(รู้สึกไม่ดีเลย)

(ทำไมรู้สึกแย่แบบนี้)

(มันจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ?)

//หยุดเดิน

เราโดนล้อมแล้วล่ะ

แถมจำนวนก็เยอะพอสมควรเลย

หงุดหงิดจัง

รีบๆออกมาได้แล้ว

พวกฉันรีบ!!!

ถ้าไม่ออกมาพวกเราจะไปหาแกแทนนะ

อวดดีจริงๆนะ

ไงก็เถอะ

เป้าหมายของเรามี3คน

จะให้พวกแกเลือกเอาล่ะกัน

ว่าจะใช้ทางไหนเพื่อถ่วงเวลา

1)สู้กับพวกเราตัวต่อตัว

2)หนี

3)ยอมแพ้ให้เราจับตัว

แต่พวกเราขอแนะนำให้เลือกข้อ1

ถ้าเลือกข้อ2จะทำให้พวกเราโกรธ

แล้วก็นำไปสู่การจับกุมอย่างรุนแรง

ถ้าเลือกข้อ3 พวกเราก็จะยิ่งโกรธสุดๆ

พวกเราเลือกข้อ1

ถ้าแบบนั้นจะให้สู้แบบ1ต่อ1

ดีล่ะ

งั้นใครจะสู้ก่อน

ผมก่อนละกัน

ไม่เอา ผมก่อน

ดีล่ะใครต่อล่ะ

ก็ได้ข้อสรุปเพราะฉันจะไม่เป็นไม้2เด็ดขาด

เออๆ

ห๊ะ..

ยัยนี่~

อย่ามาทะเลาะกัน

ปากเก่งดีนี่

นังนี่~

ลงมาเลยมา

เออ

ล้างคอรอได้เลย

เออ..

ใจเย็นๆนะน้องสาว

ใจเย็นๆ

กอร์นรีบๆโทรุจะร้องแล้ว

ถ้าเธอร้องไห้ฉันไม่เอาอยู่น่ะ

อะ…อืม

…

ถ้าเทียบกับบอลของเรเซอร์

ถือว่าโจมตีได้อ่อนมาก

เออ..

(คงไม่อยากคุยสินะ

ใจเย็นๆ ร่มๆไว้

ฉันจะขอบอกอะไรดีๆกับแกก่อนฉันจะฆ่าแกให้ละกัน

คนที่พวกฉันฆ่าไปนะ

พวกฉันฆ่าส่วนใหญ่เอาสนุก

เพราะพวกเราชอบการต่อสู้

แล้วก็ชอบตอนที่เครื่องในของพวกมันทะลักออกมา

ดัง..ฟลุบๆ

มันรู้สึกดีสุดๆไปเลย

อย่างกับเสียงขี้แตกแหนะ55

มันไม่ใช่เรื่องน่าหัวเราะนะ

จ้า~

ไม่นะ

เสียงมันเหมือนโยนอะไรลงน้ำมากกว่า

อะ..เอ๋

นักฆ่าเนี่ย..เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆแหะ

กอร์น!!!

มีอะไร?

โทรุเธออยากรู้ว่าเสียงเครื่องในทะลักออกมาเป็นไงอ่ะ

นายทำให้ดูหน่อยซิค่ะ

เอล..ฉันจะไม่ฆ่า

//เปลี่ยนเสียงเป็นเย็นชา

ถ้าจะยังคิดแบบนั้นก็กลับไปซะ

อะ..เอลทำไมพูดงั้นล่ะ?

กอร์น..นายไม่เข้าใจเหรอ?

เทีย อีฟ ลิน ทั้ง3คน ตอนนี้กำลังอาจจะโดนเจ้าพวกนี้ตามฆ่า

นายจะไว้ชีวิตมันเหรอ?

ฉันรู้ว่าคนเรามีทั้งดีทั้งเลว พวกมดก็ด้วย

แต่..นายต้องแยกระหว่างสงสารกับไม่กล้าทำให้ออก

ไคก็บอกแล้วว่า..

มีโอกาสให้ฆ่าเลย

เจ้าพวกนี้นะ..เป็นกลุ่มที่อันตรายกว่ากลุ่มเมื่อกี้อีก

เพราะเป็นกลุ่มหาอาหารไปให้ราชินี

ถ้านายไม่มีใจจะทำก็กลับไปซะ

ฉันไม่มีเวลามาเป็นพี่เลี้ยงให้นาย

ไม่ใช่ฉันสิ..แต่เป็นพวกเรา

รีบๆซะ

พ่อหนุ่มผู้เติบโตในทุ่งลาเวนเดอร์🙂

55

สุดท้ายก็แตกคอกันซะเองซะแล้ว

ไค!?

