แค่เธอปลอดภัย
× 0
× 0
× 0
" นี่ยังหัวค่ำอยู่เลยไปเดินถนนคนเดินกันไหม "
" น้องอยากไปค่ะ นะคะนะ " จริงสิมาเที่ยวทั้งที
" งั้นกูไปล้างหน้าก่อน " ฮ่าๆ ขำชะมัด
" พี่รู้เรื่องวันก่อนที่เราโดนแกล้งแล้วนะ ทำไมเราถึงไม่มาบอกพี่แถมยังขอให้คลาวด์ช่วยปิดอีก " บี้แกอย่ารื้อฟื้นสิ
" ชั่งมันเถอะแก ต่อไปมีอะไรต้องบอกนะคะปริ้น " ฉันรีบพูดแทรกเลยเดี๋ยวพี่ชายเขาองค์ลงอีกทำไง
" ค่ะ "
" เสร็จละ " เราทั้งหมดออกจากบ้านมาเดินตลาดคนเดินซึ่งไม่ไกลมากเท่าไหร่ วันนี้คนเยอะจังน่าจะเป็นเพราะใกล้วันหยุด
" ห้ามแยกกัน " ไม่ได้เอาบอดี้การ์ดมาด้วยเลยทำให้ต้องดูแลกันเองเป็นมาเฟียนี่ลำบากจริงๆ
" อยากได้อะไรก็บอก "
" ทำไมจะซื้อให้หรอ "
" ทุกอย่างที่เธอต้องการ " แหม ขอเบ้ปากใส่หน่อยเถอะพ่อคุณจะเปย์ไปไหนทุกวันนี้ฉันแทบไม่ได้ใช้เงินตัวเองเลยสักบาท
" ซื้อให้ฉันบ้างสิโรม "
" บ้านตัวเองก็รวย " บี้แกเอาอีกแล้วหรอ
" เอ้า ยัยเฟ่ก็รวยทำไมแกให้แต่มันอะฉันพี่แกนะ "
" เมีย " คำสั้นๆง่ายๆได้ใจความ
" หมั่นไส้ " เราทุกคนเดินดูนู่นนี่นั่นไปเรื่อยจะมีก็แต่บาร์บี้แหละของเต็มมืิอเลย
" กลับกันไหมของเยอะว่ะบี้ " เห็นปะ ฟาโรห์ยังบ่นเลย
" พูดมากนะย้ะ "
" อย่ากัดกันน้องมึงตาจะปิดแลัว " อ่า.. ลืมเลยว่าพาน้องมาด้วยเด็กนอนไวนี่เนอะ
" กลับเถอะ " โรมเดินนำโดยจับมือฉันไว้ส่วนที่เหลือก็เดินตามกันมาแต่ทว่าเกิดเหตุไม่คาดฝัน
" กรี้ดดด คุณบาร์บี้ตัวจริงสวยมากค่ะ "
" ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ " นั่นแหละค่ะ สิ่งไม่คาดฝันคือแฟนคลับของยัยบาร์บี้ขอถ่ายรูปนางเป็นโขยงเลยแล้วปฏิเสธไม่ได้สิเราจึงทำได้แค่ยืนรอ
" อยากเข้าห้องน้ำอะ " ฉันกระซิบบอกโรมเขาพยักหน้าแล้วเดินพาฉันมาเข้า
" รอตรงนี้นะ " จ้ะ ทราบค่ะ... ใช้เวลาทำธุระส่วนตัวจนเสร็จพอเดินออกมาก็ไม่เห็นโรม แถวนี้ก็ไม่มีเขาฉันจึงเดินกลับมาที่ทุกคนอยู่
" ทำไมแกมาคนเดียว "
" โรมละ " ฉันถามกลับเพราะกลับมาก็ไม่เห็น
" มันไปกับเธอไม่ใช่หรอเฟ่ " เหมือนสถานการณ์ตอนนี้จะไม่ดีเท่าไหร่เพราะมันไม่ใช่นิสัยของโรมที่อยู่ๆจะหายตัวไป ฟาโรห์โทรหาบอดี้การ์ดให้ออกตามหาแต่ระหว่างนี้ทำให้เราต้องแยกกันตามหา
" เฮ้ย นั่น " ฉันมองตามนิ้วชี้ของฟาร์ก็พบโรมในสภาพตัวเปียกไปด้วยเลือด
" โรม! " วินาทีที่พุ่งเข้าไปกอดเขาฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างหยุดหมุนความกลัวและใจหายต่างปรี่เข้ามาเล่นงานในใจฉัน
" ใครทำไรมึง "
" พวกหมาลอบกัด " ฉันได้แต่เช็ดคราบเลือดที่หน้าเขาออกแล้วสำรวจพบว่ามีรอยแผลขนาดใหญ่ที่เอวฝั่งขวา
" ไอเวรเอ้ย มึงไหวไหม " ฟาโรห์หัวเสียมากแต่ก็ยังดีที่ไม่โมโหจนขาดสติ
