ซัน

ลงมากินข้าวลูก

วันนี้เเม่ให้เเม่ครัวทำอาหารที่ลูกชอบเยอะเลย

กินให้หมดนะ

มาเเล้วววว

//นั่งตรงข้ามซัน

พี่เค้ากลับดึก ลูกกินเลยวันนี้

ซัน

เเม่มีเรื่องจะบอก

ไม่รู้ลูกจะจำได้มั้ย

ครีมลูกของเพื่อนเเม่ที่พามาเล่นกับลูกตอนเด็กๆ

ลูกดีๆกับน้องหน่อยน้า

ตอนนั้นน้องยังเด็ก

ตอนนี้เค้าโตเท่าลูกเเล้วนะ18ปีเเล้วเค้าไม่ทำเเบบนั้นเเล้วเเหละ

คือเพื่อนเเม่เค้าไปทำธุระที่ต่างประเทศ

เลยจะฝากหนูครีมไว้กับพวกเรา

ไม่มีเเล้ว

มีเเค่เเม่นี่เเหละ

ลูกจำไม่ได้หรอ เมื่อ17ปีที่เเล้ว

เเม่ของหนูครีมช่วยชีวิตลูกไว้นะ

ตอนนั้นลูกยังเด็กคงจำไม่ได้

ลูกเดินออกถนนเเม่ไม่ทันมอง

ลูกเลยเกือบโดนรถชน

เเต่เเม่หนูครีมช่วยลูกไว้ทัน

ตอนนั้นที่เค้าช่วยลูกจนทำให้เกือบเเทงหนูครีมเลยนะ ตอนนั้นลูก8เดือนเองมั่ง

โชคดีที่คลอดออกมาอย่างปลอดภัย

ใช่

เเม่ขอโทษ

เเม่คิดว่าลูกจะจำได้

จะไปไหน

ซัน!!

ข้าวยังไม่ได้กินเลยนะ!

เห้อ~

ให้เวลาคุณหนูหน่อยเถอะค่ะ

คุณโดนเลี้ยงมาโดยตามใจตลอดไม่เคยมีใครขัดใจได้

ต้องใช้เวลาซักพัก

ไม่ใช่ความคุณผู้หญิงหรอกค่ะ

เราค่อยๆปรับกันไป

หนูครีมไงค่ะ

ให้หนูครีมช่วยดัดนิสัย;)

ซัน

ทำตัวดีๆหน่อยนะ

เเม่ขอ

เออหน่า

มาเเล้วๆ

สวัสดีจ้าหนูครีม

-_-

ทำหน้าดีๆ//กระซิบ

จ้า

ทำเหมือนที่นี่เป็นบ้านอีกหลังเลยนะจ๊ะ ไม่ต้องเกรงใจ

//เย็นชา

ซัน

น้องสวัสดี

หวัดดี//เย็นชา

ซัน

อะไรอีกเเม่

พานัองไปดูห้อง

ทำไมต้องเป็นผมให้เเม่บ้านพาไปสิ

เเกนั่นเเหละพาน้องไป

//เขม่งตาใส่ครีม

ตามมา!