" เอซรา แด๊ดดี้บอกว่าอย่าคายอาหารไงครับ " ผมนั่งจ้องลูกชายที่โคตรแสบ พาร์เฟ่ต์อาบน้ำอยู่เลยทำให้ต้องมานั่งป้อนอาหารตัวแสบอยู่แบบนี้

" ม่าย ม่าย แหวะ " นั่นไง

" ถ้าคายออกมาอีกแด๊ดดี้จะเอาหม่ามี้หนีไปแน่คอยดู " ได้ผลแฮะ หยุดคายโดยอัตโนมัติแล้วเปลี่ยนเป็นหยิบอาหารมายัดใส่ปากคำโต

" แค่ก แค่ก แค่ก "

" พี่เอซหม่ามี้มาแล้ว " เสียงสวรรค์ดังออกมาจากห้องน้ำเอซราหันไปมองนิดๆแล้วยังคงไอ พอจังหว่ะที่เมียผมเดินออกมาเอซราก็แหกปากร้องเสียงดัง

" แง แค่ก แค่ก แง มี้ มี้ " มือน้อยหันไปหาเฟ่ที่กำลังเดินเข้ามาอย่างร้องรน

" โรม! ทำไมลูกสำลักแบบนี้บอกแล้วใช่ไหมว่าค่อยๆป้อน " เธอยกลูกไปปลอบแล้วลูบหลังให้ส่วนผมนิ่งค้างกลางอากาศ

" เอซทำตัวเองนะ! "

" อย่ามาโทษลูกนะ " เฮ้ย ทำไมกลายเป็นผมผิดวะ

" ดี้ จุก แค่ก แค่ก ฮือๆ " ยังมีหน้ามาฟ้องใส่ร้ายคนอื่นหน้าตาเฉย

" โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคนเก่งเดี๋ยวหม่ามี้ป้อนนะครับ " สุดท้ายผมก็คือคนผิดจนเมียเมินไม่พอเด็กแสบยังมีหน้ามาซุกอกเมียโชว์อีก

" นายใส่ร้ายฉัน " ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกพ่อจะเหวี่ยงออกไปนอกระเบียงเลยคอยดู!

" ไปทำงานเดี๋ยวนี้เลยนะ! "

" ครับเมีย " ฝากไว้ก่อนเถอะ

 

 

" ทำไมนายหน้าบูดจังครับ " วันนี้ผมต้องเข้ามาเช็กสนามของเมียอันเป็นที่รักแต่กลับยิ้มไม่ออกทั้งวัน

" เอซรา " ตอบแค่นี้ไอวูฟยังรู้เลย

" โดนนายน้อยแกล้งมาอีกแล้วหรอครับ " มึงจะยิ้มทำไมวะไอเวร!

" เออ! " หงุดหงิดโว้ย

" ลองเอาคืนบางสิครับ " คำพูดของวูฟทำผมนึกสนุก

" มึงนี่มันฉลาดจริงๆ " ผมจัดการงานทุกอย่างจนเสร็จแล้วรีบกลับคอนโดโดยเร็วจะลองใช้วิธีลูกเอาคืนบ้างให้โดนเมียผมดุไปเลยคอยดู

" แด๊ดดี้มาแล้ววว " มือน้อยๆนั่นชูขึ้นให้ผมอุ้มอย่างง่ายดายวันนี้มาไม้ไหนละปกติต้องง้อนะนายคนนี้

" แด๊ดดี้ จุ้บ " ปากเล็กๆจุ้บลงมาที่แก้มผมไม่พอ เอซรายังคอดคอผมไว้อีก

" เกิดอะไรขึ้น " ผมถามเฟ่โดยไม่ออกเสียง

" คิดถึงพ่อแหละ " งั้นหรอ มีวันที่เด็กคนนี้จะไม่ร้ายใส่ผมด้วยสินะลูกพ่อเริ่มโตขึ้นแล้วสิ... ความโกรธที่สะสมมาหายไปในพริบตา

" รักแด๊ดดี้ไหมครับ "

