สวัสดีจ๊ะภาคิน

ปลายฟ้ายังไม่ตื่นเลยลูก แม่ปลุกอยู่หลายรอบแล้ว

เดี๋ยวแม่มีประชุมต่อ แม่ฝากภาคินไปปลุกมันหน่อยนะ

จ๊ะ(เดินออกไป)

ขออีก5นาที

ไม่ต้องมาไรของมึงเลย

ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย

กูไปรอข้างล่างนะ

แม่มึงทำกับข้าวให้เต็มเนี่ย ดูเอาสิ

ไม่อะ กูกินอิ่มแล้ว

มึงอะรีบๆกิน จะได้ไปโรงเรียน

อืม

ไม่รู้ดิ

นั่นมันชมพูนิ

(//มองชมพู//)

โครตสวยเลยอะ

ยืนมองไรกันหรอ

นั้นดิ

มองผู้หญิงข้างหน้า

สวยเนอะ

ใครวะ

(มองไปตามที่ภาคินมอง )ชมพูนิ

ถ้าชมพูอะสวยอยู่แล้วเว้ย

จริงโครตสวยเลย ขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังชอบเลยอะ

อืม

(หันไปมอง)

(มองชมพู)

(มองภาคิน)

(มองไรขนาดนั้นวะ)

(หันมามองปลายฟ้า)

อะไร

ป๊าว

หึ

นั่งเขินอยู่นั่นแหละ

ตั้งใจเรียน‼️

ชมพู

มีอะไรหรอ

(หันมองรอบๆ)

(ทำไมมาเยอะเวลานี้เนี่ย)

ไม่มี

นั่งกินด้วยกันสิชมพู

(คุณมองไปที่ณิชา)

(หันมองคุณ) อุ้ย!

(มองชมพู)

ไม่มีหรอก มองคนสวยเชยๆ

(วางช้อนส้อมเสียงดัง)

ปลายฟ้าเป็นไร

อิ่มแล้วหรอ

อืม ขอตัวก่อนนะ

(จับมือปลายฟ้าไว้)แต่มึงกินไม่กี่คำเองนะ

ก็กูอิ่มอะ ปล่อยมือด้วย

(ปล่อยมือออก)

ป่าวๆ ไม่มีไรหรอกกินข้าวต่อเถอะ

(กระซิบณิชา)สงสัยมีคนหึง

เฮ้อ~~~

มายืนบ่นอะไรตรงนี้คนเดียวครับ

ว่าไงมา ยืนบ่นไรคนเดียว

มีอะไรระบายให้พี่ฟังได้นะ

(มองหน้าปลายฟ้า) หิวหรอ

พี่ว่าแบบนี้ไม่นิดแล้วนะ

พี่หยอกเล่น

(ยื่นแอปเปิลให้) กินสิ

ค่อยๆกินก็ได้ เดี๋ยวติดคอหรอก