อื้อ~

อื้ออออะไรเนี่ย งั่มๆ

พี่คิณ~ ผมรักพี่นะ ทำไมพี่ทิ้งผมไปฮึก ฮึก ฮืออออ

อื้ออออ~//หันมองรอบๆห้อง

😮 ที่นี่ที่ไหนมันไม่ใช้ห้องของเราหนิ่ โอ้ย! ปวดหัวจังเลย

น่ะ...นาย! ที่นี่ที่ไหน ฉันจะกลับบ้าน!//รีบลุกจากที่นอนและวิ่งตรงไปยังประตูห้อง

ปล่อยนะ! ปล่อยฉัน//ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของภาคิณ

อะ..อะ..ไอ่บ้า! 😳//หยุดดิ้นและเขินจนหน้าแดงกล่ำ

😳 ปล่อยได้ยังล่ะ

มี ที่นี่ที่ไหนทำไมมีดวงอาทิตย์สีฟ้า แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ฉันอยากกลับบ้าน....บลาๆๆ

อะไร นายยิ้มอะไร เหมือนคนบ้าเลย แล้วนายจะตอบฉันได้หรือยังล่ะ

แวมไพร์!! น่ะนายจะกินเลือดฉันไหม//เริ่มสั่นกลัว😰

น่ะ...นายออกไปห่างๆจากฉันเลยนะ ไอผีดูดเลือด😥

แล้วฉันจะเชื่อนายได้ยังไง

☺️

หิวครับ แล้วอาหารที่นี่ผมจะกินได้หรอ

นายทำอาหารคนเป็นด้วยหรอ ทำไมดูชำนาญจัง

ฉันก็เคยเรียนทำอาหารนะ ตอนเด็กๆอะเป็นเพราะว่าฉัน....

เมื่อก่อนฉันเคยมีพี่ชายข้างบ้าน เราสนิทกันมากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ไม่เคยห่างกันไปไกลเลยนะ

ใช่ จนกระทั่ง...วันนั้นวันที่เขามาบอกกับฉันว่าจะย้ายบ้านไปอยู่ต่างประเทศอย่างถาวรแล้วจะติดต่อกลับมา แต่แล้วไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีเขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมาเลย//ทำหน้าเศร้าๆ🙁

แต่ก็ช่างมันเถอะ ถึงยังไงฉันก็ลืมเขาไปได้แล้วล่ะ

ฉันก็คงจะกอดเขา กอดให้ยาวนานที่สุด แล้วก็บอกกับเขาว่าคิดถึงมากๆขนาดไหน คิดถึงที่สุดเลย😔พี่ภาคิณของน้อง😢//พูดเบาๆ

เอ้อ! ว่าแต่นายชื่ออะไรอะ ลืมถามชื่อเลย ฉันเปรมยุตานะ

นายรู้ไหมว่าพี่ภาคิณอะเขาใจดีกับฉันมากๆเลยนะ ตามใจเราตลอดไม่เคยขัดใจเราเลย และเป็นพี่ชายที่น่ารักมากๆ แต่ก่อนไปอะเราซื้อสร้อยให้เป็นของขวัญวันเกิดให้พี่คิณด้วยนะ😊

ก็เหมือนสร้อยที่นายใส่อยู่นี่แหล่ะ

แต่สร้อยที่ฉันให้เขาไป มันจะมีลายชื่นสลักด้วยว่า KP แต่สร้อยของนายก็เมือนของพี่คิณเลยนะ

อื้ม..ใช่แค่บังเอิญ เราคงไม่มีทางเจอกันอีกแล้วล่ะ

ไหนกับข้าวเสร็จแล้วใช่ไหม กินได้ยังอะฉันหิวมากๆเลยตอนนี้

หืม~น่ากินไม่พอยังอร่อยใช้ได้เลยนะเนี่ย😁

อื้อ! จะกินข้าว ลูบอยู่ได้ผมเสียทรงหมด หมดสวยกันพอดี//มองแบบหงุดหงิดเล็กน้อย

ไม่อ้วน! เขาเรียกว่ามีน้ำมีนวลอะรู้จักป่ะ

ไอ่บ้า... 😳

เออนายแล้วเพื่อนๆของฉันอยู่ไหนล่ะ ได้อยู่ที่นี่ด้วยไหม

ห้ะ! นี่นายจับมาไว้ที่นี่กันหมดเลยหรอ

อือได้ แล้วนี่ฉันจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่ ฉันอยากกลับบ้านพาฉันกลับได้ไหม

นี่! นายจะขังฉันไว้แบบนี่ไม่ได้นะ แล้วฉันจะทำยังไง พ่อแม่ฉันล่ะเรื่องแล้วเรียนของฉัน...

⁉️

แต่งงาน🙁//ในใจ

คนรู้จักครับ😊

อ๋อ~ไม่ดีกว่าครับ ผมแค่ผ่านมาเฉยๆเดี๋ยวผมก็จะกลับแล้วล่ะครับ🙂

จะไปไหนก็ได้ มันเรื่องของผมครับขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ด้วยนะครับ😊

อะไร! เรียกอะไรนักหนาคุณไม่รีบไปทำธุระของคุณหรือไง โน่นแฟนคุณรออยู่โน่นน่ะ รีบไปซ่ะสิเดี๋ยวแฟนคุณรอนานผมไม่อยากเป็นเหตุให้คุณทะเลาะกัน ผมขอตัวก่อนนะครับ~

แฮ๋ ไรท์กลับมาแล้ว~

ไรท์ขอโทษที่ไม่ได้มาลงเลย เมื่อวานไรท์ไปไปเที่ยวท้องฟ้าจำลองมาแหล่ะ

แต่ไรท์เหนื่อยมากก หัวถึงหมอนปุ๊บหลับยาวยันเช้าเลย ไรท์เลยเอาคนหล่อกับน้องวัวมาฝาก

น่ารักไหมคะ😁

แล้วก็ไรท์อาจจะมาช้านิดนึงนะ ตอนนี้ไรท์ก็ฝึกงานเยอะพร้อมกับมีภาระกิจนิดหน่อย ไว้ถ้าไรท์ว่างเมื่อไหร่จะลงให้อ่านทันทีเลยน้า

ถ้าไรท์หายไปนานหรือทวงนิยายไรท์ได้เลยน้า☺️ ตามไรท์ได้ที่ TW:KhawtangBP FB:kawtang Thanchanok

ไปละ เจอกันตอนหน้านะคะ บายๆ👋