มีอะไร?

เดี๋ยวเราแยกกลุ่มกันนะ

ทำไมล่ะ?

ก็นายไม่ไล่เด็กพึ่งเกิดกลับ

ฉันบอกไปแล้วว่าไม่มีเวลาเป็นพี่เลี้ยง

นายจะปราบมดแต่ฉันจะไปช่วยเพื่อนกับโทรุ

เป้าหมายเราต่างกัน

จะเอาแบบนั้นเหรอ?

ถ้ายังช้าแบบนี้ฉันก็ขี้เกียจจะรอแล้ว

ได้..จะรีบให้

ขอบใจ

ส่วนนาย..คิรัวร์

มีอะไรกับฉันอีก

อยู่เฉยๆ

อย่าใช้พลังมั่วซั่ว

ไม่งั้นพลังหมดแน่

ไม่บอกก็รู้

ออเหรอ?

อืม💢

เรียบร้อยแล้วล่ะ

ทำได้ดีมากไอ้หนู

แหะๆ

ต่อไปก็…

ไม่ต้องแล้ว

//เดินออกไป

เคียวนั่น..

อันตราย

ยอดเลย

สุดยอดไปเลย~

สุดยอดไปเลย~

//ถอนหายใจ

ถึงจะน่ารำคาญไปหน่อย

แต่ถ้าไม่ใช้ก็ไม่หาย

แล้วทำไมถึงเลือกความสามารถแบบนี้ล่ะ😓

พวกเธอโอเคกันใช่ไหม?

เดี๋ยวระหว่างทาง

จะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมาอีก

อืม..

ผมไม่สงสารแล้วละ

ผมไม่คิดจะให้อภัยคนที่เห็นพวกพ้องเป็นขยะหรอก

(เมื่อกี้ตอนคุยกับไคท์เกิดเรื่องน่าสนใจสินะ)

เอาล่ะๆ

เหมือนกอร์นจะกลับเข้าฟอร์มได้แล้ว

อย่าช้าและรีบดีกว่า

ถ้าอีฟถูกฆ่าหมกป่าไป

ยัยป้าสุดสตอนั่นมันด่าฉันได้จัดหูทิ้งแน่

ไงก็ตาม..

ระวังด้วย

บางตัวก็ตายไม่หมด

งั้นฆ่าทิ้งเลยสิ

อย่าเลย

มันเสียเวลา

1นาทีก็เกินพอ

คิดจะทำอะไรอีก

เอาเถอะน่า~

พอให้สัญญาณแล้วกะโดนนะ

ไหนเธอว่าอย่าเสียเวลา

ฉันอยากเคารพศพนะ

ที่บ้านของฉันมีประเพณีว่า..

ถ้ากะจะฆ่าอะไรสักอย่างที่เหมือนมนุษย์หรือมีจิตคล้ายกัน

ถ้าเราตัดสินใจฆ่าแล้วให้ฆ่าให้ตายไปเลย

อย่าปล่อยให้ต้องทรมาน

มันเป็นการเคารพศพคนตายที่เป็นเหยื่อแล้วต้องโดนฆ่าทิ้งนะ

พอไม่ทำแล้วรู้สึกผิด

งั้นก็ตามใจ

//โยนลูกเต๋าที่รวมกันแล้วขึ้น

จงปรากฏขึ้นจากอีกฝากแห่งโลกความตาย

เคียวมรณะ death sickle!!

จงส่งวิญญาณไปยังภพภูมิที่ควรไป

//ง้างเคียวขึ้น

กระโดด!!

ทางผ่านปรโลก!!! //เอาคมของเคียวฝาดดินอย่างแรง

//ค่อยๆพุ่งและแยกออก พร้อมกับดูดพวกมดลงไปในดินและปิดลง

//หายไป

ไปกันเถอะ

วิธีเคารพศพบ้านยัยนี่คือโดนธรณีสูบเหรอ?

ฉันก็..ไม่รู้สิ

(เงื่อนไขที่ใช้แลกเปลี่ยนมันคงยากน่าดู)

(เป็นเงื่อนไขเเบบไหนน่ะ?)

