ตอนที่1
-
ปี 2577
-
ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
-
แม่นม
คุณหนูคะ ตื่นได้แล้วค่ะ เดี๋ยวไปทำงานสายนะคะ
-
เสียงแม่นมดังอยู่ข้างๆเตียงของหญิงสาว
-
จิราพร
อีก10นาทีนะคะ แม่นม เมื่อคืนน้ำนอนดึกไปหน่อย~~~
-
เสียงงัวเงียของหญิงสาวในเช้านี้โต้ตอบ
-
แม่นม
ไม่ได้ค่ะ วันนี้คุณหนูมีประชุมผู้บริหารที่บริษัทนะคะ
-
จิราพร
จริงด้วย!!!
-
หญิงสาวลุกพรวดพราด รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
-
เธอลืมไปเลยว่า เช้านี้เธอมีประชุม
-
จิราพร
โอ้ยยย ให้ตายสิไอ้น้ำ ลืมได้ยังไง ตายแล้วๆๆๆ สายแล้ววววววววววววว
-
จิราพร
แม่นมนะแม่นม ทำไมไม่ปลุกให้เช้ากว่านี้นะ
-
หญิงสาวพึมพำ
-
หลังจากเธออาบน้ำเสร็จ
-
เธอจึงตะโกนเรียกแม่นมของเธอ
-
จิราพร
แม่นมนะ บอกให้โทมัสเตรียมรถเลยค่ะ //ตะโกน
-
แม่นม
เตรียมเรียบร้อยแล้วค่า คุณหนูรีบๆลงมาเถอะค่ะ เช้านี้รถติดมากเลยนะคะ
-
จิราพร
ค่าๆ จะเสร็จแล้วค่า
-
กริ๊งๆๆๆ
-
เสียงโทรศัพท์หญิงสาวดังขึ้น
-
จิราพร00:00:01
-
จิราพร
ฮัลโหลค่าา
-
จิราพร
ฮัลโหล
-
จิราพร
ได้ยินมั้ยคะ
-
จิราพร
ฮาโหลลลลลลลลลลล
-
จิราพร
ไม่มีคนพูดน้ำวางแล้วนะคะ
-
จิราพร
โหลๆ
-
จบการสนทนา
-
หญิงสาวจึงกดวางสายไป
-
โดยที่ไม่รู้ว่าปลายสายเป็นใคร
-
จิราพร
ใครกัน
-
จิราพร
โทรมาแล้วก็ไม่พูด
-
จิราพร
เบอร์นี้อีกแล้ว
-
หญิงสาวมองที่เบอร์โทรศัพท์แล้วทำหน้าครุ่นคิด
-
แต่เธอเหลือบไปเห็นเวลา
-
จิราพร
ไอ้บ้าาาเอ้ยยย 7:45 แล้ว
-
จิราพร
สายอีกแล้ววววว
-
หญิงสาวรีบวิ่งไปที่รถทันที
-
จิราพร
โทมัส จะถึงที่ทำงานกี่โมง
-
โทมัส
20นาทีครับ
-
จิราพร
ฉันให้เวลานาย10นาที
-
โทมัสตกใจ แต่ก็ชินแล้ว
-
จึงรีบขับรถไปยังบริษัททันที
-
ณ บริษัท
-
จิราพร
เยี่ยมมาก
-
จิราพร
แล้วก็เที่ยงนี้ไม่ต้องมารับฉันนะ
-
โทมัส
แล้วคุณหนูจะไปที่ไหนเหรอครับ
-
จิราพร
ฉันจะไปรีเจนท์พาร์ค
-
โทมัส
ไปคนเดียวเหรอครับ
-
จิราพร
ก็ใช่นะสิ ถึงบอกให้นายไม่ต้องมารับ
-
หญิงสาวยื่นกระดาษให้บอดี้การ์ดของเธอ
-
โทมัส
อะไรเหรอครับคุณหนู
-
จิราพร
