ให้เวลาผมพิมพ์หน่อยสิครับรันโปคุง

ว่าแต่มีอะไรเหรอครับรันโปคุง?

ก็วันนี้รันโปคุงติดงานไม่ใช่เหรอครับ?

ว่าแต่รู้ได้ไงครับว่าผมเล่นหิมะอยู่?

...

นี่เขาบ้าขนาดไปโดดน้ำฆ่าตัวตายในวันหิมะตกเลยเหรอครับ?

อ๋อ

ครับ?

กรุณาอย่ารัวแชทและให้เวลาผมพิมพ์บ้างเถอะครับ

แล้วมีอะไรเหรอครับรันโปคุง?

ถึงแล้วครับ

แล้วรันโปคุงล่ะครับ?

ก็ผมเตือนแล้วนะครับว่าอย่าโดดงาน

ผมว่าพวกเราเลยวัยนั้นมาแล้วนะครับรันโปคุง

ยอมรับความจริงเถอะครับ

เอ๊ะ?

จะให้ง้อยังไงล่ะครับ?

เอ๊ะ? ก็ได้หรอกครับ

แต่แบบนั้นคุณจะไม่โดนดุอีกเหรอครับ?

อ๋อ

งั้นโอเคครับ

นัดเวลามาเลยครับ เดี๋ยวผมไปรับ

แหงสิครับ

ให้มาเองรันโปคุงก็หลงทางสิครับ

แน่ใจเหรอครับ?

ซะงั้น

เอาเป็นว่านัดเวลามาเลยครับ เดี๋ยวผมไปรับ

ครับ แล้วเจอกันนะครับ

รันโปคุง

ผมมาถึงหน้าบ้านแล้วนะครับ

ให้ผมเข้าไปด้านในเลยไหมครับ?

รันโปคุง

เอ๊ะ?

ช่วยอะไรเหรอครับ?

เรื่องอะไรล่ะครับคราวนี้?

กรรม

และเรื่องนี้ผมคงช่วยอะไรไม่ได้หรอกครับ

ซะงั้น

โอเค เดี๋ยวผมเข้าไปเลยนะครับ

ถึงแล้วครับ

และกำลังจับคาร์อาบน้ำด้วยครับ

ครับ

รันโปคุงครับ

ตอบผมหน่อย

เมื่อวานคุณให้ใครมาบุกบ้านผมหรือเปล่าครับ?

อยู่ดีๆ มีกล่องของขวัญโผล่มาข้างๆ ที่นอนผมน่ะครับ

อา ครับ

รันโปคุง

กลับถึงสำนักงานหรือยังครับ?

รันโปคุง

ตอบผมหน่อย

ยังงอนผมอยู่เหรอครับ?

ก็เห็นทำหน้างอตั้งแต่เดินออกไปแล้วนี่ครับ

คงเห็นคุณลีลาไม่ยอมให้เองมั้งครับ เลยให้แทนเลย

ส่วนที่คุยกับคาร์ได้ไงนี่ผมไม่ทราบครับ

กินขนาดนั้นมีหวังฝันพุสิครับ

ว่าแต่คุณคิดยังไงให้แหวนผมครับเนี่ย?

เอ๊ะ?

หมายความว่าไงครับ?

เดี๋ยวก่อนสิครับรันโปคุง!

นี่!

รันโปคุง!