(#นั่งอ่านหนังสือสิบแปดบวกในห้อง)

โย่ กิน... (#หันไปทัก)

มาเอาอะไรล่ะนั้น?

...

กิน

อยู่ในห้องแค่สองคนพูดก็ได้นะ

เออๆ

ว่าแต่มาเอาอะไรเนี่ย? จำได้ว่าเธอบอกว่ามีนัดกับลูกพี่อาคุตางาวะนิ?

แล้วทำไมเจ๊แกไม่ให้ลูกพี่อาคุตางาวะเองเนี่ย?

ชะอุ๋ย! (#รีบซ่อน)

(ในใจ : ซวยล่ะ ถ้ากินเห็นจะโดนงอนไหมวะ?)

เออ...แบบว่า...มันเร็วไปที่เธอจะดูอ่ะ

เออแฮะ

...

เออ...ก็ได้ แต่อย่างอนนะ

(#เอาหนังสือสิบแปดบวกให้ดู)

ฉันคงเปิดหน้าเรทให้เธอดูหรอก...

นี่ตกลงดูแค่นี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอว่ามันหนังสืออะไร?

ไม่ใช่ๆ

เอาเป็นว่า...เออ เปิดดูเรื่อยๆ เองเถอะ...

นี่เธอไม่รู้?

ไม่ใช่อย่างนั้นสิ...

(#เหงื่อแตก)

(ในใจ : ซวยแล้วไงกู)

ป...เปล่าครับเพ่ ใจเย็นๆ ครับ... (#ทำท่าปรางห้ามญาติ)

แว๊ดดดดด!!! (#หนี)

(#เปิดประตูห้องเข้ามา)

เฮ้ย ทาจิฮาระ นายยังไม่ส่งเอกสาร... (#ชะงักเมื่อเห็นภายในห้อง)

เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?

ลูกพี่ชูยะช่วยด้วยคร้าบบบบบ!!! (#ไปหลบหลังชูยะ)

เรื่องสิครับเพ่!

หยุดก่อนๆ

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?

ก็กินสงสัยผมก็เอาให้ดูสิครับ!

อย่าทะเลาะกันโดยมีฉันคั้นกลางเซ่

ว่าแต่หนังสือที่ว่านี่หนังสืออะไร?

หื้อ? (#รับมาดู)

...

ทาจิฮาระ

นายก็รู้นะว่าอาคุตางาวะนี่อาการหนักขนาดไหน

ยังเอาของแบบนี้ให้กินดูอีกนะ

ก็กินสงสัยนี่ครับ! จะให้อธิบายเองมันก็...

โอเค พอเข้าใจล่ะ

อาคุตางาวะก็คลายราโซมอนด้วย

ไม่ได้ เดี๋ยวคนขาด

นี่ไม่ได้ห่วงกันเลยเหรอลูกพี่!?

ไม่ล่ะ

และนายใจเย็นหน่อยน่าอาคุตางาวะ

อย่างน้อยทาจิฮาระให้อธิบายทางหนังสือแทนทำกับกินจริงๆ ล่ะ

หรือนายอยากให้ทาจิฮาระทำงั้น?

เออดี...เพราะหากนายยังดื้อกะจะฟ้องอัตสึชิเลย

(#มองตามอย่างเหนื่อยใจ)

คราวนี้รอดตัวไปนะทาจิฮาระ คราวหน้าคราวหลังเก็บของแบบนี้อย่าให้กินเห็นแล้วสงสัยอีกล่ะครับ

ครับ ขอบคุณครับเพ่

เออๆ และรีบไปทำเอกสารที่นายค้างไว้เลย

ครับผม!

ซ่อนหนังสืออยู่น่ะปู่

หนังสือ 18+

กับกินใช่ ส่วนเจ๊ฮิงุจิเห็นน่ะช่างมันเถอะ

ไม่ใช่ปู่ ผมกลัวโดนลูกพี่อาคุตางาวะฆ่าน่ะ

(#ทำเนียนเหมือนแค่เดินมาหยิบหนังสือ)

โย่ กิน...วันนี้มาช้านั

อ๋อ โดนลูกพี่อาคุตางาวะบ่นเรื่องหลายวันก่อนเหรอ?

ไม่ ยังไงก็ไม่กิน

หากฉันอธิบายเธอไปรุ่นพี่อาคุตางาวะไล่ฆ่าฉันอีกรอบแน่

ไม่ฆ่าหลอกๆ สิไม่ว่า

ไอ้นั้นน่ะปู่ (#เหล่มองที่ตู้หนังสือ)

ใช่เลยปู่ แถมถามซะ...

ผมเกือบโดนลูกพี่อาคุตางาวะฆ่าแหน่ะ

แหมๆ นิดหน่อยๆ น่า...และไม่ใช่ของฉันด้วย...

คาจิ...บอกว่าให้ฝากเก็บไว้ให้ที

ไม่ล่ะ เดี๋ยวโดนเขือด

ไปๆ ไปทำงานกัน (#ลาหทั้งหมู่ออกจากห้องไปเพื่อตัดปัญหาเสียดื้อๆ)

อยู่

มีอะไรเหรอ?

อ่ะ แต่ถ้าถามเรื่องหนังสือนั้นอีกขอไม่บอกนะ

ก็เธอถามย้ำให้ฉันเสี่ยงได้ไปนอนในหลุมเองนิ

ว่าแต่มีอะไรเหรอ?

ว่า?

...

กิน

อย่ารู้เลย

ไม่ควรหรอก

เอาเป็นว่าอย่ารู้เลย

หรือไม่ก็ไปถามลูกพี่อาคุตางาวะเอานะ

รับรองได้ยินปุ๊บหน้าทิ่มแน่

ก็อย่างที่ว่า

แค่นี้นะ เดี๋ยวไปฟ้องลูกพี่ชูยะแป๊บว่ารายนั้นก่อเรื่อง