ไปหาเบอร์นี้ให้หน่อยว่าเป็นเบอร์ใคร จากที่ไหน
-
จิราพร
ฉันคิดว่าโทรมาจากเมืองไทย
-
จิราพร
ฉันต้องการเที่ยงนี้ รีบจัดการ แล้วส่งมาให้ฉัน
-
โทมัส
ได้ครับคุณหนู
-
หญิงสาวลงจากรถ แล้วตรงดิ่งไปยังห้องประชุมทันที
-
ทุกคนในห้องประชุมยืนขึ้น
-
แล้วทำความเคารพหญิงสาว
-
จากนั้นการประชุมก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
-
-
จนเสร็จการประชุม
-
11:30
-
ก๊อกๆ
-
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
-
จิราพร
เข้ามาได้ค่ะ
-
เลขาของจิราพร
ท่านประธานคะ คุณแม่ท่านประธานมาค่ะ
-
จิราพร
ให้ท่านเข้ามา
-
เลขาของจิราพร
คุณแม่เชิญค่ะ
-
เลขาของหญิงสาวจึงเปิดประตูให้แม่ของหญิงสาวเข้ามา
-
จิราพร
ว่าไงคะแม่ มาถึงที่นี่เชียว วันนี้ไม่มีถ่ายหนังเหรอคะ
-
จองอ๊ก
วันนี้ไม่มีคิวแม่
-
จองอ๊ก
เย็นนี้ไปดินเนอร์กันนะลูก
-
จิราพร
เย็นนี้เหรอคะ
-
จิราพร
ได้ค่ะ ร้านเดิมนะคะ
-
จองอ๊ก
เปลี่ยนร้านใหม่บ้างเถอะลูกแม่เบื่อแล้ว
-
จิราพร
งั้นก็ได้เลยค่ะ ตามใจแม่ละกัน
-
จิราพร
อยากกินร้านไหนก็โทรมาหาหนูละกันนะคะ
-
จิราพร
หนูมีธุระขอตัวก่อน
-
จองอ๊ก
แม่อุตส่าห์มาถึงที่นี่ไม่อยู่คุยกับแม่ก่อนล่ะ//🥺
-
จิราพร
โถๆๆๆๆ อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ เดี๋ยวเย็นนี้ก็ได้เจอกันนะคะ
-
หญิงสาวเดินเข้าไปกอดคุณแม่ของเธอ
-
จิราพร
เย็นนี้เจอกันนะคะแม่
-
หญิงสาวเดินออกจากห้องไป
-
ณ รีเจ้นพาร์ค
-
หญิงสาวชอบมานั่งใต้ต้นไม้ที่ประจำของเธอ
-
ยามเธอเหนื่อย เธออ่อนล้า เธอท้อ
-
เธอก็จะมานั่งมองผู้คน ดอกไม้ ต้นไม้ ที่นี่
-
แล้วเธอก็คิดถึงความหลัง
-
.
-
ปี 2564
-
กรุงเทพมหานคร
-
มีวัยรุ่นตีกันด้านข้างโรงเรียน
-
ตุ้บตับๆ
-
👊💥🩸
-
ปรี๊ดๆๆๆๆ📢
-
พวกนักเลง
เห้ยๆ มีคนมา
-
พวกนักเลง
รีบไป
-
จิราพร
แน่จริงอย่าหนีสิวะ//มือจับหน้า
-
จิราพร
อุ้ยยย~~รอบนี้คิ้วแตก ฝากไว้ก่อนเถอะ รอบหน้าเจอดีแน่ ไอ้พวกนี้
-
ธีรรัตน์
มันจะไม่มีรอบหน้าแล้วจิราพร!!!
-
จิราพร
นี่ครูอีกแล้วเหรอ//หงุดหงิด
-
ธีรรัตน์
ก็ฉันเป็นครูประจำชั้นเธอ!!
