หลายวันผ่านไป
"ไปเรียนแล้วเหรอคะ" นิวเยียร์ถามพี่สาวที่เดินลงจากบันได
"ใช่ แล้วทำไมเธอไม่ไป?"
"คุณครูไปประชุมค่ะ วันนี้พี่ฉีดน้ำหอมกลิ่นใหม่ใช่ไหมหนูไม่คุ้น"
"อย่าสาระแนให้มาก"
หลายวันที่ผ่านมาพี่สาวเริ่มหงุดหงิดไร้สาเหตุ แม้ปีใหม่จะดื้อรั้นเอาแต่ใจก็ไม่เคยดุด่านิวเยียร์เหมือนอย่างตอนนี้
มหาวิทยาลัยเอกชน
"มาเรียนสายจังเลยนะครับ" ไทม์ที่มายืนดักรอปีใหม่ทางขึ้นตึกคณะเอ่ยทัก "ตื่นสายเหรอ"
"ใช่ค่ะ แล้วพี่ไทม์มาทำอะไร"
"แวะมาหาน้องปีใหม่แค่อยากรู้ว่าคิดถึงพี่บ้างหรือเปล่า"
"ไม่เลยสักนิด"
ใบหน้าสวยสะบัดบ๊อบ ชายหนุ่มเดินมาใกล้พูดเสียงอ่อน
"โกรธพี่เหรอที่ไม่มาจีบ"
"ฉันจะโกรธพี่ทำไมคะไม่ได้คิดอะไรด้วยสักหน่อย"
"ถ้าอย่างนั้น..ตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันสิ"
"ขอโทษด้วยค่ะแต่มีนัดแล้ว"
หางตาของปีใหม่เหลือบเห็นหนุ่มที่เรียนคณะเดียวกันเดินสวนออกมา เธอพุ่งตรงไปคว้าแขนพร้อมพูดดัง
"ปล่อยให้รอตั้งนาน" เพราะความสวยที่ยากปฏิเสธ เขาจึงส่งยิ้มหวาน
"ค..ครับ"
"เราไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์ตัดคะแนน"
"ครับ"
เธอลากแขนเพื่อนร่วมชั้นเรียนกลับเข้าไปในตึกอาคารเพื่อไปยังห้องเรียน
ไทม์แสยะยิ้มมุมปากเขารู้ว่านี่เป็นเพียงการประชดประชันเท่านั้น
พักเที่ยง
"ปีใหม่เราไปกินข้าวกันไหม" ผู้ชายร่วมห้องที่เธอคว้าแขนตอนเช้าเดินเข้ามาชวน
"ร้านไหนเหรอ"
"เราจะพาปีใหม่ไปร้านต๊อกแต๊กซอยสามที่สาวมหาลัยชอบไปถ่ายรูปลงสตอรี่ไง"
"อ๋อ..ร้านคาแฟ่เล็กๆ แบบนั้นเราไม่ไปหรอกมันกระจอก!"
พูดจบเธอคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องทิ้งให้ผู้ชายยืนหน้าซีดเพราะคำพูดน้ำเสียงเสมือนดูถูก
วันหยุดสุดสัปดาห์
นิวเยียร์ออกมาซื้อหนังสือเป็นประจำทุกวันศุกร์ โดยมีไทม์อาสามาส่ง ทั้งสองคนเดินไปตามหมวดหมู่
"อีกไม่กี่วันนิวเยียร์จะอายุครบสิบแปดปี" ไทม์เปิดประเด็นคำถาม "อยากได้อะไร?"
"ไม่รู้ค่ะ"
"พี่จะเอาอะไรให้ดีนะ.."
