สุดท้ายก็หาวิธีติดต่อไม่ได้

ให้ตายเถอะ

ตามติดอย่างกับอะไรดีจริงๆ

//นอนบนที่นอน

นอกจากชั้น2ก็ไปไหนไม่ได้เลย

ลงไปชั้นล่างก็ไปได้ไม่ไกลเน็นของยูปี

ฉันจะทำยังไงดีล่ะ?

จะอยู่ๆไปหาบีเซฟก็ไม่ได้ด้วย

ถ้าจะลองหาเหตุผลแล้วไปดู

แล้วเจ้าพวกนั้นจับได้ศพไม่สวยแน่ๆ

หรือควรจะรอเฉยๆดีล่ะ

การรอ..

(เป็นหนึ่งในวิธีของนักฆ่าในการจัดการเหยื่อ)

(หน้าที่ของเราคือการรอเท่านั้น)

(นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ซิลเวอร์สอนคิรัรัวร์)

(ถึงเราจะไม่อยากยอมรับวิธีนี้)

(แต่ตอนนี้การเสี่ยงอาจไม่ใช่ทางที่ดีที่สุด)

(อีกไม่นายก็คงได้เจอกันแล้ว)

(อดทนหน่อยเถอะเรา)

พวกเขาไม่ห่วงเราหรอก

เป้าหมายมาก่อนเราเสมอ

เราเลือกมาเอง

พวกเขาก็จะไม่เข้ามาเกี่ยวอยู่แล้ว

ความเชื่อใจที่ไม่แน่ใจนี่..มันน่าสิ้นหวังจริงๆ

เพราะการมาคิดถึงหรือเป็นห่วงเรา

จะทำให้สูนเสียสิ่งที่ต้องการทำได้โดยง่าย

(แผนของพวกเขา..จะมีอะไรผิดพลาดบ้างรึเปล่าน่ะ?)

(อยากนอนจัง)

(คิดถึงบ้านที่อยู่กับเรนสมัยก่อนจัง)

(เรนจะเป็นยังไงบ้างนะ?)

(เรนกับทุกคนจะทำงานราบรื่นไหมน่ะ?)

(กังวลไปก็คงเหนื่อยๆเปล่าๆ)

(หลับคลายเครียดดีกว่า)

ใครน่ะ?

//เดินไปเปิดประตู

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันเหรอค่ะ?

ฉันอยู่แต่ในห้องตลอด

คงไม่ต้องไปหรอกมั้งค่ะ

ไปเยอะๆ

ราชาอาจะไม่ชอบใจเอาได้

ก็ไม่เชิงคิดแทนหรอกค่ะ

แค่ดูก็รู้ไม่ใช่เหรอค่ะ?

ว่าท่าทีของราชาคือไม่อยากให้ใครรบกวนเวลาเล่นกุนหวิกับโคมุกิ

จะไปทำให้ใครโมโหทำไม

ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วละค่ะ

ก็ได้

(ฉันกำลังพูดอยู่กับAIปะนี่)

(ถึงกับต้องเป๊ะๆๆขนาดนี้)

(กำลังเล่นกุนหงิอยู่จริงๆด้วย)

(หมอนี่หลุดมาจากละครรักดราม่าเหรอ?)

(หล่อแต่นิสัยกับหน้าตาเวลาเซร้าน้ำเน่ามาก)

💢

(ไอ้บูฟกำลังจะทำอะไรของเมิง)

(ถ้าเมิงทำไรน้องโคมุกินะเมิง หน้าแข้งเมิงไปแน่ไอ้บูฟ)

//เตรียมเอาเก้าอี้ฝาดหน้าแข็ง

//ตั้งเก้าอี้และนั่งลง

(อะไรว่ะค่ะเนี่ย?)

….

(เมิงไหวไหมครับ?)

