ไหนไอ้วาดิมมันอยู่ไหน//

นายจะจัดการเองเลยหรอครับนาย//

อืม//

กูจะจัดการมันเอง//

มันไม่รักดี//

บังอาจเอาของกูแอบไปขาย//

เดินลงไปที่ห้องใต้ดิน//

ไงมึง//

มึงกล้ามากนะที่หักหลังกู//

ริว/เรียกมือซ้าย

ไปเอาไม้มา//

จับไม้ก็ฟาดไปหน้าของวาดิมทันที//

ผั๊วะ//

มึงขายให้ใคร//

ห๊ะ//

กูถามมึงปล่อยของให้ใคร//

กูถามทำไมไม่ตอบ//

มึงไม่ตอบใช้มั้ยได้//

ผั๊วะ//

ใช้ไม้ฟาดที่หน้าวาดิม//

มึงจะบอกกูได้ยัง//

มึงปล่อยของให้ใคร//

มึงจะบอกไม่บอก//

กูจะให้โอกาสมึงพูดอีกครั้ง//

มึงปล่อยของให้ใคร//

แล้วนายมึงเป็นใครที่จ้างมึงมา//

อาร์//

เอาปืนมาให้กู//

รับมือมา//

กูจะถามมึงอีกรอบ//

เจ้านายมึงเป็นใคร//

แล้วมึงปล่อยของไปให้ใคร//

นั่งคุกเข่า1ข้างหน้าของวาดิม//

เอามือชอนคางของวาดิมขึ้นมา//

กูถาม//

ว่านายมึงเป็นใคร//

เอาปืนตบไปที่หน้าของวาดิมอีกครั้ง//

ผั๊วะ//

ริวจับหน้ามันโงยขึ้นมา//

กูจะให้โอกาสมึงครั้งสุดท้าย//

ใครเป็นเจ้านายมึง//

เอามือจับที่คางของวาดิมอย่างแรง//

เลือดกระเด็นเต็มหน้าของชารัน//

ค่อยๆเอามือถูเลือดที่กระเด็นติดหน้าออก//

ปากแข็งนักนะมึง//

ลุกขึ้นยืน//

มึงจะบอกไม่บอก//

เหนี่ยวปืนยิงที่ขาวาดิม//

ปั้ง!//

บอกกูได้ยัง//

ปั้ง!!//

ยิงขาอีกข้างของชารัน//

ทีนี่มึงจะบอกกูได้ยัง//

มึงไม่บอกจริงๆใช่มั้ย//

อาร์//เรียกมือขวา

มึงไปจัดการลูกเมียมัน//

กูยอมแล้ว//

กูยอมบอกแล้ว//

อย่าทำอะไรลูกเมียกูเลยนะ//

กูขอละ//

ลูกเมียกูไม่เกี่ยวเรื่องนี้//

นะกูขอละ//

อย่าทำอะไรลูกเมียกูเลย//

กูยอมบอกแล้ว//

เอ่อ..//

คือ...//

คือ..//

กูบอกแล้วๆ//

อิซาร์//

พ่อค้าเพชรรายใหญ่ของฮ่องกง//

ปล่อยกูได้ยัง//

ปล่อยผมไปเถอะนะ//

นะผมขอ//

ลูกผมยังเรียนอยู่//

ผมขอโทษ//

ผมผิดไปแล้วเจ้านาย//

นะครับนาย//

ปล่อยผมไปเถอะ//

ผมขอโอกาสอีกครั้งครับนาย//

ทำหน้านิ่ง//

นะครับนาย//

ปล่อยผมไปเถอะ//

นาย//

นายจะปล่อยมันไปจริงๆหรอครับนาย//

ขอบคุณครับนาย//

ขอบคุณครับ//

ค่อยๆพยุงร่างตัวเองขึ้นทีละนิดๆ//

จับขาตัวเองไว้ข้างหนึ่ง//

เพราะเลือดไหลทั้ง2ข้าง//

รีบประคองขาตัวเองเดิน//

