นานจน(เกือบ)ลืมเธอ
ep.76 ฮอร์โมนสวิง
แม้ว่าการสู่ขอจัสมินให้กับอธิปของปู่นนท์จะไม่สำเร็จตามที่ชายหนุ่มต้องการ เพราะมัลลิการ์ยังไม่ประสงค์ให้ลูกสาวแต่งงานในตอนนี้
แต่เธอก็ไม่ได้ขัดขวางในความรักของสองหนุ่มสาวอีกต่อไป และยอมรับในสินสอดทองหมั้นที่เฮงกับวันนำไปให้มัลลิการ์พิจารณา แต่เธอยกคืนให้กับพ่อแม่ของฝ่ายชายไปหมดแล้ว โดยไม่มีเงื่อนไขแต่อย่างใด
หลังจากนั้นในวันเดียวกัน นนท์ กวินภพ บดินทร์ ดลวิทย์ และศศิพิมได้เดินทางกลับกรุงเทพในช่วงบ่ายของวันนั้นเลย โดยมีกัปตันเอื้ออังกูรเป็นผู้พาทุกคนมาส่งถึงลานจอดเฮลิคอปเตอร์ของบ้านธาราสุวรรณไพศาลของนนท์
ส่วนตัวนักบินหนุ่มก็ได้เดินทางกลับไปรับทุกคนที่เหลือในอีกวันถัดมา ยกเว้นจัสมินที่ขออนุญาตมารดาอยู่ที่บ้านแฟนหนุ่มต่อสักระยะ
ถึงมัลลิการ์จะยอมรับให้ทั้งคู่คบหากันได้แต่จัสมินต้องเดินทางกลับไปอังกฤษพร้อมคุณแม่ในสัปดาห์หน้าอยู่ดี เพราะแฟรงค์ เวลลิงตั้น คุณพ่อของจัสมินได้ขอร้องให้ลูกสาวกลับไปหา หลังจากไม่ได้เจอกันมาปีกว่า ลูกสาวตอบตกลงและได้ขออนุญาตคุณพ่อพาแฟนหนุ่มไปแนะนำให้รู้จักด้วย ซึ่งฝ่ายนั้นก็ตอบรับคำทันที
แต่เพราะการทำวีซ่าต้องใช้เวลา อธิปจึงไม่สามารถเดินทางไปอังกฤษพร้อมจัสมินได้ เขาจึงต้องรอทำวีซ่าและเอกสารต่างๆ ให้เสร็จแล้วเดินทางไปพร้อมณัฐนิธานและศิรสาที่ตั้งใจจะไปคลอดลูกที่นั้น โดยจะเดินทางในเดือนถัดไป
"เฮียคะ แจ๊สอยากให้เฮียลาออกจากงานได้ไหมคะ"
จัสมินพูดขึ้นหลังจากที่ทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันตามลำพังในห้องนอน อธิปที่ก้มหน้าก้มตาสั่งงานลูกน้องผ่านโทรศัพท์มือถือขมวดคิ้วสงสัย แต่เพราะยังติดคุยงานกับลูกน้องจึงไม่ได้ตอบกลับแฟนสาว
เมื่อรออยู่นานจนแน่ใจว่าแฟนหนุ่มจะไม่คุยกับเธอ จึงยกมือเล็กขึ้นไปปัดโทรศัพท์ของชายหนุ่มจนหลุดออกจากมือตกไปบนเตียง แล้วโน้มตัวเข้าหาใช้ปากสวยระดมจูบสอดใส่ลิ้นอุ่นนุ่มเข้าปากเขาทันที
"มะลิ อื้มม เดี๋ยวเฮีย.."
