน

บางคนติดสัญญาจ้างกับแบร์นอื่น อยู่

ผมหมายถึง ....

//มองมาที่จูเลีย

น้องพี่ก็เป็นนางแบบหนิ

อืม

แล้วนายแบบล่ะ?

//มองไปที่แดเนียล

ไม่!

พวกเธอนี่แหละเคมีเข้ากันสุดแล้ว

ตรงกับแบบที่ลูกค้าอยากได้เป๊ะ

ป่าว

ลูกค้าอยากได้แบบคู่รัก

คู่รักแบบKing&Queen

ผมขอตัวนะครับ

เดี๋ยว//รั้งไว้

นะๆ

พี่ขอล่ะ

🙅🏻‍♂️

จูเลีย

โชว์ความเป็นมืออาชีพหน่อยสิ

เป็นมืออาชีพไม่ใช่หรอ มืออาชีพต้องทำได้ทุกอย่างสิ

ไม่!

ไม่ขอรับคำสั่งครับ

ไม่

ไม่!

ไม่เอาถือว่าบ้านะ

ผมยอมบ้า

//เดินออกไป

จูเลีย

เธอยอมไม่ได้นะ

ครอย่างเธอ อยากได้อะไรก็ต้องได้สิ

ฉลาดยุน้องจริงๆนะคะ

อยู่แล้วค่ะ555

//หยุด

ไม่มี

ไม่-

ผมเชื่อ

ผมรู้

แต่มันไม่ใช่กับผม

(ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายเลยนะจูเลีย)

ไม่พอ

ห้ามหนีเที่ยวตอนกลางคืน ห้ามไปไหนโดนไม่บอกผม

1เดือน

แล้วแต่

//หันหลังให้

//หมุนตัวกลับ

แล้วจะเชื่อได้ไง

จะลองเชื่อดูสักครั้ง

โอเคมั้ยครับ

รูปยังไม่โอเคหรอครับ

ป่าว ใส่ชุดนี้แหละหล่อดี

เบาๆหน่อย

ขอบคุณครับ แต่วันนี้พี่จินก็สาวไม่เบานะครับ

แต่งตัวไปทำงานแบบนี้ทุกวันตากล้องคงสับสนว่าคนไหนนางแบบคนไหนผู้จัดการ

อย่าลืมที่ตกลกกันไว้นะ//กระซิบ

//เดินออกไปแบบผู้ชนะ

เธอไปตกลงกับเขายังไงทำไมเขายอมง่ายจัง

งั้นก็ขอบใจน๊า

ได้แน่นอน

ลี่แกแน่ใจนะว่าฉันจะไม่โดนพี่ก้าด่า

แน่ใจดิวะ แค่ไปรับมาเที่ยวคาเฟ่แค่นี้

พี่ก้าไม่ใช่แดเนียลยะโว้ย

55555ขอโทษๆ

แต่ก็ขอนิดนึงนะ ปกติไม่มีใครปราบแกได้ง่ายๆแบบนี้หนิ

ขนาดพ่อแกยังเอาแกไม่อยู่

แต่แดเนียลลากแกกลับบ้านได้ โคตรสุดยอดอ่ะ

5555

เสร็จแล้วๆ

แน่ใจนะว่ามันอยู่ที่นี่

ผมบอกไม่ได้จริงๆครับ

...

4พัน

6พัน

ผมโดนไล่ออกแน่

7พัน

ครับ

//ลังเล

ครับ

อย่าคิดนาน

3พัน

5พัน ห้ามบอกว่าผมเอาให้นะครับ

มันมีแค่30ห้อง

ไม่มีครับ//หลบตา

(กูต้องช่วยมันมั้ย)

(มึงจะซื้อสิ่มที่ไม่มีอยู่จริงไม่ได้)

ก็คุณไง...

ข้อมูลเน้นว่ะ

//หยิบกุญแจสำรองให้อย่างจำใจ

เอาไงต่อดี

Surprise

แกเข้ามาได้ไง

แกมาทำไม

เตือนอะไร

ไปเรียกการ์ดมา//กระซิบ

//กำลังเดินออกไป

//ดึงผมไว้

โอ้ย//จับหัวตัวเอง

แกรู้ได้ไง

อาจจะเป็น-

คิดว่าฉันกลัวหรอ

//ง้างมือ

งั้นแกค่อยดูได้เลย

(กรี๊ดดด)

//ปล่อยเมย์

//กุมหน้าตัวเอง

ใช่ นัดทานข้าวกับพ่ออ่ะ แล้วก็จะรีบเอาเอลลี่ไปส่งให้พี่ก้าด้วย

แล้วแกอ่ะ

งั้นเรากลับไปนั่งรอแดเนียลที่คาเฟ่ป่ะ

ห้ะ

แกโกหกเขาหรอ

แล้วแกบอกพี่จีนว่าไง

ดะ เดี๋ยว

ไม่ทันแล้ว

ป่ะกลับเหอะ

ป่ะ

ทำไมรถคันนั้นคุ้นๆว่ะ

นั้นมัน...