ระวังด้วย ห้ามลดการป้องกันเด็ดขาด

อืม..

เข้าใจแล้ว

เจ้าพวกนี้น่ารำคาญจริง

//โยนลูกเต๋า

สไนเปอร์!!

ทำไมไม่สุ่มได้ปืนระยะกลางล่ะเนี่ย?

จะให้ฉันยิงแมลงด้วยสไนท์เปอร์เหรอ?

บ้าเอ้ย!!

//แต่สุดท้ายก็ยิง

ให้ตายเถอะ

ฉันไม่ทงไม่ทนแล้ว

ช้าแบบนี้รอไม่ได้แล้ว

ไม่เย็นแล้ว

ตำแหน่งของอีฟก็..

อะไรเหรอ?

เจออะไรเหรอ?

งั้นก็..

งั้นขอแยกละกัน

ระวังตัวด้วยล่ะ

รับทราบค่ะ!!

ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นคิรัวร์ส่งสัญญาณด้วยการทำฟ้าผ่านะ

เออ

ไปล่ะ

ละอองดาวพาพวกเรามาได้ไม่ไกลเลยแหะ

น่าจะแบบนั้น

เหลือตัวเดียวแล้ว

มันบินต่ำลง

นั่นสิ

ทำไมใกล้รังพวกมันจังล่ะ

อันตรายนะเนี่ย?

//อยู่ๆก็พุ่งมาจับจากด้านหลัง

(ตัวไรเนี่ย?) //พยายามดิ้น

//เข้ามาด้านหลังโทรุ

ไม่คิดจะหันหลังมาดูหน่อยเหรอ?

นี่ก็ดิ้นอย่างกับแรงช้าง

เธอกินช้างแทนข้าวเหรอ?

ไอ้พี่เวร!!

เมิงทักพี่ชายที่ไม่เจอกันนานด้วยประโยคนี้เหรอ?

ขอโทษที

รักษาปอนอยู่

เดี๋ยวค่อยเล่า

เอาเป็นว่าไหนๆกำลังเสริมมาเเล้วรีบๆไปกันเถอะ

รอดมากี่คนเนี่ย?

2นะสิ

ฉันสู้กับซาซันเพื่อถ่วงเวลา

ส่วนลินก็หนีไปกับปอนด์แล้วก็พลัดหลงกัน

พอไปตามได้นั่นแหละ

ยัยนั่นก็โดดเล่นงาน

เราหามคนป่วยไปด้วยไม่ได้

เลยกะจะรักษาก่อนแล้วลากกลับ

แล้วนายพ็อคเคิลละ

ตีสลบอยู่กับปอนด์

อ้าว~

ไปตีทำไมอ่ะ?

สร้างปัญหาอะดิ

หมอนั่นทำไรอีก

บอกจะไปแก้แค้นให้เพื่อน

แต่ไปโดนจับได้

แล้วรู้ไหมว่ากว่าจะช่วยมันออกมาได้มันเหนื่อยแค่ไหน?

พอจะลากออกมาก็ไม่ยอม

รำคาญเลยตีไปทีนึง

มันตื่นยัง

ยัง

พอตื่นขึ้นมามันจะไปอีกล่ะ

เลยเอายานอนหลังที่ใช้กับช้างให้มันกิน

ตอนนี้ก็เลยยังไม่ตื่น

น่าสงสารนะ

สงสารพวกฉันนะสิ

บ้าจริงๆ

(ฉันหมายถึงคนที่กินยานะ ตื่นมามีอ้วกแตกแน่ๆ)

(ยานั่นแรงจะตาย)

ยังอยู่ดี

แต่เสียงตอนผ่ากระสุน

คิดแล้งผองขน

เลิกพูดบ้าๆแล้วไป..เถอะ

รู้สึกไหม?

รู้ดิ

แย่แล้วแหะ

เทียอยู่ปกป้องพวกลินที

เอลไปแบกพ็อคเคิล

เดี๋ยวแบกมันแบกปอนด์เอง

พวกเธอไปจากที่นี่เลย ไม่ต้องรอ

ไม่บอกก็จะไปอยู่แล้ว

ทำไมชอบใช้แรงงานคนบอบบางจัง

… //เมิน

โทรุตามมา

แต่เดี๋ยว..

โอ้ย!!!