เสียงชายหนุ่มพึมพำได้เท่านั้นเพราะหญิงสาวไม่ปล่อยให้เขาได้พูดต่อ เธอใช้ร่างกายเบียดร่างหนาจนหน้าอกน้อยๆ ของเธอเบียดอกล่ำจนผสานเกือบเป็นเนื้อเดียวกัน
เธอถอนปากหวานๆ ออกมาแล้วใช้ลิ้นเลียไปตามใบหน้า ติ่งหูและที่ลำคอ ตอนนี้อารมณ์ดิบในกายของอธิปถูกจัสมินปลุกให้ตื่นตัวอีกครั้ง
"อะ มะลิ ทำดีจัง เฮียชอบ"
แต่แล้วหญิงสาวก็หยุดการกระทำ ปล่อยให้ชายหนุ่มอารมณ์ค้าง เขามองหน้าเธออย่างสงสัย
"มะลิ ทำไมไม่ทำต่อล่ะครับ"
"เมื่อกี้แจ๊สพูดอะไร เฮียได้ยินไหมคะ" เธอไม่ตอบคำถามเขา แต่เป็นฝ่ายถามกลับมากกว่า
"ได้ยินครับ แต่เฮียเสียดายเงินเดือนน่ะ"
"เสียดายทำไมคะ แจ๊สคุยกับพี่พอลพี่นาธานแล้ว ทั้งสองคนจะให้เฮียไปบริหารบริษัทไอทีที่เราเพิ่งซื้อกิจการมาใหม่"
"หื้มมม บริษัทที่รสาทำงานอยู่น่ะเหรอที่รัก"
พูดจบแฟนหนุ่มก็ยื่นหน้าไปจูบปากสวยโดยไม่รอฟังคำตอบ เธอจึงค้านในลำคอเพราะยังคุยกันไม่รู้เรื่อง จึงรีบถอนปากออกมา
"เดี๋ยวค่ะเฮีย คุยกันก่อน"
"เฮียลาออกก็ได้ครับ แฟนเฮียว่ายังไง เฮียก็ว่าอย่างนั้นแหละครับ แต่ตอนนี้มะลิทำให้เฮียหน่อยนะ นะครับที่รัก"
อธิปไม่พูดเปล่า เขารีบถอดกางเกงตัวเองออกอย่างรวดเร็วจนเผยให้เห็นสิ่งที่ผงาดขึ้นมา จนเธอถึงกับครางออกมาแผ่วเบา
"ฮื้ออ มันทำไมใหญ่ขึ้น?"
"ไม่ใหญ่หรอกครับ ขนาดก็เท่าเดิม ที่รักใช้ปากให้ทีนะ"
จัสมินที่แม้จะเอียงอายแต่เธอก็ตามใจแฟนหนุ่ม จับเจ้าสิ่งนั้นขึ้นมารูดขึ้นลงสามสี่ครั้งแล้วดูดกลืนมันลงไปด้วยปากสวย
อธิปเอนหลังนอนหงายบนเตียงด้วยความเคลิบเคลิ้มไปกับลีลาของแฟนสาว
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
ณัฐนิธานยืนโอบกอดภรรยาอยู่ที่ชายหาดส่วนตัวที่ 'บ้านในฝัน' ด้วยความรู้สึกอบอุ่น
"ทำไมพี่ไม่กลับมาหาหนูให้เร็วกว่านี้นะ ไม่งั้นเราสองคนคงจะมีความสุขด้วยกันไปตั้งนานแล้ว"
"อย่าพูดถึงอดีตอีกเลยค่ะพี่ณัฐ ตอนนี้เราก็มีความสุขกันดีไม่ใช่เหรอคะ รสากำลังจะเป็นคุณแม่แถมมีสามีที่น่ารักคอยดูแลไม่ห่าง แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ"
หญิงสาวพูดและบอกคุณสามีว่าเธอตั้งใจจะอยู่ที่บ้านในฝันจนกว่าจะถึงเวลาเดินทางไปอังกฤษเพื่อคลอดลูก
