(#นั่งดื่มโกโก้ร้อนพลางอ่านหนังสืออยู่)

หื้อ? ใครฟะมาปานนี้... (#เดินไปเปิดประตู)

... (#รีบปิดประตู)

เรื่องสิฟะ! และแกมาได้ไงห๊าดาไซ!?

กวนตรีน💢

ไม่มีทางเฟ้ย! จะไปไหนก็ไปไป๊!

แล้วแกมาโผล่นี่ได้ไงฟะ!? พายุมันเข้ามาหนึ่งชั่วโมงกว่าแล้วเฟ้ย!

...

ห๊า?

มุขบ้าอะไรฟะ?

นี่แกบ้าขนาดไปโดดน้ำตอนพายุเข้าแล้วเหรอวะ?

...

แกซวยโคตรๆ จนพูดไม่ออกเลยวะ

เออๆ จะเข้ามาก็มา

แต่อย่าป่วนนะเฟ้ย!

ไอ้...

... (#มองตามดาไซ)

เฮ้อ หวังว่ามันจะอยู่ดีๆ ได้สักวันนะ (#ปิดประตูห้อง)

อย่าโผล่มาทั้งที่โป๊ๆ สิวะไอ้บ้า! ผ้าเช็ดตัวอยู่บนชั้นด้านขวาในห้องน้ำนั้นแหละ! หยิบเองเลย!

มีเสื้อสมัยเมื่อสี่ปีก่อนของแกวะ ยังใส่ได้เปล่าไม่รู้

อย่าเชียวนะเฟ้ย! ไม่งั้นถีบแน่!

เออ ยังดีล่ะวะ (#เดินไปหาเสื้อผ้าให้)

เฮ้อ กว่าจะหาชุดให้แกได้นะ

ไม่รู้แกสิ

แต่ที่แน่ๆ คือห้ามแกก่อเรื่องในห้องฉันเชียว

ฉันขี้เกียจทำความสะอาดนะเว้ย

เฮ้ย💢

...

ดาไซ

นี่แกไปหัวกระแทกอะไรมาหรือเปล่าเนี่ย?

ดูกวนตรีนน้อยกว่าปกติชอบกล

เออๆ

แล้วตกลงหัวกระแทกอะไรมาหรือเปล่าเนี่ย?

ใช่ก็บ้าล่ะไอ้ง่าว

เออๆ (#ขานรับส่งๆ ก่อนหันไปนั่งดื่มโกโก้ร้อนของตนต่อ)

พายุเข้าแบบนี้ดื่มโกโก้มันเข้ากันกว่านี่หว่า

เฮ้ย!? แก้วนั้นของฉันนะเว้ย!

ไหงงั้นล่ะเว้ย! เอาคืนมาเลยนะ!

เฮ้บ💢💢💢

... (#คิ้วกระตุก)

ไปตายซะไอ้ง่าว!!! (#ไล่ตื้บดาไซ)

ใช่ก็บ้าล่ะ!

กลับมานี่เลยนะเว้ย! มาให้ตื้บซะดีๆ!

แกไม่ใช่คนดีไอ้ผ้าพันแผลเน่า

ไม่มีเว้ย! กลับมาให้ตื้บเลย!

ไอ้บ้า!!!

แฮ่กๆ ...ไอ้เวรเอ้ย... (#ยืนหอบ)

ก็กวนตรีนก่อนนี่หว่า

เออ เห็นด้วยวะ...

อะไรวะดาไซ?

ไหน? (#ยื่นหน้าดู)

...ดาไซ...นี่มันหนังสือเรทสิบแปดนี่หว่า!? แกเอามาจากไหนฟะ!?

ไม่รู้เฟ้ย! มาจากไหนก็ยังไม่รู้เลย!

ใครเอามายัดไว้ฟะ!?

เยอะแยะไป! คนในพอร์ทมาเฟียยังไงอย่างน้อยหากมีงานด่วนก็ต้องมาส่งถึงที่แหละวะ!

ถ้าวันไหนรีบมาหรือเหนื่อยมากก็แบบนั้นแหละ

และขอเอาไปเผาทิ้งนะ

เรื่องอะไรล่ะ อีกอย่างให้เอาหนังสือแบบนี้ไปประกาศหาเจ้าของใครมันจะมารับคืนฟะ

อะไร?

...

ไม่มีทางเฟ้ย!

ถามบ้าอะไรของแกเนี่ยดาไซ!?

ไม่ต้องเลย ไม่งั้นฉันโยนแกออกนอกห้องตอนนี้แน่

ก็แหงสิเฟ้ยไอ้ง่าว!!!

ดาไซซัง

อยู่ไหมครับ?

คุณอยู่ไหนครับเนี่ย?

ไม่เห็นคุณเก็บผ้าที่ตากไว้

ฉันว่าไม่ทันล่ะวะ

นั้นสิครับ โชกซะ

ครับๆ

ว่าแต่ตกลงอยู่ไหนครับเนี่ย?

มันอยู่กับฉันนี่แหละ

เอ๊ะ?

ไปอยู่ด้วยกันได้ไงครับนั้น? ทั้งๆ ที่เมื่อวานพายุเข้าแท้ๆ

ครับ

ก็เห็นๆ อยู่ไอ้บื้อ

เดี๋ยวพ่อถีบตกตึกเสียนิ

อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิครับ

นั้นสิครับ และช่วยกรุณาบอกมาเสียทีครับว่าไปอยู่ห้องชูยะซังได้ไง?

เอ๊ะ?

ไอ้ดาไซมันบื้อไม่รู้พายุจะเข้าเลยออกไปซื้อของแล้วทีงี้ระหว่างทางกลับหอมัน มันโดนพายุพัดตกน้ำ

...

เอิ่ม พูดไม่ออกเลยครับ มามุขนี้เนี่ย

...เดี๋ยวได้ยินข่าวว่าผนังห้องชูยะซังทะลุอีกแน่

ก็คงงั้นแหละ