📣 เเรงบันดาลใจจาก : Webtoon

ในช่วงวัยเรียน เค้าว่ากันว่าเป็นช่วงเวลาที่สนุกที่สุด

ได้สร้างความทรงจำดีๆ

สนุกกับสังคมเล็กๆที่เรียกว่า "เพื่อน"

ส่วนผมน่ะหรอ ไม่มีหรอก...

ก็ผมอยู่คนเดียวมาตลอด...

จำไม่ได้เเล้วว่าครั้งสุดท้ายที่ผม "ได้สนุกกับเพื่อน" มันเมื่อไหร่...

ถ้าจะถามว่า ทำไมไม่ลองหาใครซักคนชวนคุยดู

ก็ลองมองไปรอบๆตัวของผมดูสิ

ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะคะ^^

หันมาเเบบนั้น ทำเอาหัวใจผมตกไปถึงตาตุ่มเลย!!

ว่าเเต่เค้าจะมองเราทำไม? เพ้อเจ้อ

กิ๊งก่อง!! กิ๊งก่อง!!

ก็นะ...การที่ผมอยู่ตัวคนเดียวมันก็ไม่ได้เเย่ซักเท่าไหร่

อย่างน้อยเวลาท้องหิวก็ออกมาหากินได้เลย

ฟี้วววว...

ไม่ต้องรอใครให้แสบท้องหรอก

เปล่านะ ผมไม่เคยหลอกตัวเองเลย...

ผมเเค่ไม่อยากเจอเรื่องราวเเบบนี้นอีก...

ช่างมันเถอะ...จะนึกถึงเรื่องราวเก่าๆให้ตัวเองคิดมากไปทำไม

เพราะยังไงตอนนี้...

ผมมีความสุขกับโลกส่วนตัวของผมอยู่เเล้ว

ถึงผมจะไม่ได้สนุกกับชีวิตในโรงเรียนมากซักเท่าไหร่...

แต่การที่ผมมานั่งกินข้าวอยู่คนเดียว

นั่งฟังเพลงที่ชอบเงียบๆคนเดียวบนดานฟ้า

แค่นี้ผมก็มีความสุขเเล้วล่ะ

ลูเช่ก็มาคัดตัวด้วยหรอ...

แชะ!!

กิ๊งก่อง!! กิ๊งก่อง!!

ซาหวาดดีค้าบ / ซาหวาดดีค่า

โครม!!