-
จิราพร
แล้วไงอะคะ เป็นครูประจำชั้น แปลว่ามีสิทธิยุ่งได้ทุกเรื่องงี้
-
ธีรรัตน์
ฉันช่วยเธออยู่นะ
-
จิราพร
ถ้าครูไม่มาหนูก็จัดการพวกมันได้
-
ธีรรัตน์
เธอคนเดียวจะสู้พวกมันได้ยังไง พวกมันมีตั้ง5คน
-
ธีรรัตน์
ขอบคุณสักคำก็ไม่มี
-
ครูธีรรัตน์จึงพยุงหญิงสาวไปทำแผลที่ห้องพยาบาล
-
จิราพร
โอ้ยๆ! แสบนะครู
-
ธีรรัตน์
ทีไปชกต่อยกับพวกนั้น ยังไม่รู้จักกลัวเจ็บ ทีแผลแค่นี้ทำมาเจ็บ
-
ธีรรัตน์
เธอเป็นผู้หญิงนะ
-
ธีรรัตน์
ไปมีเรื่องชกต่อยกับผู้ชายนักเลงได้ยังไง
-
จิราพร
เรื่องมันยาวอะครู ไว้มีเวลาจะเล่าให้ฟังนะ แต่ครั้งนี้หนูไม่ได้เริ่มก่อนนะ
-
ครูธีรรัตน์จึงเอาไม้ที่ทำแผลจิ้มเข้าแผล1ที
-
ธีรรัตน์
นี่แน่ะ!!
-
จิราพร
โอ้ยยยย! ครูทำอะไรเนี่ย!!!
-
ธีรรัตน์
ก็เล่ามาสิ
-
ธีรรัตน์
จะเล่าให้ฉันฟังหรือจะเล่าให้ผอ.ฟัง
-
จิราพร
นี่ครูแจ้งผอ.เหรอ?
-
ธีรรัตน์
ก็ใช่นะสิ
-
จิราพร
โหหหครู
-
จิราพร
😤
-
จิราพร
โหยยยยย
-
ธีรรัตน์
ทำไม
-
จิราพร
ครั้งนี้หนูโดนไล่ออกแน่เลย
-
ธีรรัตน์
เธอก็ไปอธิบายให้เขาฟังสิ ว่าครั้งนี้เธอไม่ได้เริ่ม
-
จิราพร
โหยย เขาไม่ฟังหรอกครู
-
จิราพร
ไม่เชื่อด้วย
-
ธีรรัตน์
นั่นมันเรื่องของเธอ ที่ต้องพูดให้เขาฟัง
-
จิราพร
โหหหห ถ้าเขาฟังหนูนะ หนูยอมทำตามใจครู1วันเลย
-
ธีรรัตน์
เธอพูดแล้วนะ
-
จิราพร
ค่ะ ไม่มีทางที่เขาจะฟัง
-
จิราพรจึงเดินไปห้องผอ.
-
ก๊อกๆ
-
จิราพร
แฮร่ๆ สวัสดีค่ะผอ. วันนี้ดูหล่อขึ้นนะคะ ทรงผมใหม่ซะด้วย
-
ผอ.
ไม่ต้องมาชมฉันเลย
-
ผอ.
นี่มันครั้งที่เท่าไรแล้วตั้งแต่เปิดเทอม
-
จิราพร
เอ่อ....//กำลังคิด
-
จิราพร
ครั้งที่6
-
จิราพร
เอ้ หรือครั้งที่7 นะ
-
จิราพร
//กำลังคิด
-
เสียงทุบโต๊ะดังตึ้ง!
-
ผอ.
ครั้งนี้ครั้งที่8 เปิดเทอมมา3อาทิตย์
-
ผอ.
มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน
-
จิราพร
แต่ครั้งนี้หนูไม่ได้เริ่มก่อนนะคะ ครั้งก่อนๆก็ด้วย
-
ผอ.ยื่นกระดาษใบหนึ่งให้
-
ผอ.
ย้ายรร.เถอะนะ
-
จิราพร
แต่ผอ.คะ
-
ผอ.
ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นล่ะ
-
ผอ.
เซ็นซะ
-
จิราพรจึงจำใจที่จะต้องเซ็น
-
ปากกากำลังจะถูกเขียนลงไปในกระดาษ
-
แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
-
ก๊อกๆ
-
ผอ.
เข้ามา
-
ครูธีรรัตน์เดินเข้ามา
-
ผอ.
ว่าไงครูธีรรัตน์
-
ธีรรัตน์
คือเมื่อเช้าอิ่มเป็นครูเวรหน้ารร.เองค่ะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()