(ดีนะที่เราเป็นประเภทเริ่มชินกับดราม่า)

(เอาเลยบูฟ)

(เอาที่เมิงบายใจ)

(ถ้าเมิงไม่หล่อกับเล่นไม่เพราะนะ)

(เก้าอี้เข้าหน้าแน่ๆเมิงเอ้ย)

(เมิงเป็นตัวละครที่ใช้ฟิวเตอร์เยอะที่สุดในเรื่องเลยบูฟ)

(ดังนั้นอย่าหยุด เอาให้คุ้มเลยค่ะ)

(ท่าเดิมเดะ)

(เว้าอิหยังว่ะให้ข่อยได้ยินบ้างติ?)

….//ทำหน้าเฉยๆ

(ตรงจุดมากราชา)

//เดินเบาๆตามตามไป

(ดีใจด้วยนะนายได้เพื่อนแล้ว)

….

กุอยู่ตรงไหน?

ช่างเปล่าเปลี่ยวอุราเหลือเกิน~

ประตูห้องนี้..

//เปิดประตู

(โคโมกินเหรอ?)

(ออกไปเงียบๆ)

เป็นอะไรน่ะ?

(ขอลองใช้ย่างรัตนติการณ์หน่อยละกัน)

เป็นอะไรเหรอค่ะ?

ตกใจสินะคะ

ถึงจะช่วยอะไรได้ไม่มาก

แต่ก็เล่าให้ฉันฟังได้นะคะ

เผื่อจะคลายความกังวลได้บ้าง?

ท่านผู้นำที่ว่าหมายถึงราชาเหรอค่ะ?

คงไม่หรอกค่ะ

มันเป็นเรื่องหนักเหรอค่ะ?

…

เขาไม่โกรธหรอกค่ะ

เขาคงไม่โกรธมากหรอกค่ะ

ถ้าได้เจอกันก็ลองขอโทษสิค่ะ

ก็เป็นคนที่แข่งขันกันมานิค่ะ

เคยมีคนกล่าวว่าการแข่งขันหรือต่อสู้

จะเผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของคนๆนั้นนะคะ

คุณโคมุกิถามเขาไปด้วยจิตใจที่อยากสนิท อยากรู้จัก และแถมแข่งกันจนแทบรู้นิสัยกันแล้ว

ฉันว่าเรื่องแค่นี้เขาต้องให้อภัยอยู่แล้ว

ฟันธงไม่ได้

แต่ว่ามีโอกาสสูงค่ะ

ค่ะ

ว่าแต่..กุนหงิ

สนุกไหมค่ะ?

ไม่เคยเล่นหรอกค่ะ

พึ่งจะเคยได้ยินครั้งแรกก็ตอนมาที่นี่นี้ละค่ะ

พอเห็นราชากับคุณโคมุกิเล่นกันแบบจริงจัง

ฉันก็เลยอยากรู้วิธีเล่นบ้างนะคะ

แต่ก็ไม่กล้าถาม

เพราะดูคุณโคมุกิตั้งใจมากๆ

เลยไม่อยากจะไปกวนใจมาก

เอ๋..

มันจะดีเหรอค่ะ?

คุณควรจะพักผ่อนเยอะๆนะคะ

55

ก็ดีนะคะ

แต่ต้องรักษาสุขภาพบ้างนะคะ

เดี๋ยวจะป่วยง่ายๆเอา

55 //หัวเราะเบาๆ

งั้นมาเริ่มกันเลยดีไหมค่ะ?

ก็สอนวิธีเล่นกุนหงิไงค่ะ😊

//ดูนาฬิกา

จะ5ทุ่มครึ่งซะแล้วละค่ะ

วันนี้พอก่อนเถอะค่ะ

เวลาที่กำลังรู้สึกสนุกเวลาก็จะผ่านไปเร็วๆแบบนี้ละค่ะ😊

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

พรุ่งนี้คุณจะต้องเล่นกุนหงิให้ชนะราชานะคะ

วันนี้พักดีกว่านะคะ

ฉันพูดจริงๆนะคะ

ราชาสนุกมากตอนที่เล่นกุนหงิกับคุณ

ดังนั้นอย่ารู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านไปเลยค่ะ

ขอให้วันพรุ่งนี้เป็นวันที่ดีของคุณค่ะ😊 //เดินออกไปและปิดประตู

ค่ะๆ

อะไรเนี่ยๆ

คนกำลังนอนมีอะไรมายุ่งอีก

//มองหน้าบูฟและตกใจนิดหน่อย

(ไปโดนอะไรมาอะที่แก้ม)

ค่ะ

เมื่อคืนนอนดึกจนได้

เลยตื่นเที่ยงซะแล้ว

นี่มัน..

