EP.15🔥 ทวงคำสัญญา ทารุณ!

 

ห้องเช่าเก่า

 

นับครั้งได้เลยที่ฉันยิ้มออกมา ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่วันเวลาก็หมุนเปลี่ยนเสมอ ความเจ็บปวดรวดร้าวที่ผ่านกลายเป็นถูกใครบางคนซัดนำพาให้หายคล้ายดังคลื่นทะเล

แม้ว่าเขาจะดูเป็นผู้ชายที่ร้ายกาจและคนรอบข้างต่างเกรงกลัว ในความบ้าบิ่นโหดร้ายอารมณ์ร้อนแต่หลายครั้งที่อยู่ด้วยกันเขาแสดงความอ่อนโยนออกมามากโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

 

บ้าน โลกันตร์

 

ฮึก! อึก!

 

"มึงอย่าลีลาลงไพ่สักที" โน่บ่นขณะที่วันนี้มีรวมตัวกัน "ไอ้พายุมึงโกงปะเนี่ยแดกทุกรอบ"

"มึงจะบ่นทำไมไอ้สัส!"

"ใครจะซุ่มเงียบแบบมึงไอ้เซ"

 

โลกันตร์กระตุกดื่มเบียร์พลางมองเพื่อนทั้งสองทะเลาะเบาะแว้งกันขณะที่พายุก็ตั้งใจเล่นการพนันวงเล็กภายในบ้าน

 

"ช่วงนี้มึงไม่ค่อยว่างเลยนะโลกันตร์" น้ำเสียงสุขุมของพายุเอ่ยถาม

"กูก็ว่างทุกวันนิ"

"แต่เวลาว่างของมึงก็เอาไปอยู่กับเด็กผู้หญิงคนนั้น"

"เสือก!"

 

ผมจ้องหน้าไอ้พายุคงเป็นเพราะข่าวลือสนั่นในวงการว่าผมติดพันน้ำผึ้งสาวน้อยผู้มาอาศัยบนเกาะแห่งนี้ ไอ้โน่ขมวดคิ้วปมแล้วถามต่อ

 

"มึงจริงจังเหรอ?"

"อะไร"

"ถามว่ามึงจริงจังกับเด็กผู้หญิงคนนั้นเหรอว่าแต่...ได้กินหนำใจหรือยัง"

"กูมีงานให้ต้องคิดต้องทำยังไม่ว่าง"

 

คำตอบทุกคำถามแต่ก็เหมือนยังไม่คลายสงสัยทำให้เซเลยถามขึ้นอีกครั้ง

 

"มึงไม่เคยใช้เวลานานขนาดนี้กับใคร อย่าบอกนะเพราะมึงหลงรักเหยื่อรายนี้...ไม่ได้นะเว้ยพ่อมึงฆ่าทิ้งแน่!"

"เออ กูรู้แล้วก็บอกว่ายังไม่ว่างไงแดกเสร็จก็เขี่ยทิ้งเหมือนทุกทีนั่นแหละ"

 

ท่าทางของเพื่อนแต่ละคนเริ่มไม่เชื่อเพราะพวกเขาสนิทกันมากทำให้มองเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่างของผู้ชายเจ้าชู้เจ้าเล่ห์อย่างโลกันตร์สายตาของเขาหวาดหวั่นแถมตอบคำถามทั้งที่ไม่กล้าสบตาด้วยซ้ำ

 

กลางดึกเวลาเที่ยงคืน

 

แกร๊ก

 

"พี่เมามากทำไมถึงไม่พักผ่อนล่ะคะ" จู่ๆ เขาก็โทรเรียกให้ออกมาเจอแต่ดีที่น้าไปโรงงานอีกหลายวันกว่าจะกลับ "เป็นอะไรหรือเปล่าในรถพี่ก็เงียบ"

"ถึงเวลาทวงสัญญาแล้ว! ความบริสุทธิ์ของเธอต้องเป็นของฉัน" ทุกแรงกดดันทำให้ผมต้องเร่งมือ

"ตอนนี้เหรอคะ!"

"อืม เดี๋ยวนี้แหละ"

"____"

 

หรือว่าเขาจะมึนเมาเลยเกิดอารมณ์อย่างว่าแต่สายตาของเขาแข็งกร้าวตอบกลับเหมือนดั่งวันแรกที่พบเจอ

 

เคว้ง!

 

"เธอไม่น่าเกิดมาบนโลกใบนี้เลยนะน้ำผึ้ง"

"อัก น..หนูหายใจไม่ออก"

"ผู้หญิงอย่างเธอหาตามซ่องก็เจอ"

"ปะ ปล่อย"

"แม่งเอ้ย!"

