หลายวันผ่านไป

 

"ไปเรียนแล้วเหรอคะ" นิวเยียร์ถามพี่สาวที่เดินลงจากบันได

"ใช่ แล้วทำไมเธอไม่ไป?"

"คุณครูไปประชุมค่ะ วันนี้พี่ฉีดน้ำหอมกลิ่นใหม่ใช่ไหมหนูไม่คุ้น"

"อย่าสาระแนให้มาก"

 

หลายวันที่ผ่านมาพี่สาวเริ่มหงุดหงิดไร้สาเหตุ แม้ปีใหม่จะดื้อรั้นเอาแต่ใจก็ไม่เคยดุด่านิวเยียร์เหมือนอย่างตอนนี้

 

มหาวิทยาลัยเอกชน

 

"มาเรียนสายจังเลยนะครับ" ไทม์ที่มายืนดักรอปีใหม่ทางขึ้นตึกคณะเอ่ยทัก "ตื่นสายเหรอ"

"ใช่ค่ะ แล้วพี่ไทม์มาทำอะไร"

"แวะมาหาน้องปีใหม่แค่อยากรู้ว่าคิดถึงพี่บ้างหรือเปล่า"

"ไม่เลยสักนิด"

 

ใบหน้าสวยสะบัดบ๊อบ ชายหนุ่มเดินมาใกล้พูดเสียงอ่อน

 

"โกรธพี่เหรอที่ไม่มาจีบ"

"ฉันจะโกรธพี่ทำไมคะไม่ได้คิดอะไรด้วยสักหน่อย"

"ถ้าอย่างนั้น..ตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันสิ"

"ขอโทษด้วยค่ะแต่มีนัดแล้ว"

 

หางตาของปีใหม่เหลือบเห็นหนุ่มที่เรียนคณะเดียวกันเดินสวนออกมา เธอพุ่งตรงไปคว้าแขนพร้อมพูดดัง

 

"ปล่อยให้รอตั้งนาน" เพราะความสวยที่ยากปฏิเสธ เขาจึงส่งยิ้มหวาน

"ค..ครับ"

"เราไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์ตัดคะแนน"

"ครับ"

 

เธอลากแขนเพื่อนร่วมชั้นเรียนกลับเข้าไปในตึกอาคารเพื่อไปยังห้องเรียน

 

ไทม์แสยะยิ้มมุมปากเขารู้ว่านี่เป็นเพียงการประชดประชันเท่านั้น

 

พักเที่ยง

 

"ปีใหม่เราไปกินข้าวกันไหม" ผู้ชายร่วมห้องที่เธอคว้าแขนตอนเช้าเดินเข้ามาชวน

"ร้านไหนเหรอ"

"เราจะพาปีใหม่ไปร้านต๊อกแต๊กซอยสามที่สาวมหาลัยชอบไปถ่ายรูปลงสตอรี่ไง"

"อ๋อ..ร้านคาแฟ่เล็กๆ แบบนั้นเราไม่ไปหรอกมันกระจอก!"

 

พูดจบเธอคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องทิ้งให้ผู้ชายยืนหน้าซีดเพราะคำพูดน้ำเสียงเสมือนดูถูก

 

วันหยุดสุดสัปดาห์

 

นิวเยียร์ออกมาซื้อหนังสือเป็นประจำทุกวันศุกร์ โดยมีไทม์อาสามาส่ง ทั้งสองคนเดินไปตามหมวดหมู่

 

"อีกไม่กี่วันนิวเยียร์จะอายุครบสิบแปดปี" ไทม์เปิดประเด็นคำถาม "อยากได้อะไร?"

"ไม่รู้ค่ะ"

"พี่จะเอาอะไรให้ดีนะ.."

"ไม่ต้องก็ได้พี่ซื้อของให้หนูตั้งเยอะแล้ว"

 

มือหนาเอื้อมมือลูบผมยาวสลวยวันนี้มัดรวบตึงน่ารัก น้ำเสียงนุ่มของไทม์พูดพร้อมรอยยิ้ม "เป็นเด็กดีตลอดแบบนี้ใจพี่เหลวเป็นน้ำเลย"

 

ทุกคำที่เขาหยดหวานเป็นเหมือนน้ำผึ้งที่อาบยาพิษค่อยๆ ซึมเข้าหัวใจดวงน้อย

 

เวลาผ่านไปกระทั่งถึงวันเกิด

 

"ขอบคุณนะคะพี่ปีใหม่ที่อนุญาตให้หนูพานิวเยียร์ไปกินเค้กวันเกิดนอกบ้าน" เนยยกมือไหว้

"อืมมม ไปเถอะอีกอย่างขี้เกียจดูแล แม่ก็ไม่อยู่"

"จะกลับไม่ดึกค่ะ"

"ตามใจพวกเธอสิ เด็กที่ดูไร้เดียงสาเฉิ่มๆ อย่างพวกเธอคงไม่ไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนหรอก"

 

