อัตสึชิคุง! อาคุตางาวะคุง! ช่วยฉันหน่อย!!!

หื้อ? เกิดอะไรขึ้นครับ?

เกิดอะไรขึ้นครับ? และที่สำคัญอยู่ไหนครับดาไซซัง?

ผมหาคุณไม่เจอ

ฉันติดอยู่กับชูยะเนี่ย!

เอ๊ะ?

ติด?

มาหาทางช่วยพวกฉันหน่อย!!!

ก็ไปติดแถวไหนล่ะครับ?

อัตสึชิคุงด้วย ไม่งั้นไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้ยังไงแล้ว!

อา ครับ

ครับ

...

ชูยะซัง

ดาไซซัง

ทำไมกลายเป็น AI ไปเฉยเลยล่ะครับ?

แบบนี้ไม่ขำนะครับ

ส่วนกลายเป็นงี้ได้ไงขอบอกเลยว่าไม่รู้จ้า

ตื่นมาก็เห็นชูยะอาละวาดแล้ว

ก็นะ

พอก่อนครับ

อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิครับ

แล้วนี่จะทำไงต่อดีครับ?

ฉันว่าจะให้อาคุตางาวะคุงกับอัตสึชิคุงไปสืบหาคนทำให้พวกฉันกลายเป็นงี้น่ะ

ถ้าให้เดาคงเกิดจากพลังพิเศษของใครสักคนแหละ

หรือถ้าซวยหน่อยคงมาจากชิโกะ

อย่าพูดเป็นลางสิอัตสึชิคุง

อุตสาห์ไม่พูดแล้ว

แต่ก็เป็นไปได้นะครับ

ฉันอยู่กับนาย เพราะงั้นไม่ได้ทำนะเออ

กระผมเปล่านะ!

ผมก็ไม่หาเรื่องใส่ตัวหรอกครับ

และน่าจะรู้ๆ ว่าต่อให้ไม่มีใครเชิญ เราก็มาได้จ้า!!

มาแจกความเสื่อมมั้ง

เดี๋ยวๆ! ไหงแซะฉันเฉยเลยล่ะชูยะ!?

เอิ่ม จริงเกินเถียง

เราเคยเอาคืนชิโกะได้ด้วยเหรอ?

กระผมว่าเคยนะ...ตอนชิโกะเด๋อ ง่วงหรือขี้เกียจน่ะ

หว่าๆ อย่าลืมเรากันจิ

น้อยสมองนะ

ก็นะ

พอๆ หยุดเล่นสักเดี๋ยวนะ

ชิโกะ...ไอ้ที่ฉันกับชูยะกลายเป็น AI นี่มาจากเธอใช่ไหม?

ถูกต้องจ้า!!!

ตอบอย่างมั่นหน้ามาก...

มากจนน่าปวดหัวเลย

อยากทำไง

ชูยะ

คิดว่าจะหาเหตุผลกับชิโกะได้?

หว่าๆ อย่าว่าเราจิ

งอนนะจะบอกให้

แต่แค่สามนาทีก็หายไม่ใช่เหรอ?

ใครว่าตัว

สามนาทีเยอะไป สามวิพอWWW

...

ชิโกะเลิกแจกจ่ายความบ้าเถอะ

ไม่มีทางงงงง

ถึงฉันจะไม่เลิกฆ่าตัวตายแน่ แต่เมื่อเทียบกับความบ้าของชิโกะก็อดเห็นด้วยไม่ได้แฮะ

ก็จริง...

...

ชิโกะ

ว่า?

เมื่อไหร่ดาไซซังกับชูยะซังจะกลับมาเป็นปกติเหรอ

แค่พรุ่งนี่ก็หลุดออกมาได้แล้ว เราแค่แกล้งเล่นเฉยๆ

และมาบอกแค่นี้แหละ ไปล่ะ

...บทจะมาก็มา บทจะไปก็ไปแฮะ

ยัยนี่ก็แบบนี้ตลอดนิ?

อย่างชิโกะต้องทำใจ

แหมๆ อย่าว่างั้นสิชูยะ

ติดอยู่กับฉันไม่ดีตรงไหน?