อ้าว แดเนียลลืมกระเป๋าตังค์หนิ

อ่ะนี่

ไปเที่ยวห้างกับยัยจูนก็ดูดีๆหน่อยล่ะ อย่าทำน้องพี่หายนะ ยิ่งวิ่งเร็วอยู่

ไม่นะ เธอบอกพี่ว่าจะไปกับนาย

จูเลียอยู่ไหน//เสียงเรียบ

จูเลีย อยู่ ไหน

ฉันจะถามเป็นครั้งสุดท้าย

จูนไปไหน

แล้วพวกเธอมาทำอะไรที่นี่

//มองป้ายชื่อโรงแรม

//มอง

//ก้มดูนาฬิกา

จะเล่นกันอีกนานมั้ย

//😡

ฉันจะให้โอกาสตอบใหม่อีกครั้ง

จูเลีย

ไปไหน//😠

จะยืนมองหน้ากันอีกนานมั้ย!

//วิ่งไปขึ้นรถ

แกเห็นสีหน้าเมื่อกี๊มั้ย....

ครั้งก่อนขนาดนี้มั้ย

ไอ้จูนก็ชอบหาเรื่องใส่ตัว😩

//ดึงจูเลียมาหลบหลังรถ

//เอามือปิดปาก

//กอดแน่นกว่าเดิม

ไปไหนวะ

มึงไปหาทางนู่นดิ

//ค่อยๆปล่อย

ไปคุยกันที่บ้าน

//ดึงไปที่รถ

นี่ก็บ้าน

ไม่ได้บอกซะหน่อยว่าจะบ้านคุณ

เอาคุณ-

เอาไว้ก่อนครับ

ขอเคลียร์กับแม่ตัวดีนี่ก่อน

//ลากขึ้นไปห้องนอน

//ผลักลงไปบนเตียง

//ล๊อคประตู+ถอดเสื้อแขนยาว

//ดึงขากลับ

//ขึ้นคร่อม

รู้มั้ยว่าถ้าเมื่อกี๊ผมไปไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น

ตกลงกันแล้วไงว่าจะไปไหนให้บอก

ไหนบอกว่าจะไม่หนีเที่ยว

ต่อปากต่อคำ//ตะคอก

คุณรู้มั้ยพ่อคุณโทรมาถามผมทุกวันว่าคุณเป็นยังบ้างไง

คุณรู้มั้ยว่าท่านห่วงคุณแค่ไหน

แล้วทำไมยังทำอ่ะ//ตะคอก

แค่บอกว่าจะไปไหนมันยากหรอ

//ก้มลงไปใกล้ๆ

ทำไมไม่เคยเชื่อฟังกันบ้างเลยห้ะ

แป๊บเดียวที่ว่า...

เกือบโดนจับตัวไปเนี่ยนะ

(ดื้อขนาดนี้จับปล้ำเลยดีมั้ยห้ะ)

ไม่อยากได้คำขอโทษ

ไม่ลุก

ถนัดนอนคุยอ่ะ//กระซิบ

ทำไมกลัวหรอ

กลัวเป็นด้วยหรอ

แล้วทำไมเมื่อกี๊ไม่เห็นกลัวเลย

//ก้มลงไปใกล้กว่าเดิม

ทีหลังอย่าทำอีก//กระซิบข้างหู

//ค่อยๆลุกขึ้น

หึ! (นี่แค่ตือนนะ กลัวแล้วหรอ)

//ยิ้มมุมปาก

📳

//เดินออกไปคุยโทรศัพท์

ผมออกไปข้างนอกแป๊บเดียวนะ

รอนี่

เดี๋ยวมา

ห้ามดื้อ

//ปิดประตู

ผมเช็คกล้องวงจรปิดทุกตัวแล้วครับ

จับภาพมันไม่ได้สักตัว

ครับ

แต่ผมสงสัยว่าทำไมต้องตามคุณหนูจูเลียด้วย

ทั้งๆที่อำนาจบริหารอยู่กับคุณหนูจีน่าทั้งหมด

คุณหนูจูเลียแทบไม่มีอำนาจอะไรเลย

แก

เป็นไงบ้าง

ยังครบ32มั้ย

ฉันขอโทษ

สีหน้าเขาเมื่อกี๊โคตรโหดเลย

กลับมาแล้ว?

นี่แกอยู่ไหน

อยู่บ้านแดเนียล?

อ่ะนี่//โยนถุงบางอย่างให้

//เดินไปอาบน้ำ

กลับเลยมั้ย

//สังเกตดูข้อมือจูเลีย

//ดึงข้อมือมาดู

ไปโดนอะไรมา

เอามาดู

//มองตาแข็ง

ไปโดนอะไรมา

มาเดี๋ยวทายาให้

แดเนียล

หนูว่างมั้ยลูก

ว่างครับ

มาอยู่เป็นเพื่อนจูเลียหน่อย