EP2 รู้ความจริง
-
5 ปี ผ่านไป
-
ตอนนี้ภาคิณก็อายุ13 ปี แล้ว ส่วนเปรมยุตาอายุได้10ขวบ ซึ่งอีกวันสามข้างหน้าภาคิณจะต้องย้ายบ้านกลับไปอยู่ ณ เมืองทไวไลท์ ซึ่งเป็นโลกของแวมไพร์
-
ณ บ้านของกรกรรณชัย
-
ปุณพจน์
ไง มาหาแบบนี้มีเรื่องอะไรให้ช่วยใช่ไหม
-
ภูเบศ
หึ ไม่ใช่อะ คือกูจะมาบอกว่าอีก 3 วันกูจะย้ายกลับไปอยู่โลกของแวมไพร์แล้วนะ
-
ปุณพจน์
ฮะ!!! ย้าย...ย้ายไปแบบถาวรเลยอะนะ
-
นิชชาภา
จริงค่ะพี่พจน์ พวกเราก็เลยมา บอกไว้ก่อน😢
-
ปุณณภา
เธอจะไปแล้วหรอ ฉันต้องคิดถึงเธอแน่ๆเลยยัยนิช😢
-
นิชชาภา
ฉันก็คงคิดถึงเธอมากแน่ๆยัยปุณ😢
-
ทั้งสองกอดกัน ยกเว้นชายทั้งสองที่ยืนมองหน้าและพยักหน้าให้กัน แล้วมองภรรยาที่กำลังกอดร้องไห้กันอยู่
-
ปุณพจน์
แล้วเรื่องนี้ภาคิณ...
-
นิชชาภา
😞 ฉันไม่รู้จะบอกลูกยังไงดี หนูเปรมยุตาด้วย จะโปะยาสลบตาภาคิณแล้วพาไปเลยดีไหม
-
ปุณณภา
แบบนั้นจะเป็นอันตรายต่อภาคิณได้นะ ฉันว่าเธอควรบอกตาภาคิณ แบบตรงๆไปเลยดีกว่านะ
-
ภูเบศ
พี่เห็นด้วยนะนิช พี่ว่าเราควรบอกภาคิณไปตรงๆเลยดีกว่า ตอนนี้ก็โตพอที่จะรู้เรื่องอะไรบ้างได้แล้ว
-
นิชชาภา
งั้นวันนี้เราคงต้องบอกภาคิณแล้วล่ะค่ะ
-
ภูเบศ
แล้วหนูเปรมจะเป็นอะไรไหม อยู่เล่นด้วยกันทุกวันมาก็จะ 5 ปี กว่าๆแล้ว ยิ่งขาดกันไม่ได้อยู่สองคนนี้
-
ปุณพจน์
เรื่องนี้กูว่า.. ให้ตาภาคิณเป็นคนบอกเองจะดีกว่า ถ้าเราไปพูดเองเลย เจ้าเปรมคงจะร้องไห้งอแง ไม่ยอมแน่ๆ
-
ช่วงหลังเลิกเรียน
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
พ่อครับแม่ครับผมไปหาน้องอ้วนก่อนนะครับ สวัสดีครับ🙏☺️
-
ภูเบศ
ภาคิณ อย่าเพิ่งไปมาหาพ่อกับแม่ก่อนลูก
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ครับ ว่าไงครับ
-
นิชชาภา
😞
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
แม่ แม่เป็นอะไรครับทำไมวันนี้แม่ดูเศร้าๆจังครับ ใครทำอะไรแม่ บอกผม!!!
-
นิชชาภา
แม่ ไม่ได้เป็นอะไรหรอกลูก ที่แม่กับพ่อเรียกมาคุยด้วยวันนี้ เพราะมีเรื่องสำคัญจะบอกลูก
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
เรื่องอะไรหรอครับ?
-
ภูเบศ
ภาคิณ เรื่องที่พ่อกับแม่จะบอกนี้ มันสำคัญมากๆคือ...
-
นิชชาภา
อีก 3 วัน เราจะย้ายบ้านกลับไปอยู่ที่โลกของแวมไพร์แบบถาวร
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ฮะ!!! แวมไพร์! คือพ่อกับแม่กำลังจะบอกอะไรผมครับ ผมงงไปหมดแล้ว
-
ภูเบศ
ลูกฟังไม่ผิดหรอก พวกเราเป็นแวมไพร์ พ่อเป็นแวมไพร์ ส่วนแม่เป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์ และลูกก็เป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์เหมือนกัน
-
นิชชาภา
ลูกเคยสังเกตตัวเองบ้างไหม ว่าบางครั้งรู้สึกอยากกินของดิบเลือดสดๆ
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ครับ ผมเคยมีความรู้สึกแบบนั้น แต่พ่อกับแม่ก็กินอาหารเหมือนคนปกติทั่วไปได้หนิ่ครับ แล้วพ่อกับแม่ทนไม่กินเลือดได้ยังไงกันล่ะครับ
-
ภูเบศ
เรื่องนั้นไว้ถึงเวลาแล้วลูกจะรู้เอง เอาเป็นว่าเราจะเอายังไงกับเรื่องของน้องล่ะ
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ผม...ผม...ผม😞
-
นิชชาภา
แม่ว่าเราบอกน้องไปตามตรงเลยดีกว่านะ เหลือเวลาอีกแค่ 3 วันแล้วใช้มันให้คุ้มค่าที่สุดนะลูก
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ครับ😞
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
ผมไม่รู้ว่าผมจะทำยังไง ผมไม่รู้ว่าผมจะบอกน้องยังไง เราอยู่ด้วยมานาน จะห่างกันแค่ตอนไปเรียนผมก็คิดถึงน้องแทบจะขาดใจเลย
-
ภาคิณ(ตอนเด็ก)
แล้วนี่ต้องอยู่ห่างกันคนละซีกโลกผมคงไม่ตายเลยหรอครับ😢 (คิดในใจ)
-
ภาคิณเดินคิดคำพูดมากมาย และทบทวนกับความรู้สึกของตัวเองว่ารู้สึกยังไงกับน้อง เดินเหม่อมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าบ้านของกรกรรณชัย เห็นเด็กน้อยอ้วนกลมแก้มยุ้ย กำลังเคี้ยวขนมแก้มตุ้ยมองมาทางเขาพอดี
-
เปรมยุตา(ตอนเด็ก)
พี่ภาคิณ😁
-
ไรท์
แฮร๋!!! ไรท์มาแว้ว ไรท์จะมาตอนที่สมองไรท์แล่นๆ เพราะไรท์แต่งสดเลยค่ะ
-
ไรท์
เจอกันตอนหน้านะคะ บาย👋
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()