 

มือหนาคว้าบีบคอผลักตัวเล็กจนแผ่นหลังกระเเทกติดกำแพง เขาเพิ่มน้ำหนักที่มือจนเอ็นข้อแขนปูด สีหน้าของสาวน้อยอึดอัดเนื่องจากขาดอากาศหายใจ ปลายเท้าเริ่มเขย่งรั้งความเจ็บ

สักพัก ริมฝีปากหนาพุ่งจูบสุดร้อนแรง ศีรษะของโลกันตร์เอียงซ้ายขวาเพื่อบดขยี้สอดลิ้นเกี่ยว น้ำผึ้งหลับตาลงอาการเจ็บเริ่มทุเลาเพราะมือที่บีบคอเริ่มคลายแต่กลายเป็นต้องกลืนน้ำลายผสมแอลกอฮอล์ลงคอจากการแลกจูบดูดดื่ม

 

ผละ

 

"เธอมันน่านักนะ หึ ฉันจะขยี้เธอให้แหลกเป็นเศษผง" คล้ายจะคุมสติไม่ไหวยิ่งเห็นใบหน้าอ้อนทำใจผมสั่น

 

ฟุบ!

 

เตียงสปริงหนากระเด้งรับตัวเล็กที่โดนกระชากลากเหวี่ยงอย่างรุนแรง น้ำผึ้งพยายามหยัดกายลุกนั่งมองไปรอบ

ภายในห้อง สีน้ำเงินไฟระยิบระยับเพิ่มบรรยากาศลึกลับน่าค้นหา หางตาเธอเหลือบมองมุมห้องซึ่งเป็นตู้สีดำขนาดใหญ่สะท้อนเงา

 

"พะ พี่ทำอะไรคะ" เหมือนเขาจะค้นหาบางอย่าง ก้มๆ เงยๆ "พี่จะทำอะไร?"

 

ตึก ตึก

 

"อยากวัดสัดส่วนร่างกายของเธอเท่านั้น" ผมนึกสนุกหยิบอุปกรณ์หลายชิ้นมาวางบนเตียง

"วัดอะไรหรือคะ"

"ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก..มั้งนะ"

"!!!"

 

คำว่า 'มั้งนะ' ทำใจฉันเต้นหวั่น อุปกรณ์สีดำทุกอย่างดูสะอาดสะอ้านเงาวับ เขาหยิบเชือกสีดำขึ้นมาแต่ทว่า "นั่นปุ่มอะไรคะ"

 

"เขาเรียกสายสวาทหลอดแก้วมีเชือกที่ปลอดสารกับเม็ดมุกติดอยู่"

"เอาไว้ใช้ทำอะไรหนูไม่เคยเห็น"

 

สายตาของน้ำผึ้งจ้องมองบางอย่างที่โลกันตร์ถือก่อนที่เขาจะเดินมาใกล้แล้วลากข้อเท้าเล็กลงมาเกยปลายเตียง จากนั้นจับสองขาเรียวยกขึ้นตั้งฉากในท่านั่งกึ่งนอน

 

"ฉันจะยัดเชือกเส้นนี้ใส่ในช่องคลอดเธอจากนั้นก็ดึงออกมา...เม็ดมุกแก้วที่เกาะตามเชือกเส้นนี้จะค่อยๆ ครูดผนังมดลูก อยากรู้จังว่าข้างในมันลึกพอให้ฉันสอดใส่ท่อนลำยักษ์นี้หรือเปล่า"

"!!!"

"ไม่เจ็บหรอกแต่จะจุกเสียดนิดหน่อยเหมือนโดนต่อยท้องพอทำหลายรอบเดี๋ยวก็ชิน"

 

รอยยิ้มแสนชั่วร้ายแสยะอีกครั้ง น้ำผึ้งเริ่มหน้าซีดมือเธอขยำผ้าปูสีขาวจนเหงื่อชุ่ม แม้ภายในห้องจะเปิดแอร์เย็บเฉียบแต่ไม่สามารถดับไฟสวาททารุณของผู้ชายที่ชื่อ 'โลกันตร์' ได้แม้แต่น้อย

 

"ส่งเสียงร้องได้เต็มที่เลยนะบ้านของฉันเก็บเสียงได้ร้อยเปอร์เซ็นต์จะครางให้คอแตกก็ไม่มีใครได้ยิน" ตอนนี้อารมณ์ผมพุ่งเต็มที่รีบถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่า

 

"แต่ขอเตือนเอาไว้อย่างหนึ่ง..ยิ่งเธอส่งเสียงร้องเท่าไหร่ฉันก็มีอารมณ์มากเท่านั้น ยิ่งเธอดิ้นพล่าน..ฉันจะกระหน่ำจนเธอสิ้นสติแล้วลืมชื่อตัวเองไปชั่วขณะเลยล่ะ!"

🐝_____________🐝

โว๊ยยยยยยย ใครไหวไปก่อน! ❗

🐝_____________🐝

กดถูกใจมุมชวาด้านล่างทุกวัน📌 เพื่อเป็นกำลังใจ และ กดติดตาม📌 เพื่อเป็นแรงผลักดันให้อัปตอนต่อไปด้วยนะคะ