คงไม่ต้องบอกถึงเรื่องราวจากนั้น สองร่างกายประสานสัมผัสลึกซึ้ง
ตื่นเช้าปีใหม่ก็โทรให้เพื่อนสนิทอย่างทรายมารับโดยที่ไทม์อ้างว่าที่บ้านเรียกให้ไปหาเพราะมีธุระด่วน
เสือร้ายอย่างเขาช่ำชองและชำนาญการสับราง เวลาผ่านไปหลายเดือนก็ไร้ซึ่งความละเเคะละคายของทุกฝ่าย
นิวเยียร์เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับพี่สาว ซึ่งเธอก็เลือกคณะมนุษยศาสตร์เช่นกัน
วันจันทร์เวลา06.00น.
"ทำไมทำหน้าแบบนั้น" แม่ถามลูกสาวคนโต "หรือรถคันใหม่ไม่ถูกใจ"
"เปล่าหรอกค่ะ คุณแม่ก็รู้ว่าหนูไม่ชอบขับรถไปไหนมาไหนเองอีกอย่างต้องพกยัยนิวเยียร์ไปด้วยอีก"
"พกที่ไหน แม่แค่ให้ไปเรียนพร้อมกับน้องตอนกลับนิวเยียร์บอกว่าจะนั่งแท็กซี่เอง"
คำสั่งของแม่ย่อมเด็ดขาด ปีใหม่ได้รถหรูคันงานต้องขับโดนมีน้องสาวร่วมเดินทางไปมหาวิทยาลัยตอนเช้าเป็นประจำ
"ลงสิ" เมื่อรถแล่นมาจอดปีใหม่หันมาตวาด "ตอนกลับดูแลตัวเองได้ใช่ไหม..โตเป็นควายขนาดนี้แล้ว"
"พูดจาดีๆ ก็ได้นี่คะไม่เห็นต้องดุด่า"
"ก็ฉันรำคาญ! ทำไมแม่ต้องคอยสั่งให่ดูแลแกด้วย เลิกอ่อนแอสักทีมันเป็นภาระ"
"ขอโทษค่ะ"
ผู้เป็นน้องได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรม เธอเดินลงจากรถแยกไปยังฝั่งรวมตัวของนิสิตนักศึกษาปี 1
ด้วยวัยที่โตขึ้นบวกกับความน่ารักเป็นสาวสะพรั่งผู้คนรอบข้างตามจับจ้อง
หลังจากพบปะรุ่นพี่โดยที่ปีใหม่ก็นั่งอยู่แถวปี2 แต่กลับไม่สนใจน้องสาวที่กำลังประหม่าเพราะไม่คุ้นชินกับคนหมู่มาก
"สวัสดีเราชื่อคมนะ" สายตาของชายวัยเดียวกันมองยังชื่อป้ายที่ห้อย "นิวเยียร์สินะชื่อน่ารักจัง ยินดีที่ได้รู้จัก"
"อืมมม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"โห พูดเพราะด้วย ฮ่าๆ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ"
คม ชายตัวสูงรูปร่างผอมผิวสีเข้มเป็นคนต่างจังหวัดมาเล่าเรียนที่นี่ด้วยการสอบชิงทุน เพื่อนร่วมชั้นเรียนไม่คบค้าสมาคม ยกเว้นนิวเยียร์ เธอยิ้มต้อนรับอย่างดีเยี่ยมและได้กลายเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันในที่สุด
ติก'
เลิกเรียนข้อความเด้งแจ้งเตือน นิวเยียร์เปิดอ่านเป็นใครไม่ได้นอกจาก ไทม์ แฟนหนุ่ม
(ไทม์ : จะไปกินชาบูใช่ไหมครับ)
(นิวเยียร์ : ใช่ค่ะหนูบอกพี่เมื่อวานไง)
(ไทม์ : พี่ติดงานที่คณะนิดหน่อยแต่เดี๋ยวตามไปนะครับ)
รอยยิ้มหวานงดงาม ตลอดเวลาเขาเป็นทุกอย่างและกล้าพูดได้เลยว่า หลงรักหมดหัวใจ
ร้านชาบู
มาถึงก็นั่งโต๊ะด้านในสุดที่จองไว้นิวเยียร์สั่งผัก กับหมูเด้งเพียงครู่เดียวไทม์ก็เดินทางตามมา
"เฮ้อออ" เสียงถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ของไทม์ สาวน้อยชะงักเอ่ยถาม "พี่ไทม์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
"ทำไมนิวเยียร์ใส่ชุดนักศึกษาแล้วดู.."