"ไม่ต้องก็ได้พี่ซื้อของให้หนูตั้งเยอะแล้ว"
มือหนาเอื้อมมือลูบผมยาวสลวยวันนี้มัดรวบตึงน่ารัก น้ำเสียงนุ่มของไทม์พูดพร้อมรอยยิ้ม "เป็นเด็กดีตลอดแบบนี้ใจพี่เหลวเป็นน้ำเลย"
ทุกคำที่เขาหยดหวานเป็นเหมือนน้ำผึ้งที่อาบยาพิษค่อยๆ ซึมเข้าหัวใจดวงน้อย
เวลาผ่านไปกระทั่งถึงวันเกิด
"ขอบคุณนะคะพี่ปีใหม่ที่อนุญาตให้หนูพานิวเยียร์ไปกินเค้กวันเกิดนอกบ้าน" เนยยกมือไหว้
"อืมมม ไปเถอะอีกอย่างขี้เกียจดูแล แม่ก็ไม่อยู่"
"จะกลับไม่ดึกค่ะ"
"ตามใจพวกเธอสิ เด็กที่ดูไร้เดียงสาเฉิ่มๆ อย่างพวกเธอคงไม่ไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนหรอก"
นิวเยียร์ใส่ชุดกระโปรงที่ชอบเดินลงมา โดยมีเนยวิ่งไปจับมือพาเพื่อนขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าปากซอยเพื่อไปยังร้าน
บรื้นนน
รถสีแดงขับสวนออกไป ทรายที่มาหาปีใหม่มองผ่านกระจกหลัง เมื่อถึงบ้านก็รีบถามเพื่อน
"อีปีใหม่เดี๋ยวนี้มึงพาผู้ชายมาบ้านเหรอ" ทรายยิ้มกริ่ม
"จะบ้าเหรอ?! ใคร"
"ก็เมื่อกี้กูขับรถสวนกับพี่ไทม์ตรงหน้าหมู่บ้านถึงแม้จะเคยเจอไม่กี่ครั้งแต่กูจำทะเบียนรถได้นะ"
"อาจมาทำธุระแถวนี้มั้ง..กูยังไม่เคยให้มาส่งบ้านเลยจะมาถูกได้ไง"
ปีใหม่ไม่สนใจ รีบหยิบมือถือมาเปิดดูคอลเลกชันกระเป๋าใหม่กับเพื่อนสนิทเพื่อสั่งจอง
ร้านเค้กสวีท
"ไม่เห็นต้องจัดงานวันเกิดให้หนูเลย" เมื่อก้าวออกจากรถนิวเยียร์หันมาพูดกับไทม์ "เปลืองเงินเปล่าๆ หนูเกรงใจด้วย"
"พี่เต็มใจและอีกอย่าง วันนี้มีเซอร์ไพรส์ด้วยนะ"
"เซอร์ไพรส์อะไรคะ"
"ถ้าบอกก่อนก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ"
เด็กหญิงสองคนจูงมือกันเข้าไปในร้านที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ไทม์เหมาที่นี่เพื่อจัดงานวันเกิดพิเศษให้กับนิวเยียร์ที่กำลังจะผ่านพ้นเยาวชน
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
"น้องนิวเยียร์น่ารักจัง" เฮงนั่งจ้องหน้า "อ่อนหวานเรียบร้อยดูเป็นกุลสตรี"
"ขอบคุณค่ะพี่เฮง"
"อย่ายิ้มหวานครับหัวใจพี่จะละลาย"
"ขนาดนั้นเหรอคะ ฮ่าๆ"
ผวะ!
มือของไทม์ฟาดลงศีรษะเพื่อนจนสัปหงก เขาล็อกคอพลางพูดกัดฟัน
"ไปช่วยไอ้เจเป่าถูกโป่ง"
"ปะ ปล่อยกู อักกก!"
สองหนุ่มเล่นกันเป็นเด็กๆ เฮงโดนเหวี่ยงให้ถอยห่างนิวเยียร์ ขณะที่เนยก็ช่วยเจติดลูกโป่งเพื่อลอยขึ้นฟ้าสร้างความสวยงาม
"เพื่อนพี่ไทม์น่ารักจังนะคะ" นิวเยียร์ส่งยิ้มหวาน
"น่ารักแต่ห้ามรักนะพี่หวง"
"หวงเพื่อนเหรอคะ.."
"รู้อยู่ไม่น่าถามนะ"
สายตาเจ้าชู้เขม็งราวจะกลืนกิน สักพักเจตะโกนขัดจังหวะ "เฮ้ยยย! พร้อมแล้ว"
พึ่บ
สิ้นสุดเสียงพูดของเพื่อนไฟทั้งร้านดับ ก้อนเค้กสีชมพูหวานพร้อมเทียนปักวางบนรถเลื่อนโดยมีพนักงานคนหนึ่งเข็นออกมา
happy birthday to You
happy birthday to You
หลังจากทุกคนร่วมกันร้องเพลง นิวเยียร์หลับตาลงเพื่ออธิษฐานเป่าเทียนจนดับ สักพักด้านหน้าก็มีโปรเจกเตอร์ฉายภาพบางอย่าง
รูปต่างๆ ของนิวเยียร์ที่ไทม์แอบถ่าย
เขารวบรวมเป็นอัลบั้ม ตั้งแต่วันที่พบเจอกันจนถึงปัจจุบัน เวลาห้านาที หน้าจอดับ แต่กลับมีข้อความเด้งขึ้นมาแทนที่
.
.
'เป็นแฟนกันนะครับเด็กดีของพี่'
💜💜💜💜
ทั้งรักทั้งเกลียดตัวละครพระเอกมาก!! แต่มีบางอย่างหล่อหลอมเขาให้เป็นแบบนี้..🔥สไตล์โฉมมีหักมุมเสมอ แต่ทุกคนสามารถเดาได้เต็มที่ไม่ผิดเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวหน้าแหก เพราะวิจารณ์ตามบริบทที่ได้อ่าน เพื่อความสนุก🥰
💜💜💜💜
(โฉมจะมาตรวจคำผิดย้อนหลังให้นะคะ)