คุณหนูร่านรัก 12 

 

“คิดหรือว่าจะกำจัดพี่ได้” ไม้เอกเชยปลายคางมนสวยขึ้นสบตา มุมปากหยักแสยะยิ้มเล็กน้อยให้กับหญิงสาวที่พยายามจะกำจัดเขาออกจากชีวิตของแม่บุญธรรมของเธอ 

“...” 

“แม่ของหนูหลงพี่ขนาดไหน หนูคงรู้แล้วสินะ” 

ลูกหมีจึงสะบัดหน้าสวยๆ ของเธอออกจากมือหนาของไม้เอก 

“เข้ามาอยู่ในบ้านท่านก็ช่วยทำตัวให้เป็นประโยชน์ด้วยล่ะ” ลูกหมีฟาดกลับหนุ่มคนโปรดของแม่บุญธรรม  

“แล้วคุณหนูชอบวัวหรือควายล่ะ พี่ปั้นเป็นทั้งสองแบบ แต่ดูหน้าคุณหนูแล้วน่าจะชอบอะไรควายๆ” เน้นย้ำคำท้ายพุ่งใส่หน้าคนฟังแบบเต็มๆ 

(อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น) 

“นี่!” ลูกหมีขึ้นเสียงอย่างสุดจะทนจนไม้เอกต้องเอานิ้วแตะที่ริมฝีปาก  

“จุ๊ๆๆๆ ไม่เอาสิครับ ไม่เสียงดัง เดี๋ยวคนก็รู้หรอกว่าเราแอบ...คุยกัน” ไม้เอกเว้นวรรคคำพูดให้หญิงสาวเดือดจัด แต่ใครจะไปสนล่ะ ในเมื่อหล่อนทำกับเขาไว้อย่างเจ็บแสบ 

“อย่าคิดว่าคุณแม่ยกหางแล้วจะมาอวดดีกับฉันได้” 

“ใครจะกล้าคิดอย่างนั้นล่ะครับคุณหนู” ปลายเสียงทุ้มนั้นยังยียวนกวนประสาท 

“ปรนนิบัติคุณแม่ให้สมกับที่ท่านเชิดชูพี่ แล้วก็อย่าทำให้คุณพ่อไม่สบายใจ” 

“ดูเหมือนคุณหนูจะเป็นห่วงความรู้สึกของพ่อมาก ไม่ทราบว่าคุณสมศักดิ์เสร็จคุณหนูไปอีกรายแล้วใช่มั้ย” 

ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ 

เขากับเธอน่าจะตรงกับสำนวนนี้มากที่สุด 

“...” ลูกหมีอยากจะเถียง แต่ก็เถียงไม่ออก เพราะสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง 

“เด็ดไม่เบาเลยนะคุณหนู ไม่ว่าผู้ชายคนไหนได้กินแล้วต้องติดใจกันทุกราย” 

“รวมถึงพี่ด้วยใช่มั้ย วันที่ฉันบอกเลิกพี่ถึงกับฟูมฟาย” 

“...” 

คราวนี้ไม้เอกเป็นฝ่ายเงียบ คำพูดของลูกหมีแจงใจดำเขา นึกถึงวันที่เธอบอกว่าเบื่อเขาแล้วขอเลิก วันนั้นเธอทำให้ผู้ชายหน้าตาดีอย่างเขาต้องนั่งลงคุกเข่าอ้อนวอนไม่ยอมเลิกกับเธอ ฟูมฟายอยู่หลายวันกว่าจะกลับมาเป็นคนเดิม 

“หิวเมื่อไหร่ก็บอก เดี๋ยวฉันไปเสิร์ฟถึงเตียง” นิ้วเรียวงามสะกิดที่ปลายคางคมของไม้เอก 

เขาไม่ชอบให้ใครท้าทายเสียด้วยสิ มือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็ก ก่อนจะออกแรงกระชากร่างสะโอดสะองเข้าไปในห้องที่ใกล้ที่สุด 

ตึบ 

ไม้เอกดันลูกหมีเข้าไปในห้องเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาด กลิ่นอับและไรฝุ่นทำให้ทั้งสองไม่เต็มปอด หญิงสาวพยายามผลักชายหนุ่มเพื่อที่จะออกจากห้องคับแคบ ทว่าก็ถูกร่างสูงเบียดกายหนาเข้ามาและดันเธอชิดกับผนัง 

“ออกไป... (นะ) ” คำพูดสุดถูกกลืนลงไปในลำคอของไม้เอก เมื่อริมฝีปากหยักประกบกับริมฝีปากบาง แล้วบดจูบอย่างเร่าร้อน 

ลูกหมีขัดขืนในคราแรก และก็พ่ายแพ้ให้กับเรียวลิ้นสากร้อนแรง เธอจูบตอบและร้อนแรงไม่แพ้กัน ทั้งสองแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม ท่ามกลางความมืดมิดและกลิ่นอับของห้องเก็บของ มีเพียงเสียงจ๊วบจ๊าบที่ดังเล็ดลอดออกมาให้คนด้านนอกสงสัย และพยายามเงี่ยหูฟังเพื่อหาแหล่งกำเนิดเสียงอันหยาบโลน 