...ผมขอกลับไปทำงานก่อนนะครับ

กระผมก็ขอไปทำงานก่อนนะครับ

หว่าๆ อาคุตางาวะคุงกับอัตสึชิคุงหนีไปแล้ว

ก็นะ

แล้งเราจะทำอะไรกันดีเนี่ย?

แบบนั้นมันน่าเบื่อออกชูยะ

อ่ะ! นึกออกแล้วว่าจะทำอะไร!

ไปมุดดูข้อมูลในเครื่องชูยะเล่นดีกว่า!!!

ห้ามฉันไม่ได้หรอกกกก

และไปล่ะ!

เอิ่ม...เล่นอะไรกันครับเนี่ย?

เล่นเลียนแบบไวรัสกันหรือไงครับ?

เปล่าสักหน่อยยยย

และชูยะก็ขี้หวงจัง

ไม่ยอมให้ฉันบุกเข้าไปเลย

หวงแบบนี้มีความลับอะไรกันน้าาาา

เอ๋?

ครับ?

เรื่องอะไรเหรอครับ?

...

ล้อเล่น...ใช่ไหมครับ?

เรื่องจริงจ้า!

แหมๆ ไม่คิดเลยนะว่าอาคุตางาวะคุงจะมีรูปถ่ายตอนสโตรเกอร์ชาวบ้านเยอะขนาดนี้

อย่าแฉกระผมสิครับ!!!

นี่ชูยะซังก็เห็นด้วยเหรอครับ!?

นายสโตรเกอร์น้องนายขนาดไหนเนี่ยอาคุตางาวะ?

ไม่บอกหรอก!

และอาคุตางาวะคุงไม่ได้ตามแค่กินจังด้วยน้าาาา

เอ๊ะ?

ดาไซซังห้ามบอกนะครับ!

เอาไงดีน้าาาา

ดาไซซัง!

บู้ๆ ชูยะขี้บ่น

อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิครับ

ว่าแต่นี่นอกจากน้องนาย นายแอบตามใครอีกคนเหรออาคุตางาวะ?

ไม่บอกหรอก!

และเลิกสนใจเรื่องนี้แล้วไปกินข้าวกันจินโกะ!

เดี๋ยวๆ ไหงงั้นล่ะ!?

เอาเป็นว่าอย่ารู้เลย!

และเปิดประตูให้ด้วยกระผมอยู่หน้าห้องนายแล้ว

นายอยู่หน้าห้องฉันเหรอฟะ!?

เออๆ เดี๋ยวเปิดให้!

หว่า อาคุตางาวะคุงล่ออัตสึชิคุงไปซะแล้ว

ไม่อ้าววววว

เดี่ยวสิ~~~~

มาเล่นกันก่อนนนน

ชูยะ~~~~

ฉันไปหาเองก็ได้

เชอะ

นี่~

อัตสึชิคุง

อาคุตางาวะคุง

ฉันกับชูยะออกจากมือถือได้แล้วววว

จริงเหรอครับ?

ออกมาได้แล้วเหรอครับ?

เอ๊ะ? ทำไมเหรอครับ?

ห๊า?

ติดอะไรอีกเหรอครับ?

ตอนนี้ฉันกับชูยะมือติดกันล่ะ

เพราะงั้นลางานให้อีกวันนะอัตสึชิคุง

ครับ

ไม่ต้องห่วงครับ ผมบอกว่าคุณโดนชิโกะแกล้ง ประธานเลยให้คุณหยุดได้ยาวๆ เพื่อให้ชิโกะแกล้งคุณเต็มที่เลยครับ

เดี๋ยวๆ คำแปลกๆ นะนั้น!

เล่นใช้คำว่าเครื่องสังเวยเลยนะครับ

...พอนึกถึงชิโกะแล้วคำพูดนั้นดูจริงสุดๆ ไปเลนแฮะ

แต่เอาเถอะ แค่นี้นะ ขอแกล้งชูยะแก้เซ็งล่ะ

...

ไปแล้วสินะ?

อา คงงั้นแหละ

ดาไซซังกับชูยะซังซวยน่าดูเลยเนอะ

ฉันก็ว่างั้น

แล้วเอาไงต่อดี?

ไม่รู้สิ แยกย้ายกันไปทำงานมั้ง

โอเค ตามนั้น

บาย

อา