นิวเยียร์ใส่ชุดกระโปรงที่ชอบเดินลงมา โดยมีเนยวิ่งไปจับมือพาเพื่อนขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าปากซอยเพื่อไปยังร้าน

 

บรื้นนน

 

รถสีแดงขับสวนออกไป ทรายที่มาหาปีใหม่มองผ่านกระจกหลัง เมื่อถึงบ้านก็รีบถามเพื่อน

 

"อีปีใหม่เดี๋ยวนี้มึงพาผู้ชายมาบ้านเหรอ" ทรายยิ้มกริ่ม

"จะบ้าเหรอ?! ใคร"

"ก็เมื่อกี้กูขับรถสวนกับพี่ไทม์ตรงหน้าหมู่บ้านถึงแม้จะเคยเจอไม่กี่ครั้งแต่กูจำทะเบียนรถได้นะ"

"อาจมาทำธุระแถวนี้มั้ง..กูยังไม่เคยให้มาส่งบ้านเลยจะมาถูกได้ไง"

 

ปีใหม่ไม่สนใจ รีบหยิบมือถือมาเปิดดูคอลเลกชันกระเป๋าใหม่กับเพื่อนสนิทเพื่อสั่งจอง

 

ร้านเค้กสวีท

 

"ไม่เห็นต้องจัดงานวันเกิดให้หนูเลย" เมื่อก้าวออกจากรถนิวเยียร์หันมาพูดกับไทม์ "เปลืองเงินเปล่าๆ หนูเกรงใจด้วย"

"พี่เต็มใจและอีกอย่าง วันนี้มีเซอร์ไพรส์ด้วยนะ"

"เซอร์ไพรส์อะไรคะ"

"ถ้าบอกก่อนก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ"

 

เด็กหญิงสองคนจูงมือกันเข้าไปในร้านที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ไทม์เหมาที่นี่เพื่อจัดงานวันเกิดพิเศษให้กับนิวเยียร์ที่กำลังจะผ่านพ้นเยาวชน

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

 

"น้องนิวเยียร์น่ารักจัง" เฮงนั่งจ้องหน้า "อ่อนหวานเรียบร้อยดูเป็นกุลสตรี"

"ขอบคุณค่ะพี่เฮง"

"อย่ายิ้มหวานครับหัวใจพี่จะละลาย"

"ขนาดนั้นเหรอคะ ฮ่าๆ"

 

ผวะ!

 

มือของไทม์ฟาดลงศีรษะเพื่อนจนสัปหงก เขาล็อกคอพลางพูดกัดฟัน

 

"ไปช่วยไอ้เจเป่าถูกโป่ง"

"ปะ ปล่อยกู อักกก!"

 

สองหนุ่มเล่นกันเป็นเด็กๆ เฮงโดนเหวี่ยงให้ถอยห่างนิวเยียร์ ขณะที่เนยก็ช่วยเจติดลูกโป่งเพื่อลอยขึ้นฟ้าสร้างความสวยงาม

 

"เพื่อนพี่ไทม์น่ารักจังนะคะ" นิวเยียร์ส่งยิ้มหวาน

"น่ารักแต่ห้ามรักนะพี่หวง"

"หวงเพื่อนเหรอคะ.."

"รู้อยู่ไม่น่าถามนะ"

 

สายตาเจ้าชู้เขม็งราวจะกลืนกิน สักพักเจตะโกนขัดจังหวะ "เฮ้ยยย! พร้อมแล้ว"

 

พึ่บ

 

สิ้นสุดเสียงพูดของเพื่อนไฟทั้งร้านดับ ก้อนเค้กสีชมพูหวานพร้อมเทียนปักวางบนรถเลื่อนโดยมีพนักงานคนหนึ่งเข็นออกมา

 

happy birthday to You

happy birthday to You

 

หลังจากทุกคนร่วมกันร้องเพลง นิวเยียร์หลับตาลงเพื่ออธิษฐานเป่าเทียนจนดับ สักพักด้านหน้าก็มีโปรเจกเตอร์ฉายภาพบางอย่าง

 

รูปต่างๆ ของนิวเยียร์ที่ไทม์แอบถ่าย

 

เขารวบรวมเป็นอัลบั้ม ตั้งแต่วันที่พบเจอกันจนถึงปัจจุบัน เวลาห้านาที หน้าจอดับ แต่กลับมีข้อความเด้งขึ้นมาแทนที่

.

.

'เป็นแฟนกันนะครับเด็กดีของพี่'

💜💜💜💜

ทั้งรักทั้งเกลียดตัวละครพระเอกมาก!! แต่มีบางอย่างหล่อหลอมเขาให้เป็นแบบนี้..🔥สไตล์โฉมมีหักมุมเสมอ แต่ทุกคนสามารถเดาได้เต็มที่ไม่ผิดเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวหน้าแหก เพราะวิจารณ์ตามบริบทที่ได้อ่าน เพื่อความสนุก🥰

💜💜💜💜

(โฉมจะมาตรวจคำผิดย้อนหลังให้นะคะ)