จุ๊บๆ จ๊วบๆ จ๊าบๆ 

นมแดงเดินเข้ามา และหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องเก็บของ หล่อนแน่ใจว่าเสียงมันออกมาจากตรงนี้ และเสียงที่ดังอุบาทว์คงไม่แคล้วเสียงดูดปากของหนุ่มสาว 

นึกแล้วก็ขนลุกชันทั้งตัว บ้านนี้มันเป็นอะไรถึงหนีไม่พ้นเรื่องคาวโลกีย์ 

อ้ายอีตัวไหนมันแอบมาพลอดรักกอดจูบกันในห้องเก็บของ เปิดประตูออกมากูจะด่าให้เป็นหมันไปเลย คอยดูสิ 

คนสูงวัยบ่นในใจ คิดว่าเป็นแม่บ้านกับคนสวนที่ชอบแอบมาพลอดรักกันในเวลางาน 

มือเหี่ยวย่นยื่นไปจับลูกบิดแล้วเปิดออกมา...ดวงตาที่ถูกหนังตาหย่อนลงมาปิดแทบสนิทต้องเบิกกว้าง รวมทั้งหนุ่มสาวที่กำลังดื่มด่ำกับหออมละมุนของช่องปากของอีกฝ่ายต้องหันมาแล้วเบิกตาโพลง 

มือหนาที่กำลังเคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มและมือบางที่กำลังนวดคลึงแก่นกายของชายหนุ่มที่กำลังฟูคับเต็มกางเกงค่อยๆ คลายออกโดยอัตโนมัติ 

“คะ...คุณหนู คุณไม้เอก” นมแดงเรียกชื่อคนทั้งสองที่เป็นคนทำให้เกิดเสียงอุบาทว์จนเธอต้องเข้ามาต่อว่า 

“นะ...นม” ริมฝีปากสวยแวววาวด้วยคราบน้ำลายของไม้เอกเปล่งอุทานออกมา ราวกับคนกำลังจะหมดแรง ข้อพับอ่อนจะล้มลงเสียตรงนั้น 

“ทำไม คุณหนูทำอย่างนี้” หล่อนไม่เข้าใจว่าเด็กสาวน่ารักที่หล่อนฟูมฟักมาอย่างดี ทำไมถึงชอบเล่นชู้กับคนนั้นคนนี้ โดยเฉพาะผู้ชายของผู้มีพระคุณ 

“นม อย่าบอกเรื่องนี้กับคุณแม่นะคะ ลูกหมีไม่อยากให้คุณแม่เสียใจ” 

“ขอร้องเถอะครับ” ไม้เอกช่วยพูดอีกแรง 

“ไม้ ไม้เอก” เสียงเรียกของนายหญิงของบ้าน ทำให้ลูกหมีกับไม้เอกเลิ่กลั่กทำตัวไม่ถูก รวมถึงนมแดง “อยู่ไหนของเขาเนี่ย นวลไปหาที่หน้าบ้านซิแล้วมาบอกฉัน” 

เสียงสลิปเปอร์กระทบกับพื้นดังใกล้เข้ามา ทำให้มือเหี่ยวย่นต้องเอื้อมไปปิดประตูห้องเก็บของ กำลังจะเดินออกไป ทว่านายหญิงของบ้านก็เดินเข้ามาเสียก่อน 

“อ้าว นมแดง เห็นไม้เอกบ้างมั้ย” 

“มะ...ไม่เห็นเลยค่ะคุณผู้หญิง น่าจะอยู่ที่สวนมั้งคะ” นมแดงจำต้องปดเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายขึ้นในบ้าน 

“งั้นเดี๋ยวฉันลองเดินไปดูดีกว่า ฉันมีของขวัญต้อนรับเข้าบ้านให้ไม้เอก” 

รถสปอร์ตราคาหลายสิบล้านต้องโดนใจไม้เอกแน่นอน คนที่เพิ่งซื้อของขวัญให้ผัวเด็กรีบเดินไปทางสวนฉับไว 

ประตูห้องเก็บของถูกเปิดออก เมื่อเสียงเท้าไกลออกไป 

“ขอบคุณมากครับ” ไม้เอกบอก พร้อมกับยกมือไหว้ ก่อนจะรีบเดินไปทางสวนอย่างไม่รีรอ 

“ขอบคุณมากนะคะ รักนมแดงที่สุด” ลูกหมีกระโดดกอดนมแดง พร้อมกับหอมแก้มย่นฟอดใหญ่ ก่อนจะถูกคนสูงวัยผลักออก แล้วเช็ดที่แก้มของตน 

“รังเกียจลูกหมีหรือคะ แต่ลูกหมีรักนมมากนะคะ” ลูกหมีบอก ยิ่งเห็นนมแดงทำท่ารังเกียจ เธอยิ่งหอมแก้มย่นนั้นรัวๆ จนคนแก่ต้องเป็นฝ่ายยกธงขาว 

“พอแล้วๆ นมยอมแล้ว” 

“นมอย่าโกรธลูกหมีเลยนะ” 

“อย่าทำให้คุณท่านทั้งสองเสียใจ ไม่อย่างนั้นนมจะไม่คุยกับคุณหนู” 

“ลูกหมีสัญญาจะทำให้คุณพ่อกับคุณแม่มีความสุข” 

“เชอะ” 

************* 

กดไลค์และคอมเมนต์ให้กับการกลับมาของไรต์และคุณหนูหน่อยค่า