รีบเดินเร็วขึ้น//

ทนเจ็บปวดจากโดนยิง//

รีบเดินไปให้เร็ว//

เดินเร็วขึ้นขาลากไปกับพื้น//

ใกล้แล้วใกล้จะถึงประตูแล้วอีกไม่เกิน3ก้าว//

ล้มลง//

ตายคาที่//

ครับนาย//

เดินเข้าบ้านมา//

คุณหนูครับให้เอาของไปเก็บเลยมั้ยครับ//หิ้วของเต็มมือ

ก็วาจะซื้อทำไม//

มีเงินซื้ออ่ะ//

คุณ//

ไปว่าลูกทำไมค่ะ//

พ่อจะเอาอะไรอีกค่ะ//

พ่ออยากให้หนูเรียนต่อหนูก็เรียนให้พ่อจบแล้ว//

ไม่ทำ//

บ้านรวยซะอย่าง//

ได้สิ//

พ่อรวยขนาดนี้//

มีธุระกิจหลายพันล้าน//

คุณแม่ขาาา//เดินไปหาเอมิกา

ดูสิค่ะ//

คุณพ่อว่าให้วา//

คืออะไรค่ะแม่//

ห๊ะ!!//

เป็นไปได้ไงพ่อ//

เป็นไปไม่ได้//

วา ไม่เชื่อ//

แล้วเราจะทำยังไงละคะคุณพ่อคุณแม่//

วาอยู่ไม่ได้นะถ้าไม่มีเงินใช้//

วาจะไปสู้หน้าเพื่อนๆได้ยังไง//

หากเพื่อนวารู้ว่าวากำลังจะล้มลลาย//

ไม่วารับไม่ได้//😭

วารับไม่ได้//

ทำไงค่ะแม่//😭

ห๊ะ!!//

ให้วาแต่งาน//

ไม่วาไม่แต่ง//

วาไม่แต่งพ่อ//

😭😭//

ไม่จริงใช่มั้ยค่ะแม่//😭

กอดเอมิกา//😭

แต่วาไม่อยากแต่งงาน//

แต่กับใครก็ไม่รู้//

วาไม่แต่ง//

ไม่ๆๆ//

วาไม่ยอม//

ทำไมๆต้องเป็นแบบนี้😭//

😭😭//

ไม่จริงใช่มั้ยค่ะแม่//

มันไม่จริงใช่มั้ย//

ไม่ๆมันไม่จริง//

เป็นลม//

วาลูกวา//

อุ้มลูกสาวมาวางที่โซฟา//

ค่ะเจ้านาย//

นี่ค่ะยาดม//

แต่ยังไงลูกก็ต้องรู้//

เรามีเวลาไม่ถึง 1 เดือนแล้วนะ//

ถ้าไม่งั้นเราก็ต้องยอมปล่อยทุกอย่างที่เราสร้างมันมากับมือของเรา2คน//

ผมขอโทษนะคุณ//

ที่ผมไม่สามารถรักษาธุรกิจของเราไว้ได้//

ผมขอโทษที่ทำให้คุณและลูกต้องลำบาก//

กอดเอมิกา//

เห็นพ่อและแม่ที่กอดกันร้องไห้//

😭😭//

ค่อยๆลุกขึ้น//

คุณพ่อคุณแม่ค่ะ//

วายอมแต่งงานแล้วค่ะ//

วายอมแล้ว//

ปล่อยกอด//

วายอมแต่งงานค่ะ//

วาไม่อยากให้พ่อแม่ลำบาก//

วาไม่อยากเสียบ้านที่นี่ไป//

และธุรกิจที่พ่อแม่สร้างมากับมือ//

ค่ะวายอมแต่งงาน//

เพื่อพ่อกับแม่วายอมได้ทุกอย่างค่ะ//

วารักพ่อกับแม่นะคะ//

ถึงวาจะเอาแต่ใจตัวเอง//

เที่ยวเล่นไปวันๆ//

แต่พ่อก็พูดถูกแล้ว//

แต่เขาจะยอมแต่รึป่าว//

ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน//

ชารันหรอค่ะ//