อะไรกัน?

(ตัวร้ายมายืนที่ระเบียงและมองลงไปแบบนี้ต้องไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ๆ)

ทำไมถึงมีคนมันเยอะนักล่ะค่ะ

คัดเลือก!?

ทราบแล้วค่ะ

(คนมันเยอะมากๆ)

(ถึงคิรัวร์จะก่อกวนจนเลื่อนวันได้แล้ว)

(แต่จำนวนคนที่มาก็ไม่ลดลงเลยสักนิดเดียว)

//เดินออกไป

(อีก11ชม. พวกกอร์นจะมา)

(ฉันต้องระวังตัวให้ดี)

//ไปเอาของหน่อยดีกว่า

จะกลับห้องไปเอาของนิดหน่อยค่ะ

ค่ะ!?

ค่ะ..เข้าใจแล้วค่ะ

(พัฒนาขึ้นอีกขั้นสินะ)

(จากในห้องสู่บันได)

(ต่อไปก็อาจจะเป็นข้างนอก)

(แล้วฉันควรทำอะไร?)

???

(อยู่กับยูปีสินะ)

(อีก10นาที..)

(ให้ตายเถอะ)

(สุดท้ายก็ต้องมาอ่านนิยายเล่มเดิมอีกรอบจนได้)

(แต่ความฟินนี่ไม่ลดลงเลยแหะ🥰)

(มาไวกันดีจัง)

(ไวมาก..ใช้เวลาไม่ถึง30วิด้วยซ้ำ)

//ได้ยินเสียงบางอย่าง

(อะไรน่ะ?)

(เสียงเหมือนใครขว้างอะไรเลย)

อะไรน่ะ?

(พวกนายจะไปไหน?)

ใครจะไปรู้..

เขาคงเข้าใจว่านายจับฉันเป็นตัวประกันมั้ง

ในสายตานายฉันโง่มากสินะ

เมื่อกี้..

ฉันจะขึ้นไปชั้นบนด้วย

ไปล่ะ

(ต้องรีบไปหาโคมุกิกับราชาเดี๋ยวนี้เลย)

ไปทางนี้..

//ตกใจและฟาดมือไปตบหน้าเต็มๆ

อะ..เออ

(มองไม่ออกเลยค่ะคุณพี่)

(ว่าไม่เป็นไรจริงๆ😑)

หนูไปล่ะ

กำลังรีบ

(ปล่อยฉันไป)

(คิรัวร์ใช้พลังสายฟ้าเพิ่มความเร็วได้นิ)

คิรัวร์.. //จับมือคิรัวร์

ช่วยหน่อยฉันกำลังรีบ

เถอะน่าไม่มีเวลาแล้ว

ถ้าไม่รีบได้มีคนตายแน่ๆ

ค่ะๆ

อืม //จับไหล่คิรัวร์

ตรงไปเลยแล้วเลี้ยวซ้าย

(สภาพของเขาดูนิ่งขึ้นแหะ)

(เอาเข็มออกแล้วสินะ)

ค่ะ!?

ได้เลยค่ะ

//เดินไปหาโคมุกิอย่างไว

ค่ะ

อีก20นาทีคงจะได้ค่ะ

คิรัวร์..

ไอรีนอยู่ไหนเหรอค่ะ?

เหรอค่ะ?

หนูจะพาโคมุกิไปซ่อนค่ะ

คิรัวร์ช่วยหนูหน่อยได้ไหม?

โคมุกิมีความสัมพันธ์ที่ดีกับราชามากๆ

แต่องค์รักษ์ต้องการกำจัดเธอ

หนูเลยคิดว่าให้เธออยู่ที่นี่น่าจะดีที่สุด

เพราะความสัมพันธ์นั่นอาจเอามาใช้ประโยชน์ได้

ใช่ค่ะ