อย่าพูดคุยหรือเข้าใกล้ยายนั่นด้วย

เพราะยายแกไม่ใช่คน

ยายแกตายไปนานมากแล้ว

บ้านหลังนั้นไม่มีใครอยู่นะแบม

และยายคนนี้แหละ

ที่ทำให้พวกเราไม่กล้าออกไปไหน

ยิ่งไอ้มาร์คยิ่งไม่ออก

ตามจริงแล้วไอ้มาร์คไม่กลัวอะไรแบบนี้หรอก

แต่ตั้งแต่ยายแกตาย

แกก็มักจะยืนตรงระเบียง

แล้วมองมาที่บ้านไอ้มาร์คตลอดเวลา

อืม

แล้วเวลาใครที่หลงมาเส้นหมู่บ้านนี้

ก็มักจะกลับสภาพไม่ดีน่ะ

พี่เลยไม่ให้กลับ

สนิทสิ

พวกพี่น่ะเพื่อนกัน

มี... เอ่อ

//จับไหล่

บอม พี่ มาร์ค เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก

แถมมีรุ่นน้องน่ารักๆอีก 2 คน

คือยูคยอมกับยองแจ

อือ พี่ว่าจะถาม

เจอยองแจกับยูคยอมแล้วหรอ..

ถามสิ

ไม่ปกติ

ยองแจเกิดอุบัติเหตุน่ะ

กับเพื่อนของเค้า

หลังจากวันนั้น

ยองแจก็เก็บตัวในบ้านคนเดียว

เอาแต่โทษตัวเอง

แต่คนที่น่าสงสารเหมือนกันคงเป็นไอ้มาร์ค

สภาพมันไม่ได้สูญเสียคนรักแต่ก็ไม่ต่างเท่าไหร่

เดี๋ยววันนึงแบมคงเข้าใจเอง

แบมนอนห้องนั้นได้มั้ย //ชี้

ห้องไม่กว้างเท่าไหร่

ไม่เป็นไร //ยิ้ม

แบมไปพักผ่อนเถอะ

ถ้าถึงวันนั้น

หวังว่าแบมจะรับได้นะ //มองตามไป

แบมรับได้

เชื่อสิ..

หึ

จ้ะหนู

ยายเอง :)

หนูจ๊ะ :)

หนูมาทำอะไรที่นี่

หนูรู้จักพวกเขาแล้วหรอ

หนูรู้จักหรอ

เห็นหน้าพวกเขาไหม

เห็นไหม

เห็นหรือเปล่าจ๊ะ

ยายไม่เจอนานมากแล้ว

เห็นไหม

เห็นหรือเปล่า !

หลับตาสิ

หลับตา

หลับตา :)

เหนื่อยว่ะวันนี้

งดเล่นเกมส์ 1 วันนะเว่ย

อ้าว เพิ่งกลับกันหรอหนุ่มๆ

วันนี้กลับช้ากันนะ

ค้าบ

พอดีที่ทำงานวุ่นวายนิดหน่อยครับลุง

เอ้อๆ เข้าบ้านปิดบ้านกันดีๆนะ

ลุงได้ยินว่ามีโจรขึ้นบ้านหมู่บ้านใกล้ๆเราเมื่อคืน

อ้าว

งั้นลุงก็ปิดบ้านดีๆนะครับ

ขอบคุณที่บอกนะครับลุง

เอ้อๆไม่เป็นไรลูก

งั้นแยกกันตรงนี้นะ

มาร์คมึงเข้าบ้านไปปิดบ้านดีๆด้วย

กูไปก่อนนะ //โบกมือ

พี่มาร์คคค

ช่าย

ว่าจะไปนอนนั่นเลยด้วยแหล่ะ

ได้ข่าวโจรแล้วกลัวๆ

ได้เลยย

นี่ๆวันนี้แบมจะมาหาแจกับยูคด้วยน้า~ //ยิ้ม

ไม่สนใจไปด้วยกันหยอ คิกๆ

โธ่ว หนีซะงั้นนะคนเรา

ไปก็ด้ายย //ปั่นจักรยานออกไป