" ยัก " โอ้ย ขอหอมหน่อยเถอะนานๆทีจะทำตัวดี

ฟอดดดด

" น่ารักนะเรา " เอซเอียงคอมองผมเล็กน้อยแล้วซบต่อ ถ้าทำตัวแบบนี่ทุกวันพ่อคงชื่นใจตายเลยลูก

" มาทานข้าวค่ะ " พักหลังๆเฟ่ผมเองเป็นคนทำอาหารเย็นเพราะงานผมค่อนข้างยุ่ง ซึ่งเอาจริงๆก็จ้างแม่บ้านแหละแต่บางทีเฟ่ก็ลงมือทำเอาอย่างเช่นวันนี้

" หอมมาก " ผมวางเอซลงที่นั่งทานข้าวของเด็ก

" แน่นอนจ้ะ " เมื่อก่อนทำไม่เป็นพอตั้งแต่มีลูกก็ไม่รู้ไปเอาสกิลทำอาหารมาจากไหน

" ทานเยอะๆนะลูกรัก " ผมตักอาหารป้อนเอซสลับกับตัวเองกินบ้างป้อนเมียบ้าง

" พรุ่งนี้เราไปดินเนอร์กันไหม สามคนพ่อแม่ลูก "

" สองคนได้ไหมอะ อยากรักเมียอีก " ต้องนอนรวมห้องกันเวลาจะรักเมียก็ยากนายเด็กรู้มากชอบตื่น

" ม่าย ไม่อาว "

" ลูกไม่เห็นด้วยนะ " ผมหันไปจ้องเอซตาเขม็ง

" ไม่อยากมีน้องหรอไง " ดูสิจะมีปฎิกริยายังไง

" น้อง เอา เอา " ดี้ด้าเชียวนะ

" ก็ปล่อยหม่ามี้มาให้แด๊ดี้สิครับจะได้มีน้อง " เอซรามองผมและเฟ่สลับกันอยู่สักพัก

" ยอมไหมครับ ยอมให้แด๊ดดี้ไหมคนดี " เฟ่ถามอีกครั้งแล้วเช็ดปากเจ้าลูกชาย

" อุ้ม อุ้ม "

" อุ้มลูกสิโรม " จากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมว่าไม่เสี่ยงจะดีกว่าไหมนะ

" ดี้ อุ้มเอซ อุ้ม "

" อะไรกันกลัวลูกหรอโรม " เฟ่ถามขณะที่เก็บจานไว้ในครัว...เอาวะ! ผมยื่นมือไปอุ้มเอซไว้ใบหน้าน้อยๆซบลงที่อกผมอย่างออดอ้อนหรือลูกผมจะเปลี่ยนไปแล้ว

" ยอมให้หม่ามี้กับแด๊ดดี้นะครับคนดี เอซมีน้องไงครับ " เป่าหูเข้าไปสิครับ

" ยางไง " เอซราเงยหน้าถามผม

" เราก็ไปนอนที่อื่นให้แด๊ดดี้นอนกับหม่ามี้สองคน แล้วก็คืนที่ตรงนั้นให้แด๊ดดี้ก่อนไงครับ " ผมชี้ตามให้ลูกเห็นภาพ

" ด้าย " เอซรามองผมยิ้มกว้างทำให้ผมที่อยู่ในอาการดีใจอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปฟัดแก้มนิ่ม

" โอ้ย เอซ! โอ้ย เฟ่ช่วยด้วย "

" พี่เอซปล่อยผมแด๊ดดี้นะลูก! "

 

 

 

 

- พี่เอซหนูลูกกกกกกก!! เอ็นดูความแสบนี้พ่อคลั่งรัก ลูกครั่งรักมากกว่าหวงแม่ที่หนึ่ง!

 

- ฝากเรื่อง " ตรึงรัก " ด้วยนะคะเริ่มอัพแล้วไปตามกันนนส

 

 

 

- หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ

แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ฝากกดติดตามกดถูกใจหวังว่าจะชอบไม่น้อยก็มากขอบคุณค่ะ