" อืม " ฉันประคองลงไปในอ้อมกอดไม่อยากให้เขาขยับตัวเยอะเพราะแผลค่อนข้างเลือดออกเยอะพอสมควร
" ไปโรงพยาบาลกันนะ " การกลั้นน้ำตาไม่ไห้ไหลนี่มันยากจังแฮะ
" อย่าร้องฉันไหว " ไอบ้าเอ้ย สภาพเละขนาดนี้
" รถมาละ " ไวสมกับเป็นฟาโรห์เราทั้งหมดขึ้นรถพาโรมไปโรงพยาบาลจะมีก็แต่ปริ้นเซสที่ร้องให้ไม่หยุด ฉันเองก็อยากร้องไห้นะแต่กลัวโรมจะคิดมากไปมากกว่านี้
" ญาติรอด้านนอกนะคะ "
" พวกมึงไปสืบมาให้ไวที่สุด " ฟาโรห์สั่งงานลูกน้องแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฉัน
" แกอย่าพึ่งใจเสียนะน้องฉันมันอึกจะตาย " ฉันรู้บี้ เป็นเพื่อนกันมาเจอเหตุการณ์แบบนี้จนเคยชินไม่ถึงกับเคยชินสิแค่พอผ่านตาบ้างทุกทีโรมจะเป็นฝ่านไม่ประมาท แต่พอเจอเข้าทีไรก็อดเป็นห่วงไม่ได้สักที
" อย่าร้องสิคะ เฮียโรมไหวแน่นอน " ฟาโรห์ลุกไปนั่งคุกเข่ากอดน้องสาวตัวน้อยที่เอาแต่ร้องให้ไม่หยุด
" นะน้องไม่น่าอยากอะออกมาเลย อึก ฮือๆ "
" อย่าโทษตัวเองสิ ไม่มีใครรู้อนาคตหรอกนะ " อีวานปลอบใจอีกคน
" ฮือ ฉันอยากเที่ยวฉันผิดเองอย่าโทษตัวเองเลยนะปริ้น " ยัยบี้้เองก็เริ่มเบะปากเหมือนจะร้องให้ไปอีกคน จนสุดท้ายนางก็ไม่ได้ร้องไห้เพราะฉันฮึบนางไว้ จากนั้นไม่นานนักหมอก็ย้ายตัวโรมไปห้องพักฟื้น
" น้ำเกลือนี่เช็กนานเนอะ " อะ แกจะไปกัดพยาบาลทำไมห้ะไอบี้
" คนไข้มีอะไรก็เรียกจุ๋มได้ตลอดนะคะ ยินดีรับใช้ค่ะ " ฉันเริ่มเข้าใจไอบี้และว่าทำไมมันถึงกัดพยาบาลคนนี้คำพูดคำจาเอยสายตาเอยมองบ้างไหมว่าเมียเขาอยู่ตรงนี้
" เจ็บมากไหม " แค่เย็บแผลก็จริงแต่มันก็ยาวอยู่นะ
" แค่เธอปลอดภัยฉันก็หมดห่วง "
" สภาพเหมือนผักมึงยังสวีทกันได้นะ " ไอบ้าฟาร์คนเขากำลังซึ้งเลย
" แล้วทำไมมึงไม่อุ้มน้อง " จริงสิเพราะฟาโรห์มัวแต่ตามหาคนที่ทำร้ายโรมเลยไม่รู้ว่าน้องหลับไปตอนไหนอีกทั้งตอนที่ย้ายเข้ามาในห้องก็ไม่ได้เอาน้องออกมาจากอ้อมกอดของเพื่อนทำให้ตอนนี้น้องหลับอยู่ในอ้อมกอดของอีวาน
" มันใช่เรื่องที่มึงต้อนสนใจตอนนี้ไหมไอเวร " อีวานแกอุ้มน้องเขาอยู่อย่าปากดีสิเพื่อน
" ไหวนะโรมฉันใจจะวายอะ " ฉันก็เหมือนกันบี้
" กูจะจัดการให้ มึงพักไป "
" ใครทำนายฉันจะไปจัดการให้ " เริ่มโมโหแล้วเหมือนกันนะพอมองสภาพของโรมใครมันกล้ามายุ่งนะ!
" ปล่อยให้ไอฟาร์จัดการส่วนเธอฟิตร่างกายรอฉันก็พอ "
- เจ็บอยู่พักบ้างพี่เอ้ยยยย
- ขอโทษที่มาดึกหน่อยนะคะพอดีงานยุ่งมากเลยยTT
- หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ
แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ฝากกดติดตามกดถูกใจหวังว่าจะชอบไม่น้อยก็มากขอบคุณค่ะ