"ตามใจรสาซิคะ พี่ก็ทำงานออนไลน์ละกัน ไม่ต้องได้เจอหน้าใครแล้ว นอกจากภรรยาตัวเอง"
"งือ พี่ณัฐพูดประชดทำไมคะ ถ้าไม่อยากอยู่ด้วยกันก็บอกมาตรงๆ รสาจะไม่ว่าอะไรพี่สักคำเลย"
แล้วอยู่ๆ ศิรสาก็ร้องไห้ฟูมฟายจนตัวโยน ณัฐนิธานพยายามปลอบเท่าไหร่เธอก็ยังไม่หยุด
"พี่ขอโทษค่ะ พี่ไม่ได้ประขดเลยนะคะ" สามีลนลานพูดกับภรรยา
"ก็พี่พูดอยู่นี่ว่าไม่ต้องได้เจอหน้าใครแล้วนอกจากรสา ถ้าพี่เบื่อก็บอกมาเลยค่ะ รสาจะไปเอง"
พูดจบศิรสาก็เดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็วจนชายหนุ่มเดินตามแทบไม่ทัน
"รสาคะ เดินช้าๆ ค่ะ ระวังล้ม"
ครืด ครืด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะการง้อภรรยา ณัฐนิธานมองหน้าจอแล้วรีบกดรับสาย
"ว่าไงครับหมอดล"
"บอสครับ งานสัมนาที่เชียงใหม่บอสจะให้ใครไปครับ พอดีต้องส่งรายชื่อให้เขาวันนี้แล้ว"
"ผมให้หมอตัดสินใจเลย ไม่ต้องถามอะไรแล้ว ฟังผมก่อน คือตอนนี้ไม่รู้ว่ารสาเป็นอะไร อยู่ๆ ก็ฟูมฟายหาเรื่องชวนทะเลาะด้วยตลอดเลย"
"เรื่องปกติของคุณแม่ตั้งครรภ์ที่ฮอร์โมนจะสวิงครับบอส แก้ไขอะไรไม่ได้ นอกจากตามใจ เอาใจ และเข้าใจ ถ้าเป็นไปได้ให้บอกรักทุกครั้งที่มีโอกาส สู้ๆ นะครับบอส"
วางสายจากหัวหน้าแผนกศัลยกรรม ณัฐนิธานจึงเดินเข้าไปในบ้าน ตรงขึ้นไปบนห้องนอน เคาะประตูเรียกภรรยาเบาๆ
"ที่รัก เปิดประตูให้หน่อยค่ะ ขอพี่เข้าไปหน่อยนะ"
".........."
เ งี ย บ ไม่มีเสียงตอบรับใด เขาจึงเดินไปลากเก้าอี้มานั่งรอภรรยาที่หน้าประตู
สองชั่วโมงผ่านไป
แอ๊ดดดด
ประตูห้องนอนถูกเปิดออกโดยคุณแม่คนสวยที่มีใบหน้าสดชื่น แต่เมื่อเห็นหน้าสามีนั่งอยู่ก็ถามด้วยเสียงตกใจว่า
"พี่ณัฐมานั่งร้อนๆ ทำไมตรงนี้คะ รสาก็รอไม่เห็นเข้าห้องเลย"
สามีเลิกคิ้วมองหน้าภรรยาอย่างแปลกใจ แล้วบอกเธอน้ำเสียงน้อยใจ
"ก็หนูไม่เปิดประตูให้พี่นี่คะ"
"แล้วทำไมไม่เคาะเรียกละคะ คนก็รออยู่เนี้ย"
ณัฐนิธานถอนใจเบาๆ ไม่ให้ภรรยาเห็น แล้วพยายามปรับอารมณ์ตัวเอง คำพูดดลวิทย์ก็ผุดขึ้นมาในสมอง
ตามใจ เอาใจและเข้าใจ บกกรักทุกครั้งที่มีโอกาส
"รสาหิวไหม เดี๋ยวพี่ทำอะไรให้ทาน หนูอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
สู้นะคะพี่ณัฐ
ถ้าชอบขอคนละไลค์นะคะ