แล้วพี่เขาจะยอมแต่งหรอค่ะ//

พี่เขาอาจจะมีแฟนแล้วก็ได้//

ปีนี่ลื้อ อายุเท่าไรแล้ว//

ตอบอัวมา//

ใช่//

อารัน//

อั๊วอยากอุ้มหลานหลิ้วอ่า//

อั๊วก็เริ่มแก่แล้ว//

ก็พี่ลื้อเป็นผู้หญิง//

จะสืบตะกูลได้ยังไง//

แล้วอีกอย่างแฟนพี่ลื้อก็เป็นผู้หญิง//

เดินเข้ามา//

อั๊วไม่แต่งกับผู้ชายโว๊ย//

อั๊วไม่ชอบผู้ชาย//

ก็ลื้อเป็นลูกผู้ชายคนเดียวของบ้าน//

หรือลื้อชอบผู้ชายด้วยกัน//

งั้นลื้อก็ต้องแต่งงาน//

อั๊วมีให้ลือแล้ว//

ยัย เบล นั้นหรอ//

อั๊วไม่เอามาเป็นน้องสะใภ้นะ//

เห็นแล้วหมั่นใส้

ลื้อนี่นะชอบ//

อั๊วรู้ว่าลือแค่เล่นๆไม่ได้จริงจัง/

ผู้หญิงแกเยอะแยะ//

อั๊วไม่แต่ง//

ป๊าจะให้อั๊วไปแต่งกับคนที่ไม่รู้จักได้ไง//

เป็นใครก็ไม่รู้//

แล้วป๊าม๊ารู้ได้ไงว่าเขาเป็นคนดีไม่หวังเงิน//

โดยการให้ลูกสาวมาแต่งงานกันอั๊วเนี่ยนะ//

ขายลูกสาวหรือป่าว//

เพื่อนม๊าไม่ได้ขายลูกสาว//

ป๊ากับม๊าเป็นฝ่ายขอช่วยเขาเอง//

แล้วม๊าอยากได้หนูเอวามาเป็นลูกสะใภ้ม๊า//

เอวาที่ชอบขี่หลังลื้อตอนเด็กๆ//

ลื้อคงจำน้องไม่ได้หรอกนั่นมันก็20กว่าปีแล้ว//

ตกลงจะแต่งมั้ย//

ถือว่าช่วยป๊าม๊าทดแทนบุญคุณเถอะนะ//

ถ้าไม่มี2คนนั้น ป่านนี้เราจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้//

แล้วแต่ป๊าม๊าเลย//

ที่อั๊วยอมแต่งไม่ใช่อั๊วอยากแต่งนะ//

อั๊วแค่อยากช่วยป๊าม๊าทดแทนบุญคุณก็เท่านั้น//

เร็วไปมั้ยป๊า//

เดินเข้ามา//

นั้นไงมาละ//

เห้อออ//กุมขมับตัวเอง

ค..ครับ//

มึงเห็นตั้งแต่เข้ามาละ//พูดเบาๆ

ไปค่ะป๊า//

อาริสไปกับม๊ามั้ย//

เดินไป//

รันค่ะ//

ใบนี้สวยมั้ยค่ะ//

ไอ้โฮล์นั้นไอ้รันปะว่ะ//

นั่นไงควงสาวมาอ่ะ//

เบลชอบใบนี้ค่ะ//

3,xxxxค่ะ//

เรียบร้อยค่ะ//

โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ//

เดินมา//

โอ๊ย😖//

เดินยังไงไม่ดู//

โงยหน้าขึ้น//

รัน..//

นี่รันมากับใคร//

ก็แฟนเขานะสิถามได้//

หมายความว่าไงค่ะรัน//

ตอบไปสิค่ะรันว่าเป็นแฟนมินนี่//

เอาแล้ว...

ชารันมาเฟียหนุ่มหล่อ..

รถไปชนกันซะแล้ว..

ชารันคนหล่อรวยจะเคลียสาวๆในสต๊อกหมดหรือป่าว..

หรือจะมีซ่อนไว้อีก..

โปรดติดตามตอนต่อไป.....