"ดูอะไรคะ?"
"เซ็กซี่ขึ้นมากแบบนี้พี่คงตามไปเฝ้าที่คณะ"
พูดไปแบบนั้น เพราะเขารู้อยู่แล้วว่า นิวเยียร์ เรียนคณะเดียวกับปีใหม่สาวสวยที่เขาตามเฝ้าจีบอยู่ทุกวัน จึงทำให้ช่วงนี้เขาพยายามหลีกเลี่ยงไปที่นั่น
ตืดดด ตืดดด
โทรศัพท์ของไทม์ดังขึ้นขัดจังหวะเขามองจอก่อนที่จะขอตัวออกไปคุยด้านนอกของร้าน
"ว่าไงครับคนสวย" น้ำเสียงดังพูดฟังชัด "น้องปีใหม่คิดถึงพี่หรือไงโทรมาเวลานี้"
(ไม่ต้องมาหยอดคำหวานเลยนะคะแค่จะโทรถามว่าว่างไหม)
"หืมมม จะชวนพี่ไปไหน"
(อยากไปเมาที่ร้านคลับบนดาดฟ้าเปิดใหม่ วันนี้ทรายไม่อยู่ ฉันเหงา)
"กี่โมง"
(ตอนนี้เลยค่ะ)
นาฬิกาสุดหรูบ่งบอกว่าใกล้จะหกโมงเย็น
ไทม์เหลียวมองด้านในร้านชาบูเห็นแฟนสาวสุดน่ารักกำลังตักซุป
"ใครโทรมาหรือคะ?" เพราะเป็นแฟนเธอจึงมีสิทธิ์เอ่ยถามเมื่อไทม์กลับมานั่งที่เดิม
"เพื่อนครับชวนไปเที่ยวแต่กะทันหันพี่จึงปฏิเสธ"
"ที่จริงพี่ถามไทม์ไปเลยก็ได้นะคะ"
"ไม่เอาหรอกครับไม่อยากทิ้งนิวเยียร์ไว้คนเดียว"
ติก'
เสียงแจ้งเตือนข้อความของนิวเยียร์ดังขึ้น
เธอคว้ามาพิมพ์กดตอบรัวจนไทม์สงสัย
"คุยกับใครเหรอ" คิ้วหนาย่น "หรือไปมหาวิทยาลัยวันแรกก็โดนผู้ชายจีบ"
"ไม่ใช่สักหน่อยค่ะพอดีพี่สาวอยู่แถวนี้บอกว่าจะมากินชาบูด้วยเพราะเซ็งๆ"
"นิวเยียร์มีพี่สาวด้วยเหรอ...ไม่เห็นเคยพูดถึงหรือว่าพูดแล้วแต่พี่จำไม่ได้"
ไทม์วางช้อนที่ตักหมูลง เขาอาจเคยถามแต่ไม่ได้สนใจ นิวเยียร์ตอบกลับ
"เราไม่ค่อยสนิทสนมกันแบบพี่น้องคู่อื่นหรอกค่ะ ไม่ค่อยจะมีโมเม้นท์หรือแม้แต่จะถ่ายรูปร่วมกันด้วยซ้ำ"
พูดจบนิวเยียร์ก็โบกมือเมื่อเจอคนที่กำลังกล่าวถึง
รองเท้าส้นสูงสีดำเดินตรงเข้ามา น้องสาวรีบลุกยืนขึ้นเพื่อแนะนำ "พี่ไทม์คะ คนนี้พี่สาวหนูเองชื่อพี่ปีใหม่ค่ะ"
"!!!!"
"!!!!"
💜💜💜💜
ถึงเวลาแล้วสินะ หึหึ!! ใครจะเป็นฝ่ายเจ็บ ใครจะเป็นฝ่ายจุก ห้ามพลาด
💜💜💜💜
(โฉมจะมาตรวจคำผิดย้อนหลังให้นะคะ)