.

.

.

.

.

หลังจากทุกคนทานข้าวเสร็จทุกคนก็ตกลงที่จะไปหาเซฟทันทีโดยที่แยกกันหา

โดยที่ร่างหนาเองก็แชทไปสั่งให้เอและบีตามหาตัวร่างบางอีกแรง

แชท

Real.

. .

. .

ด้านคนอื่นๆ

ด้วยความที่ตอนแรกไม่ได้แยกกันหาเลยต้องเปลี่ยนวิธีหากันใหม่นั่นคือการไปหาแบบเป็นคู่

ด้านพวกเชาว์และร่างหนา

ตอนนี้พวกเขาตามหาแถวๆห้องเรียนทุกอาคารที่คิดว่าเซฟน่าจะไป แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

ติ๊ง!!

ติ๊ง!!

ติ๊ง!!

ในแชท

Real.

. .

เมื่อร่างหนาบอกให้ทุกคนไปเจอกันที่ห้องอธิการเสร็จ ร่างหนาก็ไม่รอช้ารีบวิ่งออกไปทันที

ห้องอธิการบดี

ตอนนี้ทั้งเพื่อนของร่างบางและเพื่อนของตนรวมไปถึงแฝดมือซ้ายมือขวาต่างมาอยู่รวมกันที่ห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

. .

.

.

.

.

.

ฝั่งร่างบาง

หลังจากที่ร่างบางรู้ความจริงเรื่องการส่งงานของตนที่ถูกคนกลุ่มกลุ่มเดิมเอาสมุดไปซ่อน ทำให้เจ้าตัวนึกเครียดและน้อยใจในโชคชะตา และเอาแต่ถามกับตัวเองว่าทำไมถึงทำกันขนาดนี้ ไหนจะใบเชิญผู้ปกครองอีก

แล้วเขาจะต้องบอกผู้เป็นพ่อแม่ยังไง แล้วถ้าเขาบอกว่าที่ทุกวันนี้ทำให้คนอย่างเขาเป็นคนไม่ได้เรื่องอยู่แบบนี้เป็นเพราะโดนรังแกจากคนอื่น พ่อแม่จะเชื่อในคำพูดเขามั้ย? และถ้าบอกไปแล้วเขาไม่เชื่อละเราควรทำยังไงต่อ?

ในช่วงเวลาที่ติดอยู่ในห้วงแห่งความคิดของตัวเองอยู่นั้น เขาก็ฟลุบหน้าลงกับโต๊ะที่ตอนนี้เขาอยู่ในคาเฟ่น้องหมาที่ห่างจากตัวโรงเรียนไปไม่เท่าไหร่ไปแล้ว

.

.

ผ่านไปสักพัก

?? : ว่าแล้วว่าต้องมาอยู่ที่นี้

ร่างบางที่นั่งอยู่ตรงนี้อยู่ตรงนี้อยู่ก่อนแล้วเงยหน้าขึ้นก่อนจะตกใจที่อยู่ๆทั้งคีย์และทุกๆคนมาเจอเขาที่อยู่ที่นี่

เซฟได้ยินแบบนั้นเลยตัดสินใจที่จะบอกเรื่องนั้นกับทุกคน

.

.

.

ตอนเย็น

ร่างสูงเดินจากไปก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเดินเข้าบ้านของตน ก่อนจะทำทุกอย่างให้เสร็จสรรพเรียบร้อยและเข้าห้องนอนของตน

เวลาล่วงเลยไปเหมือนเฉกเช่นทุกวันจนตอนนี้ก็ล่วงเลยไปจนค่ำแล้ว

.

.

.

ห้องนอน

เมื่อร่างบางเข้ามาถึงห้องนอนตัวเองก่อนอาบน้ำทำอะไรเสร็จก่อนจะมานั่งที่โต๊ะทำงาน แล้วค่อยๆหยิบสมุดไดอารี่คู่ใจขึ้นมาแล้วเริ่มลงมือขีดเขียนลงไป

"วันที่ 29 พฤษภาคม 2554" วันนี้เป็นอีกวันที่มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีเหมือนอย่างเคยที่เราเคยเจอ แต่สำหรับเราในตอนนี้เราได้รับแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตมากขึ้น แถมยังมีเพื่อนและรุ่นพี่ที่ดีเข้ามาในชีวิตที่มาเติมแต่งในชีวิตเราอีก แต่อย่างว่าในเรื่องดีก็ต้องมีเรื่องแย่เป็นธรรมดาของชีวิต

สิ่งที่แย่ในตอนนี้ก็คือการที่เราโดนใบเชิญเพื่อเรียกพบผู้ปกครอง ถึงแม้เราจะบอกเรื่องให้กับเพื่อนและรุ่นพี่ที่รู้จักได้ฟัง และถึงแม้ว่าเขาจะช่วยเราก็เถอะแต่เราก็อดไม่ได้ที่จะคิดมาก เพราะตอนนี้เราก็ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้ให้กับครอบครัวได้ฟังเลย

และถ้าเป็นไปได้ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันดีอีกวันและอย่าเพิ่งมีเรื่องอะไรมากวนใจเลย รวมถึงเรื่องเชิญผู้ปกครองก็ด้วย ...เซฟ...

.

.

เมื่อเขียนเสร็จร่างบางก็ค่อยๆเก็บของให้เข้าที่เหมือนเดิมก่อนจะก้าวขึ้นที่นอนและหลับตาลง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️