//เข้กหัวอีฟ

เข้กฉันทำไมไอ้น้องบ้า

ก็แกพูดกับอาจารย์สอนเน็นได้ตะกวดมาก

ไว้ก่อนได้ไหม?

โทรุยังไม่ว่าอะไรเลย

หลับให้สบายนะพี่ชาย //โยกมือบาย

เมิงไปทำงานของเมิงเถอะ😭

เคร

ว่าไงครับ?

ถามอะไรตอนนี้เนี่ย?

ประมาณตี4ไง

ชีวิตก็งี้ล่ะ..

มียากและมีง่ายสลับกันไป

ขอโทษครับ

ชู่~

นายคนนั้น..ไคท์เหรอ?

ระวังนะอาจารย์

ศัตรูไม่กระจอกนะ

นั่นสิ

แต่ลุงไคท์จะไหวเหรอ?

ถึงยังไม่มีเน็นแต่ก็เเข็งแกร่งพอตัวนะ

ใครจะไปรู้ฟร่ะ!!

(เอาให้แน่ดิครับคุณอาจารย์)

//สู้กับอีกฝ่ายอย่างสูสี

ลุงนั่นยอดไปเลย

ทั้งที่มีมือเดียวแท้ๆ

สู้ด้วยความดันทุรังเหรอ?

รู้สึกหวั่นๆเลยแหะ

พัดของลินเหรอ?

พัดนั่นจะใช้สู้ได้เหรอ?

แย่แล้ว..

กระดาษพันลี้!!

//อยู่ๆก็มรกระดาษมาคลุมตัวไคท์เป็นจำนวนมาก

(ศัตรูเหรอ?)

(ไม่น่าใช่ น่าจะเป็นพวกเรามากกว่า แต่ไม่คุ้นหน้าเลย)

//หลบไปอย่างรวดเร็ว

คุณเป็นใครเหรอ?

//ปล่อยจิตสังหาร

ทำไมถึงมายุ่งกับการล่าเยื่อของผม

ถ้าไม่อยากตายก็หลบไป

//จะลอบไปโจมตีไคท์

บ้าจริงมันมาได้ไง?

รับทราบครับผู้ว่าจ้าง //คับนับรับคำ

ผมก็ไม่รู้นะ ว่าพูดอะไรกัน

แต่ถ้ามาขวางผมคงปล่อยไปไม่ได้

//ปล่อยจิตสังหาร

//ตกใจนิดหน่อย

คิดว่าผมจะเชื่อเหรอ?

//พุ่งโจมตีโทรุ

//กระอักเลือด

//เตรียมตั้งรับ

(มันกำลังซ่อนอะไรอยู่?)

//พุ่งไปเตรียมจะเฉี่ยวโทรุแต่เอามือดักไว้

(ใช้กับผมแบบเดิมไม่ได้หรอกนะ)

(อ๊ะ..เอ๋..มันไม่ใช่)

//ปลิวไปอีกรอบนึงพร้อมกับกระอักเลือด

ขอบคุณสำหรับคำชม

ไม่กลับหรอก การต่อสู้สนุกๆแบบนี้นะ..

ใครมันจะ..หนีกันเล่า!!

//ทำทีพุ่งใส่โทรุแต่กระโดดข้ามหัวไปโจมตีอีฟ

//เอากระดาษลอยไปปิดหน้าปีโต้และครอบตัวไคท์ไว้

ฟังนะ ปล่อยให้ฉันไปสู้

ไปสู้หรือไปถ่วง

ดูสังขารด้วย แขนก็ไม่มี แล้วยังจะไปสู้เหรอ?

มีสติด้วย อย่าเอาแต่อารมณ์โมโหมาใช้

ชิ..

มาจากไหน..น่ะ?

เสร็จแล้วเหรอ?

ยัยหนูระวัง!!!

โทรุ!!!

//รุมกัดโทรุพร้อมกับฉีกเนื้อของโทรุออกไปเป็นแผ่นใหญ่

(เจ็บละสิ แบบนี้ก็คงพอทำให้บาดเจ็บหนักได้ละน่า)

โท…

เลือดไหลเยอะมาก

อาจารย์ห้ามเป็นอะไรน่ะ!!!

//อุ้มโทรุและวิ่งไปอย่างเร็ว

ต้องรีบแล้ว

(แล้วแขนฉันล่ะ)

(ช่างมันล่ะกัน)

//รีบวิ่งตามอีฟไป