ตอนที่4
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
อืมแค่นี้ก็พอแล้วมั้ง
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ต่อไปก็ของหวานสินะ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
-
หลังจากทำอาหารเสร็จริกะก็ทำการเอาอาหารไปไว้ในกระเป๋าวิเศษและกลับไปนังคฤหาสน์ตระกูลเร็นโงคุ
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
ท่านพ่อนางกลับมาแล้ว
-
รุกะ(ร่างวิญญาณ)
เจ้าไปไหนมา
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ข้าไปยังบ้านของข้าเพื่อทำอาหารให้พวกท่านกินเป็นการตอบเเทนค่ะ
-
ชินจูโร่
งั้นรึ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ค่ะ
-
ชินจูโร่
งั้นเจ้าไปบอกพ่อครัวว่าไม่ต้องทำอาหารแล้วและไปเตรียมโต๊ะมา
-
ใครสักคน
ขอรับ
-
หลังจากตั้งโต๊ะเตรียมอาหารมาแล้วริกะได้เอาอาหารออกจากกระเป๋าวิเศษของเธอ
-
ชินจูโร่
อืมอาหารของเจ้าชั่งแปลกประหลาด
-
รุกะ(ร่างวิญญาณ)
แต่รสชาติสำคัญดว่าขอข้าชิ้มเลยนะ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ค่ะ
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
ทะ....ท่านพ่อ. มะ..มันอร่อยมากๆเลยครับ
-
รุกะ(ร่างวิญญาณ)
จริงๆด้วย
-
ชินจูโร่
จะว่าไปเจ้าอยู่กับใครรึ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ข้าอยู่คนเดียวค่ะ
-
รุกะ(ร่างวิญญาณ)
งั้นถ้าว่างๆแวะเวียนมาที่บ้านข้าสิ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ได้หรอค่ะ
-
ชินจูโร่
ได้สิและอีกอย่างข้าอยากให้เจ้าเรียกพวกเราว่า
-
รุกะ(ร่างวิญญาณ)
ท่านลุงท่านป้า
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
จะ.....ดีหรอค่ะ
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
ดีสิข้าจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
เจ้าอายุเท่าไรหรอ
-
ริกะ(ตอนเด็กในโลกของดาบพิฆาตอสูร)
ข้าอายุ9ปี
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
เท่าข้าเลย
-
เคียวจูโร่(ตอนเด็ก)
เพราะฉะนั้นเรามาเป็นที่ดีต่อกันนะริกะ
-
วันเวลาผ่านไปไวเหลือเกิน
-
ตอนนี้ก็ผ่านมา10ปีแล้ว
-
ข้าและเคียวคุงได้เข้าร่วมการสอบรอบสุดท้ายเพื่อเป็นนักล่าอสูร
-
ซึ่งก่อนหน้านี้ข้าได้ฝึกกับเคียวคุง 10ปีมานี้จึงได้เป็นผู้สืบทอดปราณเพลิง
-
ริกะ(ตอนโต)
เคียวคุงตื้นเต้นหรอ
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
ข้าเปล่านะ
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
แค่รู้สึกประมาทเล็กน้อย
-
อยู่ๆหางตาของข้าก็เห็นใครบ้างคน
-
กิยู
ซาบิโตะข้ากลัว
-
ซาบิโตะ
อย่ากลัวเลยกิยู
-
มาโคโมะ
ใช่ๆ
-
หลังจากนั้นบ้าจึงได้รู้ว่าพวกเขาคือเหล่าคนที่ตายในรอบสุดท้าย
-
ริกะ(ตอนโต)
เคียวคุงเราปกป้องพวกเขากันดีไหม่
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
ทำไมแหละ
-
ริกะ(ตอนโต)
เพราะข้ามีลางสังหรณ์ว่าหนึ่งในนั้นจะตายหนะ
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
ได้ข้าเชื่อใจเจ้าหนะ
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
////เอามือมาลูบหัวริกะ
-
ริกะ(ตอนโต)
กะ....พอได้แล้วทำเหมือนข้าเป็นเด็กไปได้
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
สำหรับข้าไง///คิดในใจ
-
หลังจากที่ทั้งหมดต่อสู้กันไป7วัดวันสุดท้าย
-
มีอสูรที่จะฆาพวกเขาซึ่งข้าได้มาช่วยไว้ทัน
-
ริกะ(ตอนโต)
ไม่เป็นไรใช่ไหม่
-
กิยู
ไม่เป็นไรข้ายังไหวอีกนิดเดี่ยวก็จะถึงเส้นชัยแล้ว
-
ริกะ(ตอนโต)
งั้นเอายานี้ไปดื่นก่อน
-
ซาบิโตะ
ขอบคุณมากนะ
-
มาโคโมะ
ใช่ๆ
-
คิริยะ
สวัสดีทุกท่านๆนะค่ะ
-
คานาตะ
ยินดีที่ผ่านแล้วเพราะฉะนั้นอีก7วันเราจะส่งดาบไปให้
-
คิริยะ
และทุกท่านจะมีอีกาประจำกาย
-
คิริยะ
ขอให้เดินทางปรอดภัย
-
หลังจากนั้นพวก้ราก็เตรียมตัวแยกย้าย
-
กิยู
กะ.....เดี่ยวก่อน
-
เคียวจูโร่(ตอนโต)
มีอะไรรึ
-
กิยู
ข้าอยากไปกับพวกท่านทั้งสอง
-
ซาบิโตะ
ข้าด้วย
-
มาโคโมะ
แล้วอาจารย์หละ
-
ซาบิโตะ
เจ้าไปก่อนเดี่ยวพอว่างๆข้าจะไปเยี่ยม
-
มาโคโมะ
ได้
-
ตัดจบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()